nabij het armlijk visschersdorp
zit Geurte, ’t visscherskind.
Heur vingers reppen zich
bij ’t vlijtig werk:
zij breit – en rustloos klinkt
’t gerikketik der naalden.
Dicht bij haar ligt het waschje
te bleeken in de zon.
Straks zal het droog zijn
en van ’t meisje nieuwen arbeid vragen.
Ja – heur taak is zwaar:
ze is de oudste van de zes
en Moeders een’ge hulp.
Waar denkt zij aan,
terwijl zij ijvrig voortbreit?
Ach – aan zooveel!…
Straks komt de lange winter
met veel behoeften, maar met schrale vangsten…
en ’t zuur bespaarde geld
verdwijnt als sneeuw in Maart.
En dan – dan moet er schuld gemaakt,
die slechts na ruime vangsten
– in ’t voorjaar en den zomer – kan gedelgd.
Zoo is ’t reeds alle jaar’gegaan –
maar ach – als Vader nu eens ziek werd,
of als de ruime vangsten
zich ’t volgend jaar eens lieten wachten!…
’t Meisje zucht en rustloos klinkt
’t gerikketik der naalden…
Dit gedicht is geschreven door S. Abramsz en Paulie stuurde me dit toe. De afbeelding en gedicht komen uit Voor ’t Jonge Volkje, 69ste deel.
Niet te geloven… je bent weg, op vakantie, ergens anders en toch na 00.00 is er iets nieuws om te lezen… en zoiets moois en leuks en lang vervlogen tijden. Dit breistertje gaat slapen.
…..en rustloos klinkt het gerikketik van naalden.. Prachtig !!
‘voor ’t Jonge Volkje’….. dat is nog eens jeugdlectuur! Heel mooi Paulie en Berthi!
Dit is mooi, ontroerend! Bedankt Pauli, Berthi en zoon van Berthi!
doet me denken aan het Boetstersduin in Scheveningen, ook daar zaten de meisjes te breien terwijl de moeders de netten repareerden
Aangrijpend! Of het nu een dochtertje vn een visser of van een tuinder was, of dat het de zoon van een visser of een tuinder was (zoals mijn moeder), veel kinderen hadden toen al veel te jong grote zorgen. Nu kennen ze misschien dit soort zorgen niet meer zo in ons land, maar komen er andere grote zorgwekkende zaken op hen af…hoe zeg je nee tegen gevaarlijke dingen die je worden aangeboden.
Ja, dat is heel dom, “zoals mijn moeder” plakte ik er later tussen en op de verkeerde plaats! Dom staat dat zeg!
Prachtig, gedicht en plaatje !!!!
Aandoenlijk !!
Matthijs, keurig !!!
Zal zeker lukken :-))))))))))))
(een plaagtante)
krak…mijn hart breekt,maar zo was t wel!!(verhalen van mijn oma)
Matthijs ,fijn dat je voor je moeder waarneemt en wij het log niet hoeven missen.
Het is een prachtig gedicht dat veel zegt over de tijd waarin het zich afspeelt. Als iedereen over tig jaren een verhaal of gedicht uit deze tijd leest, praat men misschien op dezelfde manier zoals wij dat nu doen.
@yvonnep, jij bent aan het nachtbraken nu je vakantie hebt!?:-)Waarom ook niet? Je mag de volgende dag uitslapen!
Toen al time-management…, niet niets doen bij het wachten bij de bleek, maar de tijd invullen want er zijn sokken, truien enz nodig voor die schrale winter, en vaak kwam er kind na kind na kind dat gevoed en gekleed moest worden. En tóch was er, ondanks een hard bestaan, aandacht voor elkaar, delen met elkaar: uit liefde, gezelligheid, warmte en noodzaak.
Hoe moooooi is het, dat wij in deze tijd, waarin de mens ploetert in weelde en egocentrisme, die aandacht voor elkaar, delen met elkaar in warmte en gezelligheid en oprechte belangstelling voor elkaar mogen hebben, beginnend bij het huiskamertje van B-ness!
@dijn, bloggen brengt voor ons allen veel warmte, gezelligheid en bovendien ook nog eens veel boeiende informatie.