Michael Raedecker

Tipping point, acrylverf en garen op doek, 198 x 336 cm, 2007. Foto: Hauser & Wirth, Londen

Als je de afgelopen weken een krant of tijdschrift opensloeg, had je een grote kans om Michael Raedecker tegen te komen. Reden hiervoor is een lopende expositie van hem in het GEM. Tien jaar geleden had hij zijn laatste expositie in het Van Abbemuseum.

Wie is Michael Raedecker en wat maakt hem zo bijzonder? Om hem beter te leren kennen citeer ik uit Kunstbeeld: ‘Michael Raedecker volgde van 1985 tot 1990 de opleiding modevormgeving aan de Rietveld Academie in Amsterdam. Hij was korte tijd als stagiair assistent van Martin Margiela in Parijs. Na zijn stage begon hij in 1993 aan de Rijksakademie in Amsterdam. Maar naar de Rijksakademie gaan was helemaal niet logisch: “ik had vanaf mijn dertiende alleen maar mode getekend.” Raedecker ging op zoek naar iets nieuws, zat veel in de bibliotheek op de Prinsengracht in Amsterdam. Daar kwam hij Winston Churchills boek Painting as a Pastime (1948) tegen. “Churchill was een verwoed amateurschilder van impressionistische landschapjes. Die schilderijtjes kopieerde ik met schrootjeslak; trok delen van die lak er weer af zodat de doekjes een verweerd oud uiterlijk kregen en borduurde daar teksten op.” Borduren heeft voor Raedecker niet direct een link met alleen mode. “Borduren is handwerk. Het is een tijdverdrijf, net als amateurschilderen; borduren heeft geen status. Ik had te veel respect voor schilderen als meesterschap om zelf nieuwe schilderijen te gaan maken, er is al zoveel prachtigs geschilderd. Ik ben het vak via de achterdeur binnengekomen: een amateur die een spel speelt met high en low, met kunst als tijdverdrijf.” Met die schilderijtjes “naar Churchill” werd hij aangenomen op de Rijksakademie.’

Michael Raedecker won in 1994 de basisprijs van de Prix de Rome; in 1999 de grote Engelse John Moores Painting Prize. En in 2000 was hij een van de vier genomineerden voor de Turner Prize.

De laatste jaren heeft Raedecker zijn onderwerpen vooral gevonden in alledaagse huiselijkheid: stillevens, vazen met bloemen, wapperend wasgoed, taarten, en gedekte tafels.

De tentoonstelling line-up in het GEM omvat zo’n 25 werken uit de afgelopen vijf jaar en is te zien tot en met 1 november 2009.

Suspended, acrylverf en garen op doek, 255 x 244 cm, 2008

15 gedachten over “Michael Raedecker

  1. Lijkt me een geweldige expositie! Ik ben al jaren een fan van deze kunstenaar en ga zondag kijken.
    groetjes,

  2. @Tilleke, het spreekt mij ook erg aan. Ik ga kijken of het gaat lukken om hier naar toe te gaan. Er is ook een catalogus te koop. Prijs: 24,95 euro.

  3. Ik zag hem een tijdje geleden op het journaal en vond hem meteen een sympathieke bescheiden man,die prachtig werk maakt. Je moet er maar opkomen ,borduren op canvas….een getufte handdoek namaken met borduursel op canvas een schitterende foto van lantaarns op groot doek schilderen en de verlichting dan borduren .Ik vind het mooi,verstild, ontroerend werk!1
    Hier kun je een interview en meer werk zien:
    http://www.metropolism.com/features/video-interview-michael-raedecke-1/

  4. Leuke schilderijen. Er zit beweging in. Je voelt de wind waaien. Straks maar meer van deze schilder opzoeken.

  5. Erg mooi, hier wil ik ook wel meer van zien en weten. Ik ga de linkjes later nog even bekijken.

  6. deed me denken aan Volendam, met de waslijnen langs de haven en daar in de buurtjes. Mooi werk

  7. Heel eigen stijl, enig !!
    En zo leuk dat een (jonge)man ook hier deze vrouwen onderwerpen kiest.
    (of ben ik nu ouderwets 😉

  8. Hoe ik dit vind ? Zal ik de was snel binnen halen . . . ?
    Je ziet het toch lekker fris fladderen in de wind .
    En wat een techniek , niet zo gemakkelijk .
    Wij genieten weer .

  9. De was lekker aan de lijn, een beeld wat ons altijd erg aantrekt. Michael is een zeer verrassend kunstenaar waar je met plezier naar kijkt.
    Als ’s morgens ons wasje aan de lijn hangt in de bijna altijd wind in het noorden. Zeg ik heel vaak, wat ben ik toch blij met mijn waslijnen die Ton gemaakt heeft nadat de nieuwe schuur is gebouwd.
    En dan de windgedroogde was binnenhalen en het bed opmaken met dit frisse beddengoed wat slaap je dan lekker.
    Elma

  10. Beste allen,
    ik was er vandaag en inderdaad een prachtige expositie. Heel interessant om het borduurwerk van dichtbij te bekijken (soms hele grote steken) en subtiel gebruik van kleur.
    hartelijke groet,

  11. @Tilleke, op de foto’s zie je niet dat er grote steken zijn gebruikt.
    Fijn om te horen dat het een prachtige expositie is. Eigenlijk had ik niet anders verwacht na alles wat ik erover heb gelezen. Ik ga zeker proberen om er naar toe te gaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *