… de zwervers en de bedelaars.
… de schone stad! Om de paar meter kom je een lichtgroene vuilniszak tegen die aan het einde van de dag tot de rand gevuld is met afval. Je vindt relatief weinig troep op de straten. Hier kunnen wij een voorbeeld aan nemen.
… de papieren tasjes. In Parijs lopen zowel vrouwen als mannen met hun nieuwste aankopen in de mooiste papieren tasjes. Dit staat veel chiquer dan een simpele plastic tas.
… de bouquinistes (boekverkopers) langs de Seine. De geschiedenis van deze boekenstalletjes, die tweedehands boeken, ansichten en prenten verkopen, gaat terug tot 300 jaar geleden.
… in Parijs wordt er twee keer gezoend bij een begroeting. Voldoende, zou ik zeggen. Waarom zoenen wij eigenlijk drie keer? Wie heeft dit in het leven geroepen?
… heel veel kunst- en modeboeken. Wij bezochten de museumwinkel van Centre Pompidou. En wat voor een museumwinkel! Niet eerder zag ik zo ontzettend veel kunstboeken bij elkaar. Uren, zelfs dagen kun je je hier vermaken.
De museumwinkel van Musée des Arts Décoratifs mag er ook zijn. Veel, heel veel modeboeken. Tot en met 21 september 2008 is er de expositie Valentino: Themes and Variations te zien. Ik nam niet de tijd om deze expositie te gaan bekijken. Je moet tenslotte keuzes maken! Wij brachten wel een bezoek aan andere musea. Later meer hierover.
Ik was graag naar Musée Galliera gegaan. Helaas was dit museum gesloten. De eerstvolgende expositie is Sous l’Empire des crinolines, 1852-1870 van 29 november 2008 tot 26 april 2009.
… de Parijzenaren houden van Nutella. Jammer dat ik het aantal potten Nutella niet heb geteld die ik aan me voorbij zag komen!
… hun beroemdheden houden ze in ere. Er wordt bijvoorbeeld een straat naar ze vernoemd of hun woonhuis wordt een museum zoals Hôtel de Rohan-Guéménée waar Victor Hugo (1802 -1885) van 1832 tot 1848 met zijn vrouw en vier kinderen woonde. In dit huis schreef Victor Hugo het wereldberoemde Les Misérables.
… de vele robuuste Vélib’s (Vélos Libres). Duizenden fietsen staan op verschillende stations in de stad waar men een fiets kan huren. Met dit project wil men proberen om het fietsen te bevorderen en de luchtvervuiling in de stad tegen te gaan.
… de kunst van het parkeren.
Om bij de laatste parkeer foto te beginnen. Op de 59e etage van Montparnasse hadden wij een prachtig uitzicht op het straatgebeuren in Parijs, als kleine Dinky Toys zagen wij het verkeer beneden ons. Ook het parkeren, we zagen een auto bij het inparkeren voor en achter een auto raken en dat een paar keer. Hoe kom ik toch aan al die deukjes?
Elma
Berthi, ik geniet even met je mee hoor, heerlijk om dit alles te zien!
Om Elma te volgen, doe ik mijn verhaal over de een na laatste foto. Ik heb ooit 1 keer in Parijs moeten fietsen, en dat was ook meteen de laatste keer. Richard en ik waren op pelgrimage naar Santiago de Compostella in Noord-Spanje. Helaas was ik een dag ziek geweest en daarom besloten we om een gedeelte met de trein tereizen. Wij hadden een route waarbij we in Parijs over moesten stappen in Gare du Nord. Helaas mochten we niet met onze fietsen in de metro dus we moesten fietsen van Gare du Nod naar Gard de Montpernasse. Dit was schijnbaar zo bijzonder dat we spontane aplauses kregen van de mensen die op de terassen zaten en ik werd, voor het stopplicht van een van die enorme brede straten (8 baans) de bewondering van een moterrijder, hij zei: ‘Cest creabble, madam’ en boog lichtelijk met zijn hoofd. Bijna was Richard onder de auto gekomen omdat hij gewoon voorrang nam toen het stoplicht voor ons op groen sprong. Ik stond met bonzend hart te wachten wat er zou gebeuren (ik durfde hem niet te waarschuwen, ik was bang om hem uit zijn concentratie te halen), maar de auto vonden hem schijnbaar zo’n enorme verschijning dat ze hem netjes voorrang gaven en hij gezond en wel zijn weg kon vervolgen. Toen de verkeersstroom zover weg dat ik mijn weg kon vervolgen, heb ik hem toch maar even verteld, dat hij dit mij nooit meer aan moest doen. Wij zagen zelfs 3 fietsers met een soort mondkapje op fietsen, vanwege de slechte lucht. Het zal me dus verbazen als er meer mensen gaan fietsen in Parijs, ik weet in ieder geval dat ze, niet alleen van mij, bewondering zullen afdwingen.
Parijs is en blijft altijd bijzonder, en je ziet zoveel gekke dingen.
Mijn schoonfamilie waarvan er 8 in Parijs en omstreken wonen, zoenen zelfs 4 keer Berthi, maar misschien is dat alleen voor intimi?
heb zojuist een bezoek gebract aan parijs , ik was er nog nooit en zal er ook niet komen, .de afstanden die ik moet lopen dan om van e naar musea te gaan is te ver. maar via deze log kom ik een heel eind, ik heb genoten dankje wel
erg leuke observaties…
met dat zoenen helemaal eens ,elke wang heeft er 1 te pakken toch?
tasjes: ja chique winkels ,chique tasjes, je betaalt er ook voor,hier zie je dat ook bij dure merken….
parkeren doe ik ze zo niet na
boekverkopers al zolang op die plek? geweldig!
prachtige foto’s Berthi en superromantisch cadeau van je man, lief!!
Wat heerlijk om even weer terug te zijn in Parijs. Mijn man was daar regelmatig een week voor zijn werk, ik ging daar dan ook wel eens een weekend naar toe. Toen dat werk stopte miste hij Parijs wel een beetje. Toen zeiden wij wel eens, je zou hier een fiets moeten hebben. Toen (15 jaar geleden) zag je geen fietsen en zie nu; 20.000 alleen al in de verhuur. Fietsen de Parijzenaars nu ook ?
Bedankt Berthi voor je leuke verhaal en foto’s.
Groeten Margriet
je hebt duidelijk van je uitstapje genoten!
Mooie foto’s1 Door dat zwart-wit moet ik aan de foto’s van mijn ouders denken, die een paar keer in Parijs zijn geweest. Zij waren vooral erg onder de indruk van begraafplaats Père Lachaise waar veel beroemde mensen begraven zijn. Op
http://www.pere-lachaise.com/
kun je er virtueel rondlopen.
Ik ben er alleen op doorreis geweest, en heb daar geen prettige herinnering aan.
Mooi verhaal en foto’s Berthi. Die boeken, daar zou ik wel eens door willen snuffelen.
Heb problemen met mijn pc maar kon toch even komen lezen. Fijn zondag.
Dankzij de tip van Saskia ben ik net op bezoek geweest bij het graf van Edith Piaf.
In gedachten hoor ik nog haar stem.
Elma
Heerlijke foto’s Berthi. Heb nog geen vakantie gehad en kom zo graag in die stad. Dus misschien over een paar weekjes?
Parijs is een heerlijke stad. Bij de kunst van parkeren had je eigenlijk ook foto’s neer moeten zetten van alle kleine deukjes die er in Parijse auto’s zijn te zien !
@Marijke, prachtig om je verhaal te lezen. Ik kan je zeggen dat wij ontzettend veel fietsers zagen. Dit fietsproject loopt pas een jaar,en volgens mij is het een succes.
@Lous, 4 keer… een beetje overdreven?!:-)
Jij kent Parijs op je duim?
@basje, de metroverbindingen zijn erg goed, maar je moet toch altijd nog een aardig stuk lopen voor een museum.
Via internet kan je toch een beetje meegenieten. Een log over enkele musea die wij bezochten volgt nog.
@hilly, voor de papieren tasjes moet je inderdaad iets betalen. Blijkbaar is dit geen probleem want je ziet er zoveel.
Elke boekverkoper heeft zijn eigen specialiteit. Deze verkoper had hoofdzakelijk boeken van Franse schrijvers. Een andere verkoper had voornamelijk tuinboeken, iemand anders weer mode enz. Op deze manier zit je niet in andermans vaarwater.
@Margriet, er wordt ontzettend veel gefietst.
@lheurebleue, absoluut!
@Saskia, een prachtige website is het.
Jammer dat je geen prettige herinnering hebt aan de doorreis.
@ine, snuffelen tussen de boeken met een heerlijk zonnetje erbij. Wat wil je nog meer!?
@Martine, zeker doen! En als je in augustus gaat, is het lekker rustig. Ik maak binnenkort nog een log over enkele musea die wij bezochten. Misschien heb je daar dan nog wat aan.
@Annelies, haha, auto’s met deuken zag ik genoeg. Weet je hoe deze auto eruit komt?
Zet je auto nooit op de handrem in Parijs. Wil jij uit het parkeervak komen dan duw je met je auto voorzichtig tegen de voorste en de achterste auto zodat die vanzelf opschuiven en er voldoende ruimte ontstaat om eruit te komen.
Berthi dit is genieten wat leuk. Prachtige foto’s.
Dit brengt bij mij direct weer heerlijke herinneringen naar boven.
Zo’n vijfendertig jaar geleden waren wij een paar dagen in Parijs.
Heerlijke dagen.
Jouw log brengt dit weer even heel dichtbij.
Prachtig verhaal!!
Enige foto’s Berthi, het zijn juist die dingen die ik graag zie, de bijzonderheden dus ik kom helemaal aan mijn trekken.
Wat de zwervers en bedelaas betreft is er nog niet veel veranderd. Dat de Parijzenaars van Nutella houden is totaal nieuw voor me, maar bijvoorbeeld het parkeren is dus nog steeds hetzelfde na 35 jaar. Ik heb ze wel gezien, ertussen manouvrerend met dan weer een stootje tegen de auto ervoor en dan weer een stootje tegen de achter erachter, net zolang tot er ruimte genoeg was om ertussen te staan. Heerlijk die boekenstalletjes en de fietsen zijn een superidee, ik hoop van harte dat het aanslaat.
Hé, ik zie dat Fleur bijna tegelijkertijd met ons in Parijs was, 35 jaar geleden. Wat leuk!
En Nutella bij de crepes!
ik kom net terug van vakantie in Frankrijk. Zoenen daar? Twee keer, maar ook vier keer en zelfs zes keer is niet ongebruikeijk maar het komt wel in paren, drie keer is niet “bon ton” toevallig kwam het deze reis een aantal keer ter sprake 🙂 Het Frans parkeren past mijn lief hier ook toe, hij kan heel goed in de kleinste gaatjes onze toch niet heel kleine auto kwijt. Dat leverde ooit een boos briefje van de buurvrouw op: “waar heb jij rijden geleerd?” want een metertje achteruit rijden was iets te hoog gegrepen voor haar 🙂 Heerlijke stad hè Parijs, wij hebben ook alweer stiekem plannen voor het najaar 😉
Ha Marcella,
je hebt vast een fijne vakantie gehad in Frankrijk en wat een toeval dat het zoenen van de Fransen bij jullie ter sprake is gekomen!:-) Het aantal zoenen is blijkbaar toch iets dat opvalt!:-)
Parijs is een fantastische stad. Ideaal om in het najaar te gaan genieten van een najaarszonnetje op één van de vele gezellige terrasjes!
Hoi Berthi, geen toeval, een reunie met vele vrienden op een festival en dan is er wel eens een zoen teveel of een wang te weinig 😉
@marcella, :-))
Heerlijk, he, Parijs, wij gaan de 21 aug weer. Enne, drie keer zoenen is Belgisch, zou dat het zijn? In de papieren tassen zit overigens niet altijd de nieuwste aankoop
🙂