Heerlijk als je je eigen gebreide sokken kunt dragen. Helaas zit er een klein nadeel aan sokken, of je ze nu breit of koopt, geheid komt er op een gegeven ogenblik een gat bij de tenen in of aan de hak. Tja, wat dan? Weggooien? Eigenlijk is dat toch zonde als ze verder nog goed zijn. Dan is er maar één oplossing en dat is het gat stoppen. Maar…. wie kan dat tegenwoordig nog? In mijn naaidoos vond ik deze kaartjes met stopwol. Ruim 20 jaar geleden gekocht bij de HEMA voor één gulden en twintig cent. Ik gebruikte deze wol niet om te stoppen, maar om de pop haren te geven. Tot mijn grote verrassing is de stopwol weer te koop, en wel hier. 
Dan wordt het nu toch tijd om stoples, de sokkenbreiles heb ik inmiddels gehad, te gaan nemen bij mijn
moeder. Zij heeft wat af gestopt in haar leven. Ik kan wel zeggen dat zij zeer ervaren en gedreven in het stoppen is. In deze log zie je een gebreide onderbroek, die ook nog eens gestopt is. Een detail van deze stop zie je op de foto.
Ja leuk die kaartjes stop wol, en idd overal voor te gebruiken.
Toevallig zag ik afgelopen week ze nog op de markt liggen bij de knopenkraam.
Ik heb er ook nog van vroeger van mijn schoonmoeder.
In het boek van Hennie Stevan zijn veel kaartjes van verschillende merken te zien. Lege kaartjes konden gespaard worden voor een of ander fournituur dacht ik.
Wat een broek, zo netjes gestopt door mama Berthi !!
En een leuke pop, ook de tand des tijds overleefd.
Ik zal mijn zelfgebreide sokken ook niet zomaar weggooien, ook gewone gekochte probeer ik wel te stoppen. Ik denk dat ik het nog wel op school heb geleerd in de jaren 60/70.
Herkenbaar: ik gebruik ook stopgaren voor haar voor poppen. Maar stopgaren kan ik hier echt nog wel kopen hoor, gewoon op de markt en in de handwerkzaken.
Stoppen doe ik met overgebleven restjes bij eigengebreide sokken.
Ha Allemaal, daar was ik weer. (Door veel mantelzorg even weg van de computer geweest).
Laat ik nou afgelopen week nog hebben zitten stoppen. Zoonlief (inmiddels in Congo voor zijn stage) liet ons de inhoud van zijn studentenkamer waarbij ik een tas vond met 71 (!!!) paar vuile sokken (plus nog 9 “partnerzoekende sokken”). Die schurk kocht dus vaak nieuwe, als hij niet thuis kwam voor de was-en-herstel beurt van zijn spullen!
Mijn eerste mail naar Congo was dan ook een foto van “sokkenwasdag” met het lied: de moeder van de duizendpoot was vrees’lijk ontevreden, want haar zoontje was zojuist in de sloot gegleden; en als je even rekent, weet je wat dat betekent: op zijn hoofd een grote buil en .. DUIZEND SOKJES vuil!
Ha Ineke, leuk dat je er weer bent !!!!
OOO ja zulke zonen heb ik ook die zijn daar makkelijk in :-)).
En waar die ‘partner zoekende’ sokken elke keer weer vandaan komen !????
hi,hi, leuk het liedje !!
Ik moet eens naar de markt gaan, lees ik hier…. dan had ik geweten dat daar voldoende stopwol te koop is!!!:-))))))
@marian’ne m, in het zuiden van het land, althans waar ik op de lagere school zat, was het stoppen in de jaren 60 al doorgetreept als onderdeel van het vak Nuttige Handwerken.
@ineke, fijn dat je er weer bent en als vanouds kom je weer met een heel toepasselijk verhaal dat aansluit op de log van vandaag!
Tjee….71 paar vuile sokken??? En dan nog die ‘partnerzoekende’ sokken????:-)))) Trouwens wat een mooi woord!! Van dit soort sokken heb ik er ook ’tig’ aan de draad hangen, al maanden!!
Ik hoop dat je zoon een veilige tijd tegemoet gaat in Congo.
Geweldig sokkenlied!!!!
Jij hebt een heel bijzondere zoon, Ineke!! Maar… dat wist je al??!!!!
Wat een leuke log!
Ik herinner me nog heel goed de door mijn moeder gebreide hemdjes in de winter van jaeger (?) of zoiets. het kriebelde niet geloof ik maar er werd wel wat besmuikt om gelachen bij de gymles door anderen. We waren een van de weinigen die ze droegen.
’s Zomers droeg je een onderbroekje met daaroverheen een overbroekje, in ons geval zwart! Ook dat was altijd hilarisch! Hing je aan het klimrek, werd er gelachen, maar dat werd er so wie so, welke kleur broek je ook aan had.
@Ineke, wat een enig verhaal ik zie je zo voor me met al die sokken en maar tellen en sorteren!
Op de kast in de slaapkamer staat hier een mand waarin de eenzame sokken verdwijnen, een keer in de zoveel tijd laat ik mijn zoontje alle setjes er weer uit zoeken, best een gezellig werkje vindt hij.
Tegenwoordig wordt oma Mien gevraagd om de maillots van de kleindochters te stoppen.
Het was wel even zoeken naar kleurig stopgaren, maar gevonden.
Er liggen er nog 3 te wachten met wel erg grote gaten, na een valpartij !!!!
@Mien B, jij komt deze regenachtige zondag wel door!!:-))
Berthi, heb je deze pop uit de Ariadne gebreid? Ik heb net zo’n pop van mijn moeder gekregen voor mijn tweede verjaardag, ik zou haar ook heel graag nog eens voor mijn dochter willen breien!
Berthi, ik kan het nog niet maar natuurlijk ga ik het leren. Op mijn programma staat een gerbeid lapje met diverse stopjes. behalve met zo’n geweven stopje wat je hierboven laat zien kon je het gat ook dicht krijgen door het dicht te mazen. Het kan wel even duren voor ik er tijd voor heb maar het komt er ooit aan. Het blijft een raadsel hoe eenzame sokken ontstaan, iedereen heeft ze en niemand weet hoe ’t komt 😉 Ik kreeg deze week toevallig een oud kaartje maaskatoen, wist niet dat dat ook bestond.
Ik maas de kale of kapotte stukken van mijn eigengebreide sokken vaak met de wol waarmee ik ze gebreid heb. Of eigenlijk niet zo vaak, want ze slijten niet zo hard.
En als het gat te groot is (dikke Zeemanwolsloffen…), vind ik draden spannen om overheen te mazen te veel werk, en maak ik zo’n stop als op de foto. Zeker voor onder de voet goed zat, want daar zie je het toch niet 😉
Stopwol is natuurlijk eigenlijk beter, zeker voor mazen, dan krijg je niet van die dikke stoppen, maar het oorspronkelijke garen is wel precies de goede kleur. Ik heb nog wel stopwol van jaren geleden, ook in fel rood en geel!
@marcella, ik had ‘bijna’ niet anders van je verwacht. Het stoppen valt onder de categorie ‘Nuttige Handwerken’, past helemaal bij je weblog!
@José, ik kan me heel goed voorstellen dat je het garen gebruikt, waarmee de sok gebreid is. Valt de stop ook veel minder op.
Zoals ik hierboven al schrijf, heb ik nooit geleerd hoe het stoppen moet. Toch stop ik af en toe een klein gaatje dat ik tegenkom in mijn mangeldoeken. Mijn stopmethode gaat als volgt: ik span draadjes met een dunne draad en maak er volgens een zo’n mooi mogelijk stopwerkje van. Het is de bedoeling dat het niet of nauwelijks opvalt.
Ik zal enkele foto’s maken van mijn eigen stopjes op de mangeldoeken en strakjes plaatsen.
wat een stop verhaal op sokken dag, Toen mijn zoon voor maanden zijn eigen sokken moest verzorgen en nog, lost hij het probleem op door 12 paar de zelfde sokken te kopen , at lost het halve paar probllem prima op. Mazen heb ik oit wel geleerd,. maar stoppen niet, doe het wel in de mooie sokken , sokken en sokken is ok nog wel eens verschillend,
Bij mij raken de sokken ook aan de wandel en laat ik ze aan de lijn hangen tot ze hun maatje weer tegenkomen in de was. Maar er blijven altijd wel een paar eenzame sokjes die nooit meer een paar vormen. Hoe dat kan is me tot op heden een raadsel.
@ Berthi, dat leuke kiekeboepopje is van jouw hand?
Yes, Marnel!! Dit grappige kiekeboepopje, heb ik in de jaren 80 gemaakt toen mijn kinderen klein waren. Zij hebben niet op de Vrije School gezeten, maar ik nam ze wel altijd mee naar de open dagen van deze school. Voordat de kinderen er waren, had ik al een cursus poppen maken gevolgd, volgens het principe van de Vrije School.
Ze blijven ontzettend leuk!!
tja eenzame sokken….en dan nog sokken met gaten…door de jongens er gewoon ingetrokken door het verkeerd aan doen van hun sok, die gaten zijn niet meer te stoppen.
@ leuk dat kiekeboepopje, daar heb ik er ook nog een aantal van gemaakt. na een cursus zonnekindpoppen was ik niet meer te stoppen, heerlijk dat kneden met wol.
ik ben deze regenachtige dag naar de tentoonstelling ‘pracht en kraal’ geweest in het Tropenmuseum, erg de moeite waard!
@noor, toevallig heb ik vrijdag iemand gesproken die ook naar de expositie ‘pracht en praal’ is geweest. Net als jij vond zij het de moeite waard. Ik ga in mijn agenda kijken of het mij gaat lukken.
Mijn moeder had ook nog een doos vol met maaswol. Er zat zoveel mottengebroed in dat ik het heb weggegooid. Nu toch een beetje spijt dat ik de kaartjes zelf niet bewaard heb natuurlijk, maar ja je kunt ook niet alles bewaren.
Wat ik nog wel heb, is zo’n halve houten stop met een steel waar je de sok overheen kon halen om netjes te kunnen stoppen. Ik heb het mijn moeder vaak zien doen. Toch haalde ze liever een stuk uit om er weer een nieuw stuk aan te breiden.
Ik heb ook geen sokkenstoppen gehad, dat was er net af. Het moest nog wel nuttig zijn en was niet ‘vrij’. Ik zat op een MMS en die hadden meer de luxere handwerkjes en technieken dan mijn vriendinnen die op de Mulo zaten merkte ik. Velen vonden die technieken van naaldkunst vreselijk in mijn klas, maar ik vond ze juist hartstikke leuk (kreeg ook allemaal negens en dan heb je er natuurlijk ook meer zin in).
breiden moet natuurlijk breien zijn….
@Marianne, mijn moeder heeft onlangs nog een nieuwe voet aan een sok gebreid.
Op de middelbare school heb ik nooit iets gehad wat maar enigzins met handwerken te maken had. Als ik negens zou halen, zou ik ook steeds meer zin krijgen!!:-)
@Marianne, o ja… zo’n houten steel met stop heet een stoppaddestoel.
Wij stopten met de sok over je vuist. Heb pas zo’n oude paddestoel gekregen, moet het eens uitproberen. Ik kan mij niet voorstellen dat het handiger is, maar dat zal echt wel zo zijn.
Dan was mijn moeder dus niet de enige die liever een nieuwe voet aan een sok breide.
Ja!!! Het lijkt ook op een paddestoel, ik herinner me het me weer, was ik helemaal vergeten 🙂
Ik zat ook in de jaren 60 (ben iets ouder dan jij) op school en kreeg het nog net wel wel. Ik denk met de nieuw invoering van mavo, havo en vwo deze lessen gestopt zijn.
Ik vond de MMS (soort HBS maar dan alleen voor meisjes) zelf vreselijk, maar handwerken en tekenen waren de enige vakken wat ik toen ook met heel veel plezier deed (mede door die hoge punten hoor). Dat stimuleert je gewoon enorm. (Later heb ik nog de avond vwo afgemaakt overigens omdat ik na de derde jaar MMS was gestopt.)
Wat ik nog weet wat ik aan handwerken heb moeten doen, was: smocken, hardanger, open zomen in babylakentjes, macramee (tas), babyjurkjes haken, Engels borduren, Richelieu, diverse borduursteken (vergeet vast nog wat…).
Dat over de vuist stoppen dat zag je vroeger heel vaak. Als je ergens op bezoek ging, zag je vaak een stopmandje staan op de tafel of bij een stoel 🙂
Grappig die stopwol. Ik heb ze nog ouder hier liggen. J.A.Csplitgaren, Maaswol van scheepjes, Modinetje stopwol. Grappig dat je het nu weer kunt kopen! Mijn moeder gebruikte het voor van die dikke kousen te stoppen. Je had stopgaren in wollendraad en in splijtkatoen.
@marian’ne m, herkenning!! De sok ging bij mijn moeder ook over de vuist. Ze heeft nooit een stoppaddestoel of stopei gehad.
@Marijna, twee kaartjes maaswol van scheepjeswol liggen helemaal onder in mijn naaidoos!!
De andere merknamen die jij noemt, zeggen mij niets.
Wat hebben wij de zondag ‘nuttig’ doorgebracht, met zowel de eenzame als de partnerzoekende sokken!!:-)))
Als kind van de jaren 70 heb ik nooit leren stoppen en repareren, sinds ik oude kleding ben gaan dragen heb ik het mezelf moeten leren.
Nu breng ik talloze uurtjes door met het stoppen van mijn sokken en kousen, allemaal originele antieke sokken en kousen.
Maar gestopt vind ik ze soms nog mooier!
Het herinnert me eraan dat men vroeger zuiniger was met spullen, het nog niet zo’n consumptie en wegwerp maatschappij was.
Omdat ik veel kousen heb die op elkaar lijken maar toch anders zijn haak ik er ook wel eens herkenningstekens in zodat ze makkelijker bij elkaar te zoeken zijn.
Voor het stoppen gebruik ik een houten paddestoel, ik heb er ook een van bakeliet met een lampje erin uit de jaren 40 maar die werkt niet meer.
Ik gebruik ook splitgaren.
Meestal gebruik ik origineel antiek garen en stopwol, het is nog zo makkelijk te krijgen!
@joeri, je draagt niet alleen de kleding uit de jaren 30, maar je leefwijze is ook naar de maatstaven van de jaren 30. Dat vind ik zo bijzonder. Zoals het stoppen van de sokken en het herstellen van de kleding.
Mijn moeder had vroeger de dinsdag als versteldag, maandag was de wasdag en woensdag was het gehaktdag!
Nu ben ik nog nieuwsgierig naar je eetgewoonten. Ook sober zoals in de jaren 30?
Helaas nog niet!
Ik moet 34 jaar moderne opvoeding teniet doen!
Ik hou veel van mijn ouders maar koken, schoonmaken en kleding herstellen hebben ze me niet geleerd.
Ik ben er dus een van de magnetron en lekker makkelijk doen.
MAAR daar komt snel verandering in hoor!
Ik heb veel tijdschriften vol recepten, een oeroud gasfornuis, emaille pannen, etc.
Alleen nog even de keuken afmaken (hij is nog iets te modern, ik woon hier nog niet zo lang) maar dan ga ik kokkerelllen!
@joeri, ik las dat je inderdaad nog niet zo lang geleden verhuisd bent en je kunt natuurlijk niet alles tegelijk.
Ik dacht aan het koken omdat dit niet mijn hobby is. Vanavond eten wij hutspot, gewoon in een zakje gesneden wortels met ui gekocht.
Als jij dat goed wilt doen, moet je de winterwortels zelf schoon schrappen en snijden. De ui schillen en in ringen snijden. Wat een klus!! Terwijl jij nog met snijden bezig bent, is mijn hutspot al klaar!!:-))
Aardappels schil ik wel zelf!:-))
Zo, nu ga ik de tafel dekken… eenvoudig hoor, ook al houd ik nog zoveel van al het prachtige oude tafellinnen!!
Ook ik ben op zoek naar stopwol, voor een duur vest dat bij de ellebogen stuk ik gegaan door een ruwe houten tafel.
Het is een hele mooie kleur grijs.
Weet iemand ook of er in Amsterdam nog kaartjes stopwol te koop zijn?
alvast bedankt