Hilly: ‘Weet je wat me opvalt in blogland? Ik hoor nou niemand eens smeuïg vertellen over zijn/haar ultieme vakantieboek van afgelopen zomer en ik ben er zo nieuwsgierig naar…
Moet ik ’t zelf ook wel zeggen natuurlijk: Rik Launspach – 1953 (verfilmd als “De Storm”) en Tatiana de Rosnay – Haar naam was Sarah. En jullie?’
Toeval of niet, maar gelijktijdig kwam in mijn mailbox een berichtje van Mieke S. binnen, getiteld ‘Ik heb een boek gelezen’. De bespreking van haar boek, dat iedereen beslist moet lezen, houd je tegoed. Nu terug naar de reactie van Hilly. Het tweede boek dat Hilly noemt, ligt al een poosje op mijn stapel ongelezen boeken. De roman 1953 ‘stond’ op mijn lijstje. De film De Storm, gebaseerd op het verhaal 1953, wilde ik graag zien zodra deze in première zou gaan.
Vorige week kreeg ik ineens de ‘geest’ om 1953 van Rik Launspach te gaan lezen, voordat ik naar de bioscoop zou gaan. Eigenlijk geen tijd om te lezen, maar onder het mom dat ik nog geen vakantie had gehad, kocht ik het boek. Ik nam ‘vrij’ en na twee dagen belandde ik op pagina 476, het einde. Het is lang geleden dat ik een boek zo snel heb uitgelezen.
De roman 1953 is een prachtig debuut van Rik Launspach. Zeer beeldend en meeslepend geschreven. Zelf zit je als het ware midden in de watersnoodramp. Het liefste had ik het boek in één ruk uitgelezen. Eigenlijk wist ik bijzonder weinig van de watersnoodramp van 1953. Daarom alleen al goed om dit verhaal te lezen. Zo kwam ik erachter dat ingenieur Johan van Veen (Joost van Ven in het boek) deze ramp zag aankomen. Niemand nam hem serieus. De bekrompenheid van de ouders van Julia. Zij is zwanger en ongetrouwd. Hiermee maakt ze de familie te schande. Haar vader praat niet meer met haar. Tijdens de watersnoodramp verliest Julia haar ouders en zus. Haar baby, dan vijf weken oud, legt ze in een hutkoffer met een blauwgeblokt dekentje. Wat gaat er op zo’n rampzalig moment door je heen?
Citaat uit het boek: … Terwijl ze (Julia) de koffer naar het verlichte eilandje in het midden van de zolder sleepte, dacht ze niet aan haar vader en moeder die naar alle waarschijnlijkheid daarnet allebei verdronken waren. Of aan het huis dat onherstelbaar was verwoest. Of aan de wereld die aan het vergaan was. Ze dacht aan de kabeltrui die ze droeg. Wat een geluk dat ze die had afgemaakt. Anders had ze het nu wel erg koud gehad. …
Hoe het verder verloopt met Julia en haar baby verklap ik niet. Wel wil ik zeggen dat Rik Launspach voor een verrassende ontknoping zorgt.
Gisteravond zaten manlief en ik in de bioscoop voor de film ‘De Storm’. Ingrijpende beelden komen op je af. Sylvia Hoeks die de rol van Julia speelt, draagt de film. Jammer dat de personages af en toe moeilijk zijn te verstaan (of ligt dat aan mijn gehoor?). De verschillende soorten dialect die gesproken worden is een klein minpuntje. Verder is het een boeiende en interessante film. Wil je het boek lezen en de film zien? Dan raad ik je aan om eerst naar de bioscoop te gaan en daarna het boek te lezen.
Afgelopen donderdag ging de film ‘De Storm’ in première en heeft in het openingsweekeinde al 82.000 bezoekers getrokken. Dit is het hoogste bezoekersaantal dat een Nederlandse film dit jaar heeft getrokken. De Storm van regisseur Ben Sombogaart heeft hiermee de film ‘Alles is liefde’ verslagen die in 2007 in het openingsweekeinde ruim 81.000 bezoekers trok.
Kijk en luister hier naar het interview met Rik Launspach bij
Pauw & Witteman.
Ha Berthi…je log is weer helemaal bij de tijd !! alleen ik loop niet zo hard naar een film over de ramp omdat ik de verhalen van mn ouders ken die ook op dramatische wijze familie in Zeeland verloren hebben en tot in lengte van dagen daar de gevolgen van zagen.
Naar de Bioscoop gaan is altijd nog een beetje uitgaan en dan is dit onderwerp te veel beladen…maar misschien over een poosje eens. groeten van Lies
@Lies Huizer, ik ken de verhalen niet uit Zeeland. Ik heb daar geen familie. Voor mij heel goed om het boek te lezen en de film te zien. Heel begrijpelijk dat het voor jou té beladen is en veel té dichtbij staat.
Ik heb tot nu nergens een reactie gelezen van mensen die de ramp mee hebben gemaakt. Hoe kijken zij tegen deze film aan? Hoe vinden zij het boek?
wat een prachtig log heb je hierover geschreven en fijn dat je van de film en het boek genoot….er zit zoveel in…
wij woonden na 1953 in zeeland ,op tholen ,in Stavenisse ,veel familie is omgekomen hierbij….bij ons hing altijd een “vluchttasje”klaar boven aan de trap….
desalniettemin vond ik het een mooi boek ,omdat er zoveel aan de orde komt…bv dat radio-uitzendingen vroeger om 24.00 stopte…vreselijk, dat had veel kunnen voorkomen….ook de wrede hardheid door wat “anderen”van een ongewenste zwangerschap kunnen denken etc etc…..
je leest het zo uit
“de verdronkene van Margriet de Moor gaat ook hierover, maar deze van Launspach is nog indringender……op naar de film!!!
er zouden ook opnames in stavenisse gemaakt worden ,maar de mensen die daar wonen ,vonden het te pijnlijk en moeilijk …uit respect is dat niet gedaan…
@Hilly, de film heeft een ander einde dan in het boek. Peter vond het een sterk einde. Hij heeft het boek niet gelezen. Het boek gaat uiteraard veel uitgebreider en dieper in op de ramp, de zoektocht naar baby Ernst en de persoon Joost van Ven.
Vreselijk dat de hulpverlening zo traag op gang kwam.
Zwanger en ongetrouwd kon echt niet. Julia werd met de nek aangekeken. En dat het zo ver moet gaan dat vader niet meer met haar praat, gaat wel erg ver.
Vanavond was op het jeugdjournaal een oefening met kinderen te zien voor het geval de dijken het zouden begeven. Was deze oefening voor de eerste keer? Ik heb dit namelijk nooit eerder gezien en ervan gehoord.
Ze zijn uiteindelijk uitgeweken naar België voor de opnames. In een plaats in Zeeland, weet zo niet meer welke, was bezwaar voor filmopnames omdat in hun dorp nooit sprake is geweest van een zwangere ongetrouwde vrouw. Waar heb ik dat ook weer gelezen? Ik ga kijken of ik het krantenknipsel nog heb.
1953, ieder heeft zijn eigen herinnering. De nacht van de watersnood lag ik in het ziekenhuis en de volgende morgen mocht ik naar huis. Bij de kleren die ik aan moest trekken lag een nieuwe broek, mijn eerste lange broek van donkerblauw molton een z.g. trainingsbroek. Bij thuiskomst mocht je nog lekker een paar dagen op de divan in de kamer en ging ik mijn verdere leven zonder blindedarm verder.
Voor de mensen uit Zeeland zal deze watersnood een pijnlijke herinnering blijven, maar dat is bij elke ramp als je er bij betrokken bent.
Elma
en heeft iemand “haar naam was sarah”gelezen?
nu net t boek uit van Buck-vrouwenpaviljoen ,ook een prachtig boek voor jou Berthi…..over China, net voor het begin van de revolutie, alle veranderende waarden en normen worden prachtig neergezet, de vrouw staat aan het hoofd van het grote gezin en wil alles zo goed mogelijk doen ,ze is ook heel wijs ,maar ziet toch een paar dingen over het hoofd…zo mooi…jammer dat het uit is….
wat was jullie mooiste zomerboek??????????
het is logisch dat het boek van alles losmaakt en daar wil ik ook zeker niet aan voorbijgaan….maar ik was ook vooral nieuwsgioerig naar jullie mooiste boek ,dat heb ik nl deze zomer gemist in blogland….
dankjewel voor je “preview” de film en het boek staan ook op mijn verlanglijstje, groet Elly
In februari 1953 werd ik 3, te jong voor herinneringen? Bij mij thuis was het de gewoonte dat alle nieuwsuitzendingen op de radio beluisterd werden. Ik moet daar het een en ander van meegekregen hebben. Die zomer gingen we in Katwijk op vakantie en ik kan me herinneren dat ik alles bij elkaar geschreeuwd heb uit angst voor dat vele water. Mijn vader was van de harde methode: ik moest met hem dat water in….
Ik houd nog steeds niet van de zee, je ziet mij nooit in een zwembad. Ik heb oog voor de prachtige duingebieden in Nederland maar ben altijd blij als de kust ver achter me ligt.
Hoe lang en hoe ver iets kan doorwerken…
Dat niet goed kunnen verstaan van de film: dat hebben wij ook bij de t.v. Articulatie is een vreemd woord geworden in Nederland. De letter “r” bestaat nauwelijks nog, de “ui” wordt “aa” (in de carglass-reclame wordt de voorraad kosteloos vervangen!). O Berthi, hier kan ik uren over doorgaan maar dat zal ik iedereen besparen!
Mieke S wat waren dat toch strenge Vaders vroeger…de mijne was een echte Zeeuw..met het standpunt Alles wat uit zee komt is goed voor je…en dan kneep hij mn neus dicht en moest ik een mossel eten…tot op de dag van vandaag heb ik er nog een afschuw van…mn Man is dol op mosselen dus kook ik wel eens een pannetje voor hem maar zal er zelf nooit aan mee doen.
Nog zo’n associatie:: vroeger waren Bananen een bijzonderheid (1950) toen een neefje van ons die ziekeljk was overleed mochten wij het mandje met bananen wat er nog stond opmaken…heb jaren geen banaan willen eten !!!!
1 Februari 1953. Het was in mijn herinnering zondag. Ik was pas vijf jaar en was heel trots dat ik die dag voorop had mogen lopen op de zondagsschool. Maar koud dat het was. Toen ik thuis kwam, was mijn moeder heel verdrietig. We woonden in Den Haag en pas ’s morgens vroeg was het tragische bericht van de doorgebroken dijken via de radio bekend geworden. Samen met mijn moeder hebben we toen kleren uitgezocht en speelgoed voor de vluchtelingen uit Zeeland. Dat maakte diepe indruk. In 1953 hadden we zelf niet veel en dan kleren uitzoeken voor de overlevenden van de ramp en de voorstelling van al dat water, de doden, de kapotte huizen, het drijvende vee en de koningin met laarzen aan en een hoofddoekje op. Ik weet dat allemaal nog heel goed al woonde ik dan niet in het rampgebied. Het boek ligt klaar en de film ga ik zien. Overigens heeft ook Jan Terlouw een (kinder)boek over de ramp geschreven Oosterschelde, Windkracht 13.
Het boek van Margriet de Moor de Verdronkene gaat, naast de ramp, ook over de trauma’s van overlevenden en nabestaanden.
Anneke Schoonenberg Kegel
Oh ja mijn mooiste zomerboek. De familie Meijer van Charles Lewinsky en de spannendste, eigenlijk 3 boeken tezamen 1500 pagina’s, Het Millennium Mysterie van Stieg Larsson. Een van de voordelen van het gepensioneerd zijn, is het hebben van tijd. Ik heb in een boekhandel gewerkt dus lezen was altijd al een van de voornaamste tijdbestedingen en nu heb ik alle tijd om te lezen en te handwerken.
Anneke Schoonenberg Kegel
@mieke s, een nare jeugdervaring draag je je leven lang mee. Ik ben geen waterrat zeg ik altijd. De zee is mooi om te zien zolang het water rustig voortkabbelt, dan geeft het je rust. Mij zul je ook niet snel in een zwembad tegenkomen.
@Lies Huizer, mosselen, ook zo iets! Eline is er weg van. Eet ze dus bij de ouders van haar vriend! Volgens haar heb ik nog nooit op de goede manier mosselen gegeten.
Laatst had ik bij een etentje een vispannetje met daarin allerlei verschillende soorten vis waaronder mosselen. Jammer, de combinatie was niet geslaagd. Misschien niet goed klaargemaakt? Niet netjes, maar ik heb een restje laten staan. Terwijl het wel erg lekker kan zijn. Bij Gaudi http://www.eetcafegaudi.nl/ serveren ze een erg lekker vispannetje, alleen met witte vis.
Mmmmm bananen! Alleen de chiquita bananen dan! Er zit echt smaakverschil in bananen.
@Anneke Schoonenberg Kegel, heel bijzonder en mooi dat jullie kleding en speelgoed uitzochten voor de vluchtelingen uit Zeeland, ondanks het minimale bezit aan spullen.
Leuk dat jij in een boekhandel hebt gewerkt. Eline is helemaal weg van Stieg Larsson en heeft de Millenniumreeks in huis en gelezen.
Wel veelzeggend Berthi, een plaats waar tegen de filmopnames bezwaar gemaakt werd omdat daar nooit sprake was geweest van een zwangere ongehuwde vrouw!!
Deze zomer heb ik enkele oudjes gelezen o.a. Jane Eyre. Maar ook “het verdwenen leven van Esmee Lennox” van Maggie O’Farrell boeide me. Nu lees ik “de weduwen van 11 september”.
Ik merk dat ik meestal kies voor vrouwenlevens!
@Hilly, Buck heeft meerdere boeken over China geschreven. Moet ze nog lezen. Ik zie dat Vrouwenpaviljoen onlangs in herdruk is uitgegeven:
http://www.bol.com/nl/p/boeken/vrouwenpaviljoen/1001004006444840/index.html
Ik ben het boek Fabrieksmeisjes aan het lezen:
http://www.uitgeverijartemis.com/result_titel.asp?Id=84
Heel interessant! Leslie Chang vertelt het leven van twee jonge meisjes die van het platteland naar de stad trekken om in de fabriek te gaan werken. Als ze op het platteland zouden blijven dan moeten de meisjes een leven leiden zoals hun moeder en hun overgrootmoeder hebben geleefd. Jong trouwen, voor de kinderen zorgen en werken op het land.
Goedemiddag,
graag reageer ik even op het ultieme vakantie boek[en] van dit jaar.
De Millenium Trilogie.Spannend tot en met het derde boek.Echt een aanrader. Jammer dat de schrijver, Stieg Larsson, is overleden, ik had graag meer boeken van hem willen lezen.
Groet Marion Blaauw
Films en boeken zijn aan mij niet meer besteedt. En ik heb ze verslonden hoor, in mijn jonge(re) jaren!!!
Het leukste detail voor mij is dat ik uit een boek, over de historie van een Friese familie, de naam van mijn jongste kind heb gehaald. Jaren heb ik de jongensnaam onthouden totdat mijn 5e kind geboren werd, een jongen…. Quintijn !!!;-))
Het boek nooit weer gevonden.
@Marion Blaauw, het is me duidelijk waarom de Milleniumreeks al zo lang op nummer 1 staat!
@marian’ne m, jammer dat je het boek nooit meer hebt gevonden. Is het een idee om manlief op pad te sturen voor de zoektocht naar dat bewuste boek?
@elma, een zeer speciale herinnering aan een historische dag uit de geschiedenis!
@ine, ik zag het boek ‘De weduwen van 11 september’ liggen. Ik ben benieuwd wat jij van dit boek vindt.
Sorry, ik zie dat ik van de Millenium trilogie voor het gemak maar een mysterie heb gemaakt. Dat is het natuurlijk wel maar het is niet de titel.
Groetjes,
Anneke Schoonenberg Kegel
Het is geen film of boek waar ik belangstelling voor heb .
De tijd van de ramp staat nog goed in mijn geheugen .
Je kwam die dagen nergens aan toe en bij iedere nieuws uitzending maar weer naar de radio luisteren .
Er kwam ook veel hulp uit het buitenland op gang en er werden inzamelingen van goederen gehouden , voornamelijk kleding en dekens .
Er reden vrachtwagens door het dorp waarin alles werd opgevangen .
Iedereen sprak over de erge ramp en toen er overdag een man stomdronken over het marktplein liep was er zoveel reactie , hoe is het mogelijk terwijl er zoveel narigheid is aan de andere kant van Nederland .
In de vorig flat hier in het westen hadden we een buurman die dagen bij zijn opa op de zolder heeft geleefd met het water rondom hen . Met die beleving heeft hij nu nog steeds problemen .
Na de gebeurtenissen werd er een boek uitgegeven met foto,s over de ramp en de opbrengst kwam tengoede van de getroffenen .
Op het moment wordt er in een programma over gesproken op nederland 2.
Hoe knap ook gemaakt ik zal niet kijken !!
@marianne m : probeer eens http://www.boekwinkeltjes.nl voor je boek…
vanavond: ned 1 om 22.30 docu Henk Helmantel
ja berthi die heb ik die hemdruk van die mooie serie
Gerrie: mijn familie gaat niet,kijkt niet ,leest het boek niet…logisch…..toch vind ik het belangrijk dat mensen die er geen weet van hebben er notie van nemen…..want het was vreselijk en ingrijpend…
hier sprak ik jaren gelden een man ,die een baby had gered en een geldkistje…de baby was ie kwijt en toen ie bij bewustzijn kwam ,zag ie dat hij het geldkistje ook kwijt was…hij zei “daar was ik blij om, want ik moest er niet aan denken dat ik t kistje wel had vastgehouden en t kind niet”
de man was op hoge leeftijd en kon het nog altijd niet kwijtraken…..en angst voor water was ook altijd gebleven…..hij stond in zijn rolstoel over het haringvliet uit te kijken toen ie me dat vertelde…ontroerend en schrijnend zo’n verhaal.
@Hilly,… voor mensen net als ik die bar weinig weten van de watersnoodramp.
In 1953 was ik er nog niet.
Juist op latere leeftijd komen vaak zeer ingrijpende gebeurtenissen naar boven, soms zelfs in een heftige vorm. Heel fijn dat deze man op dat moment zijn verhaal bij jou kwijt kon. De ramp zal hij al vaak opnieuw beleefd hebben in zijn dromen.
Hilly ken het, maar weet geen titel noch schrijver !
Gelukkig heb ik mijn vakantieboeken wél besproken en vandaag weer een logje over … Pearl S. Buck!
Wat heerlijk om hier wéér boeken en films besproken te zien, ligt het aan de herfst dat we hier weer zo mee bezig zijn met die heerlijke lange donkere avonden in het vooruitzicht? P.S. Buck gaat deze week nog een staartje krijgen Hilly ;- ))
UITKOMST voor Handwerksters!!!!!!!het is altijd een strijd..maak ik mn borduurwerk af of pak ik lekker een boek…
Nou om met Johan Cruyff te spreken ALLE NADEEL HEB ZN VOORDEEL want….mn man is zeer slechtziend en kan niet meer gewoon lezen…nu heeft hij het gesproken boek van de Blinden Bibliotheek.
Soms staat een heel boek op 1 CD en die draait hij af in de z.g.n. DAISY speler.
Ik kan dus lekker meeluisteren en ondertussen door borduren. Ik moet wel verklappen..doordat het zo’n passief gebeuren is valt hij wel eens in slaap en hoor ik hetzelfde hoofdstuk soms wel 3 keer. Momenteel is Millennium hier aan de beurt. Over Pearl Buck gesproken…die boeken liggen hier vaak in het snuffelpand voor een paar kwartjes.
Lies Huizer
Vanmiddag in de boekhandel lag de hele Millennium trilogie voor het grijpen! Dus dat heb ik maar gedaan: grijpen en betalen ook hoor. Jullie heben me lekker gemaakt. We gaan een weekje weg en ik ben benieuwd hoever ik de boeken uit krijg. Maar…breiwerk, borduurwerk en nordics gaan ook mee.
@Corrie, jij hebt een schitterende boekencollectie van Buck! Ben benieuwd naar het staartje…
@Lies Huizer, ideaal die luisterboeken!
Door je achtergrond ben jij ook zo’n boekenliefhebster. Jij leest veel en doet daarnaast ook nog ontzettend veel ander werk.
@mieke s, een heel fijne vakantie. Geniet van je boeken, breiwerk, borduurwerk en het wandelen. Je week zal veel te kort zijn!
Mmmmm, mijn ultieme vakantie boek? Deze vakantie had ik dat niet. Gewoon wat romannetjes mee. De watersnood 1953…ik was 6 jaar. We woonden in Rotterdam. wilden naar mijn oma, maar bij de haven aangekomen konden we niet verder. Alles blank. De beelden in het bioscoop journaal staan nog steeds in mijn geheugen gegrift. Je kon vroeger naar de cineac. Daar hadden ze doorlopend het bioscoop journaal.Het heeft veel indruk op me gemaakt. er waren ook kinderen op mijn school gekomen uit zeeland vandaan.
@Hilly, een mooi portret van Henk Helmantel! Aardige prijzen voor zijn schilderijen!:-)
En nu naar Fleur Bourgonje, bij Pauw & Witteman!
@ Corrie dat heb ik gemerkt: wat leuk!!! ik dacht een gezellig vervolglog ,maar nee hoor een superverwenpakket bij mij thuis bezorgd!!heel erg lief ,superbedankt…
@Hilly, haha, ik dacht ook aan een vervolglog. Ik was vandaag al in alle vroegte bij Corrie op bezoek…
Ga in het zonnetje lekker genieten van je verrassingspakket! Een fijne dag!
http://www.uitgeverijartemis.com/result_nieuws.asp?Id=93
er komt dus een film van met deze mooie actrice!!!
@Hilly, dat is goed nieuws! Ik lees dat de opnames zomer en najaar 2009 zijn. Dan zal op zijn vroegst zomer 2010 de film in de bioscoop draaien. Iets om naar uit te kijken! Tegen die tijd heb ik het boek gelezen!:-)
Ik was nog niet geboren toen de waternoodsramp is gebeurd. Toch werd er in huis er over gesproken. Mijn oma was altijd bang dat heel Nederland ooit nog eens onder het water kwam te staan.
Mijn leesboeken van zomer bestonden uit misdaadromans.Eergisteren heb ik nog een mooi kijkboek gekregen over de jaren 50. De buren en vrienden van uit de omgeving kwamen nog om een borreltje te halen. Wat hebben we wat afgelachen. Iedereen had zo iets van oh, dat hadden wij vroeger in huis ook. Dat ging om bv wasmiddelen, stofzuigers, knopen en veiligheidsspelden.
Ik kan mij goed herinneren dat ik met velen in Stockholm heb lopen collecteren voor de slachtoffers van de watersnoodramp. Gaf iemand iets, dan kreeg hij/zij een plastic speldje, rood of wit of blauw in de vorm van een klomp. Konden ze dan op hun revers dragen en zag je dat, dan hoefde je die persoon niet weer te vragen om een bijdrage.
@eva.b, heel bijzonder dat er in Stockholm werd gecollecteerd. Zouden er nog speldjes bewaard zijn?
Ik had er drie bewaard, een van elke kleur, maar die heb ik ooit weggegeven. Eigenlijk jammer, maar dat is nakaarten.
@eva.b, ja, jammer! Misschien dat ze nog eens boven water komen.
Nee, dat zullen ze niet doen. Ik weet aan wie ik ze indertijd gegeven heb en je kunt ze niet terugvragen, toch?
@eva.b, een mooie foto moet toch lukken!?