De deur van de zomervakantie is nog maar net dicht, toch staat de deur alweer open voor de herfstvakantie. De laatste jaren mogen we tijdens deze najaarsvakantie vaak genieten van prachtig herfstweer. Ideaal om de tuin winterklaar te maken of om een dagje de fiets te pakken voor een fraaie fietstocht. Mocht je van plan zijn om het laatste te doen en bij Fort Vuren uitkomen, stap dan van de fiets en neem een rustpauze. Je zult geen spijt krijgen. Afgelopen zomer kwam ik per toeval bij Fort Vuren.
Het fototoestel gaat tegenwoordig altijd mee op reis. Soms zijn er onverwachte mooie momenten waarbij het handig is om je fototoestel stand-by te hebben, zoals bij Fort Vuren. Deze foto en deze foto maakte ik er. Dan zijn we er nog niet. Vandaag wil ik je de mooie verweerde deur van het vroegere toilet laten zien, waar nu de verzamelplaats is voor lege flessen.
Voormalig tekenleraar Ben Spee uit Gorinchem werd beheerder. Hij woont naast het fort in een oud huisje. De afgelopen jaren stak hij al zijn spaargeld en tijd in het conserveren en toegankelijk maken van het fort. De groene verf bladdert van de deuren af. ‘Mooi hé? Ik kan er zo een nieuwe deur in hangen. Maar dat is precies wat ik niet wil. Je moet niet alles willen restaureren. Conserveren, daar gaat hem om’, vertelt Ben Spee deze week in Elsevier. Uiteindelijk hoopt Ben Spee drie miljoen euro te krijgen om het fort te conserveren.
Vandaag waren DH en ik onverwacht (= zonder fototoestel! Grrrr) in Kasteel Hoensbroek. Ook erg leuk! Komend weekend is het “Ridder zonder kasteel”. Dan is er van alles te doen voor kinderen.
Ik noteer jouw tip, Berthi!
Als je onze kleinzoon vraagt, waar heb jij voor het eerst gelopen? In kasteel Hoensbroek. Tijdens hun vakantie in Zuid -Limburg brachten ze een bezoek aan kasteel Hoensbroek en dat vond hij zo mooi dat hij meteen begon te lopen.
Ik heb een merklapje gezien van Willemijntje Bunk geboren te Vuren.
Daar moest ik aan denken toen ik dit oude fort zag.
Elma
Een prachtige deur, mooi zo laten. Tijdens onze vakanties in Frankrijk fotograveren wij heel graag oude deuren. Hier zie je ze eigenlijk niet zoveel, wij zijn een net landje. Zijn pas in Zuid Afrika geweest, daar zie je of deuren met tralies ervoor of krottenwijken waar de mensen amper een deur hebben.
Wat was het prachtig weer gisteren gewoon warm .
Ja deuren gaan open en deuren dicht . En achter dichte deuren gaat veel verscholen .
Wij zijn altijd heel nieuwsgierig wat er achter zit of wie daar woont .
Nooit zullen we alles te zien en te weten krijgen , want achter sommige deuren blijven geheimen bewaard .
Gelukkig dat je camera ons weer heel veel laat zien , een geschonden en versleten deur met zeker een oude geschiedenis .
En wat heeft nu de inhoud te bieden daar achter die deur opslag voor lege flessen .En er zijn de restanten te zien van een betegelde muur en zeker nog een oud gemak-pleetje . Gewoon een plank en in de midden een ronde opening afgedekt met een keurig deksel met een handzame knop in het midden . Zo waren er vroeger heel wat pleetjes , heel vaak altijd ergens achter in de hof of bij de boer een plekje op de deel . Ik heb ze vaak zo meegemaakt ,
niet zo leuk als je thuis een ander iets gewend was .
Dit waren zo wat pleeerige mijmeringen op de vroege ochtend .
@Saskia, ook mooi!!! Wel de volgende keer aan je fototoestel denken!:-))))
@Elma, Limburgse bodem onder voeten doet het altijd goed!:-))))
Dat zal zeker een mooi merklapje zijn!
@Margriet, Zuid-Afrika? Dat is niet naast de deur, maar zeker een onvergetelijke reis!
@Gerrie, de ‘poepdoos’ ofwel ‘kakdoos’ ken ik uit mijn jeugd. Mijn opa en oma woonden op een boerderij. Had je hoge nood, dan moest je snel naar buiten rennen. Er was geen zacht toiletpapier, maar er hingen oude kranten!
Achter elke deur zit een verhaal, soms mooi en soms minder mooi. En wij willen altijd o zo graag de verhalen horen!
Een paar jaar geleden waren we in Belgie op vakantie. De overburen hadden gaten in de voordeur het was een prachtige gezicht want de zwaluwen vlogen voor in het huis en achter kwamen ze er weer uit vliegen. We hebben daar zeer van genoten maar of we er zo blij mee zal zijn als het je eigen deur was. Ik weet het nog niet zo.
Over pleetjes gesproken ik heb aardig veel op plankjes gezeten met een gat er in. Eerst langs de koeien waar je een lik van kreeg of een duw met de kop.Daarna kwam je bij het huisje uit.Je moest er wel voor oppassen dat je niet met je bips er helemaal door heen zakte. Naast je lag dan een stapel gescheurde kranten. Die eerst nog werd gelezen voordat je ze gebruikte. Bij ons zat er een plankje in de deksel dus geen knop. Die zoete weeige geur vergeet je nooit weer
Nog een paar benamingen :
In Overijssel/Salland wel genoemd : Het Huussie
In Twente Kakhoes en
In Indie Kakhus
Altijd een plek om je even terug te trekken .
In de oorlog was er op t, laatst natuurlijk ook geen toiletpapier meer . Dan ook krantenpapier en je was blij wanneer er eens wat zachter papier te vinden was .
Gebruiks aanwijzing om het papier wat poreuzer te maken , eerst heel goed verfrommelen !
Zal ik even hier een geurblokje ophangen , misschien wel zo fijn !
@Gerrie, ik dacht al waar komt dat geurtje vandaan?:-)))
Elke streek had zo zijn eigen benaming voor de wc. Grappig!
Prachtig. Wat fijn dat er mensen zijn die zich ontfermen over dit soort erfenissen.