We gaan verder met de expositie De Kracht van de Quilt die tot
1 september 2008 te zien is in TwentseWelle.
Patchwork katoenen kinderdeken uit 1880 voor Cato Ekker. Collectie TwentseWelle.
Cato Ekker was het kind van de directeur van de Koninklijke Weefgoederenfabriek in Hengelo. Ter gelegenheid van deze geboorte maakten de fabrieksmeisjes, van restjes stof uit de fabriek, dit dekentje.
Een kinderdeken van Europese katoendruk, vermoedelijk Nederlands, 1778. Collectie Historisch Museum Oude Vriezenveen. Het dekentje heeft twee verschillende kanten; een licht en een donkere. Waarschijnlijk staat de donkere kant voor ‘in de rouw’ en werd het lichte fond getoond wanneer men ‘uit de rouw’ was.
Op de tentoonstelling zijn een tiental herinneringsquilts te zien die betrekking hebben op de aanslag van 11 september 2001. Bovenstaande quilt Remembering van Liz Berg vond ik zeer indrukwekkend. Liz: ‘Na 9/11 ben ik direct aan deze quilt begonnen nadat ik een paar dagen gekluisterd had gezeten aan het nieuws. Ik begon met verven; witte, rode en veel grijze tinten. Rubberen stempels maakte ik voor de helmen van de brandweermensen. De sterren die opstijgen symboliseren de zielen van de gestorvenen. Elk van de vier hoekblokken verbeelden een van de vliegtuigen. Ik werd zo droevig dat ik een poos moest stoppen. Na een jaar was de quilt klaar.’
Remember me van Carol Mesimer. Carol: ‘Op mijn quilt zie je het vrijheidsbeeld in de skyline van New York. De twee wolkenkrabbers heb ik er met de hand ingequilt op de plek waar ze gestaan zouden hebben. Op de etiketten onderaan staan alle namen geschreven van de overledenen die op dat moment beschikbaar waren.’
Vuurwerkquilt Tribute to the People of Enschede, 2000. Collectie Gemeente Enschede. Deze quilt is ontstaan op initiatief van de Engelse Connie Davis. Naar aanleiding van de vuurwerkramp stuurde zij een oproep naar quilters over de hele wereld om een quiltblok te maken. Zij ontving meer dan 150 blokken, die aaneen werden genaaid tot een geheel, in feite drie losse delen. Op de foto zie je een deel. Het reusachtige kleed werd op 13 november 2000 aan het gemeentebestuur van Enschede overhandigd, als steunbetuiging aan alle inwoners van de stad.
Indrukwekkende en ontroerende werkstukken die ons gebeurtenissen helpen onthouden , die we nooit zullen en mogen vergeten !
we zouden veel vaker een quilt moetn maken als herinnering, niet alleen aan droevigegebeurtenissen, aar ook aan blijde, Mooie werkstukken Wat is er toch een hoeveelheid creativiteit onder de mensen, fijne blog
Geweldig wat je allemaal in een quilt kunt leggen fijn dat je het ons liet zien k,geniet enorm van je site vriendelijke groet Henny
Fijn dat je foto’s laat zien.
Ik vind de herinneringsquilts heel bijzonder en vooral als zoveel mensen daar een stukje aan bijdragen.
Heb met verwondering de verhalen gelezen over de herinneringsquilts.Ze zijn prachtig,maar ik kan begrijpen als het naar aanleiding van zo’n droevige gebeurtenis is,dat je dan zelf ook droevig word.
Ik vind het quiltje dat is gemaakt voor de geboorte van Cato Ekker erg mooi. Pachtig zoals dat van restjes stof uit de fabriek is gemaakt.
Wat een ontroerende quilts en wat mooi om je leven te verwerken hierin, je maakt prachtige logs Berthi en ik kom graag bij je lezen. groetjes Simone
Prachtig !!
Goed om herinneringen vast te leggen, dat kan troostend werken.
Dat zelfs een Engelse dame (met anderen) er 1 voor Enschede heeft gemaakt, mooi gebaar.
Al zal ik de doek met de torens niet elke keer kunnen zien, zou daar idd verdrietig van worden.
En ja het kinderdekentje is mijn favoriet, geweldig !!!
@Henny, fijn om te horen!
@Simone Hopman, dank je voor je compliment.
Ik probeer zo divers mogelijk te blijven. De ene keer lukt het beter dan de andere keer, maar ja, als je elke dag een log plaatst, kan het natuurlijk niet altijd voor iedereen boeiend zijn. Maar het is juist de afwisseling die voor mij ook zo leuk is!
Het kinderdekentje voor Cato is in het echt ontzettend mooi om te zien, ondanks de beschadigingen, en het verhaal er achter maakt het helemaal bijzonder!
Het kinderdekentje is inderdaad erg mooi!! En als je her verhaal erachter leest denk ik meteen….. ik moet het ook maar eens gaan noteren. Natuurlijk doe je het al op je log maar meer in een naslagwerk. ja moet dat zeker maar eens haan doen!!
Allemaal quilts die met lapjes, maar vooral ook met liefde zijn gemaakt.
Ik kan me zo voorstellen dat het werken aan een herdenkingsquilt helpt bij het verwerken van verdriet. Je kan je verdriet letterlijk en figuurlijk een plaats geven.
Mooie voorbelden!
@Saskia, er zijn borduursters die speciaal een werk maken om hun verdriet te verwerken.
Naald en draad kan veel teweeg brengen!
De quils zijn prachtig. Zelf dacht ik eerst dat het kinderquilt de donkere kant voor de winter en de lichte kant voor de zomer was. Maar inderdaad als er iemand overleden was vroeger moest alles in sobere kleuren.
Mijn Opoe’s , Otie’s en oud tante’s (werd in drente aangesproken met mu. Zo werd Annegie ,Annegiemu) heb ik altjd alleen in donkere kleren zien lopen.
Het gaat niet voor iedereen op. Maar inderdaad veel mensen die aan het handwerken zijn hebben hebben heel wat verdriet kunnen verwerken.
Dat viel mij ook op toen ik bijna 30 jaar geleden bij Elma begon. Bijna iedereen had wel een eigen stukje geschiedenis. Maar ondanks dat hebben we heel wat afgelachen.
Dag Berthi,
Toen je schreef dat je naar Enschede ging hoopte ik al dat je naar de Twentse Welle zou gaan. Ik woon dichtbij Enschede en ben verschrikkelijk blij met dit mooie museum en van veel mensen hoor ik positieve reacties.
Ik genoot zelf van alle mooie quilts!!
Een groet uit Twente Francien
@Francien Reijmers, jullie mogen trots zijn op zo’n mooi museum. Ik heb alleen de quilttentoonstelling bekeken en ik heb genoten van de diversiteit. Ik zal een dezer dagen nog twee foto’s laten zien van de quiltwedstrijd. Voor de rest van het museum was geen tijd meer. Het is een bijzonder mooi en apart museum!
Ben ik weer in Enschede of in de buurt, dan ga ik zeker terug naar TwentseWelle.
Leuk dat je een reactie plaatste, Francien!
@Hilda, al 30 jaar les bij Elma!!!
Als je dus eenmaal bent begonnen bij Elma, ga je er nooit meer weg! Eigenlijk had ik ook niet anders verwacht. Elma, die zo ontzettend veel weet en dan ook nog eens alle handwerkmaterialen in huis heeft. Beter dan bij Elma kan bijna niet!
Directeur Ekker moet wel zeer geliefd zijn bij zijn personeel, dat de meisjes van de fabriek een quilt voor zijn dochtertje maakten. Wat mooi dat deze quilt nu in het museum in Enschede is.
Geen herinneringsquilt, maar al een aantal keren hebben wij als groep een quilt gemaakt met een thema.
Elk jaar aan het einde van het seizoen is er een tentoonstelling van amateurs uit de regio in de borg Verhildersum.
We hebben een grote quilt BLOEMENTUIN gemaakt en een 9 meter lange quilt met het thema TRANSPORT.
Om gezamelijk aan een project te werken is erg prettig en ieder heeft een aandeel in het productieproces. Ieder keek in zijn lappenmand en zo werd het een bont geheel met erg veel stoffen. Het maken van de tekeningen, stoffen snijden, pakketjes maken voor het thuiswerk en zo nog veel meer werk werd altijd met plezier gedaan.
Nu zijn we weer met een project bezig met als onderwerp
MIJN SEIZOEN maar later meer hierover.
Elma
Wat een mooie herinneringsquilt, ik ben er echt door ontroerd.Mooi werk van deze mensen.Goed dat je dit laat zien.
Even een foutje recht zetten. Ik kwam bijna 20 jaar geleden in contact met Elma. Van haar kreeg ik al te horen waren het tropen jaren bij mij. Nee Elma maar we hebben wel bergen verzeten dan hebben we neit alleen over handwerken. Want soms “moesten” we andere karweitjes doen. Zoals pruimen poetsen en we mochten er niet van eten. Elma was de kamer nog niet uit of we hadden achter elke kies een dikke pruim.De pruimen werden later door Elma in het wek gezet.
Dames alvast welterusten voor straks.
Prachtig allemaal.
@Elma, een negen meter quilt… dat is een enorme klus. Maar goed, vele handen maken licht werk! En zoals je zegt, is het erg gezellig om met z’n allen aan een dergelijk groot project te werken.
Jij bent wel een bezige bij en houdt daardoor je cursisten ook bezig met naald en draad! Volgens mij vinden ze dat helemaal niet erg!:-)
Leuk, een nieuw project waar we graag meer over willen horen.
@Hilda, haha, Elma zag dat jullie over meer talent beschikten…!:-))))
Uitleg pruimen poetsen. In de tuin stond een kwetsenboom. De kwetsen (pruimen) zijn erg geschikt om er zoetzuur van te maken. Deze zoetzure kwetsen worden gegeten bij stampot boerenkool. Deze kwetsen worden met een zachte doek afgeveegd en met een naald een paar keer ingeprikt. Worden in een mengsel van azijn, suiker en kruiden gezet, later gekookt en in potten bewaard. Wie op bezoek kwam werd ingezet bij de productie.
Elma
@Elma, groot gelijk heb je! Gezellig met z’n allen aan een project werken! Het hoeft niet altijd met naald en draad te zijn!:-)
BRRR, beetje eng, maar heel origineel !!
Ik schrijf graag, als kind al.
Hele verhalen en als ik niets doelgerichts hoef te schrijven schrijf ik nog losse woorden of mijn naam op velletjes papier.
Sinds ik blog is het schrijven wel minder geworden.
Ik verwaarloos mijn penvriendinnen (bijjjjjjna :-)).
Deze reaktie moet dus daar staan !!!
>>>>>>>>> volgende logje :-)))
Mooi die oude quilts! tralen heel veel rust van uit. Ik denk dat het door de kleuren komt. Van de herdenkings quilts raak je erg van onder de indruk. Mooi als mensen zich hierdoor laten inspireren. Hoewel het soms moeite kost voor ze om hier mee bezig te zijn. Zker bij tgrieste gebeurtenissen.
heel mooi om de therapeutische werking van handwerken te zien …