Het linnengoed ligt op het bleekveld in de nabijheid van de St. Walburgskerk in Zutphen. Kleine en grote stukken linnengoed zie ik op het grasveld liggen. Wellicht: handdoeken, slopen, hemden en lakens. Over het laatste wil ik het hebben.
Derdejaars leerlingen van het VWO en HAVO mochten dit jaar vrijwillig meedoen aan het Normandië-project. Dat betekende, dat je een half jaar lang één keer per maand na schooltijd een bijeenkomst had en een opdracht moest inleveren. Een voldoende scoren was verplicht. Voldeed je aan alle gestelde eisen dan mocht je mee naar Normandië en zou je na terugkeer meer over de Tweede Wereldoorlog weten dan elke andere leerling. Thijmen is geïnteresseerd in geschiedenis en wilde graag aan dit project meewerken. En deze week is het dan zover: Thijmen zit met 89 andere leerlingen in Normandië.
Voor vertrek moet er gepakt worden. Dat doen Thijmen en ik altijd samen. Op de checklist lees ik twee lakens omdat er geen dekbed aanwezig is, maar dekens. Als je nog nooit onder een deken hebt geslapen, is de vraag: hoe maak je een bed met lakens en dekens op? Thijmen had geen idee! Na drie keer uitleggen, viel het kwartje! Je kunt Thijmen beter een wiskunde opgave laten maken, dan een bed op laten maken. Nog even, en geen enkel kind weet meer hoe je lakens in combinatie met dekens moet gebruiken.
Thijmen heeft toepasselijke lakens bij zich. Jaren geleden kocht ik op een markt een aantal eenpersoons lakens die afkomstig zijn van de Nederlandse Legerbasis.
Mooi dat Thijmen daar interesse in heeft en de moeite heeft gedaan.
Thijmen, veel leerzame uren én ook veel plezier !!!
Ja, grappig dat onze kinderen sommige dingen totaal niet kennen/meegemaakt hebben .
Wat gaat de ontwikkeling soms snel.
Thijmen heel veel plezier in Normandië. Het lijkt me reuze interessant.
Heel herkenbaar hoor, dat bedden opmaken. Ook mijn kinderen zouden geen idee hebben hoe ze een bed met lakens op zouden moeten maken.
Heel mooie streek hoor en zéér interessant voor iemand die houdt van geschiedenis.
Nog nooit over nagedacht dat jongeren niet weten hoe ze een bed moeten opmaken maar het is wel begrijpelijk. Misschien had hij ze eerst aan elkaar moeten stikken als een soort slaapzak, maar ja dan had je weer de werking van een naaimachine moeten uitleggen Berthi.
Wat vind ik het leuk dat hij zich voor dit project heeft opgegeven en nu zal hij bij thuiskomst veel mer weten en altijd anders denken over oorlog en over de tijd die zijn grootouders hebben meegemaakt.
@marian’ne m, wij staan er niet vaak bij stil, toch komen eenvoudige simpele dingen zoals bedden opmaken met dekens en lakens snel in de vergetelheid.
Misschien moeten we vaker dit soort kleine dingen gaan opschrijven.
@Corrie, Thijmen had een idee om een dekbedovertrek mee te nemen om daar de dekens in te doen. Uiteindelijk niet gedaan. Ik vraag me af of de dekens wel goed in het overtrek blijven zitten. Een kwestie van uitproberen.
De landingsplaatsen in Normandie zijn zeker de moeite waard! Heel mooie streek.
Hopelijk geniet Thijmen er ook van!
Wat een goede school, die de jeugd door dit project de aandacht geeft bij de geschiedenis. Niet zo maar een schoolreisje, ze hebben er ook nog wat voor moeten doen.
Dat je dan ook weer met lakens en dekens te maken krijgt, wat verandert er toch veel. Gelukkig dat moeder Berthi nog wat in de kast heeft liggen. Hoeveel witte lakens zijn er niet als spandoeken verdwenen.
Het is inmiddels wel een vergeeld stapeltje geworden dat in mijn kast ligt, je spaarde vroeger in mijn verkeringstijd je linnenuitzet bij de Walra. Lakens, slopen, handdoeken en theedoeken.
Elma
Ik wil wel mee, als beddenopmaakster haha. Geschiedenis was/is een van mijn favorieten!!
Een hele mooie kans voor Thijmen, veel plezier daar.
Normandië is een mooi en vooral interessant gebied! Wat goed dat Thijmen mee gaat! Hadden de maandelijkse opdrachten ook met WO II te maken? Hoe lang blijven ze er?
Tsja, bedden opmaken valt bijna onder de “oude ambachten” ;o)
Zo zag ik gisteren een kookprogramma op tv. De kook-ster wist niet hoe ze een kroonkurk van een bierflesje af moest krijgen, want ze kende alleen flesjes met schroefdop!!!!
De kroonkurk ligt bijna bij het cassettebandje en de breiplank.
Lakens daar slaap ik nog onder, een dekbed vind ik en mijn man veel te warm en wat moet je nou met een dekbed als je pas een nieuwe deken hebt gekocht bij een nieuw bed! (dacht ik ruim 25 jaar geleden)maar dat er kinderen kwamen en die in hoogslapers sliepen!Ja ben gekke gerrit niet!! zo gedoe om op te maken.Het voordeel is dat ze mij wel eens helpen met ons bed opmaken.Maar als je vraagt wat is een elpe ja daar moet even over nagedacht worden
Nou ik slaap ook heel graag onder een wit laken , dan heb ik wat te frummelen .
Ik krijg het benauwd onder zo,n dekbed .
Hier in het ziekenhuis kregen ze een tijd geleden ook dekbedden en er zijn wel meer mensen die liever een laken en dekens hebben . Dan zijn er wel lakens en dekens beschikbaar .
En heb je meerdere dekens over je heen , dan kun je de laagjes halveren als het nodig is . Bladeren in je deken laagjes !
En met vakantie in Duitsland dan was het slapen onder een loempia , zoals we dan zeiden .
Wel mooi zo,n opgebold bed .
Voor Thijmen heel bijzonder om deze reis te mogen maken . Zo dicht bij de Normandische kust zijn dat zal nog meer een beleving geven hoe het op D-Day allemaal gebeurde .
Een goede reis gewenst !
Ik moest vroeger (zestiger jaren) vaak alle bedden met lakens en dekens opmaken, ook die van mijn broers en ouders. Gruwelijk! Vooral het stapelbed was een crime. Hadden we toen dekbedden gehad, dan was ik veel sneller klaar geweest.
Dus toen ik het huis uit was, heb ik niet lang gewacht met de aanschaf van een dekbed (en hoeslakens).
Ik slaap nu dus al jaren onder een dekbed. Het is er een met twee koppelbare lagen van verschillende dikte. Je hebt zo dus 4 mogelijkheden: Dik + dun, dik, dun, geen. Je kunt hiermee dus ook “bladeren”. Met de warme nachten van de laatste weken slaap ik onder een lege dekbedhoes. Lekker fris en toch bedekt en iets om te frummelen.
Haha bedgeheimen!
Thijmen gaat vast ook naar het museum in Caen, dit is erg indrukwekkend weten we uit ervaring, we waren er drie jaar geleden. De instelling van Thijmens school om zoiets op deze manier te organiseren vind ik echt bijzonder goed, zo wordt het geen snoepreisje en gaan alleen de echt geinteresseerden mee.
Dat zelfs het beddengoed op zich al een leerervaring wordt is wel weer verrassend, ik kan me zelfs de tijd nog wel herinneren dat ik nog onder dekens sliep als meisje.
Mijn beppe leefde al niet meer maar ik sliep als kind wel onder de door haar gebreide blokkendeken en toen keek ik al naar hoe ze breide en hoe ze het in elkaar had gezet, soms blokken met dubbele draad had gebreid omdat de draad alleen niet dik genoeg was. Die deken is beter in mijn geheugen blijven hangen dan het gehaakte lampje wat mijn moeder voor mijn kamer had gehaakt…
Hartstikke leuk om al jullie reacties te lezen.
Daar begin ik: Saskia, de opdrachten die de leerlingen moesten maken, hadden allemaal te maken met de Tweede Wereldoorlog. Ik ga er dus vanuit dat Thijmen straks gigantisch veel weet over deze periode, en zeker na deze reis die vier dagen duurt.
Ik zal proberen om in het kort te vertellen wat er hen zoal te wachten staat:
Afgelopen zondagavond zijn ze om 22.00 uur vertrokken. ’s Ochtends om circa 8.00 uur kwam de eerste groep aan op camping Reine Mathilda http://www.campingreinemathilde.com/, daar zit Thijmen. De andere groep ging naar camping Le Cormoran, http://www.lecormoran.com/
Na het inkwartieren was er ontbijt voor ze. De resterende tijd tot de namiddag konden ze gebruiken om de omgeving te verkennen. ’s Midddags ging de groep van camping Reine Mathilde circa 3 km lopen naar Port-en-Bessin. Daar werd een biologie opdracht uitgevoerd: tussen de schelpen zoeken naar fossielen. Circa 17.00 uur naar het museum 6 juin 1944 http://www.normandy1944.com/index_content.php
Het avondeten was in café-restaurant Le Roosevelt, dat tegenover het museum ligt. ’s Avonds rond 20.00 uur begon de avondoefening: het op kompas lopen en kaart lopen naar Sainte-Mère-Église. Hemelsbreed 11 km van het museum verwijderd. Máár in werkelijk zullen ze wel meer kilometers hebben gelopen. De leerlingen hebben op school een toets moeten maken over het gebruik van de kompas.
De tweede dag (dinsdag) vertrokken ze als eerste naar de Amerikaanse begraafplaats bij Colleville-sur-Mer. Daarna naar Hoc-Point
http://fr.wikipedia.org/wiki/Pointe_du_Hoc
De reis ging verder naar Maisy battery. Vervolgens naar het Duitse kerkhof Friedenspark La Cambe.
http://www.battlefieldsww2.50megs.com/
Als afsluiting van deze dag gingen ze terug naar Sainte-Mère-Église. Maar eerst werd de traditionele groepsfoto genomen bij het standbeeld van Iron Mike.
http://en.wikipedia.org/wiki/Iron_Mike
De derde dag, vandaag dus, vertrokken ze naar de Engelse sector: bruggen van de plaatsjes Ranville en Bénouville. Beroemd geworden werd de Pegasus brug door café Gondrée, het eerste bevrijdde café. Een bezoek aan het museum: Pegasus Bridge Memorial:
http://www.battlefieldsww2.50megs.com/airborne_museum_pegasus_bridge.htm
Hierna naar Longues-sur-Mer, waar vier reusachtige bunkers staan. Tegen de namiddag naar Arromanches-les-Bains.
http://www.normandy1944.com/index_content.php
http://www.arromanches360.com/
De vierde en laatste dag (dus morgen), Om 7.00 uur opstaan en poetsen. Tegen 11.00 uur is iedereen bij Sainte-Mèr-Église. Het Airborn museum wordt bezocht. Verder kan de kerk met de pop aan de kerktoren worden bezocht. De rest van de dag blijven ze in deze plaats. Tot het vuurwerk begint rond 23.00 uur kunnen de leerlingen veteranen interviewen. Na het vuurwerk, tegen middernacht, gaat iedereen de bus in en de reis naar huis begint. Vermoeid, maar zeer tevreden, neem ik aan.
Een deken in een dekbed overtrek gaat prima. Ik gruwel van dekens (vroeger als kind al) en deed op schoolreisjes en kamp altijd de deken in een dekbedovertrek. Grappig dat er toch nog best wel veel graag onder lakens en dekens slapen.
Dekens heb ik niet eens in huis wel lakens, slapen we in de zomer vaak onder.
Wat een spannende excursie, lijkt me een reis om nooit te vergeten….
@odette, goed om te horen dat een deken prima in een dekbedhoes gaat. Dat onthoud ik voor de volgende keer, mocht het Thijmen met de lakens niet zijn bevallen.
Een zeer intensieve reis, met zeer veel indrukken. Ik ben heel benieuwd hoe Thijmen deze reis ervaart.
@Maaike, als kind heb ik niet anders dan onder dekens met lakens geslapen. ’s Winters vond ik het best wel koud, en had ik graag een warme kruik in bed! Maar ja, toen had je nog zeer strenge winters. De ijsbloemen stonden op de ramen.
Vanavond vroeg ik aan Matthijs of hij wist hoe een bed met lakens en dekens opgemaakt moest worden. Ook hij had geen idee. Nu zal ik het vrijdag nog aan Eline vragen.
@Gerrie, ik geef de voorkeur aan zo’n heerlijk dekbed, dat je zo zalig om je heen kunt slaan! Wel een licht dekbed uiteraard!:-)
Van de loempia-dekbedden in Duitsland hou ik niet. Hoe kom je op het idee… loempiadekbedden!!:-))) Prachtig woord!!!