‘Jeanny en Elma op bezoek bij tante Bep,
Zoals beloofd zou tante Bep (een beeld in het dorp) een warme sjaal krijgen nu het wat kouder wordt. Naar een idee van de aangeklede bomen van Anky King uit Australië. Geholpen door Jeanny, diverse kleuren sjaals uit de collectie van Elma meegenomen, zodat een keuze gemaakt kon worden. Tante Bep bleef rustig zitten en werd omhangen met een aantal sjaals voor de foto van Jeanny en Elma, gemaakt door Luc.
Jeanny Cobben en haar man Luc wilden nog een weekje lekker genieten in Noord Groningen van fietsen, wandelen, borduren, lezen, muziek luisteren en vogels kijken in het Lauwersmeer gebied. Vrijdagmiddag aangekomen bij hun vakantiewoning konden ze van hun rust genieten na de lange reis. Die rust werd snel verstoord door één telefoontje van meneer Piet, de eigenaar van het monumentale pand waar ze een gedeelte van hadden gehuurd. Lopend in de lange gang van hun verblijf werd de opmerking gemaakt: “Hier kunnen je merklappen mooi hangen.” “Zijn dat schilderijen?” vroeg Piet. Jeanny wilde met alle plezier uitleggen wat merklappen zijn. Piet kende in het dorp ook wel iemand die met handwerken bezig was, die belde hij wel even. Een heel verhaal over merklappen en boeken, Elma begreep het niet allemaal. Piet zei: “Ik geef je zelf wel even, mijn gasten.” “Met Jeanny Cobben.” Het zou toch niet dé Jeanny Cobben zijn die Elma zo erg bewonderde om al haar werk, getoond bij Berthi en op haar site? Een afspraak voor de avond was snel gemaakt om nader kennis te maken. Na een kopje koffie kwamen de verhalen los en de echte Jeanny had ook door dat het dé Elma was, die bijna dagelijks wel wat te vertellen heeft bij Berthi.
Het werd voor Elma een onrustige nacht, droomde ze of was het echt waar deze ontmoeting. Zondagmiddag maar een sms-je gestuurd: “Hebben jullie zin om vanavond te komen?” Binnen vijf minuten kwam het antwoord. “Wij komen.” Over handwerken werd veel gepraat en vooral over de “Souvenir de ma Jeunesse” of in het Gronings pronkrol.
Elma heeft gezorgd dat er in die week een aantal pronkrollen met of zonder maakster aanwezig waren om te bekijken. Jeanny en Elma hebben erg genoten van deze ontmoeting, die zeker een vervolg zal krijgen.
Jeanny is in het zuiden van het land ook met een groepje bezig om een pronkrol te maken. Jeanny kennende worden dit vele meters. 340 km, dat is de afstand tussen Jeanny en Elma. Het moet lukken om onze gezamenlijke pronkrollen 340 m te maken.
Deze week hadden Jeanny en Elma niet graag willen missen.’
Elma
Prachtige foto van jullie saampjes. En hoe verrassend een vakantie al niet kan verlopen. Enig om dit verhaal te lezen.
O ja, die 340 m wordt zeker gehaald… jullie hoeven tenslotte geen weblog bij te houden!:-))))))
Berthi, Groot gelijk een weblog bijhouden (en alle correspondentie daar nog bij) neemt veel tijd in beslag.
Maar…. mede dank zij jouw weblog heeft deze ontmoeting plaatsgehad. Denk je dat ik anders geweten zou hebben wie Elma was ???
Dank je voor het plaatsen van het verslag van deze onvergetelijke ontmoeting !!!
@Jeanny, ik vind het erg leuk dat mijn weblog een klein rolletje heeft gespeeld in jullie ontmoeting en dat het een onvergetelijke week is geworden.
Tsja, je kunt nu eenmaal niet alles doen. Veel bloggen, én uitstapjes maken, én het gezin, én de tuin, én nog veel meer. We moeten gewoon onze eigen keuzes maken. Ik blog nu meer, dan ik tijd heb om te handwerken. Dat komt later wel weer, als ik mijn boekje klaar heb.
Geweldig dat er (weer) een vriendschap is geboren met een beetje hulp van deze blog!
En is het nog gelukt met de sjaal van tante Bep?
Wat een prachtige ontmoeting !
En mooi de zorg voor tante Bep , die hoeft nu niet meer in de kou te zitten .
Bovendien ziet ze er zo wat kleurrijker uit .
Komt er nog een verder dassen plan ergens daar in de buurt ?
wat een leuke ontmoeting.
Fijn om Elma’s gezicht eens te zien. Jeanny heb ik al eens bij v.d.Moosdijk mogen ontmoeten en natuurlijk ook in Roermond 2006 de tentoonstelling van “Naald en Draad”
Je ziet: handwerken is veel meer dan een lapje en een draadje ;-))
Even bij Berthi kijken en dan zie ik twee bekende gezichten. Elma heb ik iets gemist ?
En staat tante Bep bij jou in het dorp ?
Trouwens mooie foto zo samen met tante Bep. Wat een verrassende ontmoeting en wat een mooi verhaal, zo zie je maar weer waar al dat bloggen toe leidt. Als we Berthi niet hadden …..ja, dan was ik nu niet bij jou op les.
Margriet
Dat noem ik nog eens een leuke ontmoeting! Hoe bestaat het dat iets zo kan lopen. Wat zullen jullie genoten hebben met elkaar. Ik vind het een erg leuk en mooi verhaal.
Wat leuk dit te zien,en te lezen… Jeanny Cobben heb ik mogen ontmoeten in Utrecht en Eindhoven.
Enig dit en dit gaat lukken Jeanny de groetjes van José die vroeger in Sittard heeft gewoond dan weet jij wel wie dit is. Tot ziens….
Berthi heeft ook een afspraak voor mij geregeld met Lies Huizer.
Komt een vervolg op Berthi…
Wat leuk!
Zo brengt internet mensen bij elkaar.
Niks kil en afstandelijk.
Wat leuk dat je elkaar op deze manier ontmoet. Internet is toch maar een bijzonder medium.
Dat zal een bijzondere ontmoeting zijn geweest van deze 2 vakvrouwen !!!!
Mocht het bekijken van de pronkrollen meemaken.Schitterend om te zien,hoe andere cursisten van Elma hun pronkrol invullen met de mooiste lapjes.Dacht ik de 5 meter vol te hebben,ga nu[na 30 oude gekregen HzG]verder met de volgende 5 meter.Ook de lapjes van de andere cursisten inspireren mij om verder te gaan.
Bedankt Jeanny en Elma voor de fantastische woensdagmiddag,waar ik weer veel geleerd heb. En die mij nog lang zal heugen.
@José, samen met Lies, dat wordt heel gezellig.
@Tijm, ik ben het helemaal met je eens.
@Truus, wat heerlijk toch om zo samen te genieten van het handwerken en elkaar te stimuleren. Op naar de volgende 5 meter.
Wat een leuke ontmoeting. Tante Bep ziet er schattig uit met haar sjaals.
Schitterende ontmoeting !!
Twee kanjers bij elkaar.
Toeval bestaat NIET hé Berthi !!;-))
Tante Bep ziet er prachtig uit, zij komt de winter wel door !!;-))
@marian’ne m, hier de woorden van Jeanny:
‘Ik kan niets anders zeggen dan: het heeft weer zo moeten zijn.’
Geweldig wat een mooi verhaal en inderdaad zo heeft het weer moeten zijn.
Ontroerend al die reacties, wat leven jullie mee met onze ontmoeting. Vandaag tussen de lessen door nog vaak even gekeken naar de mooie foto. Een tijdje geleden toen het over mode ging vertelde ik van mijn oude jas die al op een foto uit 1990 stond. Het is zo’n gewoonte om die jas van de kapstok te pakken, nu ik de jas op de foto zie vind ik de jas nog steeds mooi en zal de jas altijd blijven dragen.
Over de grote rol van Berthi heb ik nog eens nagedacht.
Het is net een film, met spelers, technische mensen, figuranten en plubliek. Maar het geheel kan niet werken zonder een goede regie, waar wij nog lang van hopen te genieten. dankje Berthi.
Elma
Ik heb net de laatste traan weggepinkt. We moesten weer een cavia in laten slapen. Je weet Elma dat gaat ons niet gemakkelijk af.
Tante Bep heeft nu alleen nog beenwarmers nodig. Wat een leuke verrassing om zo mensen tegen te komen. Zo zie je maar weer Elma de wereld is klein en kan heel mooi en gezellig zijn. En ondertussen krijgen namen gezichten. Ja hoor, de jas staat nog prachtig, kan nog jaren mee.
Wat een leuke reacties!!!
Elma het gaat allemaal over jou en mij….. Ik heb dit verhaal al diverse keren verteld en het is een ECHT waar gebeurd verhaal, dat weten wij saampjes zeker. We doen het zeker een keer over.
Veel groetjes, Jeanny.
@Elma, het is een prachtige tijdloze jas die je erg goed staat. Zeker blijven dragen.
Nou ja zeg… grote rol? Dat is echt veel te veel lof, Elma. Ik vind het prachtig dat er via internet/blogs deze warme contacten ontstaan, en het is erg leuk om daar een klein rolletje in te mogen spelen.
@Hilda, wat sneu! Wij hebben drie cavia’s gehad. Helaas is het leven van een cavia is erg lang, circa drie jaar. het zijn ontzettend leuke beestjes.
Zodra ik de koelkast open maakte begonnen ze te piepen/roepen, want dan dachten ze dat er eten aan zou komen.
Wat een mooie ontmoeting en ook de manier waarop die tot stand kwam vind ik héél bijzonder! Hoe bestaat het!
Jeanny heb ik ontmoet in Utrecht en ik bewonder haar werk ook grotelijk, maar ook haar persoonlijkheid, ze is een schat, als ik zo vrij mag zijn om dat te zeggen. Elma te zien vind ik heel erg leuk, ik zie al zo vaak haar naam staan bij jou Berthi. Die twee samen met tante Bep is een enig plaatje. Het Noorden en Zuiden hebben elkaar gevonden en dan zit ik weer in een heel andere uithoek, maar wie weet wie ik nog eens ontmoet.
wat een mooi verhaal en wat leuk dat jij eigenlijk de go-between bent …
jeanny – en haar prachtige handwerken – heb ik al in het echt ontmoet. leuk om nu ook elma op de foto te zien!
Zo komen er op bijzondere wijze steeds meer gezichten hier rondwandelen .
Misschien zijn er nog meer tante Beppen aan te kleden elders in het land .
Anders organisren we toch eens met z,n allen een Beppendag !!!!!
Elma en Jeanny, wat leuk jullie toevallige ontmoeting, wat zullen jullie genoten hebben. En wij nu natuurlijk van jullie verhalen. Heel herkenbaar de opmerkingen over tijd voor bloggen en handwerken en andere dingen, keuzes, keuzes en nog meer keuzes. Ik blog op het moment minder en besteed meer tijd aan het handwerken. Toch zou ik de internetdingen niet willen missen, want andere handwerksters ontmoeten hoort daar ook bij. Ik hoop nog steeds op een volgende Polman-dag, ook al is er geen project dit jaar. We hebben allemaal genoeg leuks in kast voor de show and tell 😉