Lorresnor Creaties

Geplaatst op door

Lorresnor Creaties maakt unieke kinderkleding en accessoires van tweedehands materialen. Het zijn vakkundig gemaakte ontwerpen, waarvoor veelal niet alledaagse materialen hergebruikt worden, die op deze manier een nuttig tweede leven krijgen. Hierdoor ontstaan unieke creaties en wordt er op een creatieve manier een bijdrage geleverd aan het terugdringen van de afvalberg.
Olga vertelt over Lorresnor Creaties: “Lorresnor is een eenmanszaak. Ik ben deze web-winkel ruim een jaar geleden gestart. Ik hoef er niet rijk van te worden en dat zal waarschijnlijk ook niet gebeuren, maar ik wilde graag iets nuttigs doen op het gebied waar ik vrij handig in ben, namelijk het zelf maken en vermaken van kleding en handwerken. Ik heb gekozen voor recycle materialen als grondstof, omdat ik vind dat er te veel verspilt en achteloos weggegooid wordt in de huidige maatschappij. Daarnaast wilde ik niet nog meer nieuwe producten toevoegen aan de hoeveelheden die er nu al worden geproduceerd.”

Afbeelding: een prachtig gordijnenjasje. De mooie stof maakt dit voorjaars/najaars jasje zo bijzonder. Het heeft opgestikte zakken, een capuchon met koordje, rode en blauwe knopen. Het is gevoerd met een zachte, grijs-blauwe velours-achtige stof, die niet al te dik is. Als materiaal zijn oma’s overgordijnen gebruikt en het jasje is gevoerd met de stof van een dikke blouse.

49 gedachten over “Lorresnor Creaties”

  1. Leuk, leuke spulletjes, mooi initiatief. En ondanks oud stoffen toch heel eigentijds.
    Mijn moeder was daar ook zo handig in om van oude kleding leuke kinder/poppen kleding te maken. Toen meer noodgedwongen.
    Eind jaren 60 ging ik naar het Waterloo plein om oude gordijnen etc. te kopen en maakte daar ook jasjes/tasjes van.
    Later veel kinderkleding zelf ontworpen en gemaakt voor mijn kinderen, met een bandje, knoopje of zakje extra, gaf dat juist het speciale.

  2. Goed initiatief zeg. Ik vindt hethel knap als mensen goed kunnen naaien en dan zoiets doen. In oude “moedertijdschriften”van tijdens en vlak na de oorlog staan ook allrlei ideeen om van iets ouds iets nieuws te maken voor een kind.
    En zelf heb ik ooit bij en leger des Heilsdepot een oude regenjas gehaald en die
    veanderd door de binnenkant van de capuchon met en eigentijds rood-wit blokje te voeren en er ook zilke mauwomslagen an te maken en andere knopen. Trouwend ook nu heb ik nog een grote pot met knopen. En die komen altijd wel weer een keer van pas. Mar Olga ikvindt het een supergoed idee van je. Ga zo door.

  3. In de oorlog en nog gedurende lange tijd nadien werden er heel wat mantels , costuums , en mantelpakken helemaal uit elkaar getornd , stof gekeerd en alles weer opnieuw in elkaar gezet.Het gaf veel voldoening en alles was weer als nieuw . Eén groot probleem , de knoopsgaten . Want die komen dan aan de verkeerde kant te zitten .
    Dat moest dus heel netjes weer hersteld worden en later kwam daar natuurlijk de knoop weer op .
    Er zijn heel wat van dergelijke werkstukken door m,n handen gegaan .
    Eén keer scheurde een rugpand van een mantel , een eind in , gelukkig precies in het midden .
    Het is goed gekomen een naad midden achter kon nog wel .
    Voor kinderen werden natuurlijk veel kledingstukken gemaakt van wat de ouderen niet meer konden dragen , soms wat versleten .Daar zocht je dan de goede delen van uit .
    Oh en nog weer even wat later , kwam de New-Look in ,
    de wat langere rokken mode .
    Hoe kon je daaraan mee doen .Nou dat duurde niet zolang of iedereen was wel bij op mode gebied . Gewoon enkele banen onderlangs de rok afknippen en daar weer van een andere stof en kleur extra banen tussen naaien .
    Dus ik ben er erg voor om kleding niet zomaar weg te doen .Eerst even denken , wat kan ik er nog mee .
    Mijn eerste naailes , ook vlak na de oorlog toen maakte ik voor mijn zusje een leuk bolero,tje van een rood manteltje wat ik ook nog als klein meisje had gedragen .

  4. @Gerrie, heb jij foto’s uit die periode? Of was er de mogelijkheid niet om foto’s te maken? Het zou een goed tijdsbeeld weergeven.
    Ik vind het super wat Olga doet. De meeste mensen zijn zo gemakkelijk geworden in het weggooien van spullen. Denk eerst na wat je er nog mee kunt doen of doe een ander er een plezier mee.

  5. De periode na de oorlog moesten onze moeders erg vindingrijk zijn. Zo heeft mijn moeder me verteld dat ze uit de Nederlandse vlag kleding voor mij heeft gemaakt! Van het wit een bloesje en van rood en blauw overgooiertjes. Van de oranje sjerp heeft ze ook nog een rokje met strik voor in het haar gemaakt voor Koninginnedag!
    Oude mannenbloezen tornde ze uit elkaar en daar maakte ze jurkjes van voor mij, gesmockt en wel.

  6. @Marianne (Libracat), als je weinig ter beschikking hebt, word je vanzelf creatief. Je wordt ertoe gedwongen.
    In de special, 60 jaar bevrijding, van HzG is hier veel over te lezen. Ik ben daar 1,5 jaar mee bezig geweest en heb ontzettend veel mensen gesproken over deze periode.
    Heel indukwekkend!

  7. Ja, en parachutes waren ook zeer gewild.
    Toen de wijde pijpen inkwamen heb idd ik ook bloemetjes stof er tussen in gezet. Was nog leuk ook !!

  8. Er ging geen restje materiaal bij ons de deur uit. Als het echt nergens meer voor te gebruiken was, was het nog goed voor een poets- of vaatdoek. Menige oude onderbroek of oud hemd met gaten lag op de aanrecht als vaatdoek. Daarna ging het nog naar de schuur als rafelige poetsdoek voor mijn vader.
    Oude versleten truien of uit de mode werden altijd uitgetrokken.
    De naoorlogse jaren waren erg armoedig. Je krijgt die tic (of gedeeltelijk) ook mee van je ouders: ‘Het is nog vast nog wel ergens voor te gebruiken’…
    De generatie van nu kent dat verschijnsel bijna helemaal niet meer, het is een echte weggooimaatschappij geworden.
    Daarom een prima initiatief om die oude materialen weer te gebruiken!

  11. Hm hergebruik is helemaal prima hoor , ik vind het jasje op zich wel saai voor een kind!
    Marlies

  12. Als net dertiger kan ik niet nalaten om even te reageren op Marianne (alias Libracat), het valt wel mee hoor met die weggooicultuur. Oude kleren gaan bij mij naar een tweedehandskledingwinkeltje of de Humanabak, de luiers naar de KNOWWASTEbak, glas, blik, oude schillen e.d. plus tetrapakken worden opgehaald door de milieuboer en ja, wat ik overtollig vind in huis, dat gaat naar de rommelmarkt. (Wij hebben een DIFTAR systeem waarbij je betaalt voor het gewicht aan afval wat je inlevert, dus dan wil je het echt wel scheiden.) Ik ben helaas niet zo handig met naald en draad maar Olga’s werk is de moeite waard, het is beetje Sound of Music waar van de oude gordijnen speelkleren worden gemaakt. (Ik ben nog wel van het slag lapje op de knieen van de versleten spijkerbroeken, kunnen ze nog een tijdje mee als speelbroek voor de kinderen).

  13. Oké, vervangen we weggooien voor wegdoen.
    Maar dan blijft het verhaal nog hetzelfde. Het is mooi om het aan een goed doel te geven tegenwoordig als je de onderdelen zelf niet kunt gebruiken, maar dat goede doel waren de mensen na de oorlog zelf omdat er gewoon veel te weinig aan materialen was. Was het er wel, was het duur. Ieder dubbeltje werd omgedraaid voor het uitgegeven werd. Mijn eerste fiets had mijn vader gemaakt van allerlei onderdelen die men onderling ruilde. De een had dit en de ander dat en het mooiste was wel dat het met gesloten portemonnees ging in die tijd.

  14. Leuk dat te horen Berthi 🙂 Hier krijgen bv echte oude versleten kleding (t-shirts)ook nog een laatste doel als weggooidweil. Paar jaar geleden haakte ik daarvan nog matten! Superhandig want je kon ze wassen 🙂 (dieren in nood bij de achterdeur…).
    Om eerlijk te zeggen… ik vind het initiatief en het idee heel leuk, maar ik zal zo’n jas ook nooit voor mijn dochter hebben gekocht. Voor 3 meter stof voor 5 euro op de markt heb je (als jezelf kunt naaien) ook een leuke kleurige jas of tweedehands ook goedkoper dan een jas van een tafelkleed of van een gordijn… Tja dat is een kwestie van afwegen: milieu of je portemonnee (vergeet ook de smaak van het kind niet overigens).

  15. Vorige week stond er in de plaatselijke krant een artikel over de “kledingbank”. Naast de voedselbank bestaat er nu ook de kledingbank. Blijkbaar is dat nodig in Nederland. Een goede plaats voor kleding die bij jezelf overbodig is geworden.
    Op deze website staat er meer over:
    http://home.casema.nl/albertp/kledingbank/

  16. De weggooi maadschappij is absoluut aanwezig!! Wat er niet allemaalweggegooid wordt is niet normaal meer. Er zullen heel veel mensen niet aan mee doen maar menig gezin doet het misschien zelfs wel onbewust maar wel aan mee!! Ik heb bij de thuiszorg waar je vaak bij oudere komt veel geleerd!! De eerste keer dat je een oud hemd op het aanrecht vond dacht ik ook……maf. Maar als je de achtergrond van deze mensen kent is het niet zo maf meer en denk je na verloop van tijd wie is er nou maf!! zij die een oud hemd op het aanrecht hebben liggen of ik die alles in een bepaalde kleur wil hebben ? Een hele kastt vol met theedoeken die de goede kleur niet meer hebben!! Weggooien kan ik niet!!! Dus een kast die niet meer dicht kan!! Zodoende toen mijn dochter op zich zelf ging wonen kon ik haar huis vullen met linnengoed!!

  17. Ik heb nog handdoeken die 35 jaar oud zijn en die gebruikt worden voor “vieze” klusjes :kattenbak uitdrogen na het soppen , plantenschotels mee afdrogen , ze gaan na de klus in de witte was mee en zo doen ze al een flink aantal jaren aan hergebruik!
    Marlies [de das is klaar , en lekker warm , als ega hem niet hoeft dan pik ik ‘m zelf wel in!]

  18. @Marlies, ik kan me niet voorstellen dat manlief de das niet wil dragen!! De das is met zoveel liefde gebreid!!!!

  19. Even een reactie van Lorresnor Creaties zelf, met name op Marlies en Marianne. Nu is slechts één kledingstuk uitgelicht. Als je even op de site http://www.lorresnor.nl zelf kijkt, zul je daar heel veel kleurige en natuurlijk ook wat minder kleurige artikelen vinden. Niet iedereen heeft dezelfde smaak. Onze collectie is voor een bepaalde doelgroep. Dit zijn mensen die bewuste keuzes maken, zich willen onderscheiden van de massa en oog voor het milieu en de samenleving hebben. Daarnaast hebben ze vaak niet de tijd of de handigheid om zelf met naald en draad aan de slag te gaan.
    En inderdaad Marianne, van een lapje van de markt maak je natuurlijk ook een leuke en niet te dure jas, dat hebben we zelf ook jaren gedaan.
    Als je echter wilt begrijpen waar wij voor staan, raadt ik je aan om toch even naar onze site http://www.lorresnor.nl te gaan en dan met name naar VISIE en OVER LIJSJE LORRESNOR (blauw cursief gedeelte). We hopen dat niemand het gevoel heeft zich te moeten verdedigen naar aanleiding van wat wij doen, het is onze keuze en we hebben veel respect voor eenieder die bewust en zuinig met de middelen die er zijn omgaat. Gelukkig hebben we in de bovenstaande reacties daar al veel positiefs over gelezen.

  22. Ja natuurlijk is het ” een te kort door de bocht”reactie van mij , waarvoor mijn welgemeende excuses aan Lorresnor!
    Marlies

  23. Hebben jullie ook wel eens van die handdoeken die een beetje te dun worden om je nog mee af te drogen? Ik knip ze door midden en zigzag de doorknipkanten dubbel door. Dan zijn het poetsdoeken voor allerlei klusjes, Vallen dan de raferls erin of scheuren ze dan worden het verf en peotsdoeken voor hele vieze klusjes en mogen ze van mij in de container.
    Oude theedoeken net zo. Bovendien vindt ik het tussendoor best leuk om eens een keer nieuwe handdoeken te kopen. Twede handskleding gaat bij ons in een doos vppr Ruslandhulp of voor Roemenie’. Ik ga best wel heel bewust met kleding om denk ik.

  24. O prachtig al die reacties. Ik kan me nog goed herinneren dat ik een “”nieuwe jas”” kreeg. Deze werd gemaakt uit een regenjas van mijn oma, uitgetornd, gewassen en gekeerd en helemaal op maat gemaakt voor mij. De voering van de capuchon was prachtig rood, alleen de jas die was pikzwart en ik was ongeveer 10 jaar.

  25. Heel goed dat deze log zoveel los maakt en dat we weer eens stil staan bij de enorme hoeveelheid produkten die aangeboden worden in onze maatschappij.

  26. @Henny, zwart en rood gaat heel goed samen, maar om als 10- jarig kind een pikzwarte jas te dragen is toch wel een beetje te somber. Waarschijnlijk vond jij dat ook omdat je het allemaal nog zo goed herinnert.

  27. Ik heb natuurlijk eerst naar de website gekeken voor ik deze reacties heb gegeven! Ook ken ik die andere sites! Ik heb er ook steeds bijgezet dat ik het een heel goed initiatief vind en een prima idee! Ik heb het zelf ook altijd leuker gevonden om uit iets ouds iets nieuws te fabriceren, dus ik juich het idee echt toe! Ga vooral op die wijze door!!! Echt dat meen ik! Van menig oud kledingstuk heb ik ook zelf vroeger weer een kledingstuk gemaakt (voor mezelf zelfs jaren (!) en ook voor mijn kind) en dat voelt juist dubbel lekker aan.
    Maar ik blijf er ook bij dat een persoonlijke smaak en die van je kind ook meetellen om iets te kopen, maar dat geldt natuurlijk ook voor kledingstukken in andere winkels.
    Ik heb o.a. heel veel washandjes gemaakt van oude ochtendjassen. Zo kon je er nog jaren over doen om er afscheid van te nemen 🙂 En dat doe ik nog steeds. In feite doe ik met deze zelfde visie mee en weeg alleen af wat wel en wat niet.

  28. Ik weet ook nog dat manchetten en kragen werden gekeerd (losgetornd, omgedraaid en weer aan elkaar genaaid) zodat je weer langer met kledingstukken kon doen.
    Wat ik me nog herinner van truien was dat mijn moeder altijd de mouwen begon te breien vanaf de schouders. Als de boordjes dan waren versleten of de mouwen tekort, werden de boordjes uitgetrokken en er werd weer een stuk aangebreid.
    Oude lakens knipte mijn moeder in het midden vertikaal door en zetten de zijkanten weer aanelkaar omdat die stukken dikker waren en minder versleten. Uiterst precies werden ze plat en zonder naad weer aan elkaar genaaid. Ik moet er nog zo een bewaard hebben in mijn linnenkast. Zodra ik die weer tegenkom, plaats ik die op mijn log.
    Nieuw maandverband van stof kopen was er denk ik bij velen ook niet bij in die tijd. Je kunt wel raden waar we toen mee liep… todden! De nieuwe tijd heeft toch voordelen meegebracht op dit gebied, onanks dat we het weggooien 🙂

  29. Mijn kinderen hebben inmiddels de leeftijd bereikt dat ze niet meer alles willen dragen. En daar moet je rekening mee houden. Op de middelbare school ligt kleding heel gevoelig. Je hoeft dan niet het duurste van het duurste te kopen, ofwel merkkleding.
    Als de kinderen nog klein zijn is de situatie heel anders. De moeder beslist, al is dat vandaag de dag volgens mij ook niet meer altijd, wat ze dragen. Dan kan je als moeder beslissen voor tweedehands kleding.
    En wat Lorresnor Creaties maakt is ook nog eens leuk!

  30. Niet alleen op de middelbare scholen, het begint tegenwoordig al op de basisschool. Ik heb ook nooit merkkleding toen gekocht, maar wel wat ‘in’ was gekocht of ge- of vermaakt. Vanaf vier jaar weten meisjes anders al heel goed wat ze aan willen trekken, althans dat is mijn ervaring. Ik kreeg haar echt niet iets aan wat ze niet wilde. Als dat wel zo was, had ik een zeer beroerde dag…

  31. De kinderen worden steeds jonger mondiger. Van de ene kant goed, maar soms slaan ze door!! Laten we proberen om de middenweg te nemen!

  34. Zeg dat wel Marianna: als ik aan mijn eerste maandverband denk herinner ik mij de oude luiers die daarvoor gebruikt werden. Van absorberen had toen nog niemand gehoord.

  35. Ik heb nog even een bezoek gebracht aan de site Lorresnor Creaties. Wat een ontzettende leuke dingen worden daar gemaakt. Het kieltje van boerenzakdoeken is een pronkstuk.Van blauwe handdoeken die mijn vader voor zijn werk gebruikte heb ik vroeger nog wel overgooiertjes gemaakt voor mijn dochters. Ik krijg echt zin om de naaimachine te pakken en wat leuke spulletjes te gaan maken. Bedankt in ieder geval voor de mooie site

  36. Als kind heb ik verscheidende “vermaakte” jassen van volwassenen gehad. Van stevige stof met een grove ruit o.a.Ook niet in de meest aansprekende kleuren: bruin, bruin/grijs, grijs. Mijn oudere zus droeg ook een grijze jas, gemaakt van een jas van een volwassene die mijn moeder helemaal vermaakt had en in de naden met roodgeruite biezen opfleurde. Ook de ‘pic-pac’ knopen op de jas hadden dezelfde ruit! Ik kan mij niet herinneren dat ik het vervelend vond of dat iemand ooit iets gezegd heeft over die jas. Zelf heb ik er absoluut geen nare herinnering aan.
    Ik heb veel respect voor de creativiteit van mijn moeder om van oude weer nieuwe spullen te maken.
    Ik heb dan ook veel waardering voor Lorresnor, het idealistische, ergens voor staan spreekt me aan! De kleding is soms ook erg fleurig vooral de jurkjes vind ik enig om te zien!
    Maken jullie ook kleding voor volwassenen?

  37. Berthi,
    Ik heb nog wel foto’s van die jassen! Wel even zoeken!

  38. Ik moet hier ook nog even op reageren. Ik kom ook uit zo’n hergebruik nest. In mijn moeders tijd was het denk ik al niet eens meer uit noodzaak, wij maakten er thuis een sport van. Wat betreft de smaak van kinderen is ‘een goed voorbeeld geven’ een goed idee – zelf dus hergebruiken (en niet alleen kleren). Ik merk aan mijn kinderen en hun vriendinnetjes dat ze vaak juist de aparte en zelfgemaakte dingen leuker vinden (al weet ik dat dat best veranderen kan). Verder voeden we ze op met het idee dat het OK is om er anders uit te zien dan anderen. Meer kun je denk ik niet doen.

  40. Nog een reactie van Olga van Lorresnor zelf.
    Verbazingwekkend hoeveel dit onderwerp los heeft gemaakt. Ik ben qua publiciteit nog niet zoveel gewend, het moet nog groeien. Ik benader het hergebruik vanuit de visie dat we nu “de wereld moeten redden”. Ik heb heel bewust en vol goede bedoelingen voor hergebruik gekozen en niet voor nieuw. Mensen die de oorlog en de tijd daarna bewust hebben meegemaakt benaderen het vanuit een gevoel van schaarste en misschien ook wel van onmacht. Ik had geen idee dat mijn visie ook vanuit die hoek benaderd zou kunnen worden en zelfs emoties los zou maken. Desalniettemin proef ik ook iets van trots tussen de regels van de diverse reacties door. En zeer terecht vind ik. Dat mensen in een periode van oorlog, met zoveel onzekerheden en schaarste zo creatief en vindingrijk kunnen zijn en het hoofd boven water weten te houden is onvoorstelbaar knap.
    En een antwoord op de vraag van Mienke. We maken geen kleding voor volwassenen, maar wat niet is kan nog komen…….
    We hebben wel tasjes en telefoontasjes die prima door volwassenen te gebruiken zijn en er gaat nog meer komen.

  46. Ik ben zelf ook zo’n beetje een consuminderaar, vandaar ;- Voor bij mij iets weggegooid wordt, wordt het nog drie maal omgedraaid of ik er nog iets mee kan doen. Ik juich het dus enorm toe dat materialen voor hergebruik worden aangewend!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *