Vrouwenmode in Prent

Tot en met 20 januari 2008 is de expositie Modieus Vrouwenbeeld, modeprenten 1780-1930 in Museum Kempenland Eindhoven. Afgelopen donderdagmiddag nam ik deel aan de excursie naar deze expositie die georganiseerd werd door de Nederlandse Vereniging voor Kostuum, Kant, Mode en Streekdracht.

Er worden 130 modeprenten getoond uit het boek Vrouwenmode in Prent, modeprenten 1780-1930, aangevuld met enkele kostuums en accessoires uit de collectie van Jacoba de Jonge. Terwijl in het Modemuseum Hasselt de nadruk ligt op de kostuums, voeren de modeprenten op deze tentoonstelling de boventoon. Het komt niet vaak voor dat er zoveel modeprenten tegelijk getoond worden. De prenten zijn tijdelijk ingelijst en komen goed tot hun recht in de tentoonstellingsruimte.

Marie-Jes Ghering-van Ierlant (79), auteur van het boek Vrouwenmode in Prent, en Jacoba de Jonge waren beiden aanwezig afgelopen donderdagmiddag. Marie-Jes Ghering verzorgde de inleiding met dia’s en Jacoba de Jonge gaf een korte toelichting. Al lopende door de tentoonstelling zag ik pas goed hoe de mode in 150 jaar veranderde. Het was lang niet altijd praktische kleding. Met de jurken uit 1837 die je op de foto ziet, zouden we vandaag de dag niet gemakkelijk trappen kunnen lopen. En fietsen kan je wel helemaal vergeten met deze kleding. De moderedactrice van Paris Elégant (1836-1881) schreef in september 1837: ‘De mode is zo grillig dat er slechts veertien dagen nodig zijn om haar weer te vernietigen. Een mode die niet geaccepteerd wordt door de goede smaak is geen mode, het is een creatie die gedwongen wordt te sterven. De goede smaak vormt de elegantie en elegantie is het devies dat in ons banier geschreven staat!’

Foto: Journal des Dames et des Modes, Costumes Parisiens. Paris 1837. Robe en circassienne brochée des Mags. du petit St. Thomas. Canezou à manches des Mags. Fonbonne. Chapeau de Mme Vaulout. Robe en mousseline de laine. Tablier de percale garni de baptiste gauffrée. Lanté del.

Marie-Jes Ghering was op 4 december te gast bij Max & Loretta. Bekijk hier de uitzending. Aan het begin van deze uitzending komt Marie-Jes Ghering aan het woord.

23 gedachten over “Vrouwenmode in Prent

  1. He wat leuk! Daar ga ik dan vast heen, want naar die in Hasselt ben ik ook geweest! Bovendien lekker dichtbij huis natuurlijk 😉
    In Hasselt hingen overigens ook best veel prenten, in iedere ruimte van de tentoonstelling. Aan de kostuums kun je goed zien dat de mensen toen echt niet zo groot waren. Dat zie je natuurlijk niet zo aan de prenten zelf.
    Je zag toen veel schapenboutmouwen. Vanwege de vorm en de rare naam heb ik niet eens veel moeite hoeven te doen omdat te onthouden 🙂

  2. Wat een enig filmpje Berthi en ik had graag nog veel langer naar deze mevrouw kunnen luisteren. Jij zult daar wel erg van genoten hebben en dan al die prachtige ingekleurde prenten nog te kunnen bekijken was natuurlijk heerlijk. Ik stond versteld van het feit dat in die tijd zelfs bij oplagen van 50.000 tot 100.000 modetijdschriften de platen nog steeds met de hand ingekleurd werden, tot 1930 toe! Ongelofelijk!

  3. @Marianne, ik heb je log gelezen over jouw bezoek aan Hasselt. Aan de enkele kostuums die er nu staan kun je ook goed zien dat de vrouwen toen niet groot waren. Voor mij geldt dat trouwens nu nog!:-)
    Het grote verschil met de expositie in het Modemuseum in Hasselt: daar valt je oog direct op de kostuums en zoals Marie-Jes Ghering vertelde zijn de prenten op die expositie als het ware behang en in Eindhoven valt je blik direct op de prenten.
    Je moet beslist naar deze expositie gaan, ook omdat je in Hasselt bent geweest en hte is bij je om de hoek!:-)
    Ik wens je alvast een fijn museumbezoek!
    @Corrie, ik kijk nooit naar Max & Loretta, maar Marie-Jes Ghering vertelde dat ze op bezoek was bij Loretta en dan is het leuk om deze uitzending op te speuren.
    @marian’ne m, ik ga ook voor praktisch!:-) Heerlijk dat we daarvoor kunnen kiezen!

  4. Wat fijn Berthi dat je het filmpje voor ons hebt gevonden.Toch maar proberen deze tentoonstelling te bezoeken…….

  5. @marian’ne m, geweldige boeken die je ons laat zien! Ik heb ze zelf ook in mijn boekenkast, eh naast de boekenkast liggen!
    Inmiddels heb ik zoveel boeken dat ik er soms wel eens eentje vergeet!:-)
    Het wordt hoog tijd om ruimte te creëren voor de boeken! Maar ja, hoe doe je dat?:-)

  6. Mooie expositie’s, ik hoop nog in Hasselt te gaan kijken. Theo Tienhoven heeft de inrichting gedaan van de expositie (met hem heb ik de vormgeving gedaan in mei van het theaterstuk), dus ik ben wel benieuwd. Tekeningen vind ik mooi om te zien (heb zelf ook veel boeken met prenten), maar vooral van echte kostuums begint mijn hart sneller te kloppen, ik wil er ook altijd aan zitten! (Berthi hmmm, heerlijk, bedankt)

  7. Vorige week (of zoiets) had ik een artikel in de krant gelezen (NRC? Volkskrant?) over de verzameling van deze mevrouw en het boek dat daar uit voortgekomen is. Was een leuk artikel.

  8. @Annemarieke, In NRC Handelsblad stond een uitgebreidt artikel over Marie-Jes Ghering. Ze krijgt heel veel aandacht op dit moment. Heel mooi! We willen toch allemaal dat handwerken/textiel veel aandacht krijgt. Dit stimuleert de musea weer om exposities te organiseren.

  9. Nou, ik hoop dat ik nog de tijd heb om hier naartoe te gaan.
    Lijkt me een mooie expositie!

  10. @Annemarieke, ik herken dat!:-)
    @Tamara, beslist de moeite waard als je geïnteresserd bent in de mode.

  11. Hallo,
    Ik ben dochter van Marie-Jes Ghering en tevens de uitgever van het boek. Wat een leuke reaties op deze site. Ik zal mijn moeder hier op attenderen. Er heeft overigens ook een leuk artikel van journaliste Els de Baan (lid Kostuumvereniging) in dagblad Trouw gestaan, 11 december jl. Op http://www.trouw.nl is het verhaal te lezen (op die site in vakje zoeken ‘ghering’ intypen).
    Met vriendelijke (kerst)groeten,
    Felice Ghering

  12. Bij het beantwoorden van de vraag van Berthi over grote oplagen modetijdschriften en handingekleurde prenten was ik met mijn gedachten teveel bij de prenten, die inderdaad tot na 1930 handingekleurd voorkomen. Dit meestal in middelgrote oplagen en kleinere luxe uitgaven. La Mode Illustrée had b.v. in 1866 een oplage van 52.000 en Le Moniteur 4000.Het werk van de coloristes die meestal onder de druk van de uitgever werkdagen maakten van 18-20 uur. Het werk werd verdeeld over diverse ateliers. De hele grote oplagen komen vooral voor bij de populaire tijdschriften voor het grote publiek zoals b.v. Le Petit Echo de la Mode en La Mode Pratique. De periode tussen 1890 en 1915 laat een zoekend beeld zien. De fotografie bereikt dan het modeblad (Les Modes b.v.)en diverse druktechnieken komen beschikbaar voor grote oplagen zoals de chromolithografie, de driekleurenderuk en de aquatypemachine van Kaikinger en Orsoni,waarmee men 8 kleuren tegelijk kon drukken, maar dit was volgens een noot in het boek van Gaudriault geen blijvend succes enz. Dit even in het kort, er is een lang verhaal over te vertellen. Voor meer informatie verwijs ik naar Gaudriault: La gravure de mode féminine en France pp 129-132 en note 41, 42.
    M.A. Ghering Mode in Prent 1550-1914: pp 82, 87, 88, 95-97.

  13. Hallo Berthi,
    Kwam via google weer eens op je webblog. Wat heb je het uitstekend voor elkaar.
    Petrie en ik zijn ondertussen druk bezig met de voorbereidingen voor de OIDFA, we hebben daar een verkoopstand. Ik kwam op je blog omdat ik onlangs een collectie modeplaten heb gekocht. Er staan er een aantaal op de site: http://www.mijnpakkiean.nl
    Heel veel groetjes van Marleen en Petrie

  14. Vandaag heb ik toevallig een blogje geplaatst met afbeeldingen van “De Gracieuse” van 1 juli 1876.

  15. @Saskia, een prachtig cadeau! Erg leuk als je door je collega’s wordt verrast met een cadeau dat bij je past.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *