Josefien vertelt haar verhaal over de Libelle breiwedstrijd uit 1980:
‘In de tijd dat breien nog heel populair was (komt nu toch echt weer een beetje terug…) schreef het tijdschrift Libelle een wedstrijd uit. Het was in het voorjaar van 1980. De opdracht was: brei een trui en doe dat zo origineel mogelijk! Ik vond dat een uitdaging, die ik wel weer eens aan wilde gaan.
Een paar jaar daarvoor was ik begonnen met breien. Mijn moeder was een goede breister. Ze breide de prachtigste Noorse truien met ingewikkelde patronen maar had de liefde daarvoor niet echt op mij overgebracht. Ik kende alleen de basistechniek.
Tot een vriendin van mij een mooi gebreid vestje kocht, maar voor een belachelijk hoge prijs. Toen ik het zag en de prijs hoorde was mijn reactie: “als je het zó mooi vindt waarom heb je het dan niet zelf gebreid.”
“Alsof jíj dat kunt…” was haar antwoord.
En ik beweerde vervolgens dat ik dat kon. Ze daagde me uit dat dan maar eens te bewijzen en ik raapte de handschoen op. Ik leende het vestje voor een paar dagen en verdiepte me in het patroon. Ik kocht wol en een boek over breien en ging aan de slag. Achteraf gezien was het niet eens zo’n makkelijk patroon. Het was gebreid in de valse patentsteek en had een pas in averechtse tricotsteek met nopjes!!!!
Maar het lukte me en mijn vriendin viel om van verbazing. Ik heb het vest nog heel lang met veel plezier gedragen.
Daarna leek geen zee mij meer te hoog als het om breien ging en ik heb dan ook mezelf en vele anderen voorzien van truien, vesten, handschoenen en sokken. Zeker als het om iets voor mezelf ging dan was er geen patroon nodig: ik zette steken op en breide intuïtief wel wat. Ik wisselde steken en wol (die ik soms zelf nog had gesponnen) zoals mij dat het beste voorkwam. En zo breide ik ook de trui voor de Libelle wedstrijd: een beetje voor de vuist weg. Enkele weken nadat ik ‘m had opgestuurd kwam er een brief van de redactie: ik had de eerste prijs gewonnen. In oktober rolde de Libelle met de uitslag van de wedstrijd in de bus.
Bij de foto (een model draagt mijn gebreide trui) met mijn ontwerp stond:
“Josefien bewees dat je niet alleen met penselen maar ook met breinaalden een schilderij kunt maken. Met verschillende materialen en steken breide zij een lenteachtig tafereel, compleet met een zwaan en zijn weerspiegeling in het water.
Haar originaliteit wordt beloond met de eerste prijs van 1000 gulden…”
Op de SnB-dag is ook een wedstrijd en er wordt gevraagd je mooiste, gekste of kleurigste gebreide kledingstuk aan te melden. Zou mijn breiwerk uit 1980 nog door de selectie komen, anno 2007??’
Volgens mij wel hij is prachtig, en kan in deze tijd ook nog hoor.
Super dit verhaal. Wat leuk!!!!!
Geweldig dat jij de breiwedstrijd toen hebt gewonnen en waarom, dat kunnen we allemaal zien. Een prachtig ontwerp en zeker leuk om dit zaterdag op de catwalk te zien…
En 1000 gulden vind ik een behoorlijke prijs voor 1980. Had je dit geldbedrag besteed aan nieuwe breiwol?:-)
Een schitterende trui Josefien, terecht dat je toen de 1e prijs ervoor kreeg!
Wat prachtig en wat een leuk verhaal!!
Doe gewoon mee met de trui joh!
Zo heb ik in de jaren 80 ook van restjes blauwen een trui gebreid, gewoon op gevoel. Soms zaten er wel 6 bolletjes te bungelen aan mijn pen. Zalig om te doen. Ik zal hem weer eens opzoeken, maar dragen………nee daarvoor vind ik hem nu te gedateerd, qua model.
Wat leuk om te lezen hoe jij aan het breien bent gegaan en over de wedstrijd. Een terechte winnaar !!!
Ja, wat heb je met de prijs gedaan !!?:-))).
Wat mooi die trui en wat leuk dat je toen hebt gewonnen. Ik vind de trui ook nu nog prachtig, maar hij past beter in het tijdbeeld van toen. Ingebreide afbeeldingen en grove handgesponnen wol zag je toen veel meer.
Heerlijk verhaal!
blijft mooi toch?
Josefien, wat geweldig leuk om te lezen hoe je tot hier gekomen bent en wat leuk om nog een foto te hebben van toen. Prachtig gemaakt die trui en ik geloof graag dat je vriendin “omviel”. Een natuurtalent dus.
Ik hoop dat er ergens een foto van het winnende voorwerp van de SnB-dag wordt getoond. Leuk dat het allemaal weer zo in komt!
He wat een leuk verhaal zeg. En zo leuk dat je gewonnen hebt.
Het was inderdaad veel geld om zomaar te winnen, in die tijd, Berthi.
En wat ik er mee gedaan heb? Iets heel huishoudelijks: ik heb er een diepvrieskast van gekocht. Die kon ik toen heel goed gebruiken omdat ik (ook misschien een beetje te maken met het tijdsbeeld van toen???) een moestuin had.
Het familiegrapje was daarna altijd, dat ik de vriezer “zelf gebreid had……….”
@josefien, leuk… jij hebt je diepvriezer zelf gebreid…!:-)
En kom je zaterdag naar de SnB-dag om de prachtigste breigarens te bewonderen en misschien wel om mooie bolletjes wol aan te schaffen voor een nieuw ontwerp?
Josefien, goede aankoop !!!
Ik had een afwasser in gedachte :-))))
Wauw mooie trui!!
mooie trui en mooie prijs en nunog eens in Rotterdam Mooi blijft toch mooi
Wat een leuke trui en wat knap dat je dat zomaar voor de vuist weg kan breien! Die trui ken je vandaag ook nog goed dragen (als-ie nog past tenminste!)
OOOOOO alweer zo’n nare tikfout “ken” moet natuurlijk “kun” zijn.
Berthi, ik beloof je dat ik de volgende keer eerst mijn reactie lees en dan pas op “plaatsen” druk!
Josefien@ Van dit verhaal heb ik genoten en wat een lef om het truitje van je vriendin na te breien, je bent een natuurtalent.
De trui met zwaan, gespiegeld in het water ziet er ook prachtig uit.
Gisteren ben ik naar de presentatie/ en voorverkoop geweest van de wolcolletie voor de zomer 2008. Het merk NOMOTTA en GEDIFRA.
Het was weer een erg mooie collectie met erg mooie draagbare garens. Het is uit zo veel moois moeilijk een keuze te maken.
In het voorjaar van 2008 wordt het geleverd, dan is het altijd weer feest als de vervoerder met een doos wolletjes komt.
Hij wordt haast omhelst. In de auto zit ik altijd te breien of te haken ( Ton, mijn man rijdt dan) Dit keer een mutsje, ik begin aan de top en meerder dan tot de gewenste omvang. Je kunt dan het mutsje net zo lang breien als je wilt.
Al breiende zat ik aan de mooie blauwe polswarmers van Marianne te denken. Er kan ook mooi een mutsje bij met gebreide harten. Mijn gedachten zijn nog bij de uitvoering.
Elma
@mieke, we maken allemaal wel eens een tikfout!:-) Is niet erg hoor!
Josefien, wat leuk zo’n trui voor het leven!
Het zal met je andere breiwerken ook wel heel goed zitten. Geen wonder dat je voor iedereen om je heen “mocht “breien. Knap ontworpen en gebreid. Veel succes verder. Anja
Prachtige trui en een heel mooi ontwerp .
En wat fijn dat het nog bewaard is gebleven .
Dat komt toch ook wel dat het een werkstuk is met een groot verhaal denk ik .
En weet je , toen ik het allemaal las , er kwam weer veel van vroeger naar boven .
Want ik herinner me nu heel goed dat er vaak shows waren van eigengebreide kleding .
Ik ging er wel eens heen .
Was gezellig en je maakte plannen om ook aan de slag te gaan , waar soms niet veel van kwam .
We willen vaak zo veel !
Ik meen nog te weten dat ik in de Haagse Bijenkorf ook wel eens naar een breiwerkshow geweest ben . Het had wellicht ook nog iets te maken , dat de Bijenkorf een prachtige handwerk en ook stoffenafdeling had .
De handwerkwedstrijden die Libelle en Margriet hielden waren ook later in een expositie te zien .
De Libelle had een hoofdprijs met de gouden
naald voor borduren .
Er liggen nog veel knipsels hier , ben wel benieuwd of daarover nog iets is te vinden .
Want ja ik had soms ook van die opruimbuien , waar ik later spijt van had .
@Gerrie, knipsels probeer ik zoveel mogelijk te bewaren in mappen en boeken. Op mijn bureau ligt een aardige stapel gevulde multomappen en het is altijd leuk om die af en toe in te kijken. En als er iets over een boek wordt geschreven dan gaat dat knipsel in het desbetreffende boek. Het blijft een leuke verrassing als je later het boek oppakt en er valt ineens een knipsel uit. O ja, ik ben ook weg van gesigneerde boeken!:-)
Mooi hoor de trui, te gek dat je toen gewonnen hebt. Hopelijk heeft de diepvrieskast het lang gedaan. Petje af hoor, dat je zo kan breien.
Leuk, leuk weer, al die reacties.
Mijn trui heeft nog niet helemaal afgedaan, merk ik. En dat is wel bijzonder, na zoveel jaar!
Ik herinnerde mij ineens ook dat mijn moeder een keer werd aangesproken op de markt door mijn vroegere handwerklerares. Of het écht haar dochter was, die die prijs van de Libelle had gewonnen…..??
Er klonk, volgens mijn moeder, veel ongeloof in haar stem……
Haar herinnering aan mijn prestaties moeten niet indrukwekkend zijn geweest :-))
Maar toen mijn moeder bevestigend antwoordde zei ze: Heeft ze toch meer van mijn lessen opgestoken dan ik had gedacht…….
“Als je wint,dan heb je vrienden”, al is het maar je vroegere lerares!!
Gewoon meedoen met je trui! Geweldig.
Josefien, wat leuk die trui. Om dit zo’n beetje uit je hoofd te doen vind ik knap. Brei je tegenwoordig nog? en ook met zoveel fantasie?