In 1948 is het boekje Mode Spiegeltje van J.H. der Kinderen-Besier uitgegeven. De tekst en de tekeningen zijn van haar hand. Over Amalia van Solms (waar prinses Catharina-Amalia waarschijnlijk naar vernoemd is) schrijft J.H. der Kinderen-Besier het volgende:
… Op zijn sterfbed had Maurits in 1625 zijn broer en opvolger Frederik Hendrik laten beloven dat hij in het huwelijk zou treden om de prinselijke dynastie der Oranjes voort te zetten. Een maand later trouwde de Prins met Amalia van Solms, hofdame van de Koningin van Bohemen, die zich met haar gemaal, den ‘Winterkoning’, na hun vlucht uit Praag in Den Haag had gevestigd. Frederik Hendrik, door zijn moeder, Louise de Coligny, in Fransen geest opgevoed, had herhaaldelijk aan het hof van Hendrik IV verblijf gehouden en daar geleerd wat hoofse schittering betekende. Gedurende zijn stadhouderschap werd Den Haag in werkelijken zin Hofstad en ontstonden de voorwaarden waaronder de mode hoogtij vieren kon. Het was al Frans wat gedragen werd, en de Parijse modepoppen, die volgens het nieuwste fatsoen gekleed en gekapt naar Den Haag gezonden werden en die de voorlopers waren der tegenwoordige modebladen, werden er met de grootste aandacht bestudeerd en met eerbiedige volgzaamheid gecopieerd.
Wat zij in dezen tijd brachten was een geheel nieuwe lijn. De scherpe contrasten tussen ingepend middel, brede schouders en uitspringende fardegalijn hadden afgedaan. Alle strakheid en gespannenheid, die nog aan de Spaanse mode herinneren kon, moest verdwijnen en plaats maken voor lossere, wekere vormen en een verbreding der gehele figuur. De elegante vrouw uit deze periode is zwaar en massief. Zij schuift de taillelijn naar boven tot vlak onder de borst en draagt wijde mouwen, zodat haar costuum grote vlakken vormt, die vragen om kostelijk geornamenteerde stoffen. Bij deze volumineuze toiletten werden lubbenkragen van enorme afmetingen gedragen, terwijl tevens een nieuwe platte kraag ingang begint te vinden, die uit verschillende delen is samengesteld en vaak een waar kunstwerk vormt van ijl dundoek en ragfijne kant.
Wanneer wij, met dit algemene beeld van de voorschriften van Parijs voor ogen, het portret bekijken, waarop de eerste vrouw in den lande, de Prinses van Oranje, Amalia van Solms, in galakleding is afgebeeld dan kunnen wij ons begrijpen dat het niet deze Duitse Prinses was, die in Den Haag de Franse mode ingang deed vinden. Haar ietwat harkerige gestalte is gehuld in een stijf costuum, dat veel meer aan de reeds lang versmade Spaanse dracht doet denken, dan aan de losse chic der nieuwste Franse mode. Vooral de lange bijhangende mouwen van haar gedamasceerd zijden vlieger en de strakke lijn van den rok zijn nog geheel Spaans. In enkele details is de Prinses iets moderner, doch zelfs de veertjes die haar kapsel sieren zijn al heel veel gezien. Het behoeft ons niet te verwonderen dat niet Prinses Amalia, maar haar vroegere meesteres, de Koningin van Bohemen, zelve een Engelse koningsdochter, die de nieuwste Franse snufjes met durf en zwier wist te lanceren, in Den Haag den modieuzen toon aangaf. …
De tekening is naar een prent door Akersloot, 1628, Rijks Prentenkabinet, Amsterdam.
Weet je hoe ik me zou voelen in zo’n kostuum met stijve giga-kraag na een lange poseersessie? Harkerig! LOL
Erg mooi log!!! De prent is erg mooi. Maar inderdaad wat zou ik mij ongelukkig voelen in die kleding!! Maar wel erg mooi.
Het scheelt, ze hoefde waarschijnlijk geen zwaar werk te doen. En kon gewoon mooi zitten zijn met een borduurwerkje :-)).
De boerenvrouw uit die tijd zal wel wat luchtigers hebben gedragen !!!
Maar wel fantastisch, die stoffen en kanten, om te zien !!
@Marnel, :-)))
@marian’ne m, konden we haar borduurwerkje maar eens zien!!!
was het niet zo dat ze alleeen maar anwezig hoefden te zijn en zorgen voor nageslacht, Het handwerken lieten ze ook door anderen doen??? In die kleding zou ik me nu dood ongelukkig voelen m aar ja het was de m mode dus dragen
Oh Basje dat klinkt helemaal vreselijk!!!
Er moeten zijn en voor kinderen zorgen…..toen hadden ze nog niet van emancipatie gehoord!!!
@basje, klopt als een bus! Lees het eerste gedeelte:
Op zijn sterfbed had Maurits in 1625 zijn broer en opvolger Frederik Hendrik laten beloven dat hij in het huwelijk zou treden om de prinselijke dynastie der Oranjes voort te zetten. Een maand later trouwde de Prins met Amalia van Solms.
Deze Amalia zou zich zeer ongelukkig voelen in zulke kleding , maar het is ook maar net wat je gewend bent he!
Marlies
Hallo Berthi,
mijn hartenproject is gestart en ik heb mijn eerste werkstukje in het hartenproject-album op mijn site geplaatst. Ben benieuwd hoe we het met elkaar tot een bijzonder project gaan maken. Ik vind het zo leuk om mee te doen.
En dan zie ik iedere dag ook weer iets nieuws op jou weblog. Je moet wel een enorme verzameling boeken en andere artikelen hebben om iedere dag iets nieuws te kunnen brengen. Een bedankje waard voor alle moeite die je eraan besteedt.
Wat betreft het dragen van die prachtige antieke kleding…dat zit natuurlijk vreselijk, maar droomden we er als klein meisje en misschien nog steeds wel van om er één keer zo uit te kunnen zien en rond te lopen in een bijpassende omgeving 🙂
Groetjes Corrie
@Corrie, ik heb net het eerste gedeelte van je Harten-lap bewonderd. Heel mooi, bijzonder en speciaal!!! Een heel goed idee om straks alles wat je gemaakt hebt, samen te voegen op één grote lap.
Ja, mijn boekenverzameling is leuk te noemen!
Heb je de reacties over je vraag over het linnen al gelezen? Heel interessant!
Is te lezen bij de log van:
Zo was het… zo is het!
Corrie, heel leuk borduurwerkje in mooie kleuren en met een wijze spreuk. En ontroerend wat je er bij schrijft over je vriendin. Dat was een mooie vrouw, fijn dat je haar hebt mogen meemaken. Het is nog zo kort geleden, dus nog zó gevoelig. Mooi dat dit je kan helpen bij het verwerken, een tastbare herinnering !
Ik heb me altijd afgevraagd hoe mensen deze kleding konden dragen en waarom?? Zo stijf, ik zou er bijvoorbeeld niet aan moeten denken zo’n harde kraag rond mijn hals te moeten dragen, het idee alleen al geeft me de kriebels. Eigenlijk zou je het eens moeten kunnen dragen om te voelen hoe het was om zo gekleed te gaan.
Berthi, nu pas heb ik de reacties gezien die anderen gaven op mijn vraag over die open kussenslopen, ben op hun web-logs geweest of heb gemaild en ben heel blij met de tip die je me gaf om te kijken naar hun reacties. Ik maak vast nog heel veel domme fouten in web-logland, maar ben wel blij met deze contacten en de enige links en tips die ik vind.
Groetjes Corrie
@Corrie, fouten maak je niet. Je zult heel snel je weg vinden in weblogland.
Fijn dat je de reacties alsnog hebt gelezen. Het zou toch jammer zijn als je de antwoorden had misgelopen?! Het was zo interessant.
Corrie, wat goed dat je een soort memorylap maakt Het helpt echt om daarmee bezig te zijn. Al bordurend herinner je je de mooie, gekke, intens verdrietige momenten. Zulke herinneringen verijken je leven. Heel veel succes verder.’nLieve groet van mij.
Dankjewel Paulie voor je hartelijke en bemoedigende woorden, het helpt inderdaad en net als je zegt komen er heel veel herinneringen boven. Haar overlijden heb ik voor een deel juist door al die vooral leuke en fijne herinneringen al goed kunnen verwerken. Door dit project ervaar ik bijna weer net als voorheen haar positieve invloed op mijn doen en laten. Groetjes van Corrie
En jouw reactie is ook weer bemoedigend Berthi, zouden al die kennissen en familieleden die niets van internet willen weten wel beseffen hoeveel je via internet voor elkaar kunt betekenen?
Groeten van Corrie