Op zaterdag 20 oktober bezocht een agrariër uit Asten de grote lichtstad Eindhoven. Hij zag daar grote en deftige winkels, waaronder de Piazza. Daar deze boer even de Piazza in wilde om al het schoons op (en achter) de toonbank te aanschouwen, plaatste hij gewoontegetrouw zijn schoeisel (schoongeschuurde klompen) voor de deur van de Piazza. Hij was dat bij de middenstand in Asten zo gewoon en hij deed dat hier ook maar, omdat hij waarschijnlijk niet wilde, dat de vloer van de Piazza bevuild zou worden. Bij zijn terugkomst miste hij zijn schoeisel. Hij kon z’n klompen niet meer terugvinden. Hij is op kousevoeten naar Asten teruggegaan, maar wilde zijn hart toch even luchten over de kriminele lieden in Eindhoven, vandaar dat hij maar even het ‘grote’ politiebureau belde.
Bron: De Grote Berg, korpsblad gemeentepolitie Eindhoven, november 1973.
Berthi, ik sta iedere keer weer verbaasd over de veelzijdigheid van jouw weblog, jouw breeeeeeeeeede interesse voor al wat leefde en leeft in de maatschappij.
Tja. Het verschil tussen mijn en dijn. Eeuwenoud, dit dilemma.
Ik hoop dat het niet regende voor die meneer. En dat zijn vrouw mooie sokken kon breien.
Gewéldig: aangifte doen van vermissing van klompen. Het tekent de inborst van deze meneer: in- en ingoed in al zijn eenvoud.
Klompertje klomp liet z,n klompjes staan en is op kousenvoeten naar huis gegaan .
En thuis gekomen moest hij nieuwe kopen en kon hij weer op klompen lopen .
Geweldig stukje dit.
Raar toch dat we dit als zo’n apart stukje beschouwen. Het zou toch niet meer dan normaal moeten zijn dat je klompen er gewoon nog staan als je weer naar buiten wilt. Blijkbaar is dat niet het geval.
Het ergste vind ik dat we gewoon verwachten dat de klompen er niet meer zullen staan als de agrariër weer naar buiten wil.
Wat is dit weer een prachtig verhaal, en kijk wat er van komt. Iedereen reageert hier nu op. In 1973 gebeurde dit ook al.Wat jammer toch dat ze niet van andermans spullen af kunnen blijven.
Asten, het dorp waar ik geboren ben .
Er is heel veel goeds verloren gegaan.
Ik vind dit soort berichten altijd ontroerend, dat er nog zulke mensen bestaan die in vertrouwen de wereld ingaan en mijn ontroering bestaat dan vanwege het feit dat dat vertrouwen zo beschaamd wordt.
Mooi log Berthi
Tja , het is wat met dat mijn en dijn , “vroeger” , als ik hier in Ede boodschappen ging doen in dorp – zette ik mijn fiets zonder slot voor de winkel en kon ik zo weer naar huis fietsen , kom daar nu nog maar eens om , het is natuurlijk niet zo dat “vroeger ” alles beter was!!!!!!
Marlies
Ach wat zal die man ontdaan zijn, zo goed van vertrouwen !!
Heb het helaas ook mee moeten maken dat anderen je spullen zomaar meenemen, een heel naar machteloos gevoel !!!
Het mooie van dit bericht vind ik dat deze agrariër heel veel vertrouwen in de mens had en dat je in Asten gewoon je klompen voor de deur kon laten staan zonder dat deze meegenomen werden door andere mensen.
Waarschijnlijk ging hij voor de eerste keer naar de grote stad Eindhoven en had geen benul hoe het leven er daar aan toe ging.
En dan hebben we het over 1973!
@Hannah, ik vind het ook zo jammer dat je tegenwoordig zo op je hoede moet zijn.
Als kind ging ik boodschappen te voet doen of ik nam mijn fietsje mee waar geen slot op zat. Hij stond er altijd. Tegenwoordig is dat ondenkbaar!
Toen mijn kinderen klein waren, liet ik de deur altijd open zodat ze gemakkelijk in en uit konden lopen…. helaas kan dat de dag van vandaag ook niet meer. Misschien in een dorp wel? ’s Avonds alleen de straat over??? Bijna niet meer mogelijk!!
Ik heb een artikeltje gevonden, dat mooi aansluit op de log van vandaag en het gaat over het hedendaagse “Passen zonder tassen”:
http://weblog.textilia.nl:80/2007/05/passen_zonder_t.html
Hierop een andere ervaring:
Ik was jaren terug met Peet naar Engeland met het vliegtuig. Weet niet meer of we weer terug naar huis gingen of net aankwamen, maar ik werd er door de mensen in uniform uitgepikt en grondig gefouilleerd. Blijkbaar heb ik een crimineel gezicht, want zo werd ik behandeld. De manier van spreken was onbeschoft, de manier van fouilleren was grof en niet zachthandig en toen ze niets vonden werd ik hardhandig opzijgeschoven.
Je wordt dus al schuldlg bevonden en zo behandeld, voor je A hebt gezegd, B hebt gedaan.
Ik begrijp dat winkeldiefstal een groot probleem is, maar dit passen zonder tassen gaat me domweg te ver. Ik moet ook zeggen dat ik in een openbare gelegenheid mijn jas ook aanhoud, en die niet zomaar aan een onbeheerde kapstok laat hangen, of ik nou een ouwetje mee heb of een nieuwe.
Wij hebben vroeger 2x inbrekers in huis gehad en dat is zo’n schending van je privéwereld. Ook werd tig keer onze auto vernield: bierflesje door de achterruit. Al het chroom eraf van een oud super kevertje dat we hadden. Hij was ook een keertje gestolen en weer teruggevonden in Luik.
Weet je, ik ben zuining met onze spulletjes, gooi zelden wat weg, zelfs plastic boterbakjes gebruik ik nog om chips in te doen of restjes eten, of zaadjes van een plantje. Ik kan andermans spullen enorm bewonderen, maar daar blijf ik domweg van af.
Toch begrijp ik die winkeliers ook wel. Dan moeten ze maar lockertjes in hun winkel plaatsen, met een sleuteltje. Maar dat zullen ze uit economische overwegingen denk ik niet doen. Iedere cm plaats kost huur.
in de “grote” stad ga ik nooit met een tas de winkels in, grote magazijnen, is niet leuk, maar je moet wel en dat passen zonder tassen in opkomst is kan ik me wel indenken, er wordt zo vreemd met andermans spullen omgeggaan , maar voor ee pashokje je tas neerzetten, nee dat gaat te ver, dan moet er ook toezicht zijn denk
Toch gebeurt het allemaal nog steeds in het kleine dorpje waar ik woon. De fietsen en auto’s, vaak wordt vergeten ze op slot te doen.
De achterdeur staat altijd open, of “los” zoals ze dat hier noemen. Enkele jaren geleden woonde ik in zo’n zelfde soort dorpje. Daar was het allemaal ook erg ontspannen. Toch is het daar helaas gebeurd, dat ‘s-nachts een paar mannen mijn huis binnen drongen en me voor de ogen van m’n oudste in mekaar hebben geslagen, zomaar,…Ik was niet bang en heb enorm terug gevochten,…Het heeft erg lang geduurd voordat ik er overheen was,…Bang van de deurbel, geluiden, deuren op slot. Totdat je erachter komt, dat dat geen leven is en je verder moet. Want ondanks dat andere mensen slecht kunnen zijn, dat wil nog niet zeggen dat jij niet meer met open handen in het leven mag staan. Dus dat heb ik toen gedaan, ik heb mezelf bij mekaar geraapt en ben de wereld in gestapt, en als je zo naar mensen toegaat, dan krijg je zoveel positieve energie terug.
Goh, wat een paar klompen te weeg kunnen brengen,…
ik snap die sollidariteit met die boer niet: wie laat er nou zijn schoeisel buiten staan anno 2007? Behoorlijk naief toch?
@dijn/audrey, wat een nare en vervelende ervaring!! Onbegrijpelijk hoe je bent behandeld!!
Het voorstel van de tassen vind ik te ver gaan. Ik zou naar een andere zaak gaan. Ik laat mijn tas toch niet buiten het pashokje staan!!??
@ingrid h.g., dit is toch het ergste dat je kan overkomen!! En nog wel voor de ogen van je oudste. Ik kan me heel goed voorstellen dat je deze geschiedenis je hele leven met je meedraagt. Knap van je hoe je ermee om bent gegaan!!
@astrid, dit verhaal speelt zich af in 1973!!
Joh Ingrid wat heftig !!!
Goed hoe je je er uit hebt weten te redden meisje. En snel weer aan wat anders denken, dit is gelukkig achter je !!!
Het ligt gelukkig helemaal achter me, pffffffff
ik weet dat de tuinders hier voor ze het accountantskantoor binnen gingen nog tot kort geleden hun schoeisel bij de deur neerzetten en met de boekhouding in de schoenendoos bij de accountant de spullen kwamen brengen.
In sommige delen van het land zal het nog wel gebeuren vermoed ik. In winkels weet ik het niet hoor.
Het overvallen worden in je eigen domijn lijkt me het meest aangrijpelijk wat er is. knap dat je het achter hebt kunnen laten
Ingrid
Wat erg, Ingrid, afschuwelijk! Maar ook goed dat je de moed weer opgeraapt hebt! Het is dus niet zo dat een dorp “veiliger “is. Wat toch veel mensen nog denken. Ik ben een stadsmens, reis op allerlei tijden met openbaar vervoer. Niet dat ik het opzoek maar ik ga er ook niet voor binnen blijven. Als je alles met de auto doet, ontwen je ook de mensen, alle soorten! Wees allert, segt mijn broer altijd, en dat doe ik. En ik prijs mij gelukkig, klop af!!, naast gestolen fietsen en auto inbraak (1) heb ik niet veel meegemaakt! Nou ja, mijn website is vandaag online gegaan en daar ben ik wel wat bibberig van.
sorry, hoor, maar ik moest er erg om lachen… heerlijk!
Hahaha.. ik herken het qwel. Toen wij 34 jaar geleden hier kwamen wonen, trokken de boeren hun klompen ook uit als ze bijv. naar de bank of winkels binnen gingen. Grappig verhaal.!!
@ Ingrid, wat afgrijselijk wat je is overkomen! En wat goed van je dat je weer verder kan!
@ Dijn, jij ook zo’n vervelende ervaring gehad!
Soms, heel soms, denk ik wel eens….ik ga emigreren naar een ander land! Maar ook daar schiet je niks mee op.
Hoihoi. Lag sinds gister met migraine in bed, heb ik nooit, dus dat was heftig. Nu even bijlezen. Goof: ik ben erg geschrokken van je verhaal. Ongelooflijk knap dat je het achter je kunt laten en jezelf kunt blijven naar anderen toe. Ik buig diep voor je. En tegelijkertijd zeg ik: kom maar, hier, kop thee. Bij ons kun je je ontspannen. Althans, zo voel ik me bij jullie allemaal.
Betty: gefeliciteerd met je web-site!
Hoihoi. Lag sinds gister met migraine in bed, heb ik nooit, dus dat was heftig. Nu even bijlezen. Goof: ik ben erg geschrokken van je verhaal. Ongelooflijk knap dat je het achter je kunt laten en jezelf kunt blijven naar anderen toe. Ik buig diep voor je. En tegelijkertijd zeg ik: kom maar, hier, kop thee. Bij ons kun je je ontspannen. Althans, zo voel ik me bij jullie allemaal.
Betty: gefeliciteerd met je web-site!