In het park kom je af en toe schapen tegen, maar vorige week voerde kunst de boventoon: Een grasspriet tussen je tanden. Een project van Hay Swinkels (leerkracht met creatieve handen). Hij had samen met kinderen van de Hertog Reinoudschool het park omgetoverd tot een fantasiewereld, waarbij kunstzinnige objecten en gedichten ervoor zorgden dat je de natuur op een andere manier ging beleven, proeven, opsnuiven.
Het was voor jong en oud, en je moest vooral niet vergeten om een grasspriet tussen je tanden te stoppen voordat je het park inging.
De personen op bovenstaande foto vertelden de wandelaars het volgende:
Herinnering: Die frisse smaak van zuring in je mond, daar kon geen pepermunt tegenop.
Een dood: Mereljong vinden en begraven onder een beschermende struik.
Die koude kriebelende worm in je hand, bang, maar… spannend.
Mijn vriendjes bliezen kikkers op, ik deed niet mee en werd uitgelachen.
Stap in – je spiegelbeeld – zonder omkijken – geen weg terug – rest slechts – jezelf in de ogen – durven zien – en voelen – dat het hier – en nu…
Iemand – die dacht – dat ie leuk was – of misschien – wel heel erg stoer – heeft het ei vertrapt – de zilveren grassprieten – weg gesmeten – ik vind het zielig – maar… – in de schittering van de zon – fantaseer ik hem – weer heel – en zet de grassprieten terug.
We leven in een drukke tijd , waarin veel gebeurd . Het is elke dag haasten overal en we doen er dapper aan mee , je wordt gewoon meegezogen .
En we hebben het zo vaak en graag over vroeger , al onze oude belevenissen .
We missen ook veel van vroeger . Oh Ariadne was je er nog maar ! Nu ligt ze soms te apegapen bij de kringloop te wachten tot er liefhebbers de stapeltjes komen halen .
Dat is dus een voorbeeld van gemis , maar in dit logje weer zoveel moois wat nieuw is in deze tijd . Mensen hebben ideeen en komen er mee voor de dag . En zo in de natuur in een park dit tegen komen , dat kan toch niet mooier .
En het laatste gedicht hier te lezen , dat lijkt wel even zoals het gisteren voor mij was , wel niet in een park . Maar veel bomen en bloemenperkjes en ook ik zat daar op een bankje en herinneringen kwamen boven en er waren weer tranen , zo maar .
En toen ik weer thuis kwam was het goed en er was dankbaarheid .
Mijn kasten gevuld eten voldoende , geen klagen .
En bij het zien van beelden op TV dan komen er weer zoveel tranen .
Kon ik , konden we samen maar helpen , troosten en eten geven .
een heel leuk initiatief! de verbeelding aan de macht en de kinderen even laten stilstaan bij de echte dingen van het leven …
wat een creativiteit van deze leerkracht. Mooi om de kinderen op deze manier de natuur te laten beleven.Chapeau!
fijn dat er zulke leerkrachten zijn het moet een heel leuk project zij geworden., Blijft dit allemaal staann
Wat een mooi begin van de dag, van het weekend, om dit te mogen zien en lezen. dank je wel, Berthi.
Ik las een naam die goede herinneringen oproept: Hertog Reinoud. Niet dat ik hem persoonlijk kende, maar mijn tante woonde vroeger in de Hertog Reinoudsingel in Venlo, zij was huishoudster bij een kapelaan. Tegenwoordig noemt men dat huisgenote. Bijna elke schoolvakantie mocht ik er een week naar toe, dat waren weekjes met een gouden randje.
Zo herkenbaar wat Gerrie schrijft, thuiskomen en dankbaar zijn voor alles wat er is en dan op de tv de onbeschrijflijke ellende van zoveel mensen zien.
En Gerrie, vorige week kocht ik voor een paar euro’s 46 oude Ariadnes via Marktplaats en ben er erg blij mee! Kan geen moderen Ariadne aan tippen.
Vanmorgen miste ik het zonnestraaltje wat schijnt door een randje onder het verduisterings rolgordijn in onze slaapkamer. Het was zeker een voorteken van een dag met een traan. Het logje van vandaag lezende en de reactie van Gerrie, de tranen liepen mij over de wang. Misschien is het wel goed om je eens te laten gaan. Het logje van vandaag sluit goed aan bij de reactie van gisteren van Hilda, DE GROENE VELDEN in Lelystad.
Ik herinner mij nog een dagje uit met Hilda, samen met de trein naar Utrecht. In de trein waren wij druk in gesprek over de aansluiting van de computer met een chartkabel aan de silverreed breimachine. Dat zou wel lukken op de oude 386 met windows 3.1.
Een jonge man die druk zat te lezen met zijn oren open, reageerde zeer verbaasd. Dat had hij nooit verwacht dat vrouwen zo’n gesprek over de computer hebben. Het werd een leuk gesprek over computers en wat wij er wel niet mee deden.
Dat was lang voor onze verslaving aan logjes.
De aansluiting met de breimachine is nooit een succes geworden. Voordat er een volgend scherm verscheen was je met de breipennen al een eind verder.
Liggend in het gras hebben wij een keer de opdracht gekregen teken wat je ziet dicht bij de grond. Het zijn erg verrassende tekeningen geworden. Een grassprietje in de mond heb ik nooit gedaan. In gedachten zag ik altijd de hondjes die uitgelaten werden in het gras en bij elke pol ging de poot omhoog.
Gerrie vanaf deze kant een zakdoekje om je tranen weg te vegen. Het is een heel menselijke reactie na wat je mee gemaakt hebt. Ik hoop wel dat je steeds een beetje meer vertrouwen krijgt in vakmensen die wat in je huis moeten repareren, als dit mannetje niet was geweest had je nu nog geen gasgehad. En een plasje en een poepje moet je ook wel eens onder werktijd, niet iedereen kan dit even snel.En denk aan het gezegde (al poep je niet dan rust je toch en komt de baas dan poep je nog)
Oude Ariadnes worden hier nog vaak mee gebracht en keurig bewaard.
Denk maar eens aan een exemplaar no.11 1 juni 1917 van DE GRACIEUSE die ik in mijn bezit heb, die is ook door mensen goed bewaard en niet verdwenen in de oud papierdoos. Ik hoop dat ik als ik op moet ruimen ook voor de oude verzameling Arianes een goed plaatsje kan vinden.
Er is nog steeds geen zonnestraal hier te zien en ga eerst maar boodschappen doen.
Elma
Dit soort initiaven zijn fantastisch. Goed dat er zulke docenten zijn.
Berthi wat een leuke log. Die leerkracht is heel creatief. Ik dacht bij de plaatjes dat het om een project van een beroepskunstenaar ging. En de gedichtjes van de kinderen. Ik vind het allemaal erg mooi!
Een bijzondere uitzending was er te zien op TV 2e Pinksterdag .
Meester Bert en zijn kinderen
SCHOOLTUIN : Een groene hemel
Wat een prachtige uitzending , ontroerend te zien hoe Meester Bert met zijn kinderen omging en hen leerde over de natuur . De eigen tuintjes van de kinderen , samen koken en boeketten maken .
Jammer dat er inmiddels al een herhaling is geweest .
Er is wel een boek te koop .
DE GROENE HEMEL
gebonden boek
groot formaat ( 21x24cm)
128 geillustreerde pagina,s
met GRATIS dvd van de documentaire
NCRV – prijs : 22,50 Euro
Bestel nu via http://www.ncrv.nl/webwinkel of per overschrijving
Nog even over boven genoemd boek
DE GROENE HEMEL
ART.nr 5520
MOOI !!!
Zie lieve, wijze en troostende woorden in de reacties !!
Wat een kanjer die meester Bert. Om in Amsterdam zo’n project te begeleiden. De kinderen hier op het platteland staan nog dichter bij de natuur en heel veel families hebben nog een tuintje voor bloemen of groente.
Elma
P.S. inmiddels regent het al een paar uur. Goed voor de groententuin, dan hoeven wij vanavond niet te pompen uit de regenput en water te geven.
Wat geweldig als je deze man als leerkracht hebt. En een mooie gedichten.
Weer van je logje genoten.
Dit project geeft de kinderen die er aan meedoen toch weer een zetje in een creatieve richting! Hopen maar dat het daardoor ook “betere” volwassenen worden.
Een leerkracht met een gouden randje!
Vandaag lees ik jullie reacties erg laat!! Ik heb een lange reis afgelegd naar Sassenheim. Later meer hierover.
Overigens vertrok ik vanmorgen om 7.00 uur in de stromende regen, waar ik niet om treurde. De tuin ziet er nu prachtig groen uit!
Matthijs, Eline en Thijmen hebben les gehad van Hay Swinkels op de Hertog Reinoudsingel. Het is een zeer creatieve leerkracht die ook altijd een grote bijdrage leverde voor de musical.
Het is een leerkracht met een gouden randje, zoals Boomkruiper zegt!!!
@Basje, inmiddels is het weer weg. De kunst was voor een korte periode. Het mag van mij zeker een vervolg krijgen.
@Elma en Gerrie, ontroerend!!!
@Noor, inmiddels ken ik je toch wel zo goed, dat ik zeker weet dat óók jij een leerkracht bent met een gouden randje.
@MaRia, leuk om te horen. Ik ken de Hertog Reinoudsingel goed!!!
@Mienke, ik ben het helemaal met je eens, want anders had ik dit natuurlijk niet geplaatst!:-)
Heel ontroerend die kindergedichten, ze leren me de kinderziel nog meer te begrijpen en ik vraag me af of de kinderziel in deze tijd anders van gevoelen is dan in onze tijd …
@Corrie, de kinderen van nu zijn naar mijn idee bewuster bezig met alles, dus ook de natuur. Ik kan me niet herinneren dat ik vroeger op de basisschool dit soort projecten heb meegemaakt!