Beer Brandaan

Ik geef het woord aan Audrey:

Brandaan. Komt zo: Ik liep eens in Brugge en daar bleek een poppen-en berententoonstelling. Wij naar binnen en nét toen we weer wegwilden, zag ik daar de BEER DER BEREN. Wát een uitdrukking! En hij paste precies in mijn omhelzing. Handgemaakt. En ik had in mijn tas alleen een portemetniks. Dus dat werd met veel wroeging weggaan. Terug naar huis rijdend zeg ik: Ohhhh, die beer. Geweldig. Vind je het goed als ik die man opbel en vraag of hij de beer voor me apart houdt, dat ik hem volgende maand koop. Is goed, zegt Peter, die lieverd. Dus ik bellen. Huilen. 5 Minuten na ons vertrek had iemand die beer gekocht. Máááár, zegt de man: dan en dan sta ik op een tentoonstelling in MiddenLimburg in NL, dat is niet zo ver van Mtr af, en dan maak ik een beer voor U. Kom maar kijken.

Ik kijken, en hij had 3 soortgelijke beren gemaakt. Natuurlijk was het niet de BEER der BEREN, want hij had andere stof en een andere kleur gebruikt. Iedere beer is een individu die er anders uitziet. Uiteindelijk is deze bruine met me mee gegaan en ik ben aan hem verknocht en noemde hem Brandaan.

Zijn jasje vond ik een jaar of wat later, in een poppen/berententoonstelling in Kasteel Hoensbroek. Daar was iemand met absoluut heerlijke historische miniminiminikleren die hij maakte. Zo was er een hoge zijden hoed, en zo’n cape en mini leren laarzen a la Napoleon. En dit jasje met het embleem en gouden kwastjes op de schouders en knopen. Ik had nog nét geld voor dat jasje, anders had ik zijn hele kraam leeggekocht… . Het was even spannend, want ik had Brandaan niet mee, maar een ander beertje. Maar thuisgekomen paste het en sindsdien is het Kapitéin Brandaan en geniet hij gezag in huis.

Vierlandenmerklap: Oorspronkelijk is het zwart met 1 fel rood puntje in een patroon erin, geloof ik. Maar ik ben niet zo voor dat fel rode. Houd meer van belegen kleuren. Was meteen ‘verkocht’ aan Vierlanden en tikte dat in bij Google. Zo kwam ik op historischestickmuster in Duitsland terecht, bestelde meer patronen. Ute Scheer is een schat, en daar mailde ik ook regelmatig mee. Het laatste jaar is haar site enorm gegroeid met nieuwe oude patronen. Oh, dat klinkt gek: nieuwe oude. Maar je begrijpt wel wat ik bedoel. Heb ook een patroon bij The Essamplaire in Canada van Vierlanden gevonden: die is super.

Audrey was in maart op bezoek bij Sanny.

Ik heb, zoals de foto laat zien, dat stukje Zaans stikwerk mogen voelen (sterke tastzin…), het voelde ‘dik’ aan, door het stiksel. Ongelooflijk, zo netjes en regelmatig als dat was gemaakt. En dan te
bedenken dat ze vroeger alleen daglicht zullen hebben gehad toen ze dat maakten. En dat het ook nog WIT bleef, al die jaren…. Als ik wat aantrek dan zitten er in een mum van tijd hondeharen of pootafdrukken op, of kruimeltjes.

142 gedachten over “Beer Brandaan

  1. Wat een leuk ver haal, ben een paar weken geleden ook bij Sanny geweest, prachtige spullen heeft ze, je hebt wel een dikkke beurs nodig voor al dat moois.

  2. Wat een snoezige beer met een beeldig jasje en door het jasje bevordert tot Kapitein!! Wat een eer!!
    Zien alle Kapiteins er zo knuffelig uit??? (^_^) (^_^)
    Je hebt een perfect plekje gevonden voor de Vierlandenmerklap.
    Gezellige keuken heb je waar vast altijd een pot thee (soms ook koffie (^_^)) klaar staat met heerlijke vers gebakken koekjes!
    Zaans stikwerk… spectaculair handwerk. Ik zal morgen proberen om een detailfoto van het Zaans stikwerk te plaatsen.

  3. Dat is gek, je hoofd en je keuken tegenkomen als je inlogt… Als ik een blik naar achter werp zit ik IN dat keukentje.
    Mensen, allemaal naar Sanny. MOOOOOOI!
    In mijn gangetje heb ik een zelf ontworpen merklap hangen, in geel en loodgrijs. De lap heet ‘Allemaal lampjes en lantaarntjes’ en daarop staan de diverse lichtbronnen in huis. Aan ieder oud lampje kleeft natuurlijk een verhaal.
    In de gang staat ook een Indisch kastje. Toen ik nog in Parijs werkte verkocht een collega die in Jakarta op de ambassade had gewerkt die aan mij. Ik zou gaan samenwonen met Peet dus hij nam het kastje mee achterin de auto met een deken eromheen. In de jaren 70 reed hij een snelle Golf GTI, met, zoals ze dat in Frankrijk noemen: un pied lourd (een zware voet). Ergo: vaak boetes. Zo ook op de reis terug naar NL. Het was tegen middernacht en was bang dat hij gespot was en dat men hem met zijn NL-nummerbord bij de grens zou tegenhouden. Dus, denkt hij, laat ik nou maar van de autosnelweg af gaan en in zo’n dorpje verderop de grens oversteken. Daar slaapt toch iedereen.
    En jawel, hij wordt NATUURLIJK aangehouden.
    Iets aan te geven? Nee meneer. De douane was BLIJ dat hij iets te doen had en liep gewichtig om de auto heen. En DIT?, wijzend op de deken achterin de auto. OPENMAKEN.
    Peet trekt de deken weg en daar komt het kastje tevoorschijn. AHHH, NIETS aan te geven, eh??? Zaklamp erbij. Grote woede want U BENT AAN HET SMOKKELEN. DIT IS LOUIS DE ZOVEELSTE STIJL EN DAT IS FRANS CULTUURBEZIT. U HEBT GEEN BEWIJS VAN HET LOUVRE????? KOMT U MAAR EVEN MEE. BETALEN.
    Peet zegt: Ik heb geen geld. PAPIEREN LATEN ZIEN. Daar komen de girocheques tevoorschijn, net een nieuw stapeltje gehad. De douane pakt iedere girocheque en legt die apart op tafel en zegt bij iedere cheque: AH. GEEN GELD! PASPOORT INLEVEREN.
    EN NEE U MAG OOK NIET BELLEN.
    Na 4 uur mag hij 1 telefoontje plegen, naar mijn vader. Werkzaam bij de NL-ambassade zegt hij met slaap in de ogen: Peet, kom terug naar Parijs. Zo kom je de grens toch niet over. Laat dat kastje maar zolang bij ons staan.
    Zo gezegd zo gedaan. De oplossing kwam van een ander collegaatje, dat overgeplaatst werd naar Afrika. Mijn kastje mag in haar inboedel, die naar Rotterdam voor verscheping wordt gebracht.
    We hebben uiteindelijk ons kastje na lang zoeken in het veem aldaar gevonden, 1 dag voor alles verscheept zou worden! En nou staat hij dus bij ons veilig in de gang.
    Bij ons kan nooit es iets normaal.

  4. Mooi beren verhaal .
    Je hebt gewoon magneetjes in je vingers en wordt naar alle moois toegetrokken .
    Leuk genieten zo .
    En een prachtige merklap op een mooie plek !
    Audrey , jij hebt ook bij alles in je huis wel een verhaal .
    Ik ken dat zo . Een neef die de laatste tijd vaak hier over de vloer komt , voor het vele ruimwerk dat gedaan moet worden , zegt altijd , jij hebt over alles een verhaal .
    En dan gaan we weer zitten : eerst een verhaal !
    Dingen opruimen is moeilijk , daar hoort ook een ritueel bij .
    En alles wat blijven mag dat blijf ik koesteren .
    We gaan weer verder met onze verhalen !
    Fijn dat Berthi ons hier de ruimte geeft onze verhalen te vertellen .
    Want wat komt er altijd veel naar boven borrelen .

  5. Heerlijk dit log ,wat een mooie verhalen weer,dankjewel,zo kan ik weer vol goede zin aan de werkdag beginnen….

  6. Heel mooi al die verhalen!!! Leuk dat je een gastlog hebt bij Berthi. Zo kunnen wij ook een gezicht bij jou plaatsten.
    Je borduurwerk staat fantastich in de keuken!! Erg sfeervol.
    Gerrie nog steeds aan het opruimen???
    Wat zal dat moeilijk zijn!!! Mijn schonmoeder jaren geleden geholpen…..Van een groot gezellig huis met 5 opgroeiende kinderen ineens alleen achter blijven en kleiner gaan wonen. Zoveel kon niet mee. Zo heel moeilijk dat ze afscheid moest nemen van haar spulletjes. De kinderen hebben wel wat meegenomen maar willen ok niet alles hebben…..Moeilijk. Wat wel een geluk was….Wij vonden een ring achter keukenkastjes terug die ze al zo lang kwijt was. Tranen van geluk omdat de ring terug was en tranen van verdriet om alles wat weg ging……..

  7. ik bloos een blos op mijn bolle wang
    van al dat lief en aardig lofgezang
    u bent het geleuter dus nog niet moe?
    dan werp ik u een kushand toe!
    Zo. En nou thee.

  8. Leuk, een gezicht bij de verhalen !!
    Wat een belevenissen toch weer, sjonge sjonge.
    Lief, de beer in zijn mooie jasje.
    Mooi, de vierlanden lappen .
    In de middeleeuwen was het gebruikelijk dat wanneer er een executie plaatsvond dat de dames een rood kruisje borduurden op de plek waar ze op dat moment aan het borduren waren.
    Dit kan bij deze historische doek ook het geval zijn.
    Dat Zaans stikwerk is zo bewerkelijk, prachtig. Zie net het mooi kastje van Sanny achter jullie uitpiepen .

  9. Marian’ne: Dat méén je niet, rood en executies… O jee, ik heb dat rood eruit gelaten toen ik de lap naborduurde, en er hier en daar een tikje oudgeel/oudgoud bijgedaan.
    Dank je wel voor de info!

  10. Wilma: Ik leef met je schoonmoeder mee. Fijn dat ze haar ring terug vond!
    Mijmering na je laatste zin: is dat niet het leven, het geheim van evolutie? Iets vergaren en weer loslaten? Gehechtheden opgeven opdat je weer plek hebt voor nieuwe indrukken, ervaringen? (Een van de grote onderrichtingen van het Boeddhisme).
    Ik heb ooit een film op TV gezien, Meet Joe Black, ofzoiets. Met Brad Pitt en Anthony Hopkins. Schitterende film. In die film speelt Brad Pitt ene Joe Black (de dood). Hij komt in een kleine scene in die film in een ziekenhuis terecht waar het meisje werkt waar hij verliefd op is, met een bosje bloemen voor haar. Het meisje weet niet dat hij de dood is. Een oudere vrouw die er ligt doorziet hem wél en geeft hem te verstaan dat hij niet bij dat meisje hoort te zijn, dat dat meisje nog een heel leven voor zich heeft. De oude vrouw zelf is erg ziek en heeft geen familie meer, en vraagt hem om hulp. Dat wil hij helemaal niet, die hulp bieden, want het is haar tijd nog niet en hij was alleen gekomen omdat hij zijn liefde wilde zien. Na haar zacht aandringen krijgt hij medelijden met de oude vrouw. Hij kijkt haar aan en zegt: Kijk terug op je leven. Heb je mooie plaatjes in je ziel kunnen verzamelen?
    De vrouw knikt dankbaar, is er klaar voor.
    Die scene greep mij aan. Ik bedoel de zin: Heb je mooie plaatjes in je ziel kunnen verzamelen.
    Pfff. Wat zijn we ineens ernstig.

  11. Wilma, Marian’ne, Mien: Ik heb ook benen en voeten. Maar die pasten niet op de foto…
    Korte anekdote nog voor ik écht aan het werk ga. Mijn vader was marineman toen ik heel klein was, en hij was soms maanden weg. Mijn moeder had een mooie foto van hem op de schoorsteen staan. Zo’n zwart-witte met zo’n pet op waarop in de band stond met (gouden) letters: M A R I N E.
    Mijn ouders vertelden mij later dat ik als peuter stomverbaasd was toen hij thuiskwam met dat gezicht van de foto, want hij had ARMEN en BENEN !!!!
    Toedeloe nu lieverds. Werk aan de winkel. Bleh.

  12. Marian’ne wat heb jij weer goed gekeken .
    Dat kastje bij Sanny , zo,n echt prokjuweel .
    Warempel nu zien we het nog net op de achtergrond .
    En in het verhaal van Audrey over haar kastje , zie je het voor je .
    En mooie plaatjes in je ziel bewaren , dit is om te onthouden .
    Ik kan wel zeggen dat mijn ziel vol plaatjes zit .
    En. . er kan nog steeds meer bij , gelukkig !

  13. Audrey, wat schrijf je leuk en boeiend. Ik zie het zo voor me en prachtige broduurwerken heb je.

  14. Even snel: mijn ziel is rekbaar en jullie passen er allemaal in. Berthi: ik heb al wat linnen en een mooie kleur rood (niet fel hoor) opgeduikeld uit een doos. Dit weekend begin ik aan je stempeltje! Als het af is stuur ik het je wel op. Ik heb alleen geen schriftje.
    Daan, toen 13 jaar ofzo, heeft ooit een paspoort voor Sebastiaan-beer gemaakt, want die ging met mij 14 dagen mee naar China. Zie je me staan? Bij de douane op de airport in die rij met zakenmensen en huilende geliefden die (even)van elkaar gescheiden worden, toeristen met lawaai-hemden aan en huisvrouwen die zo nodig op reis moeten met een beer? De man achter glas werpt een blik in mijn paspoort, keurt mijn gezicht. Stempeltje. Ik: Meneer, mag hier ook een stempeltje in, voor de beer? En dan heel schijterig liegen: De beer is van mijn zoontje, ziet U.
    Het strenge gezicht verglijdt naar vertedering/verbazing/geamuseerdheid en BOING! een ferme klap en het piepkleine boekje dat Daan slordig in elkaar geniet heeft van afgescheurd lijntjespapier met dat rood kartonnen kaftje, vertoont ineens stempels van, naar gelang mijn reizen, Schiphol Airport, Peking, Thailand, Laos etc.
    Echt. Je moet een schriftje hoor, Berthi.
    Ik scheur me los van jullie en werk weer even door. Kus.

  15. Hier nog een berenliefhebber!!!! In mijn huis wonen Gertje , Hennie , kleine Mimi , Lely , Stad , [Lely en Stad lijken sprekend op elkaar , het is dan ook een tweeling 😉 ] Motorbeer , Reuzenbeer , Knuffie de belgische beer , Pan Da , en nog een paar die [shame ] , nog maar steeds geen naam hebben .
    Ik koop alleen maar beren die “iets” hebben , of als ik ze krijg , zoals Knuffie. Eigengemaakte beren heb ik niet , eigenlijk maar een en dat is nog een misbakseltje ook!
    Marlies

  16. Vraag van een geinteresseerde leek: wat is het specifieke of de herkomst van een Vierlandenmerklap/-sampler? Ik vind hem prachtig! Google helpt me niet verder.

  17. Vierlanden samplers komen uit een bepaald gedeelte van Duitland “Vierlande”, en het zal een tijdje ‘mode’ geweest zijn denk ik om dit soort geometrische motieven te borduren. Ik heb een paar Duitse borduurboeken waar veel altaar kleden etc. in staan waar veel met dit soort motieven op geborduurd was. Misschien ligt daar de oorsprong.

  18. Marlies dat is een hele verzameling !!
    Ik heb er 5, van elk kind 1. Mijn moeder gaf bij de geboorte elk kind een eigen grote beer. Leuke traditie. Alleen die van de jongste heeft een naam ‘FLUFFIE’ (een witte, nu te vies om aan te pakken, hi,hi.
    Oudste zoon heeft zijn beer een keer mee naar school genomen op dierendag. Deze kwam gevierendeeld terug !!! En een schik dat hij had gehad met zijn vrienden, AAAHHHH ik vond dat niet leuk !!

  19. Audrey, vanochtend probeerde ik met kleinzooon Max op mijn schoot (want ik ben aan het opassen in Edam)te reageren, maar die kleine dot drukte op een knop en de hele pagina met berciht en al verdween. Nu litgt hij lekker in zijn bedje en kan ik schrijven dat ik het zo leuk vind om je te zien en ook je keuken met die prachtige merklap en je heerlijke verhalen te kunnen lezen. Door jou is er iets nieuws gekomen, we zitten met gespitste virtuele oren en ogen te wachten op weer zoiets bijzonders. Ik heb zelf slechts één beertje gemaakt an zijde en gekregen van mijn lieve vriendin Els (voor anderen al bekend maar voor jou nog niet: die vorig jaar overleden is). Dat beertje koester ik en binnekort ga ik proberen zelf een hemdje en broekje voor nhem te maken. zodat ik hem aan jullie kan voorstellen. Wat zou Els ook enorm genoten hebben van onze verhalen. Tot later, ik ga nu ook een lekker potje thee zetten voor mezelf, Maaike en Menno hebben altijd heel lekere soorten thee in huis, geniten dus!!!

  20. Neeltje: op http://www.historischestickmuster.de vind je de site van Ute Scheer. Tik in: Engels linksboven (tenzij je Duits kunt lezen, ik ben daar GEEN kei in), en vervolgens op Vierlande. Daarna op history. Daar vind je uitleg over de lappen.
    Ze zijn ook mooi om te maken in ingetogen herfstkleuren! Maar dat is dan niet origineel.
    Marlies: misbaksel-beertjes zijn juist de LIEFSTE! Ik kocht er zo eentje voor een appel en een ei in Eelde (Drenthe). Als je hem aanraakt valt hij uit elkaar en hij verliest ook regelmatig stro. Geen ogen meer en een van zijn pootjes hangt echt nog aan 1 draadje te bengelen. Hij staat eigenlijk op het punt van instorten. En VIES!!!! Ik keek naar zijn ellendigheid en werd op slag verliefd op de zin die meteen in mijn hoofd schoot: Will you take me with you? I won’t be any trouble, I promis.
    Hij zit nu hoog op een plank in Peet zijn boekenkast in de huiskamer, veilig gesteund door andere beren op die plank, want alleen zitten kan hij niet meer. Hij is ZO LIEF en vindt alles goed. Indeed, he isn’t any trouble.
    Marian’ne: ik huil met je mee. Heb je hem in elkaar kunnen naaien of toch maar een laatse rustplaats gegeven? (Daan huilde eens om zijn goudvis. Dood in de kom. Hij heeft hem met een echte ceremonie begraven in de tuin, met een zelfgemaakt, kilometergroot, houten kruis. Volgens mij werd de vis in de grond nog eens gespietst ook door de zwaarte van dat kruis, maar dat heb ik hem maar niet verteld toen).
    Corrie: Jouw vriendin Els zal net zo’n warm mens zijn geweest als jij. Als mensen een band hebben met elkaar is er altijd ergens evenwicht… Een ZIJDEN beertje. Wat apart.

  21. Kom net thuis en moet gauw even lezen. Nu, “gauw” is er niet bij vandaag. Wat een gezellige verhalen van Audrey en alle reacties ! Heb zelf nooit een beer gehad (mijn moeder vond dat maar onhygiënisch!), maar mijn kinderen hebben er vele. Dochter was 1 jaar en zag de Sinterklaasfolders met daarin een dikke bruine beer. Ze had hem al Bobo genoemd en kuste steeds het plaatje. Een paar dagen later moest ze ingeënt en ik gaf haar Bobo, omdat ze zo flink was geweest. Bobo zit nu (ze is inmiddels 29) nog op een plankje in haar kast en kijkt vrolijk de kamer in.

  22. Annemarieke: ik ben een echte nieuweling op het web. Gebruikte de computer alleen als veredelde tikmachine voor mijn vertaalwerk enz en ik heb wat mailadressen voor de diverse dingen die ik doe. Ik kan nog nét een doc of foto als bijlage sturen, that’s all. Wist niet eens dat weblogs bestonden! En dat je op een naam kunt klikken om in andermans logs te komen… Ik leer stapje voor stapje. Zelfs dat er een webtaal bestaat wist ik niet, met dat LOL en FLAPDROL ofzoiets. Misschien komt het er ooit van.
    Ineke: ohh, ze kuste het plaatje. Wat aandoenlijk. Top dat je Bobo kocht. That’s the way: dromen vervullen.
    Boeddhistische spreuk: There is no way to happiness. Happiness is the way.
    Gisteren in ons bezielend matjeverhaal schreef iemand over Pamuk-Ik ben Karmozijn. Ik begreep helemaal niet waar dat op sloeg. Ik kom nét uit de stad, mijn cowboylaarzen moesten nieuwe platte hakken (sjemig, 10 Euro en nog wat voor 2 hakken! Voor dat geld heb je dat geweldige Aran Afghan-boek inclusief verzendkosten volgens mij!), en loop hier de Bijenkorf binnen. Waar valt mijn oog op: Pamuk-Ik ben Karmozijn… en ook nog in de aanbieding. Ik roep Peet erbij: DAT is toevállig, gisteren … enz. Peet krijgt lachrimpeltjes om zijn ogen als hij mij de achterkant ziet lezen en mijn blik geinteresseerd wordt. Krijg je van mij, zegt hij.
    Nou niet denken dat hij Sinterklaas is met een stoomboot vol cadeautjes, mensen.
    O, heb ik nog een leuk verhaal over. Het was juni en een vriend van ons had een feest in Utrecht en ze moesten verkleed. Hij verkleedt zich als Sinterklaas en onderweg naar het feestgedruis om 6 uur, loopt hij door een straat met huizen. Iedereen zit aan tafel en voor een raam staat hij even stil. Er kijken nét kinderen aan tafel naar het raam en daar zien ze hem met zijn rode mijter en baard, waarschuwend een wit gehandschoende vinger opsteken.
    Even later liep hij verder.
    Ik ZIE het voor me: MAMA, PAPA! Dat was Sinterklaas! Ouders: Jantje, doe niet zo raar. Het is juni…

  23. Audrey, wat leuk een gezicht bij al die verhalen. En die merklap is top bij jou in de keueken.
    Wat ik mij afvraag en dat is waarschijnlijk een vraag voor Berthi, heeft Limburg ook een geschiedenis in merklappen.Ik heb er nog nooit een kunnen ontdekken in de boeken.
    Wel heb ik een lap van mijn oma die in 1900 is geboren en deze lap op de lagere school heeft gemaakt toen ze zoals ze zelf vertelde 9 jaar oud was.
    Het is een lap waar allerlei naai en borduurtechieken in verwerkt zijn.
    Groetjes en allen een prettig weekend

  24. Hoi Audrey, jij durft! :o)
    Ik heb weer tranen in m’n ogen…!
    Wat kan jij goed verhalen vertellen!
    Ging je ook naar de beren bijeenkomsten in kasteel Amerongen?
    Daar heb ik ook een paar bereleuke ontmoetingen gehad.
    Je leert vast spelenderwijs het web-loggen, het duurde mij jaren voordat ik een eigen log starte, maar jij bent niet zo verlegen geloof ik, en vast wel handig genoeg om er eentje te beginnen.
    http://www.weblog.nl/
    ;o)
    Alleen de tijd… toen ik begon weblogs te lezen jaren geleden, voornamelijk nog in OZ, was ’t nog makkelijk te doen…
    Nu zijn er zoveel lieve, leuke, mooie en what not logs en mensen die ik all over the world leerde kennen, dat ’t me af en toe te veel wordt…
    Van de winter trok ik daarom in NLD. de weblog stekker er even een paar maanden uit.
    En bij Berthi mag ik van mezelf pas op ’t eind van de dag binnenvallen, en niet meer om middernacht op ’t nieuwe logje wachten, anders is het hek weer vd dam, virtueel gesproken dan.
    :o)
    *FLAPDROL*…—> ROTFLOL !!!
    Ik heb net een logje of zo terug… deze link voor je neer gezet…
    http://berthi.web-log.nl/berthi/2006/07/regels_voor_het.html
    Ik heb nog wel even een afkortingen-zoekmachine gek gemaakt…
    http://www.abbreviations.com/FLAPDROL
    …maar die wist er ook geen raad mee…
    LOL ;o)
    BTW WAT EEN GEZELLIGE KEUKEN!!!
    Ik zal ‘m ‘ns aan DH laten zien… ;o)
    Oh…, en Sanny heeft/had ook een 1 euro mandje… ;o)
    Toedels, ik ben weer even wat anders doen…
    ;o)>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

  25. heb een vraagje over heel iets anders:ben op zoek naar een belgische internetsite waar ze prachtige dekbedhoezen verkopen.La redoute???
    Zegt je dat wat,want volgens zeggen heeft het bij jou op de web-log gestaan.

  26. Die FLAPDROL is mooi, die houden we erin! Audrey, ik denk dat het webloggebeuren moeilijker lijkt dan het is! Het ziet er heel professioneel uit maar de opzet ‘op de achtergrond’ is heel logisch (aldus een sinds een week ervaringsdeskundige FLAPDROL ehhh….)

  27. Juul? Ik heb gezocht in die woordenlijst van jou, maar ik kom OZ en DH niet tegen. Wat/wie is dat?
    Ik ben vreselijk naief en onwetend, wat is een 1 euro-mandje (Sanny)?
    Ella: Ohhhhh, gauw die borduurlap van je oma een ereplaatsje in je huiskamer geven!
    Zo’n 10 jaar terug heb ik mijn moeder gevraagd tafelkleedjes voor me te borduren. Heeft ze gedaan. Eentje met krokusjes. Eentje met muguets (lelietjesvandalen), en eentje met gele rozen. Een kleedje, ik meen met de krokusjes met lianen in Jugendstil stijl. Zij kan nl de platsteek heel mooi en regelmatig maken. Toen het klaar was vroeg ik haar om in haar eigen handschrift haar naam klein in een hoekje te borduren en het jaartal. Dus ze heeft haar naam eerst met potlood op die kleedjes gezet, en toen met kleine steekjes erover heen geborduurd.
    Nu heb ik een schitterend aandenken! Ze kan het helaas niet meer: last van staar.
    Het is zo’n lieverd! Ik houd veel van haar.

  28. Meisjes, wat is het weer gezellig vandaag, in mijn eerdere berichtje vandaag typte ik ondanks het feit dat max toen ik zijn bedje lag, nog vreselijk veel fouten, maar dat komt omdat het een vreemd toetsenbord was op de laptop van Maaike en mijn nagels moet ik nodig vijlen, worden te lang en dan raak ik soms twee letters tegelijk. nou ja, doet er allemaal niet toe, maar wat ik erg vind is dat jouw moeder niet meer kan borduren vanwege staar, zo akelig vind ik dat, een schrikbeeld voor mij omdat mijn vader op latere leeftijd MD (macula degeneratie) kreeg en bijna niets meer kon lezen, en juist hij las ontzettend veel en vooral graag Engelse boeken, van die dikke paperbacks. Nooit ergens over geklaagd, kocht een televisie-loupe en las toch zijn boeken maar dan met ongeveer 5 à 6 letters per keer op het tv-scherm. Zo moedig. Zal bij jouw moeder ook wel zo zijn denk ik Audrey. Jullie zijn helemaal zo’n familie van lieve mensen volgens mij. Hartelijk en open ook, een verademing.

  29. Hoi Corrie, kvG!(jaaaa, wij hebben ook onze taal, he Cor?). Was laatst in Aken (dat klinkt geweldig, maar dat is maar een half uurtje van Mtr vandaan hoor), bij de Mayerische Boekhandel. Een enorm pand van tig verdiepingen hoog. Op iedere etage luie stoelen en banken, kun je zó gaan lezen! Verder op iedere etage een corner om te drinken. Op de begane grond vind je een juice-bar (versgeperst fruit: lekker!!!!), weer op een andere afdeling koffe/thee en lekkere hapslikwegdingen enz enz. Wat ze daar nu óók hebben zijn luisterstoelen. Met zo’n transparante kap eromheen. En dan een WAND vol met cd’s. Dat zijn ingesproken boeken! Ik dacht toen ik het zag: ik zou dat missen, dat omdraaien van de blz, dat geknisper van het papier enzo. Maar later bedacht ik me: wat handig, ipv stapels boeken in je koffer als je op vakantie gaat: stapeltje cd-boeken! Of als je met de trein reist… Misschien komt dit ook naar NL en kan je vader weer genieten van verhalen!
    Mijn moeder kan nog veel hoor, ze doet nu kaarten maken van stof. Breien zal ook nog wel gaan, maar dat specifieke van naald in juist dát gaatje bij borduren, dat lukt niet meer.

  30. Audry, wat een mooie verhalen van jou ! Maar wat me niet helemaal duidelijk is, wat houdt “vierlande”merklap in? Motieven uit 4 landen?

  31. @Audrey,
    ze staan nog wel op ABC…
    Kijk bij DEF:
    DBF – Dear Boy Friend
    DBIL – Dear Brother In Law
    DD – Dear Daughter
    LET OP:
    DH – Dear Husband, Darling Husband, Darned Husband (depending on your mood!), Demented Husband (depending on his mood!)
    DIL – Daughter-In-Law
    DDIL – Dear Daughter-In-Law
    DMIL – Dear Mother In Law
    DS – Dear Son
    DsD – Dear step Daughter (lieve stiefdochter)
    DSIL – Dear Sister/Son In Law
    DsS – Dear step Son
    DW – Dear Wife
    :o)
    latere aanvulling op D…
    DGM – Dear Grand Mother
    DGP – Dear Grand Parents
    DNs – Dear Neighbours
    HTH ;o)
    even de verdere reactie(s) lezen…
    :o)

  32. OZ wordt hier en ook daar al beantwoord…
    OverZee (waar ik graag “surf”) :o)
    Sanny de Soete had/heeft(?) in haar winkel een mandje met goedkoop oud linnengoed, maar of dat nog zo is, of afhankelijk van het aanbod… geen idee, ik heb er een paar keer in het verleden iets in gevonden…
    :o)

  33. óp naar Delft.
    Waar WONEN jullie toch allemaal? Her en der verspreid in het land, geloof ik. Wat goed he, door Berthi met elkaar gelinked zijn. En jullie kennen elkaar allemaal al van ontmoetingen?
    Ik vertel nog 1 klein verhaaltje voor ik mijn bed in duikel. Morgen vroeg op: naar Brussel voor een vergadering.
    Er was eens…
    Het was in de tijd dat mijn ouders nog in Jakarta overgeplaatst waren. Mijn vader had een keertje weekenddienst van de ambassade. Gaat de telefoon. Een zakenman in een hotel in de stad en hij kwam de ambassade even informeren dat hij besloten had een eind aan zijn leven te maken. Als hij gevonden werd dat wisten ze tenminste wie hij was.
    Mijn vader staarde even verbluft voor zich uit en besloot dit gesprek met humor aan te pakken.
    Papa: Goh, meneer. Dat komt echt heel ongelukkig uit. Ik heb vanavond een receptie thuis met veel mensen. Ik ben de gastheer en kan niet wegblijven. Weet u wel hoeveel papierwerk dat met zich meebrengt? Kunt u het niet morgen doen?
    De man was stil. Zo’n antwoord had hij niet verwacht.
    Papa: Weet u wat, ik nodig u uit om vanavond deel te nemen aan de receptie. Dat is toch veel leuker om zo afscheid van het leven te nemen dan alleen in zo’n onpersoonlijk hotel. Ik kom u even halen. Over een half uurtje ben ik bij u.
    Goed, papa haalt de man op bij zijn hotel en de man heeft een heel genoeglijke avond gehad met eten en drinken en weer zin in het leven gekregen.
    Welterusten allemaal!

  34. Ik kom net pas binnen wandelen en zie dat ik lekker veel te lezen heb…. iets om naar uit te kijken voor morgen.
    Nu aan de slag met de nieuwe log.

  35. Hallo weer. Verdorie ik zou naar Brussel en ik heb me GIGANTISCH verslapen… Half 1 zonet wakker geworden. Peet is wel gegaan, en zo heel vaag kan ik me inderdaad nog een kus op mijn wang herinneren.
    Marijna: door jou mag ik mijn dag vertalend uit mijn blote bol (ben te lui om woordenboek te halen) beginnen (smile), en dan ook nog uit de taal die ik niet zo goed machtig ben, het DUITS. Dus excuus als ik er hopeloos naast zit. Okee: Wikipedia zegt:
    Het is een gebied van zo’n 77km2 met 17.000 inwoners en het bestaat uit 4 Hamburger stadsdelen (denk nou niet aan MacDonalds he). De naam Vierlande komt al in 1556 voor en dan gaat hem om Curslack, Kirchwerder, Neuengamme en Altengamme (het zijn Kirchspiele en ik weet niet hoe ik dat moet vertalen: parochies misschien?).

  36. ik heb al verschillende mogelijkheden geprobeerd,niets..
    de hoezen waren zo mooi….

  37. Audrey, dankjewel voor de uitleg over de vierlande merklap. Nu begrijp ik het. Wat een apart verhaal dat laatste over je vader! Heeft ie erg goed opgelost. Waar wij allemaal wonen??? Ja overal zoals je berepen hebt. Jij in het zuidste puntje van Nederland. Ik woon in Emmeloord. Dat is dus bijna in het hoge noorden!! Ik was trouwens een paar weekjes geleden bij jou in de buurt! Margraten!! Maar was ook langs Venlo gekomen omdat we de kasteel tuinen van Arcen bekeken hadden. Jullie Limburg is een schitterend deel van Nederland!!!

  38. @femmy, een poosje geleden heb ik een link gegeven naar een mooi dekbedovertrek.
    Dat was in deze log:
    http://berthi.web-log.nl/berthi/2007/03/abc_van_ella.html
    Maar als je nu op de link van Abécédaire klikt, krijg je de te lezen dat ze het artikel niet meer hebben.
    Ik ben even verder gaan zoeken en zie:
    http://www.laredoute.be/BE/nl/Product.aspx?productid=324102290&documentid=475807&producttitle=Dekbedovertrek+ALFABET&hasPrev=1&hasNext=1&source=Search
    http://www.laredoute.be/BE/nl/Product.aspx?productid=324108742&documentid=475807&producttitle=Omkeerbaar+dekbedovertrek+TENDRESSE&hasPrev=1&hasNext=1&source=Search
    Een Toile de Jouy motief. Een log hierover is deze:
    http://berthi.web-log.nl/berthi/2006/05/toile_de_jouy.html
    http://berthi.web-log.nl/berthi/2006/05/toile_de_jouy_f.html
    Alfabet in het blauw:
    http://www.laredoute.be/BE/nl/Product.aspx?productid=324102292&documentid=272307&producttitle=Hoeslaken+ALFABET+&hasPrev=1&hasNext=1&source=Search
    Ik geef de link naar de dekbedovertrekken zodat je zelf nog verder kunt zoeken. Er zijn 8 bladzijden.
    http://www.laredoute.be/BE/nl/Search/Results.aspx?SearchHeader=dekbedovertrek&Category=
    Ik hoop dat de dekbedovertrek er bij zit die je zoekt!
    Bij toeval kwam ik op deze website terecht omdat ik een nieuw dekbedovertrek zocht voor de jongens. Inmiddels heb ik een mooi overtrek van Cottonfield gevonden. Helaas kan ik geen afbeelding op internet vinden.

  39. Juul, ik ga jou Sherlock noemen! Wat ben jij GOED in puzzels oplossen.
    Marijna: Volgende keer kom je maar theepot leegdrinken, of koffie als dat lekkerder voor je is. Margraten is naast de deur en een prachtig gebied om te wandelen of in ons geval: te Broomen. Ik heb een tijdje in Zuidhorn gewoond, naast Groningenstad. Mooie tijd.
    Femmy: Op Corrie haar weblog zijn we een virtuele patchworkdeken van vriendschap aan het maken. We hebben al 3 blokken! Vooralsnog in hartenpatroon… Doe je mee? Die deken past vast over je dekbedden!

  40. @Juul, ik zie dat jij me net voor bent! (^_^)
    Ik ben even door gaan zoeken zoals je ziet en het alfabetovertrek alsnog gevonden!
    Toch heel handig mijn witte zoekbalk! Ik gebruik hem regelmatig om een log van mij terug te vinden.

  41. Vele speurneuzen tegelijk!!! ROTFLOL
    En Audrey….. Juul is gek op puzzels en zoekplaatjes. Zij is daar heeeeeeeeeeeeeeeel eeeeeeeeeeeeeeeeerg goed in!!!!!!! (^_^)
    Tot nu toe zijn mijn zoekplaatjes veel te gemakkelijk voor Juul. Ik ga broeden om een zeer ingewikkeld plaatje te vinden! (^_^)

  42. Tuurlijk doe jij mee. Daar bijt jij alleen je tanden nog maar meer in. Heb je al een vergrootglas en zo’n geruite pet,Sherlock?

  43. psst… ik ga lekker naar een detective kijken… en aan m’n “vervolg verhaal” borduren…
    Toedels! >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
    :o)

  44. Tijdens ’t borduren gebruik ik altijd een vergrootglas!
    Ik ben weg, het begint zo…
    daaaaag>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
    :o)

  45. Weer tegelijk!
    ROTFLOL LOL (niet flap…) ik vertypte me en de pc slaat op hol!
    ;o)
    …ik ook >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
    :o)

  46. O Juul, je moet NIET naar een detective gaan kijken….. je bent al goed genoeg in het oplossen van allerlei moeilijke zaken!! (^_^)(^_^)

  47. Wow, die dekbedden! Met dat alfabet erop en dat toile de jouy…
    O, mijn fantasie: een logeerkamertje maken met zo’n oud grenen koetsbed. Zo’n dekbed erop. Aan de muur wat merklapjes. Oud spiegeltje erbij. Lavendel. Broderie halve gordijntjes voor het raam. En een beer.
    Hee Berthi: jouw kleur is dus BLAUW! En helemaal niet rood… Wil je dan een blauw stempeltje?

  48. @audrey, mijn kleur is blauw…. zie mijn website en weblog!! (^_^)
    Rood vind ik ook heel mooi, hoor!!
    Té veel blauw is ook niet alles! (^_^)

  49. je kan nu nog kiezen. Wat staat het mooist in je schriftje. Rood of blauw?

  50. Wat voor kleur blauw? Koningsblauw, groenblauw, fel blauw, licht blauw, grijsblauw?
    Goh, je moet dat woord blauw eens paar keer achter elkaar uitspreken. Hihihi.

  51. Oh Your Royal B-ness, your wish is my command. DMC 931 it will be! (BENGGGGG!Trumpets. Didgereedoo). 1 Bow. As you were.
    Link werkte inderdaad niet goed, ik kon laptop iedere keer uitschakelen.
    Even je nieuwe log bekijken.

  52. OO die Juul, wat een zelfbeheersing !!!
    Goed dat zij de wacht houdt s’nachts over onze logs :-)). En ze doet zo keurig zachtjes tegenwoordig (is wel eens anders geweest, stamp, stamp, gierende lachsalvo’s).

  53. JUUL!: jij bent dus ook nachtbraker: 3.02uur!!!
    Berthi: wat heb jij leuke corners! Dat bed van Eline: een dróóm! Ja, woonbladen… zucht. Leuke ideetjes opdoen. Mijn huis is oud koloniaal ingericht.
    Vorig jaar vond ik een Marokkaanse hanglamp voor in mijn slaapkamer, gewoon met kleurloos glas: zó romantisch! Het metaal lijkt net ingewikkeld kant. En dan al die torentjes en balkonnetjes aan de lamp zelf, ook al met dat metaalkant. Je wilt vanzelf gaan buikdansen. Nou, en dan komt dat dijendoekje van Sanny ook nog van pas. Hahaha.

  54. jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa,de site gevonden met de mooie dekbedhoezen. dank jullie wel.wat zul je lekker slapen onder een hoes met het alfabet.

  55. @Audrey en marian’ne m.,
    ssssttttt… grr die r..klok ook.
    ’t web-log is af en toe ook net ’n dorp!
    LOL
    ;o)

  56. @audrey, ik twijfel er niet aan, jij hebt volgens mij een super gezellig huis!
    Wat een Marokkaanse hanglamp al niet kan doen…..! LOL
    @femmy, ha mooi, de speurneuzen hebben goed werk geleverd! (^_^) Wij willen graag weten, zoals Juul al zegt, of de dekbedhoes in het echt net zo mooi is als op internet!
    @Juul,…. wel een heeeeeeeel gezellig dorp!! (^_^)

  57. En je kunt ook lekker snel wegrennen als ’t al na twaalven is…
    >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
    bv naar OZ, daar is ’t nog / al vroeg!
    Nee hoor…, ik probeer wel om m’n tijden “normaal” te krijgen, ’t wil alleen niet zo goed lukken! LOL
    >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
    :o)

  58. Heeft er niet eens in een oude Ariadne (zal jaren 80 zijn geweest, want toen zat ik in de luiers, eh Daan en Anne dan) een gebreid baby-dekentje gestaan vol met merklapmotiefjes ABC’s? Herinner me zoiets, want ik vond het toen zo leuk. Nooit aan begonnen, want ik had mijn handen toen vol aan borstgeven, verschonen, wiegen, trots wandelen, beschuit-met-muisjes enz.
    Toen ik van Anne kraamde (dat was een spannende tijd want ze was 3 maanden te vroeg geboren, vandaar mijn bijnaam óns wondertje, ze heeft het overleefd!) in het ziekenhuis, heb ik met heeeeeeel dunne naaldjes lavendelzakjes gebreid voor het verplegend personeel. Ik heb er zelf ook nog eentje bewaard. Patroon kwam volgens mij ook uit Ariadne, voor een babymutsje uit 1900 ofzo. Het begin breide je rond. Enfin, dat heb ik gedaan en halverwege gestopt, zodat je een rond kleedje kreeg. Gaatjesrandje gemaakt en een koordje erdoor. Lavendel in een katoenen zakje erin en hup: klaar. Heel popperig en kantachtig zag het eruit.
    Het mutsje heb ik trouwens wel gemaakt, van iets dikkere witte katoen. Daarbij een ajour-truitje en jasje van datzelfde katoen met in de rand zacht roze hartjes en dat droeg Anne toen ze na wééééken couveuse eindelijk thuis mocht komen. Pas toen durfde ik ook geboortekaartjes (heel klassiek met zo’n afgescheurd randje en zo’n klein roze strikje in een hoekje dat haar naam Anne Lorraine vermeldt) te versturen, met een dichtregels erin van Hans Bouma:
    ‘Voor Anne
    Weet je wat liefde is
    hoe veelbelovend is dan je toekomst.
    Diep in je binnenste schuilt een zekerheid,
    die je nooit meer verlaat.
    Weergaloos werd je geaccepteerd.’
    Ik heb haar kaartje in de kaft van een van mijn gebedenboekjes liggen.
    Dat mutsje, truitje en vestje ligt in mijn klerenkast, in een zijden sjaal gewikkeld. Als ik het zie (zo eens in de zoveel jaar wikkel ik het er even uit), krijg ik tranen in mijn ogen. Omdat het dat gevoel terug brengt: mijn kind leeft. En het mag naar huis.

  59. @audrey, een zeer ontroerend verhaal!
    Dat is een heel zware tijd voor je geweest. Anne heeft bewezen dat ze een zeer sterk kind is met een sterk karakter. Je zult wel heel trots op haar zijn.
    Bijzonder kaartje dat past bij een meisje met de mooie en lieve naam: Anne Lorraine.
    Als ik de verhalen van je lees, dan moet ik toch wel concluderen dat jij al ontzettend veel hebt meegemaakt, gezien en beleefd. Jij zit vol mooie, lieve, ontroerende, verdrietige, interessante, boeiende en grappige verhalen. Heb jij een dagboek bijgehouden? Waarom schrijf je geen boek over je belevenissen??

  60. Berthi: Tja. Misschien omdat het er nu uitkomt?
    Jullie reiken wat aan, en dan valt het boek in mijn binnenste ineens op een bepaalde bladzijde open.
    Als ik heel verdrietig ben, of ontroerd, maak ik haiku’s. Dat zijn gedichtjes op Japanse wijze. Spelregels: eerste zin mag 5 lettergrepen bevatten, de tweede zin 7 en de derde zin weer 5.
    Ik heb er over nagedacht waarom me dat helpt. Misschien is het dit: dit soort gedichtjes dwingt je om ergens de essentie uit te halen, want je hebt maar beperkte ruimte. Alle franje om iets heen valt dan weg. (Less is more… hahaha). Zo schrijven werkt trouwens ook beschouwend. En als je iets beschouwen kunt, is het net of je er als buitenstaander tegen aan kunt kijken. Met andere woorden: het is verwerkt, of: ik ben er bijna.
    Enfin, zo kijk ik er tegen aan.
    Nou ga je natuurlijk bedelen om zo’n gedichtje. Vooruit, eentje over een boom in mijn vorige tuin:
    Aprilavond 2005
    Late zon beschijnt
    de lucht oud zilvergrijsblauw
    kleurt boom olijfgroen
    Ingetogen licht
    streelt de nog jonge blaadjes
    tovert zweem oudgoud
    Alsof de Hemel
    even een oosters gewaad
    aangetrokken heeft

    Okee, ook een liefdesgedichtje van paar jaar terug. Over een kort weerzien met mijn grote jeugdliefde na tientallen jaren:
    Zie, het verleden
    ontvouwt jouw zijn, en als steeds
    een aantrekkingskracht
    Gulzig, ja gulzig
    ontdekken hoe zeer levens
    parallel lopen
    Haren wapperend
    aanschouwen – de pijn voorbij –
    verrukt dit weerzien
    Een intens weten
    maakt aanraken teder, ja
    beheerst het moment
    Langzaam, langzaam dit
    samenzijn zo ondergaan
    de eenvoud zelve.

    Zo. Al kláár!

  61. Lekker onderuit gezakt in de stoel heb ik alle mooie verhalen gelezen. Ik was al eerder begonnen en wel van beneden naar boven en had alleen nog maar gereageerd op de reactie van Femmy.
    Nu terug naar de andere verhalen. Door jouw douaneverhaal Audrey moet ik aan het volgende denken: Wij wonen niet ver van de Duitse grens en regelmatig kwamen/komen wij in Duitsland om benzine te tanken. Toen Matthijs en Eline klein waren, vonden zij het leuk om op zaterdag mee te gaan. Zo gebeurde dat manlief zich op een zaterdagochtend niet had geschoren, je moet weten dat hij een zware baard heeft en een wat donkere huidskleur (vader was Indisch en moeder is Nederlandse), en natuurlijk werd hij bij de grens aangehouden. Ze vertrouwden hem vast niet. Wat was deze man, met twee kleine kinderen in de auto, van plan!? Ik had voor zijn vertrek nog wel zo duidelijk gezegd: “Ga nu eerst scheren want je ziet er zo niet uit. Zometeen word je aangehouden”. En zo gebeurde. Na enige inspectie kon hij met een ‘gerust’ hart doorrijden!
    Leuk idee om een merklap met al je lichtjes te borduren.
    @Gerrie, fijn dat je neef, net zoals wij, geniet van je verhalen.
    @Wilma, wat een geluk om de ring terug te vinden.
    Thijmen hield als klein jochie van opruimen. Zo spoelde hij eens mijn ring, die ik van mijn peettante cadeau had gekregen, door de w.c. weg. Heel jammer, maar mijn eigen fout, had ik de ring maar niet binnen zijn handbereik moeten leggen. Dom, dom!!
    @ineke, Bobo hoort bij je dochter. Ze zal hem nooit meer loslaten! Mooi!!
    @marian”ne m, bekend verhaal over het rode kruisje!! (^_^) Goed dat jij eraan hebt gedacht om dat hier te vermelden.
    Zo zie je maar weer dat jullie allemaal onmisbaar zijn!
    @audrey, … mooie plaatjes in je ziel kunnen verzamelen…. die ga ik onthouden!
    o, weer zo mooi… een schriftje met allemaal stempels! Wat vind je van dit schriftje:
    http://berthi.web-log.nl/berthi/2006/03/textielboek.html
    Pamuk-Ik ben Karmozijn… en ook nog in de aanbieding. Hoe is het mogelijk??? (^_^)
    Wat heeft je vader dat goed aangepakt met de man die plannen had om afscheid te nemen van het leven. Vindingrijke vader. Jij hebt vast veel kwaliteiten van hem geërfd.
    Al deze mooie reacties allemaal naar aanleiding van je log, Audrey! Mooi hé!!?? En… berenliefhebbers genoeg!

  62. @audrey, en dat schudt jij zomaar uit je mouw??? Mooi, mooi, mooi!!!
    Alsof de Hemel
    even een oosters gewaad
    aangetrokken heeft
    Deze regel springt er voor mij uit!!!

  63. Berthi: hahahahaha, jouw douaneverhaal! Heee, ook Indisch! Mijn Daan is donkerder dan ik. Soms scheert hij zich in haast ook niet, en echt, dan ziet hij er best onguur uit, ondanks zijn niet onaardig gezicht. Dan zeg ik: Hee, Osama-bin-Daan, ga je es fatsoenlijk scheren!? En dan zet hij deze blik op: Je ZEURT weer.

  64. Wat apart, dat textielboek!
    En ik maar denken dat ik origineel ben met een schriftje voor jou. Met beide-benen-op-de-grond heet zoiets: alles is al eens een keertje bedacht en uitgevonden.

  65. @audrey, een schriftje is hartstikke leuk!!
    Dit textielboek ligt er toevallig…. nou ja toevallig??
    Alles komt terug, alleen in een net iets andere vorm en kleur. Daar is in feite niets mis mee!

  66. Leuk, dat verhaal! Paar ingredienten komen terug in het verhaal van mijn ouders (boot naar NL. Ik heb hun houten kist nog, die aan boord ging van MS Willem Ruys, geloof ik. Een donkergroene). Ook: Life Buoy zeep: volgens mij verkoopt Kruidvat die nog. Mijn moeder gebruikte die vroeger, speciaal geurtje!
    Vader geboren in Bandung. Moeder in Madioen, en zij heeft voor de oorlog ook in Surabaja gewoond!

  67. Goh, jong-en-lui, moet je horen! Ik krijg net een mailtje van Anne, mijn wondertje. Ze gaat me helpen met de layout van een weblog…
    Nooit geweten dat zij dat KON!
    Zou ik durven?

  68. Ja maar lieverd, dat is iets heel anders hoor. Dan gooi je zelf die steen in het water, ipv de kring eromheen vormen.
    Ik weet niet eens of me dat lukt. Reageren op iets wat jullie aandragen gaat vanzelf.
    Bibber.
    Heb ik altijd. Bang voor iets nieuws. En dan MOET ik aan de knopjes enzo.
    O hellup.

  69. Zo wat een hoop te lezen en wat een mooie haiku’s audrey.Leuk dat je Ik heet karmozijn gevonden hebt ,was 8,95 ofzo he?Hopelijk vind je t ook mooi.
    Spannend zo’n log!!succes…
    ps ik ben ook een couveuse kindje van 7 maanden.

  70. Hilly: 8,50 zelfs! Als ik na het nachtbraken bij Berthi in bed kruip, in heel vroege uurtjes, pak ik het boek naast mijn hoofdkussen.
    Bij het eerste hoofdstuk dacht ik: Oh, dit is iets voor Peet. Die MOET dat lezen. Zo denken wij ook!
    Op moederdag gisteren, had hij voor mij de witte randhortensia die hij me gegeven had, in geplant. En 3 lavendeltjes, die ik vond voor 1,50 per stuk(Ik ben lavendeljunk: die geur… mmmmmm). Toen we tevreden met een kopje thee bij ons vijvertje zijn arbeid bekeken zei ik: Peet, je MOET mijn nieuwe boek ook lezen. Hier. Lees es dat eerste hoofdstuk.
    Nou. En nu lezen we omstebeurt een stukje.
    Dat is zo leuk met hem, na 30 jaar hebben we altijd nog zoveel te delen. Mijn schoonmoeder zei laatst: Kind, ik zat in de bus en ik zag jullie over de brug lopen. Hand in hand. En jullie waren zo gezellig met elkaar aan het praten.
    Jij ook couveuse-kindje! High-five!
    Anne ontwikkelde zich met een probleem qua motorisch vermogen. Vroeger ging altijd wel een lepel met eten over het tafelkleed. En toen ze 7 was zei ze: Kom es kijken, wat ik KAN!!! Ik kijken. En daar ging ze: voor het eerst huppelen! Met een kaarsrechte rug, en heel langzaam. Alsof ze de koningin was.
    En een week later: Kijk es wat ik NU kan??
    Ik weer kijken. Ging ze weer huppelen en toen langzaam de bocht in. Ze kon RONDJES huppelen!
    Ik was zo trots.

  71. Ehh, ik bedoel dat ik nachtbraak bij Berthi. Niet dat ik bij haar in bed kruip.

  72. @audrey, ik voel je trots!!
    Als je kind na startproblemen op een gegeven moment zo’n goede ontwikkeling doormaakt dan ben je de gelukkigste moeder die er bestaat!
    @hilly, couveuse kinderen zijn heel sterk!

  73. audrey:zeker doen een eigen log,erg nieuwsgierig naar je prachtige gedichtjes en zeker naar je verhalen.Wat bedoelde je met virtuele patchworkdeken van vriendschap?Heb gezocht bij Corrie maar kon het niet vinden.(weer kan ik iets niet vinden,haha)

  74. Femmy: kijk bij Corrie onder Geintjes, bij de reacties. Scroll scroll
    Doe je mee?, een virtueel patchworkdekentje met 3 blokken in hartenpatroon bedekt amper nog onze jubeltenen. We kunnen meer blokken gebruiken!
    Quilten in het echt lijkt me prachtig, maar weet helemaal niet hoe dat moet. Als ik dan bij Quiltende Wilma kijk op haar weblog… zó knap!

  75. *kijkt om ’n hoekje of iedereen al slaapt*
    pssst… ook toevallig… daar kom ik net vandaan, met onder m’n arm het beginnetje van…
    De Virtuele Quilt.
    Audrey : Allemaal anders van kleur en vorm, maar samengevoegd 1 geheel.
    Ik ben een amberkleurig stofje, met zeegroene hartjes. Welke kleur kies jij in onze deken?
    Noor: haha, ik ga voor een warm rood hart, in zonnig geel neergevlijd.
    Corrie: ik ga voor een donkerroze hart neergevlijd naast dat van Noor, maar dan in een veld van lichtroze roosjes met lime-groene blaadjes op een middenrozekleur achtergrond ;-))))
    Juul :o) : Mijn ondergrondlapje wordt karton-bruin, m’n hart oranje-roze, en ik versier alles met glas-kraaltjes/frutsels en geborduurde friemel takjes…
    :o)
    Wie volgt?
    *trippelt weer zachtjes op haar geitenwollen sokken de nacht in…*

  76. Ik dacht dit is ’t (voorlopige) virtuele huiskamertje van Audrey…, dus daar leg ik ‘m stilletjes neer…
    Aai ‘m maar, en voeg een blokje toe.
    (…ik hoop dat Audrey, Berthi, Corrie en Noor me nou niet “opvreten”…)
    *Ü* >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

  77. Haha Juul, ‘karton bruin’ kan daar niet een poetischer naam aan gegeven worden.
    zacht reevacht bruin of ritselende eikenblaadjes bruin of glinsterende kinderogenbruin !!!
    Ik moet daar eens over nadenken hoor :-)).

  78. Juul, natuurlijk vreten we je op. Met huid en haar. En nagels. En dan herkauwen we je, leggen je voorzichtig op die deken en dan snuffelen we je weer aan mekaar. Tsssss: kartonbruin. KRAAKT zo. Dat ligt toch helemaal niet lekker. Kijk, Marian’ne is al helemaal in the mood met dat zacht reevacht bruin etc. Ik dacht trouwens Juul, dat jij wel een blokje met VENSTERS zou maken… versierd met een geitenwollenrandje. En dan zo’n klok erbij van ’tot 24.00, daarna wordt het toedels’.

  79. Mijn bescheiden mini hemelsblauwe lapje met een gracieus zonrood hartje heb ik in het centrum van de lappendeken vastgenaaid. Hieromheen scharen zich alle lieve handwerkvriendinnen als beschermengeltjes voor elkaar. Alleen…. wie doet het quiltwerk??
    @marian’ne m, jij bent heel poëtisch!

  80. @Juul, ‘kwas even suf en reageerde bij mij op jouw hart, wacht ik haal het ffff….Pffffffffff, hard gerend en het was een heel gesjouw want Femmy reageerde ook bij mij en die heb ik meteen ook mee genomen.::
    @Oh Juul, ondanks het feit dat je om op te vreten bent, zal ik het niet doen…je mag nog even gezellig blijven ;- ))))) Leuk juist, kijken wat de anderen ermee doen, wie weet maken we hem nog eens in het echt en verkopen dan het grote geheel voor een goed doel. Die van jou wordt wel heel erg leuk, vooral met die kraaltjes , moet ik ook nodig eens iets mee gaan doen. Ik ga gauw even bij Berthi kijken…..
    Geplaatst door: Corrie | 16-5-07 om 10:24
    wel een leuke gekke aktie…hoe mijn blok eruit ziet:een zuurstok rose hart gelegd op een ondergrond van rose bloemetjes die ik gemaakt heb voor mijn kleindochter.Zij wordt morgen 5 jaar.we proberen er een leuke en gezellige dag van te maken(haar ouders liggen in een moeilijke en verdrietige scheiding)Ik heb ook nog mijn oude poppenwiegje opgeknapt voor haar; bekleed met rose hartjes stof en erin een gezellig rose harten-quiltje.
    Geplaatst door: femmy | 16-5-07 om 10:34

  81. Femmy: Jouw kleindochter heeft dus OOK het getal 17 in haar leven! Ikke ook morgen jarig! Die van 17 mei zijn voor een blij leven geboren, ondanks hobbels in het leven. Geloof me! Veel sterkte toegewenst met die verdrietige scheiding (voor ALLE partijen moeilijk, ook voor jou denk ik). Dat zuurstokroze past geweldig in onze deken.
    HEEEE, ideetje voor 2008? We maken ieder ons blokje voor die deken in het echt, voor een goed doel???? Huppelhuppelhuppel. Jaaaa???? Doen we dat????
    En zo ja:
    Hoe groot moeten onze blokjes worden? Ik weet niets van patchwork of quilten af. Met al die namen en hun betekenissen enzo.
    Berthi: Geweldig, jouw blauw in het midden.
    Als de rustgevende hemel, sereen
    scharen wij ons om B-ness heen
    met liefhebbend hart en veel gevoel
    blokken wij voor een goed doel!
    Nou. Nu kunnen jullie toch niet weigeren?

  82. @audrey, prachtig idee en initiatief, met het eerste gedichtje al klaar! Heel mooi!!
    Ik stem voor om dit in 2008 te gaan doen. Maar laat ik me nu voorlopig eens gaan verdiepen in mijn twee andere projecten!! (^_^)

  83. Ja maar moet het quilten zijn? Iedere handwerk techniek is toch goed? En eigenlijk de afmeting doet er ook niet toe. Als iets niet past, haak je het toch met een mooi patroontje gezellig passend? Bij welke weblog had ik ook al weer pas dat gehaakte witte oefenrandje gezien, gevleid in plantengroen? Ik meen dat Corrie daar nog prachtige dichtregels overschreef… Dat krijg je als je van weblog naar weblog surft… het Juul-syndroom. (Au. Niet zo slaan, Juul. Pijn hoor!).
    Ik dacht: ieder mens is anders (gelukkig!), met een ander karakter, andere voorkeur, en dat komt door verscheidenheid tot uiting.
    Of wordt de deken dan slordig en ratjetoeachtig?

  84. Ik heb gezocht en gevonden: bij weblog van Marian’ne, witwerk van 10 mei.
    Prachtig gehaakt!

  85. hoe een klein berichtje, door kan rollen naar een groots idee, een quilt voor een goed doel, wat Super!!

  86. Berthi, ik vond vanmorgen bij Terre des Hommes 4 bolletjes IJslandse wol, ooit uitgegeven door Handwerken zonder Grenzen, weet jij of kun jij er nog ergens achter komen voor welk patroon deze wol gebruikt is? Het is LOPI Cristal Fleece van ALAFOSS.
    foto van deze draad is te zien op mijn logje van vandaag.

  87. Oh Ingrid wat leuk! Zo’n blok hadden we nog niet. Welcome to the gang! Ga je nou tandjes sparen en die dan laten wiebelen aan je blok in onze deken? Hihihihi.

  88. AUDREY GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG!!!
    Ik heb (virtueel) wat voor je…
    :o)
    @Femmy,
    GEFELICITEERD MET JE KLEINDOCHTER!!!
    :o)
    *blij dat ik niet opgevroten ben…*
    ;o)

  89. Audrey…gefeliciteerd met je kleindochter!!! Wat een toevoeging aan je leven die kleinkinderen!!!
    Geniet ervan en koester ze!!!!
    🙂

  90. Audrey , hier alvast een stevige handdruk voor je verjaardag !
    Uitgebreide felicitaties voor je schreef ik bij Juul .
    Moet je nog even verder huppelen op je jaardag .
    En goed idee van je die lappendeken !
    En voor een goed doel , mooi !
    Iedereen een blok , dat moet toch kunnen .
    ABC en harten plan en een blokken plan , wat hebben we het druk .
    Beter zo dan van verveling in de stoel zitten met de geraniums op onze vensterbank .
    Ik ga vandaag bedenken hoe ik een blok zal inkleuren .
    O dat van te voren bedenken is al zo,n fijne bezigheid .

  91. @Audrey: zie ergens anders, dat je vandaag een heuglijke dag viert: het begin van een kersvers jaar! Ik wens je een riante verwendag toe vandaag met veel lieverikken om je heen en ik hoop dat het een positief gedenkwaardig jaar voor je wordt!!

  92. Audrey, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Ik wens je toe dat dit het levensjaar van je web-log mag worden en dat wens ik ook onszelf allemaal toe, want volgens mij krijgen we dan veel meer moois te zien op handwerkgebied en misschien een “Corners of my Home”-log en allerlei verhalen en recepten. Egoïstisch hè, maar ik schrijf het toch omdat ik zeker weet dat jijzelf er intens van gaat genieten.
    Ik wens je een heel fijne dag toe met Peter en de kinderen en alle andere geliefden die zeker in grote drommen zullen komen feest vieren. Heel veel plezier samen!!!!!!!!!!

  93. Aan Femmy ( moet ik denken aan een heel lief nichtje met dezelfde naam )
    Felicitaties aan je lieve kleinkind .
    Vertroetel haar !
    En wat droevig over zo,n scheiding .
    groetjes en een fijne dag , Gerrie

  94. Lieverds! Ik ben zo ontroerd door jullie liefde! Ik spreid mijn armen wijd en druk jullie allemaal aan mijn Cup D. Komen jullie op mijn feestje:
    http://www.dijn.web-log.nl
    JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA !
    Wie niet waagt die niet wint
    bij mij geen bezint eer gij begint
    ik spring gewoon het webdiepe in
    als jullie reageren heeft mijn springen zin
    huppeldehuppel.

  95. Hoi Audery/Dijn!
    Eerst had je je deur nog op slot…
    (was er een wachtwoord nodig, LOL)
    Nu net… kon ik al binnen kijken…
    Maar m’n reactie plaatsen in je nieuwe huis ging (nog) niet, de reactiebox was er niet??!
    pssst…
    hoe doet je dochter dat zo snel?
    Ik zat er over te denken om eens een kant en klaar template-tje te proberen…
    LOL
    Wellicht tot later!
    http://www.dijn.web-log.nl/
    ;o)

  96. Ik zie allemaal reacties in de zijbalk…
    Wáár plaatsen jullie die IN???
    Of is de web-log al overbelast?
    LOL
    ;o)

  97. Juul, ik moet stiekem een beetje lachen. Dat JIJ er niet uitkomt !!
    Zoals I zegt heb ik ook gedaan !!!
    De eerste keer opende hij bij mij ook niet .

  98. Hee JUUL! Ben je al komen aanbellen? Wat LEUK. Ik deed echt wel open hoor, maar misschien was jij alweer aan het toedelen. Lukt reageren al? Het rare is, mijn titel is weg. Maar als je op archief mei 2007 klikt, komt-ie te voorschijn. Ik snap nul.
    Wat is template met of zonder -tje?

  99. Berthi wat zal het hier rustig worden…..
    😉
    Dijn ben al wezen kijken bij je…..erg leuk. Welkom in log-land!!!

  100. Wilma, kijk es bij Marian’ne?
    Natuurlijk wordt het niet rustig bij Berthi. Wij blijven trouw tot in den doet. Of tot op het bot, dat klinkt wat beter.

  101. Wat heb je dat snel voor elkaar. Jij hebt een superhandige dochter!!
    Ik ben nog niet zo lang thuis, maar kom nog snel even bij je binnen wippen! Nieuwsgierigheid!! (^_^)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *