Marloes Keereweer geeft de volgende informatie bij de expositie Bayeux in Leiden:
‘Het tapijt bestaat uit acht stroken linnen van verschillende lengten, die voor het borduren aan elkaar gezet zijn. Het ontwerp moet eerst op het linnen getekend zijn, hoewel daarvan geen sporen meer gevonden zijn. Daarna werd het linnen in een raam gespannen, en kon een aantal borduursters tegelijk aan het werk. Voor het borduren zijn diverse kleuren wol gebruikt: steenrood, blauwgroen, grijsgroen, geel/beige, licht en donkerblauw, en een bijna zwart blauw. Wie goed speurt vindt ook roze, lichtgeel, ecru en paars van latere reparaties. Men denkt dat er ongeveer twee jaar aan het tapijt gewerkt is.
Eerst moest ik uitzoeken welke steek er gebruikt werd om de grote vlakken in te vullen. Het bleek een heel zuinige steek, want er komt bijna geen garen aan de achterkant te zitten.
Je spant de draden als voor een kousenstopwerk, zo dicht mogelijk naast elkaar. Daarna span je dwarsdraden over de eerste laag heen. Nu met een halve centimeter tussenruimte. Deze draden zet je met een klein steekje vast op de onderliggende stof. Dit gaat alleen goed als het linnen op een lijst is gespannen. Ieder vlak is afgewerkt met een contour in een andere steek, de doorgestoken draad. Het is een soort stiksteek waarbij je telkens midden in de vorige steek insteekt. Daardoor lijkt het net een kettingsteek.’
Marloes: ‘Als de komeet van Halley aan de hemel verschijnt schrikt iedereen heel erg en beschouwt dit als een slecht voorteken.
Heel vaak wordt me gevraagd hoe lang ik er nou over doe om zo’n borduurwerk te maken? Bij deze heb ik het opgenomen: Over het middelste gedeelte van Harold op de troon en de mannen ernaast heb ik 22 uur geborduurd. Dus reken maar niet uit hoelang ik over het hele stuk gedaan heb… En over alle stukken bij elkaar.
Inmiddels heb ik ontdekt dat ik de draadeindjes net zo goed aan de voorkant kan afhechten. Dubbel handig, want de vlakken krijgen extra vulling en het geeft geen lelijke afwerking aan de achterkant.
Het verven van de kleuren is een heel leuk werk. Voor de donkere kleuren gebruik ik grijze wol en voor de lichte kleuren witte. Voordat ik ga verven zorg ik dat ik een heleboel witte en grijze strengetjes heb gesponnen. Met meekrap, uienvellen, walnootbolster en fluitenkruid of guldenroede kan ik iedere kleur maken die ik nodig heb, behalve blauw! De blauwe kleuren die in bijna ieder borduurwerk voorkomen verdienen een extra eervolle vermelding. Deze zijn door Hilde Kock, de blauw-verf-specialiste, geverfd. Met wede, de middeleeuwse verfplant voor blauw.
Blauw verven met wede, daar ben je weken mee bezig, ik zie het niet zitten, maar zij wel gelukkig.’
Marloes: ‘Het gevecht tussen de Engelsen en de Normandische cavallerie is in volle gang. Er komt zelfs een bijl aan te pas om de vijand in de pan te hakken.
Dit is het laatste borduurwerk en tot nu toe het grootste. Ik heb het expres niet helemaal afgemaakt zodat de tekening nog te zien is. Die is met moderne middelen vergroot en met zwarte balpen erop getekend, niets authentieks aan dus.’
De expositie Bayeux in Leiden is tot en met 14 september 2008 te zien in Museum Het Leids Wevershuis. Ben je in de buurt van Leiden, breng dan een bezoek aan het Leids Wevershuis. Het is zéér de moeite waard om de borduurwerken van Marloes Keereweer van heel dichtbij te bekijken. Vorige week donderdagmiddag nam ik ruimschoots de tijd om van al dit moois te genieten.
Ik was er ook, heb ook nog wat foto’s van het wevershuis (het weefwerk oa) op mijn blog staan.
Het is een prachtige tentoonstelling en absoluut de moeite waard.
Leuk om hier nog wat meer over te lezen.
Marloes, wat een schitterend werk. Dat je al deze technieken gebruikt hebt en dan ook de mooie kleuren van de gesponnen wol. De ketels uren aan het pruttelen op het fornuis en dan de verrassing wat er uit komt. Een grote pluim.
Elma
Het is een prachtig borduurwerk.Dankjewel voor de uitleg. Heel interessant.
Wat een mooi werk om dat allemaal uit te zoeken en dan ook nog namaken! Petje af!
Marloes veronderstelt dat het eerst op de stof getekend moet zijn. Maar is dat wel zo? Is het niet mogelijk dat de borduursters een tekening op papier erbij hadden liggen?
Dit is schitterend,hier spreekt liefde uit voor het handwerken. Marlies proficiat met dit werk. Ik neem mijn pet voor je af.
@Marion, leuk dat jij er ook al bent geweest. Ik vond het vooral geweldig om van zo dichtbij het borduurwerk te kunnen zien.
@Saskia, ook een mogelijkheid.
Wat een fantastisch werk is dit. Ik vond het ook heel interessant om te lezen over die “zuinige steek” techniek. Dikke proficiat Marloes !
Geweldig Berthi wat je ons laat lezen en zien. Elke keer opnieuw leer ik er wel iets van.
Wat een levenswerk, en dan met ouderwetse middelen geverfd. Schitterend.
Petje af voor Marloes. En wat een uitdaging om al die kleuren te reconstrueren
Hehe, eindelik tijd om hier uitgebreid te lezen.
Zag vandaag al een paar keer hoe mooi dit was/is en wilde er de tijd voor nemen.
GEWELDIG !!
Ik ben onder de indruk van de vaardigheid die Marloes zich heeft aangemeten. Alles zo uit te pluizen en ook nog eens zelf spinnen én verven. Om te borduren heb je toch een fijne draad nodig lijkt mij.
En wol is niet zo sterk dus veel korte draden en veel aan en af hechten.
En zó mooi hoe de steken “werken”.
Marloes ik vind het een MEESTERSTUK !!!
Petje af voor Marloes! Ik heb het tapisserie twee keer mogen zien, een keer in Bayeux in 2004 en in Jelling, Denemarken in 2006. Het laatste was ook geen origineel maar het verhaal achter deze versie bleef onbekend bij de tentoonstelling. Des te leuker om het verhaal achter “Bayeux Leiden” wel te mogen leren kennen!
Een prachtig stukje werk met heel wat energie tot stand gekomen .
Al het voorwerk het spinnen en verven , juist met oude middelen is zo bijzonder .
Berthi eigenlijk hebben we hier ook een eigen museum , dat we erover kunnen lezen en ook onderdelen mogen bewonderen .
Fijn dat Marloes er over wilde vertellen , veel dank !
Onlangs kocht ik een uitgave vertaald uit het Frans , 250 BORDUURSTEKEN uit MARIE CLAIRE idees . Daarin zag ik onder de platsteken eveneens DE BAYEUXSTEEK
Aldus beschreven : Bedek het hele oppervlak met vertikale steken vlak tegen elkaar .
Span er daarna horizontale draden over die parallel lopen met een onderlinge afstand van 0,5 cm .
Zet de horizontale draden vast met kleine verspringende hechtsteken .
En zoals Marloes beschrijft natuurlijk moet je zoiets spannen , ze vergelijkt het nog met kousenstoppen , daar gebruikten we immers ook een paddestoeltje of glad stopei voor om het glad gespannen te houden .
Heel fijn dat Marloes iedereen mee laat genieten met haar Tapijt van Bayeux. Overigens zag ik op de expositie een prijslijst liggen waar een aantal borduurwerken met prijs op vermeld staan.
@Paulie, fijn om weer iets van je te horen!
@Gerrie, de spansteek ofwel Bayeuxsteek is op dezelfde manier beschreven als Marloes het heeft gedaan.
Dit is dus heel erg mooi!!! en heel knap gemaakt. en dat met maar twee verschillende steken… Monniken werk lijk het me. Maar voor Marloes een echte uitdaging geweest om het te maken.
Berthi wat fijn dat jij het al in het echt hebt kunnen bewonderen. José en ik hebben afgesproken om elkaar een dag te treffen in Leiden en dan gaan we het prachtige tapijt ook bekijken. Ik ben heel erg benieuwd!
Ik vind het nog steeds ongelofelijk dat Marloes hier alleen al aan durfde beginnen en door alles wat ik er nu over gelezen heb zal het nog veel mooier zijn om in het echt te zien!
@Corrie, wat ontzettend gezellig dat je smet José naar Leiden gaat. Het is een erg gezellige stad en dan ook nog eens deze prachtige expositie in het Wevershuis. Dat gaat een fantastische dag worden. O ja, als je bij het Wevershuis bent geweest, zit je vlakbij deze wolwinkel http://berthi.web-log.nl/berthi/2007/02/n_steekje_los.html
waar ik helaas geen tijd meer voor had.