Beter laat dan nooit stond in de e-mail van Astrid, en dan slaat dit op haar Abc-lap die nu af is. Het is een moeder-dochter merklap geworden. Haar moeder maakte een begin in 1970, halverwege hield ze het voor gezien en de lap werd opgeborgen om vervolgens in 2006 weer tevoorschijn te komen. Astrid nam twee jaar de tijd om de merklap af te maken.
Links op de merklap zie je de initialen JP van haar moeder, het jaartal 1970, en de drie meisjes zijn haar dochters. Rechts op de merklap zie je de initialen AP van Astrid, het jaartal 2006, de twee jongens zijn haar zonen en de twee vogels staan symbool voor Astrid en haar man.
Het is een zeer speciale merklap geworden. Op de eerste plaats omdat moeder en dochter beiden aan deze merklap werkten, maar daarnaast is het echt heel bijzonder dat Astrid op dezelfde leeftijd als haar moeder aan deze merklap werkte. Op haar weblog zijn detailfoto’s van de Abc-lap te zien.
Een heel bijzondere lap. En heel mooi van kleur en compositie.
Juist vanmiddag bij haar bekeken !!
Zo leuk geworden, a al die tijd nu AF !!
En heel bijzonder om samen daar aan gewerkt te hebben.
Wat bijzonder dat moeder en dochter er aan gewerkt hebben. Het is een vrolijke kleurrijke merklap geworden. Astrid wat knap dat je de lap afgemaakt hebt.
Elma
Ja, leuk he?
dank jullie wel voor de aardige complimenten! En bedankt berthi voor het plaatsen op je blog: een hele eer!
@astrid, de lap komt uiteraard ook nog in de fotogalerie.
Deze merklap vind ik heel bijzonder.
De hartenfoto’s vergeet ik ook zeker niet. Ik wil alle hartenfoto’s in de loop van de volgende maand in de fotogalerie hebben staan.
Merklappen hebben ons zoveel te vertellen , we moeten alleen hun taal een beetje kennen . Zo worden en zijn het echte leef en heb geleefd lappen . Mensenverhalen en herinneringen verteld in kleuren met eindeloos veel steekjes .
Merklappen en herinneringslappen- mijmeringen in de vroege ochtend . . . .
Bijzondere merklap!
Fantastisch dat Astrid de borduurstijl van haar moeder heeft aangehouden!
Leeft de moeder van Astrid nog?
Nooit gedacht dat het bijzonder zou zijn samen met je dochter aan een merklap te werken. De handwerkles op school werd nl. afgeschaft en je kinderen zagen jou handwerken en wilden ook borduren, maar zonder juf, deed mamma het voor en maakte bij stagnatie de randjes af. Ik ben direkt Annemieke’s en mijn lap gaan zoeken….wil je een foto? Qua kleur een echt jaren 70 lapje.
Dit is wel heel bijzonder. Prachtig!
Vrolijk lapje, ik vind het melkmeisje en de boer zo leuk… Het ontstaansverhaal is prachtig, leuk dat het ook in de galerij komt!
@ saskia: nou en of! In harmonie geborduurd, maar nu maar hopen dat we geen ruzie krijgen over wie de lap aan de muur mag hangen!
@ berthi: ongelooflijk hoeveel bezoekers jij hebt: mijn statistiek van bezoekers piekt sinds jij mij op jouw site hebt geplaatst. Ik had al wel een vermoeden gezien het aantal reacties die jij steeds krijgt!
Erg mooi!!
Ga ook even bij haar neuzen!!
OK, heb een blogje geschreven over mijn moeder-dochter merklapje, kun je even meekijken naar de jaren 70! Borduurliefs Anje.
@Gerrie, eigenlijk moeten we bij elk borduurwerk een logboek maken. Voor jezelf leuk, maar ook voor anderen.
Voor Thijmen z’n hartenlap heb ik het logboekje klaar liggen, maar is nog leeg!:-)
@Astrid, 🙂
@Anje, leuk merklapje! Je dochter koos voor flitsende kleuren!
fijn verhaal en nu een mooie lijst en dan om de beurt mag hij in een huis ?? het is inderdaad een vrolijke lap en z]oveel verschillende technieken,
Wat een prachtige, speciale merklap. Ik ben even op Astrids log geweest.
Leuk om dat samen te doen en heel erg vrolijk.
Wat een kunststukje.
Dat is echt zo’n lap die jarenlang in een familie blijft.
Astrid heeft gelijk, deze hadden we niet willen missen. Ik ben net bij haar weblog gaan kijken en heb genoten van de details maar ook van alle vrolijkheid die van de weblog afstraalt.
Ohh dit is goud waard. Echt een familiestuk.