Niets is zo vanzelfsprekend als het winkelwagentje. Toch hebben we het echt een lange tijd zonder moeten doen. De wagen werd in 1937 bedacht door de Amerikaanse supermarkteigenaar Sylvan Nathan Goldman. Niet omdat hij het zielig vond dat iedereen zo moest tillen, nee, hij wilde gewoon meer verkopen en dus moest er iets komen waar meer boodschappen in konden. Zo kwam hij op een soort klapstoel op wielen. In het begin moest niemand er iets van hebben. De vrouwen associeerden de kar met een babywagen en wilden niet wéér achter zo’n ding lopen. En mannen vonden het maar soft, ze waren immers sterk genoeg om de mandjes te dragen. Daar bedacht Sylvan wat op. Hij huurde een aantal leuke modellen van verschillende leeftijden en liet hen boodschappen doen met de wagentjes. Al gauw was het publiek om. Inmiddels sjezen we met enorme spacewagens met munt-ontgrendeling door de supermarkten alsof het niets is.
Bron: Esta
Productontwerper Etienne Reijnders, vorig jaar afgestudeerd aan de Kunstacademie St. Joost in Breda, heeft van de winkelwagen een stoel gemaakt. Je moet maar op het idee komen!
banaan – ontbijtkoek – evergreen – broodbeleg – brood – fruit – aardapppelschijfjes – brocoli – bief – champignons – fruitontbijt – cake – slagroom – tonijn – ijsbergsla – paprika – courgette – tomaat – eieren – optimel – gele rijst – quorn 150 gr. – winterwortel – broccoli.
Wat voor persoon gaat er schuil achter dit briefje?
Manja van der Storm verzamelt boodschappenbriefjes. Helaas is haar website over boodschappenbriefjes tijdelijk buiten bereik.
leuk om de geschiedenis te lezen van de winkelwagen …. eigenlijk nooit bij nagedacht … en ja die stoel … lijkt me niet lekker zitten zonder kussen (een kussen bv met allemaal streepjescodes…)
Winkel wagentjes kenden we niet vroeger .
Er waren gezellige kruideniers. Netjes bij de toonbank wachten totdat je aan de beurt was en alles werd afgewogen .
O ik zie het allemaal weer voor me .
Er werden ook geen grote voorraden gekocht . En de puntzakjes voor bijv een halfpond suiker ! ! !
Er waren ook zaken die wel de bestelling thuis bezorgden .Ik moest vaak het boodschappen boekje wegbrengen voor mijn moeder . Een zwart boekje goudkleurig de naam van de grutter en een stevig hard kaft . Boeren mensen met zo,n enorm roggebrood achter op de fiets en vaak ook wel verpakt in een theedoek .
Berthi je hebt mij met je winkelwagentje weer helemaal naar vroeger gebracht .
Veel verder na de oorlog kwamen de eerste winkelwagentjes .En de eerste supermarkt .
Dat was me toch wat .
Ik ga nog eens speuren in mijn boek met verhalen over vroeger uit mijn dorp .
Annette-P mocht je hier vandaag langskomen , let op !
Ik ga gewoon verder denken en dromen . . . .
Wat leuk om zo’n verhaal over de oorsprong van de winkelwagentjes te lezen. En die stoel……ach, liever niet hoor, die ziet er niet echt comfortabel uit.
Ik wist ook niet van de karretjes, heel handig vooral wanneer je geen auto hebt.
Leuk boodschapbriefjes, ik heb ze ook gespaard. Net als verloren handschoenen. Maar mijn familie vond het maar raar. Ik wilde een soort analyse bord er van maken. Nu doet Manja het ook, dus zo raar is het niet.
Bij deze zou ik zeggen:
Tegen de 60, vrouw, geen kinderen meer in huis. Bewust van voeding, netjes geordend , zuinig, middenklasse. Kreeg een vriendin op de koffie/lunch :-)).(is het niet jou briefje ???)
Wat leuk die briefjes, maar sparen? Ik zat ook naar het briefje te kijken en dacht iemand die Sonja Bakker dieet doet, maar de cak en de slagroom passen er niet bij. Misschien meld diegene zich wel. En doet uit de doeken waarvoor ze alles nodig heeft wat op het briefje staat. Houden we misschien nog wel een lekker recept an over.
Die stoel lijkt mij niet zo lekker zitten. Wel leuk en kunstig bedacht.
Ja, voor mensen van mijn leeftijd (41) is het winkelwagentje er altijd geweest. Ik had me nooit gerealiseerd dat dat ook een keer uitgevonden moet zijn. Wanneer kwamen de eersten in Nederland?
En zo’n boodschappenbriefje, het lijkt mij inderdaad iemand die vrij gezond eet. Maar je weet natuurlijk niet of diegene nog wat van die handig uitgestalde, ongezonde impulsaankopen doet…..
Het recept zie ik al me.Lekker rijst met gebakken groente, de helft vega en de andere helft bief. Wel veel brocoli (2x)
Heel leuk die stoel, en met de streepjescode-kussens van Mary (geniaal!) zal hij ook nog redelijk comfortabel zitten. Is ‘ie ook verstelbaar?
Boodschappenbriefje is héél keurig. En 2x broccoli (nou ja, 1x brocoli en onderaan nog broccoli)! Ik schrijf alles gecodeerd op (cham i.p.v. voluit champignons, etc) en laat dan ook nog vaak het briefje thuis liggen 🙂
Winkelnostalgie: mijn ouders kochten bij 2 kruideniers in ons dorp op rekening. Ik voegde dan vaak iets lekkers toe aan de lijst, dat ik dan onderweg opat. Tot ik ter verantwoording geroepen werd. Had geen idee, dat de kruideniers het keurig noteerden en er ook eens per zoveel tijd afgerekend werd! En die lollie of dat rolletje drop prijkten altijd onderaan, oeps..
Die kruideniers verkochten trouwens van alles: klompen, touw en leidsels voor paarden en koeien, emmers en borstels. Ik keek altijd mijn ogen uit in dat piepkleine winkeltje in de Betuwe.
Wat een leuke reacties op je ook zo leuke artikel over de boodschappenwagen. Die omslag heb ik ook meegemaakt, was revolutionair en ik herinner me ook het geginnegap over die mandjes en wagentjes. De reactie van Ineke heeft me doen schaterlachen. En het streepjescodkussen, nou ja, dat idee schudt ze zomaar uit haar mouw! Die boodschappenbriefjes-site ga ik beslist nog eens bekijken, lijkt me enig. Ik lees ze ook altijd en ben ook altijd benieuwd wie dat nu is. Ik laat ook de mijne wel eens bewust achter, ook vreemd he!
P.S. Berthi, ik kreeg een mailtje van Ileen Montijn en die heb ik je per mail toegestuurd :- )
Inderdaad een ongemakkelijke stoel.
Als ik een boodschappen briefje vind in mijn karretje kijk ik hem altijd evendoor voor inspiratie “wat nu weer te eten”…
Aan mijn briefjes heeft niemand iets ik schrijf ook alles in een soort code, weet het af en toe zelf niet meer te ontcijferen als ik in de winkel sta.
Ik schrijf altijd wel aanwijzingen op mijn briefjes wanneer manlief (bijna altijd) de boodschappen doet. Dan worden de initialen gezet bij een artikel voor een bepaald persoon. Dan weet hij dat het bv een pizza mét salami is voor E (Ewoud) !!
Zo had ik een keer speciale zeep voor mij zelf nodig en had er dus een M bij gezet. Hij overal zoeken naar M-zeep en zelfs bij de verkoopsters geinformeerd :-)).
@Corrie: leuk, dat ik je kon laten lachen; maakt mijn dag weer goed 😉
Maar het streepjescodekussen is niet mijn idee hoor, dat geniale idee schudde Mary (1e reactie) uit haar mouw. Ere, wie ere toekomt!!
Ik ben me pas bewust geworden van het fenomeen winkelwagentje toen ik begin 70-er jaren op kamers ging wonen en m’n eigen boodschappen ging doen, gek eigenlijk.
Mijn moeder bestelde de boodschappen en die werden thuisbezorgd….Kleine boodschapjes werden gehaald bij de kruidenier aan het plein waar we woonden en ik was meestal de klos…..en ik was blij als het vroor, want dan kon ik over de vijver naar de kruidenier!
Ik ben benieuwd naar de boodschappenbriefjes-site! Ik verlies ze ook wel eens en ik vraag me dan altijd af wat diegene doet die ze vindt, want ik doe m’n boodschappen in Duitsland (woon bij de grens)…Duitsers gebruiken blijkbaar geen lijstjes (of verliezen ze niet), want ik vind er nooit één! Jammer!
GAAF! :o)
Niet dat ik ‘m persé in m’n huis wil hebben staan hoor, maar het is om de één of andere redenen gewoon… gaaf! LOL
@Ineke, ik zat óók al te schateren, foei wat was je ondeugend… ;o)
Leuke log Berthi!
Als ik een boodschappenbriefje maak voor het weekeinde (door de week een paar dingen die kan ik wel onthouden) schrijf ik allerlei dingen op die we nodig hebben. Steevast staat onderaan ‘zie maar’, dat slaat dan op zoutjes of iets lekkers, de extra’s!
Leuke herinneringen van verschillende mensen!
Wat het handschrift betreft: ik vind het wel een beetje een tienermeisjeshandschrift, zij heeft de boodschappen voor haar moeder (optimel en vega) opgeschreven. En zo kunnen we natuurlijk heerlijk fantaseren!
Ik heb een boek: “P.S. u wordt vanaf de platenwinkel in de gaten gehouden” geschreven door Frank Verbeek. Het zijn allemaal gevonden briefjes op straat.
Enig om te lezen! ISBN 9022978559
Wat een leuke reacties allemaal!! Nog leuker dan mijn log!!!
Ik was vandaag op pad, zodat ik nu pas alle reacties lees.
Allemaal ontzettend bedankt, want ik zat alles met een BG (Big Smile (^_^) )te lezen!!! Echt genieten!!
Mienke, bedankt voor je tip!
Nu moet ik snel een klein artikel voor een krant afmaken en dat moet vanavond nog de deur uit. Het lezen van andere blogs schiet er nu een beetje bij in, maar dat komt wel weer!!!
De fijnste winkelwagens zijn die van kunststof zoals bij de C1000.
Pffff, kustenaars zien ook overal wat in! Zou die stoel wel lekker zitten? Je kunt mar iets verzamelen!!!! Hoewel je op die briefjes wel kunt zien wat winkelend Nederland zoal koopt.
@Jenny, ik zal eens naar de C1000 gaan! (^_^)
@Marijna, natuurlijk zit die stoel niet lekker. Bij kunst moet je niet op de functionaliteit letten, maar op de originaliteit!!
Wat een leuk verhaal. Eigenlijk ben ik verbaasd dat er 70 jaar geleden al winkels waren waar je met een wagen doorheen kon rijden. Ik herinner me uit mijn kindertijd toch vooral winkels met een toonbank.
Vind die stoel best geinig!
ja dat gaat mij nu ook zo bij het vinden van boodschappenbriefjes…jammer dat de site momenteel uit de lucht is.
Dat is grappig, dat ik mijn winkelwagenstoel hier tegen kom, ik ken jullie verzekeren dat deze stoel verrassend lekker zit, hij is echt met een oog op ergonomie ontworpen, verder is zelfs de houder voor de bierkratten nog aanwezig, deze heeft nu alleen de functie van uitklapbaar voetenbankje.
Het is niet zo maar een in elkaar geflutselde stoel, maar er is zeker goed over nagedacht, zo zijn er tal van verschillende typen winkelwagens, en is er maar eentje waar deze stoel uit te halen is.
Mensen die niet geloven dat deze stoel lekker zit nodig ik bij deze uit om hem te komen proberen in Breda, jullie zullen versteld staan.
@Etienne Reijnders, leuk om een reactie van je te lezen. Toen ik de stoel zag, was ik er meteen weg van. Het is een zeer ingenieus ontwerp, maar ik had mijn twijfels over het zitcomfort. Nu jij zegt dat hij voortreffelijk zit, neem ik dat direct van je aan.
Ik kom niet zo vaak in Breda, maar je weet maar nooit…
Deze stoel is door een Duitser al in de jaren tachtig gemaakt.
Doe goed onderzoek voor je iets uitvoert.
Ideeën komen vaker voor dan je denkt 🙁 .
@Ernesto, is dat zo? Weet je de naam van deze man en heb je een afbeelding? Je maakt me nu wel nieuwsgierig en je hebt gelijk dat ideeën soms al eerder uitgevoerd zijn.
Maar dan in een net iets andere vorm.
@ Berthi, nee sorry berthi was namelijk zelf op zoek naar zijn naam (kan er niet meer opkomen) en kwam op deze site door mijn zoek term winkelwagen-stoel.
Het was tussen 82/85.
Als je een e-mail adres stuurt kan ik hem wel voor je tekenen.
De wagens waren toen anders qua model.
Weet wel dat toen ik hem zag opslag verliefd was op het ontwerp en dit een van de dingen was waardoor ik zelf architectuur ben gaan studeren AKI-Enschede afges. ’96.
Het blijft namelijk een ijzersterk ontwerp in mijn opinie.
Door slechts twee zaag sneden en drie keer buigen van een gebruik s object een totaal andere te maken.
Betreffende iedereen die schrijft over gebruik s gemak de stoel zit echt goed !!!!
Ik heb hem toen zelf nagemaakt twee winkelwagen s gepikt en uitvoeren maar 🙂
(vergeef mij wikelier was een jeugd zonde)
Als ik de naam als nog vind zal ik hem hier posten of opsturen .
Groeten, Ernesto
@Ernesto, Etienne Reijnders, de ontwerper van deze stoel, plaatste al een reactie met de mededeling dat de stoel perfect zit. Nu zijn we dus door twee personen overtuigd van de kwaliteit van deze bijzondere stoel.
Heb jij geen foto van jouw winkelwagenstoel? Ik neem aan dat je ze zelf nog in eigen bezit hebt, zeker als ze zo perfect zitten.
Ik kreeg een email met de volgende gegevens over de al bestaande winkelwagenstoel:
Naam ontwerper: Frank Schreiner
Naam stoel: Consumer’s rest
Jaar van ontwerp: 1983
Boek waar het in staat: 1000 Chairs
Schrijvers: Charlotte & Peter Fiell
Ik heb een afbeelding van de stoel gezocht:
http://besten.welt.de/files/bestlistphotoimage/39/49/1_Consumers_%20Rest_small.jpg
http://www.hhstyle.com/media/main/027005100.jpg
Ja, die stoel van Frank Schreiner kon ik al, alleen vind ik dit echter geen stoel, maar een winkelwagentje waar een stuk uit is geslepen, en daarna wat omgevouwen is. Het doel van de winkelwagen stoel die ik heb ontworpen is dan ook dat het een stoel is, en geen winkelwagentje meer. Bij mijn variant heb ik dan ook erg gelet op de ergonomie, en iedereen die dat niet gelooft komt maar eens langs om m te proberen, ik zou zeggen, overtuig en verras u zelf, krijg je er nog een bak koffie bij ook, en een gezellige babbel over “design”
Groet,
Etienne Reijnders
@Etienne Reijnders, dank je voor de reactie! Het wordt nu toch eens tijd dat ik je stoel kom proberen!
@ Etienne
Ben het toch echt niet met je eens Etienne
Wil over dit punt best eens in discussie met je gaan via mail !!!!!!!!!!!!!!!
Jij vindt het wat omgevouwen, ik vindt het met minimale ingrepen een gebruiks object totaal om transformeren naar een ander gebruiks object.
Ergonomie hamer je nog al wat op vindt ik, niet in ieder geval een goede cq legetime verdediging van een ontwerp !!!!!!!!!!
En wil dus best eens een babbel over design, maar niet gezellig maar hard zoals het hoort.
Niet boos bedoeld Etienne maar ook ik ben ontwerper en heb hier toch duidelijk een andere mening dan jou over.
Ik heb dit topic al eventjes niet meer gevolgd, en kom er net pas weer bij uit, iedereen die verdere vragen, of opmerkingen heeft, of gewoon eens in de buurt is en de stoel wil passen is van harte welkom, koffie en een koekje staat klaar.
Mail me anders gewoon eventjes op etiennne@hellokitty.com