‘Bijna een heel schooljaar heb ik er in de 4e klas van de lagere school over gedaan om een pop te breien. Het was een pop uit één stuk. Je moest de steken en de ribbels goed tellen om de voor- en achterkant precies even groot te maken. Het was een verschrikkelijke klus. Ik liet steeds steken vallen of trok de draad zo strak aan dat ik de pen nauwelijks meer tussen de lussen kreeg’, vertelt Mirjam Janssen. ‘Hoewel ik er niet de beste herinneringen aan heb, vind ik die ouderwetse handwerklessen achteraf heel nuttig. Op mijn 12e kon ik (min of meer) breien, haken, borduren, knopen aanzetten en kleine reparaties aan kledingstukken verrichten.’ Verder lees ik in haar artikel, dat hier staat te lezen, dat het goed zou zijn als de basisschoolleerlingen af en toe ook iets praktisch zouden leren. Het werken met wol houdt tegenwoordig niet meer in dan een paar sliertjes wol op een geverfd poppetje plakken.
Hoog tijd om de handwerklessen weer op het lesrooster te plaatsen! Gaan we dat voor elkaar krijgen? Natuurlijk, als we met z’n allen maar blijven vertellen hoe belangrijk handwerken is voor de ontwikkeling van het kind. Denk eens aan de motoriek en creatief denken.
Dit onderwerp is al meerdere keren aan bod gekomen op mijn weblog, en het zal niet de laatste keer zijn.
Maria wees me op het artikel van Mirjam Janssen, eerder vertelde Maria op mijn blog over het brooddoek uit Sardinië.
Mooi pleidooi van Mirjam !!
Het is mooi wanneer een kind leert om het ‘gevoel’ van handwerk, het scheppen, te ervaren.
Ja, het verschilt per school en leerkracht wat er geleerd wordt.
Maar ook wij kunnen ons steentje bijdragen en het doorgeven aan onze kinderen, toch !!?
Zelf zag ik, als klein kind al, mijn moeder altijd bezig met handwerk en kreeg ik al vroeg de kans om met haar ‘mee’ te doen.
Zo zagen ook mijn kinderen het bij mij en leerde ik ze de basis technieken.
Maar de één pikt het op en de ander trekt het helemaal niet.
Mijn dochter(32) pakt geen naald meer op terwijl mijn zoon(24) borduren heel leuk vindt.
Vroeger wisten we niet beter , handwerken hoorde er gewoon bij .
Het was altijd op de Woensdagmiddag en weet eigenlijk niet meer wat de jongens in die tijd deden . Zal er toch eens over hebben nu ik onlangs zelfs een vriendje uit de eerste klas mocht ontmoeten .
Er zijn voor mij nog meer dingen te vragen over de wekelijkse handwerkmiddagen op school .
Ik zie nog de kast met voorraad ongebleekte breikatoen en lichtgeel gebruikten we ook . En zo,n streng katoen opwinden is ook al een kunst voor kinderhandjes ! De borduurgazen die je hierboven laat zien waren er natuurlijk ook .
Wanneer er nu weer een kast gevuld zou worden met materialen om te handwerken , zou het er vast veel kleuriger uitzien .
We werkten soms wel met klamme handjes , want de eerste steekjes zijn zeker niet gemakkelijk en om dan nog je naald goed te sturen . . .
ik denk een beetje in de lijn van Marian’ne. Ik vraag me af of er nog veel kinderen zijn die een jaar lang aan een project kunnen werken. Ons goede voorbeeld doet volgens mij goed volgen. Vooral het plezier wat we er zelf zo overduidelijk aan beleven stimuleert hen om ook iets te gaan doen met naald en draad. Overigens: bewijst de huidige stitch’nbitch generatie niet dat het ook gewoon “vanzelf” komt, dat kriebelende gevoel dat je iets wilt maken met je handen? Veel van die jongeren hebben nooit handwerkles gehad en ze zijn vaak enorm bedreven ( en GEdreven 😉
de gebreide pop doet me terug denken aan mijn eerste handwerklessen zo strak geen pen meer tussen te krijgen, had een breiende , verstellende moeder, maar voor mij begon het toen er geen juf meer was en ik alles maarprobeerde, de scholen komen veel te koty op dit terrein . bij mij op school kregen de jongens extra rekebles, niets hamer en spijker.
de gebreide pop doet me terug denken aan mijn eerste handwerklessen zo strak geen pen meer tussen te krijgen, had een breiende , verstellende moeder, maar voor mij begon het toen er geen juf meer was en ik alles maarprobeerde, de scholen komen veel te koty op dit terrein . bij mij op school kregen de jongens extra rekebles, niets hamer en spijker.
Mijn liefde voor handwerk komt zeker NIET van de “handwerklessen” op school. De grootte van de klas in die tijd (43 kinderen in de vierde klas!) zal er zeker toe hebben bijgedragen, dat begeleiding minimaal was als je zo’n stil meisje was als ik. Bij mij heeft schoolhandwerk zelfs a-productief gewerkt: ik houd nog steeds niet van breien door negtieve herinneringen uit die tijd.
Ik vind het ook zonde dat kinderen tegenwoordig niet meer leren handwerken. Het zal niet lang meer duren voor breien tot de oude ambachten behoort, alhoewel, als je op ravelry kijkt, dan wordt er toch nog heel wat gebreid.
De handwerklessen op school waren wel een basis voor het verdere handwerken. Ik breide thuis ook wel tasjes en kleertjes voor de barbie. Naaide kleertjes voor de pop. Als ik geen handwerkles op school had gehad had ik dat toen waarschijnlijk thuis ook niet gedaan.
Mijn eerste pannenlappen op school waren totaal verschillend van maat, de één heel strak gebreid en de ander heel los.Het waren gelukkig nooit geen jaren projecten zoals bij Mirjam Janssen. Mijn dochter heeft op school vingerhaken geleerd. Daar kun je moeilijk pannenlappen van maken.
Ik heb nog geholpen op school bij mijn dochter, met de handwerkles. Daar was een speciale handwerk juf voor. Voor alle groepen de zelfde juf.. Dus ik heb jaren geholpen met lezen en handwerken. Misschien is dit nu niet meer, ja en dat is dan heel jammer. Want ze hebben het er nog over dat ik ze vinger haken geleerd heb op school, en borduren en anderen dingen. Ik heb er altijd van genoten en de kinderen ook blijk vaak, door verhalen..
Ja natuurlijk moeten de kinderen handwerken leren op school.
Op de school waar onze dochter voor de klas heeft gestaan gaven ze vrijdagsmiddags les in borduren, breien, tekenen enz. zowel de jongens als de meisjes moesten 6 weken iets kiezen en dan wisselen.
Een handwerkproject van een jaar is heel saai voor een kind. Dat zal de belangstelling en enthousiasme voor het handwerken geen goed doen.
Thuis het voorbeeld geven kan meehelpen om de motivitatie te krijgen om naald en draad te pakken. Helaas heeft het tot nu toe niet gewerkt bij Eline!:-) Zij heeft niets met handwerken en laat dat graag aan haar moeder over. Zelfs knopen aannaaien trekt haar belangstelling niet. Haar vriend heeft op de basisschool leren breien en borduren, en dat was geen Vrije School. Het hangt er dus vanaf wie er voor de klas staat. De handvaardigheidsles kan de leraar/lerares toch zelf inkleden!?
En inderdaad Marcella, kijk eens naar alle jonge SnB-ers. In een recordtijd hebben zij de moeilijkste breitechnieken onder de knie. Zit de creativiteit in je, dan komt dat vroeg of laat naar boven drijven. Het hangt er sterk vanaf wanneer jezelf eraan toe bent en tijd en aandacht eraan wil besteden.
Alleen wil ik het woord ‘oubollig’ niet horen voor handwerken. Ik vraag me af wie dat woord ooit ingevoerd heeft.
@Elza, wat jij vertelt doen ze hier ook op een basisschool, niet de school waar mijn kinderen zijn geweest. Ze noemden dat de keuzemiddagen. De kinderen mochten kiezen uit verschillende creatieve onderwerpen.
Ik zat op een meisjesschool tot en met de vijfde klas. Handwerken was een vast onderdeel van het rooster. Vanaf de zesde klas werd de jongens- en meisjesschool samengevoegd, einde handwerklessen!
http://musicals.nl/jetp/misc/2693_2699.htm
Je moet hier nog even kijken voor de jas van Jozef
Jammer dat het op school niet meer geleerd wordt. Hoewel, zoals het vroeger ging, was niet altijd plezierig, ik las het hierboven ook al. Aan het eind van mijn schooltijd zei ik: ik maak nòòit meer wat! En een paar jaar later pakte ik het handwerken weer op om niet meer te stoppen. Helaas, ook mijn dochter toont geen enkele belangstelling , ook al heb haar de beginselen van breien en haken geleerd.
ik haatte handwerken op school en vind het nu heerlijk …
oubollig? volgens mij is dat een woord van mensen die er niets van begrepen hebben 😉
Ooit zij een kennis van mij bij het zien van een aantal door mijn lief gebouwde draaiorgels: “ach, nou ja, als je helemaal geen hobby’s hebt hebt” want zij was van tennis en hockey en kon zich niet voorstellen dat je iets met je handen zou willen maken. Zij zal handwerk ongetwijfeld ook wel oubollig vinden 😉 geeft niet, als wij er maar van genieten
De kinderen in mijn groep 5 hebben de afgelopen weken met vingerhaken een aantal armbandjes en spinnenpootjes gemaakt, ze waren niet meer te stoppen zo leuk vonden ze het. Nu zijn we bezig met borduren en ook daar genieten ze echt van. Steeds een beetje meer textiele werkvormen. Enige jammere is dat collega’s het nog niet zien zitten om ermee aan de slag te gaan.
@noor, de leerlingen van jouw klas boffen maar met zo’n handige juf!
De andere leerkrachten gaan vast nog eens overstag.
wel ik moet zeggen dat ik zelf bijna 12 ben
ik kan de basis breien en doe vele kruissteekjes
ik vind het echt enorm jammer dat het in school niet
meer word geleerd
want kinderen van mijn leeftijd denken
dat breien voor oude vrouwtjes is terwijl dat
juist niet zo is
want trouwens ik heb geleerd door te breien
dat niet alles zomaar gaat en dat je ook niet
direct moet opgeven
maar in de lagere school is bij ons vingerhaken
een echte rage
groetjes florien
Florien, wat leuk dat je dit ons verteld en ga lekker door met handwerken.
Oude vrouwtjes kunnen zo goed breien omdat je het jong hebben geleerd.
Kijk maar veel bij Berthi dan kun je nog heel veel t weten komen wat je allemaal van handwerken kunt leren.