Haar eerste breiles (19 november 2007):
Maandagmiddag. Ze had nog even de tijd om een paar naalden te breien voordat ze de kinderen van school kan halen. De aardappels en spruitjes stonden al klaar om opgezet te worden voor het avondeten, straks zou ze met haar dochter en diens vriendje verse appelmoes maken van de moesappels die ze nog had liggen. Nu Sinterklaas in het zicht kwam en haar man en zij eenduidig hadden besloten dat Sinterklaas het gezin geen multimedia zou brengen maar zich zou houden bij de Lego, Barbie en Baby Born, was ze weer gezellig aan het breien geslagen van Baby Born ondergoedjes.
Fijn, omdat het breien zo’n rust met zich meebracht in het huis waar het anders gevuld was met geluiden al miste ze het tikken van de pennen tegen elkaar, bamboe breinaalden tikten nu eenmaal niet zo gezellig als metalen breinaalden. Even gingen haar gedachten naar de roze envelop die ze die ochtend in de handen gedrukt kreeg van Jasper, het eerste vriendje van haar dochter. Het was een foto van Famke en Jasper, die elkaar kusjes aan het geven waren. Elke keer als ze langs de foto liep, moest ze lachen om de vrolijkheid waarmee het tweetal elkaar kusjes gaf. Net viereneenhalf was Famke, Jasper een jaartje ouder.
Bij school kwam de juf al aangelopen met een betraande Jasper. Jasper had keelpijn gekregen en wilde liever naar huis dan met Famke spelen. Volgens juf had Famke zich dapper gedragen alhoewel ze het duidelijk jammer vond dat het spelen met Jasper niet doorging. Al naar gelang de wandeling naar huis langer werd, werd het brullen van Famke om het niet doorgaan van de speelafspraak harder terwijl Jasper steeds stiller werd. Ze besloot Jasper snel terug te brengen naar de boerderij terwijl Famke bleef brullen in de auto.
Bij het inrijden van de straat zag ze tot haar geruststelling haar oudste zoon en diens vriendje keurig netjes wachten op haar thuiskomst. In de wetenschap dat ze met de fiets het hele dorp door konden en niet altijd even goed opletten, was het fijn dat ze nu rustig stonden te wachten totdat zij thuis was gekomen. De jongste zoon was inmiddels ook wakker geworden en brulde zo dat ze het buiten kon horen. De rust keerde weer terug na een beker roosvicee en een paar pepernoten, de zoons en vriend vertrokken naar boven om met de Lego te spelen, zij bleef met Famke in de kamer en pakte haar breinaalden weer op.
Na enige tijd kwam Famke bij haar kletsen, over de appelmoes die nu toch nog moesappels waren gebleven, dat de dvd van Noddy toch eigenlijk niet leuk was. ‘Mag ik ook eens?’ klonk het ineens, doelend op de breinaalden waar op dat moment een zachtgeel Baby Born onderbroekje in ontwikkeling was. Famke vroeg het terloops. Haar moeder was zeer verbaasd maar ook verguld, ze had zich wel eens afgevraagd wat een goed moment zou zijn om te beginnen met Famke te leren breien. Het was duidelijk, het moment was nu gekomen, Famke vroeg er zelf om. Famke werd direct op schoot gehesen, de bamboebreinaalden mocht ze vasthouden en daar gingen ze. ‘In de lus steken, draad om de pen heen slaan, door het lusje van de steek laten gaan, de steek af laten gaan naar de volgende pen.’
© Maaike
Enig verhaal, Maaike!! Heeft Famke inmiddels haar tweede breiles gehad?
Wat een mooi portret wordt hier geschetst!
Prachtig beschreven, zo beeldend vastgelgd. Bedankt Maaike.
Heerlijk om te lezen!
De knusse warme realiteit. Ik hoop dat er een vervolg komt,…?
Heerlijk Maaike, wij blijven graag op de hoogte. Ik kan het mij goed voorstellen dat een handwerkende moeder geniet als haar dochter belangstelling toont. Hier wordt de basis gelegd voor een handwerkend leven.
Heerlijk zo’n mandje met baby born ondergoed.
Elma
Maaike !! LIEFFFFFFFFFFFFFFFFFF :-).
Een mooi verhaal met veel warmte. Helaas hebben mijn beide knullen geen zin om iets op dit gebied te doen.
hè gezellig ,hier tikken ze ook weer..
Wat een heerlijk verhaal!!!
Eerst dacht ik dat het een verhaal uit vroeger tijden was, maar dat klopte niet met de multimedia productgen waarover geschreven werd. Dit verhaal kan zo uit de jaren veertig of vijftig komen of zelfs nog veel eerder. Zó warm en gezellig klinkt het allemaal en is het niet geweldig dat het in 2007 geschreven is! Wat een vreugde voor moeder en dochter. Enig verhaal en het zal zeker een vervolg hebben door de voldoening die Famke nu zal gaan ervaren.
Ah erg leuk en lief. Wie weet wat Famke allemaal nog gaat maken…..!
Oh, heerlijk om dit te lezen en erg herkenbaar. Ik weet, uit ervaring, dat de breiles niet altijd een breiende dochter opleverd, maar het begin is er. Vorige week heeft Donna mij helpen borduren, door steeds de naald door de sof te trekken. Ze vond het erg mooi dat er dan kruisjes kwamen, en wilde ook weten hoe je nou die draad in de naald deed. Ik heb nu een kleuterborduurdoos voor haar gekocht, ben benieuwd hoe dat zal gaan!
Wat een warm verhaal is dit. ‘k Ben heel benieuwd of Famke het breien leuk gaat vinden. 🙂
Fijn dat het verhaal gewaardeerd wordt! Voor mij was het een mooie manier om een herinnering vast te leggen omdat er zo gedurende de dag vaak heel wat dingen plaatsvinden en er altijd eentje extra bijzonder is om te onthouden.
Berthi, bedankt voor het plaatsen!
Famke heeft inmiddels de breipennen al een paar keer beet gehouden, ze vindt het dus interessant. Als handwerkende moeder hoop ik natuurlijk dat ze het breien ook leuk blijft vinden maar de tijd zal het leren!
Wat een heerlijk verhaal, ik geniet er van….
Wat een lief verhaal! En herkenbaar. Onze net zes-jarige dochter en onze 8,5 jarige zoon hebben ook hun eerste schreden gezet in breiland. De concentratie van dochter duurt tot nu toe gemiddeld enkele minuten, zoonlief heeft het uitgehaald en de wol in een bosje op een zelfgemaakt poppetje geplakt.
Wat een lief verhaal! En herkenbaar. Onze net zes-jarige dochter en onze 8,5 jarige zoon hebben ook hun eerste schreden gezet in breiland. De concentratie van dochter duurt tot nu toe gemiddeld enkele minuten, zoonlief heeft het uitgehaald en de wol in een bosje op een zelfgemaakt poppetje geplakt.
@Jacqueline, het begin is er in ieder geval!
Ach, wat een lief verhaal!!! En wat een leuke hemdjes en broekjes zijn er gebreid. Ook mijn kliendochter wil breien gaan leren vertelde ze me. Afgesproken is dat ze eerst jarig geweest moet zijn. Dat is in maart en dan wordt ze 5 jaar. Maar als ik dit verhaal lees, zou het ook wel eens eerder kunnen zijn.
jong geleerd…. vanmorgen op verjaarsvisite zag ik de driejarige kleindochter van een quiltvriendin bezig met het “borduren” (rijgen) van een veter in een plastic vormpje met gaatjes. Kind heerlijk ingespannen bezig en oma apetrots op die eerste steekjes. Prachtig verhaal, Maaike
leuk dat baby born ondergoed, heb je daar misschien een patroontje van, voor mijn kleindochter.
Zelf heb ik wel wat patroontjes van broekjes,vestjes blousjes enz, maar dat is naaiwerk.
alvast bedankt,groeten nell boersma
Hallo,
Is het mogelijk om mij het patroon van het ondergoed te geven? Lijkt me leuk om het
voor mijn kleindochter te breien
Groetjes Sieny
@Sieny, ik zal het eens navragen bij Maaike of mijn moeder. Zij heeft voor mij heel veel onderbroekjes gebreid vroeger.