In het Admiraliteitshuis te Dokkum is er tot en met 27 oktober 2007 de expositie Wad’n quilts te zien. Maaike bezocht deze tentoonstelling, maakte foto’s en schreef een verslagje.
‘In het Admiraliteitshuis te Dokkum vindt tot en met 27 oktober de expositie Wad’n quilts plaats. De expositie is tot stand gekomen na een oproep in het blad Quiltnieuws waarin quiltsters werden opgeroepen een quilt te ontwerpen met als thema de Waddenzee.
Er zijn 50 quilts te zien waarvan een aantal te koop is. Er is een groot verschil in ervaring in het quilten te zien tussen de diverse ingeleverde quilts, dat blijkt onder andere uit de gebruikte technieken maar ook uit de gebruikte materialen. Zo zijn er bijvoorbeeld quilts bestaande uit digitale foto’s afgedrukt op textiel, maar is er ook een quilt waarin noppenfolie en takjes zijn gebruikt. Een greep uit de gebruikte materialen: fluweel, wolvlies, brokaat, zijde, katoen en handgeverfde en –beschilderde stoffen. Technieken: strip-piercing techniek, handapplicaties, handgeverfde en –beschilderde stoffen. Daarnaast werd met de hand gequilt, met de naaimachine maar ook met de punchmachine.
Heel handig heeft het Admiraliteitshuis gezorgd voor een lijst waarop de nummers van de quilts staan, de namen van de quiltsters, titel van de quilt en de gebruikte technieken of juist het idee achter de quilt. Zo is er een quilt getiteld Fish van mw. C. Pilon-Lopers uit Hoogeveen waarmee een pleidooi voor het in stand houden van de vissoorten rond de Waddenzee wordt gehouden. De quilt De zee is bijna leeg van M. Jansen uit Gasteren duidt ook op deze materie.
Mijn persoonlijke voorkeur had de quilt Wad Anders van T. Metselaar uit Den Oever. Deze quilt is een drieluik bestaande uit een gezicht over het wad, drooggevallen wad met mosselbanken en makrelen en Japanse oesters, gedicht met schelpen. Er was een aantal redenen om deze quilt het mooist te vinden, de doorloop tussen de verschillende luiken bijvoorbeeld, goed te zien in de vis. Van dichtbij zijn allemaal leuke details zoals het gedicht te zien maar als je van een paar meter afstand de quilt bekijkt, dan valt juist de schittering en glans op.
Nog even goed om te vermelden is het volgende: van 22 september tot en met 26 oktober 2007 vindt in Veenwouden (Frl) in de Schierstins een tentoonstelling van art quiltersgroep TeXui plaats. Tussen deze data kan voor beide tentoonstellingen een passe-partout worden gekocht voor beide exposities van € 4,75 incl. koffie/thee. Zie ook Schierstins
Voor de liefhebbers van letterlappen: de letterlappen expositie is aangepast i.v.m. de quilttentoonstelling. De letterlappen die nu in het Admiraliteitshuis hangen zijn uitgekozen vanwege de bijzondere steken die gebruikt zijn. Wie echter om zich heen kijkt, kan altijd iets moois ontdekken.’
Mijn mond staat helemaal open. WAD een prachtige quilt!!! Dus quilten kan ook ‘vrij’ geborduurd worden? Dit is puur schilderen…
Ik zie er veel emotie in. Ongelooflijk mooi, dit.
Dank je wel dat ik, in het uiterste zuidelijk puntje van NL, dit uit het verre noorden via jou mag zien, B-ness!
Ik heb Peet er even bijgeroepen, om hem deze quilts te laten zien. Hij buigt naar voren en roept uit: DIT is mooi. Heel kunstzinnig, heeeeeeel kunstzinnig!
Kijk, ook mannen bewonderen textiele kunst!
@dijn, heel fijn dat Maaike voor ons het verslag schreef en de foto’s maakte. Net als voor jou, is het voor mij te ver om een dagje op en neer naar Dokkum te gaan.
Zo krijgen we toch indruk van de tentoonstelling.
@dijn, het leuke is dat er ontzettend veel verschillende soorten quilts zijn.
Ik vermoed dat de traditionele quilts, net als de traditionele merklap, het meeste gemaakt worden.
Ik klikte op de link Schierstins. De foto die je daar ziet van dat huisje op de voorgrond? In zo’n huis heb ik gewoond in Zuidhorn, vlakbij Groningenstad. Alleen zat de voordeur in het midden van de 4 ramen. Er zat van voren gezien, links een hoge serre uit begin 1900. En zo’n zelfde huis zat er ietwat verschoven als een schuine Z-vorm, achter aan vast. Dat was vroeger de stal, toen werd het garage, en daarna werd dat keuken. We hadden een tuin rondom, en uitzicht op weiland. Heel hoge plafonds. En van die mooie schouwen. Er zat ook een bedstede in.
Schitterend wonen, daar.
Hartelijk dank voor de tip!!
Zo raar: Dokkum is de stad die het dichtst bij Leeuwarden ligt, maar waar ik nooit kom. En ik weet van het museum en ik weet dat ze boeiende exposities hebben,maar vergeet het gewoon (blinde vlek??).
Ik ga zeker kijken!!
Ja jammer dat het zo ver weg is…….
maar door Maaike en Berthi kunnen we er toch van mee genieten.
Wat een prachtige quilt!!Ik ben echt van plan te gaan kijken, maar eerst naar St Marie in het Val d’Argent.
@dijn, vind je het niet jammer dat je daar niet meer woont? Je schrijft er zo enthousiast over.
Leuk dat ik er zo wat van meekrijg – kan helaas de tentoonstelling zelf niet bezichtigen.
Hahaha, B-ness: ik heb op heel veel mooie plaatsen gewoond. En allemaal anders van karakter. Ik hengel nu heeeeeeeel erg om ooit in the Cotswolds te gaan wonen…. En dan loop ik in Peet’s mooi Maastricht en denk: ahhhhh, wat een heerlijke stad.
Maar Zuidhorn…, ja dat was prachtig. Okee verhaaltje:
Wij woonden (prachtig) in een jaren 30 buurt in Arnhem: de Hoogkamp, in de jaren 80 was dat. Toen kreeg Peet de opdracht een school te bouwen in Groningenstad. Ik wilde helemaal niet uit Arnhem weg…, die mooie bomen in onze straat, de rust enzo. Dus dat werd 3 weken voor Peet heen en weer karren en toen zei hij: Dijn, dit is eigenlijk niet te doen. Okee, verkassen dan maar weer. Wij in ons kleine witte VW-kevertje met baby Anne en 3jarige Daan naar Groningen, op een vrij weekend, kijken naar huizen. We vonden niks. Toen buiten de stad rondgekeken. Vonden niks. Ineens kwamen we door Zuidhorn. Sjemig. Dat leek wel Wassenaar. Natuurlijk veel te duur voor ons om in die kasten van huizen met lellen van tuinen aan zo’n oude laan met reuzen van bomen te wonen. Met de mond nog open van ohhhhh, wat moooooooi hier, reden we het dorp uit, via een landweg. Komen we langs een snoepje van huis, uitzicht op weiland, ik kijk om, terwijl ik Anne borstvoeding gaf in dat kevertje van ons en zeg: Kijk, Peet. Zo’n huisje vind ik leuk.
Enfin, wij terug naar Arnhem. Dag erna Peet weer naar Groningen, werken. Komt-ie ’s avonds laat terug, met een stapeltje papiertjes die hij op tafel legt. Hee Dijn, ik ben es een makelaar binnengestapt en heb in de gauwigheid zijn muur met kaartjes leeggeraust. Kijk es of er wat tussen zit?
En dat zei hij met pretoogjes.
Dus ik kijken. Niks. Niks. Niks. Te duur. Ook te duur. Niks. Niks. Te ver weg. Nee. Nee. En toen kwam het laatste kaartje.
WAS HET DAT HUISJE IN ZUIDHORN!!!! Blijkbaar was het stille verkoop, want er was helemaal geen bordje in de tuin te zien toen wij er langs reden, ik met de tiet bloot, hahahaha.
Anyway. Het werd van ons. Het had heeeeel veel achterstallig onderhoud, eind 1800 dateerde het, en we hebben het eerste jaar in stof en gruis geleefd om het naar onze zin te maken. Er zaten 3 gangen in. 2 hele lange smalle. Met van die zandkleur/oud loodgrijze tegels in prachtig motief. En 1 gangetje, daar zaten nog handgemaakte ossenbloedrodeplavuisjes in. De kinderen hebben in die gangen leren fietsen, leren steppen, leren rolschaatsen enz.
Het was een prachtig huis, en als ik uit de ramen keek, dan zag ik iedere keer weer dat groen van de weilanden rondom. Ik leefde er met de seizoenen. Dan was het het seizoen van lammetjes. Dan van koeien en kalfjes. Dan van paarden. Er waren ook de ´hondse´ dagen, een heel hoge luchtvochtigheid en hoge temperaturen. Oppassen met vlees. En de plavuizen en tegels in de oude gangen begonnen dan te zweten.
En buiten, buiten was het ´het land van de 1000 luchten´. Altijd anders. Ik kon kilometers ver kijken.
Het huis was van ons, ja. En toch. Peet en ik hadden het gevoel van, we mógen hier wonen. Eventjes. Gek he. En inderdaad. We hebben er 4 jaar gewoond. Daarna verhuisden we naar de geboortestad van Peet. En hoe we toen aan dat huis aan de Maas kwamen, dat is weer een ander verhaal.
Ik blijf die quilts in je log bekijken, trouwens. KUNST, dit.
@dijn, prachtig hoe je aan dat huis bent gekomen en voor mijn begrip heb je er veel te kort gewoond. Jullie waren waarschijnlijk nog maar net klaar met verbouwen toen het plan er kwam om naar het zuiden te vertrekken. Heb je alle verhalen over verbouwen, huizen etc. opgeschreven voor je kinderen? Voor Daan en Anne natuurlijk erg leuk.
Jou een beetje kennende zal je al mappen vol verhalen hebben voor je kinderen. Dat kan bijna niet anders voor iemand die zo graag schrijft.
Ehhh nee. Ben pas echt begnnen met verhalen opschrijven sinds jou! Je weet niet half wat ik allemaal aan jou te danken heb. En dat gevoel stop ik allemaal in je stempeltje. Hihihihihi. Neeeeeee, even geduld nog.
Peet belandde in een arbeidsconflict. Sylvia Toth van Content nam Schoevers over en Content gooide zowat alle directeuren eruit. Dat was een heeeeeeel moeilijke tijd. Je voelt het aan als onrecht na je uit het zweet gewerkt te hebben om er een bloeiend bedrijf van te maken. Peet heeft het voor het gerecht gegooid en gewonnen. Maar ja, wat schiet je er mee op. Gelukkig vond Peet een baan in het zuiden. Weer verkassen. En hier brak ook weer een gelukkige tijd aan. Als ik terugkijk: er zijn veel plotse wendingen in ons leven geweest. Het loslaten is de geestelijke training geweest, denk ik. Maar iedere verandering heeft uiteindelijk tot groei en tot bloei mogen leiden. Er is niets slechts.
Er zijn overal zoveel Quiltexposities .
Gelukkig verspreid door het land .
Van tijd tot tijd kan iedereen wel aan z,n trekken komen .
Er is verschil in wat ze laten zien .
Veel Art-Quilts , er zijn veel mogelijkheden ook in het traditionele werk .
Experimenten met nieuwe vreemde materialen .
Soms zijn er discussies gaande over wat wel of net niet meer een Quilt genoemd kan worden .
Daar zullen de meningen altijd over verdeeld blijven denk ik .
De oude motieven kennen geschiedenis en hebben hun eigen verhaal .
Fijn dat het Quiltgebeuren zo is opgebloeid en door velen wordt gedaan .
Belangrijk is het plezier dat men er in beleefd om zoiets moois op te bouwen uit heel veel lapjes .
En dan het delen van die vreugde !!!
In October 1971 schreef het weekblad MARGRIET een Patchwork-wedstrijd uit .
De directie van de jubilerende weverij de Ploeg uit Bergeyk bood gratis lapjes aan . Een aardige geste , alleen wat moeilijk materiaal , omdat de stof nogal dik was en moeilijk te verwerken .
Veel werkstukken waren met siersteken versierd en vaak met de boeren hemdensteek aan elkaar gezet .
Want toen werd er nog veel met de Engelse methode gewerkt . Elk onderdeeltje eerst om dun karton werken .
In October 1972 was het dan zover . Iedereen die meedeed had zijn werkstuk ingestuurd , het werd een groot succes er kwamen tentoonstellingen om al het werk te kunnen bewonderen . En in het Stedelijk Museum in Amsterdam kwam een tentoonstelling van prachtige antieke Quilts uit Amerika .
Deze beide tentoonstellingen en ook onze reis in die jaren naar Amerika hebben mij wel de liefde voor het Patchwork / Quiltgebeuren gebracht en dat is nooit over gegaan .
De Engelse methode had ik mij zelf eigen gemaakt met het boekje uitg. van Goed Handwerk , “Patchwork” van Snoep-Binger . Later in de jaren 80 was er de mogelijkheid om via Het Quiltersgilde , dat inmiddels ook was geboren een cursus te volgen om ook andere technieken te leren .
Leuk dat er nu in het laatste Quiltnieuws in de reportage : Niet achter de geraniums , twee dames staan met wie ik de eerste Quiltlessen hier gevolgd heb .
Patchwork is het aan elkaar naaien van de lapjes in een patroon , dit is de top en dat wordt met een tussen laag en achterkant samen gevoegd en later gequilt ( doorgepit )en verder afgewerkt en dan kan het een Quilt genoemd worden of ook een gequilt kledingstuk .
Supermooi en bijzonder; ik denk dat dat komt doordat het ‘vrij werk’ is. O en Dijn, wat een verhaal weer, over dat huis. Dat je er langs rijdt, denkt ooooooo, en dat het dan te koop staat, ja zo heeft het dan moeten zijn.
@dijn,… volgens marian’ne m heb ik engelengeduld!;-)
Goed dat je begonnen bent om je verhalen op te schrijven voor je kinderen.
Die Sylvia Toth toch!! Wat een rot periode voor jullie. Geweldig dat jullie zo positief ingesteld zijn en met volle moed verder gaan en telkens weer het positieve eruit alles kunnen halen. Petje af voor Dijn en Peet!!
@Gerrie, wat ontzettend leuk om hier over de beginperiode van je belangstelling voor quilts te lezen. De belangstelling is alleen maar toegenomen. Kijk om je heen en zie hoeveel dames (heren?) doen quilten en het aanbod van de exposities is enorm. We mogen niet mopperen. En vergeet het internet niet. De informatie wordt veel sneller verspreid. Wat een ontwikkelingen in een relatief korte tijd. Wie had dat kunnen denken!
@Annemarieke, er worden ontzettend veel mooie traditionele quilts gemaakt, maar het vrije werk mogen we ook niet vergeten.
Het log was al leuk en mooi
om te lezen
en te zien
en dan volgen er nog van die bijzondere reacties.
Dit alles bij elkaar maakt het weer heel speciaal.
B-ness, die verhalen voor mijn kinderen? Op mijn weblog. Peet print ze uit nu. Weeeeeer stapeltjes papier op mijn secretaire. Zucht. Toch maar es multomappen gaan kopen. Ik weet het, kan ook op een cd’tje, maar ik ben van de oude stempel. Ik wil bladeren enzo.
Enfin, mijn weblog heb ik aan jou te danken. En alle Teutelvriendjes ook.
Kom, dan knuffel ik je.
Bleh! Doe niet zo klef! hoor ik je zeggen. Hihihihihi.
Hoi Berthi,
Leuke tip! Morgen ga ik naar Deventer, dus over een paar weekjes kan ik wel weer eens naar Dokkum tuffen. Prachtige quilt trouwens die je ons vast laat zien.
@dijn, ik blader ook graag en veel, vooral in kranten en tijdschriften!:-)
@Mienke, we hebben een luxe probleem. Keuze uit ontzettend veel leuke tentoonstellingen.
Mooie quilts!!!Mooi thema ook. Zo krijg je dat iedere quilt een eigen manier van verwoorden heeft gekregen.
Maaike, bedankt voor je verhaal.
Ben ik nog even.
Gerrie, leuk dat vehaal over de Margriet wedstrijd!! Ik heb er ook aan mee gedaan!!!
Mijn allereerst quilt werk was dat. En in Bergeijk benik toen ook geweest met de prijsuitrijking! Ik herinner me dat iemand iets met twee banen in elkaar had gemaakt en gewonnen heeft. Ik viel in de categorie,wel leuk maar geen prijzen. Kan het woord even niet vinden.Jammer dat we elkaar toen niet kende!
Berthi: ik bedoelde niet, dat ik de traditionelere quilts niet mooi vind, maar dat ik het wel heel bijzonder vind dat dit weer eens iets ‘anders’ is! 😉
@Annemarieke, ik denk dat we elkaar verkeerd hebben begrepen. Juist de verscheidenheid en diversiteit aan quilts is schitterend.