Gastvrij

Nauwelijks zit ik aan het ontbijt of ‘mijn’ merel komt al aangevlogen. Hij maakt een perfecte landing voor de tuindeuren en kijkt mij vragend aan. Is er nog wat eten voor mij?
Familieleden worden niet op prijs gesteld. Al ruziënd moeten zij de tuin verlaten. Mijn tuin is zijn domein!
Nu is het zo dat ik nog meer gasten krijg in mijn tuin. Eekhoorntjes, muizen, eenden, eksters, mussen, koolmeesjes, roodborstjes, vlinders, pissebedden, mieren, duiven, om maar een paar voorbeelden te noemen. Volgens de kinderen (echte stadskinderen) hebben we zo langzaam aan een ‘dierentuin’.
En… zodra het zonnetje tevoorschijn komt is deze poes op de oprit te vinden. Heerlijk warm is het er dan. Ik ben zo vrij om “iedereen” toe te laten en mag toch wel concluderen dat ik gastvrij ben… en het mooiste is dat “iedereen” zich thuis voelt!

32 gedachten over “Gastvrij

  1. Dan ken je onze tuin nog niet!
    Daar kan ik een boek over schrijven! LOL
    Een echte beestenbende, en soms vinden ze elkaar “om op te vreten”!
    Ik voer plm. zo’n 5 wilde katten.
    Zodra de brokjes buiten neer gelegd worden, onder het afdak, meerdere malen per dag, nl. als de katten-gasten zich aandienen, dan vliegen diverse merels (in ’t seizoen hele families) in de kersenboom op nauwelijks 1 mtr. afstand van de etende katten (de domoren!), zodra de kat(ten) weg is (zijn) komen de merels de restanten opeten.
    Ook de egels eten ’s avonds en ’s nachts kattenbrokjes en zij “winnen” ’t (soms met veel herrie) van de gefrustreerd toekijkende en wachtende katten…
    De egels poepen trouwens ook nog de hele voederplaats vol! :oP
    Ook slakken lusten kattenbrokjes, en vogels en egels lusten slakken…
    En katten lusten, af en toe een vogel…, en muizen! Net als de uilen die ook in de tuin wonen, en die de restanten weer uitbraken… Zodat ik weet dat ze er nog zijn! LOL
    We hebben ontelbaar veel dieren in de tuin!
    En ondanks dat de bomen en struiken nu vol bessen en fruit hangen, komen de merels nog steeds naar de kattenbrokjes toe…
    Domme knurften zijn ’t! Soms hippen ze op een halve meter van een etende kat!
    En ze maken daarbij ook nog eens veel lawaai!
    Dom, dom! Toch hebben de katten op de voederplaats nog nooit een merel gepakt!
    Wel heel af en toe op andere plaatsen.
    Twee weken geleden toen ik de rozen snoeide en één van de katten gezellig met me mee dreutelde, dat doen ze nl. graag…
    Opeens zag ik dat de kat iets in de lage planten onder de rozen opmerkte…, ik zag niets…, een muis dacht ik, dat gebeurd zovaak.
    Ik hoor ze meestal niet, maar de katten nemen dan een snoekduik, en ’t is altijd gelijk raak, drie krakende happen en de muis is op…
    Maar nu bleek er een jonge lijster zich verstopt te hebben onder de rozen…
    Snoekduik, hap, nek gebroken, opgegeten…
    Ik kon er niets tegen doen, dat is de natuur, het gaat gelukkig razendsnel.
    Ik had even daarvoor nog brokjes aan deze kat gevoerd, maar hoeveel ik ze soms ook voer, sommigen blijven altijd jagen…
    The survival of the fittest.
    (Misschien met een beetje hulp aan enkele brokjes-eters. Maar voor vogels hebben we ook genoeg in de tuin, ook in de winter…)
    @Berthi, eekhoorntjes die hebben wij niet, ik ben jaloers op je! LOL
    We hebben soms wel ratten, (dat zijn ook net eekhoorntjes, alleen minder pluimstaart), en als je die heen en weer ziet rennen over het gras met afgevallen fruit in hun bekje, zo lief! LOL
    Oh, en de Vlaamse gaai! Hoe die z’n eikels verstopt! Zo schattig! Hij dekt ze altijd toe met een blaadje of een plukje gras!
    Uuuuuuren kan ik vertellen…
    En dan heb ik het wespennest, dat om de zoveel tijd wel ergens opduikt, de mierenkolonie, de aardhommels, de kikkers, padden, salamanders, reigers, eenden, ooievaars, enz. nog niet eens besproken…
    :o)

  2. …en de dikke dode paling die we pas in onze verstopte riolering aantroffen…
    Je wilt ’t niet weten! brrr!
    Of de vogel die door de kamer vloog, maar gelukkig ook weer naar buiten…
    En de joekels van huisspinnen, kruisspinnen, hooiwagens, springspinnen, wolfsspinnen, enz. Ik breng ze altijd liefdevol (en levend) weer naar buiten mochten ze de weg kwijt zijn…
    ;o)

  3. He Juul, wanneer begin jij een blog??? Ik zit er al een tijdje op te wachten want je reacties zijn zo leuk geschreven, zoals hierboven.
    Berthi, toen ik je begin van het bericht las, dacht ik dat je midden in de natuur woont, maar blijkbaar is het toch in de stad? Wij wonen midden in de stad maar ook onze tuin is een lustoord voor diverse dieren. De egels komen elk najaar weer terug. Poesen en vogels leven vreedzaam en soms vreetsaam samen. Veel bijzonder inecten (vlinders, libelles, hommels, bijen). Gewoon de natuur om je heen creeeren.

  4. Of ik zoveel beesten in de tuin heb? ik weet het niet precies, sommige ben ik niet zo blij mee, de slakken b.v die eten mijn hosta’s op en de stokrozen, ieder jaar probeer ik het weer, maar nee hoor iedere keer verdwijnen ze weer.
    In de padden tijd zitten ze ’s avonds voor de deur, ik denk dat ze uit de duinen komen, iedere keer schrik ik er weer van.
    Zo met elkaar hebben we toch een aardig stukje natuur en dat is geweldig.

  5. Oh Juul….Je moet echt een web-log beginnen!!! Geweldig zeg… Wij wonen echt in de “grote stad” maar hebben gelukkig allerlei beesten in de tuin!! Moet ook wel anders houd deze boerin het nooit uit in de “grote stad”!!! Je kan je afkomst niet verlogenen. Wij hebben in de tuin een vijver met allerlei verschillende vissen…met groot net erover want de reiger vindt deze “snoepjes” erg lekker!!!
    Wat een ontzettend mooie vogel!!! Mijn man is er niet zo blij mee…de vijver is al een keer helemaal leeg geweest…geen vis meer te bekennen!!! Maar het is en blijft een fantatische vogel….enorm. Wat zouden wij zonder al dat leven in de tuin moeten!!

  6. Onze huis is in een 50-er jaren wijkje in het bos van de Utrechtse Heuvelrug en daar is het een komen en gaan de hele dag (en nacht) door. Ik heb 9 vogelhuisjes hangen, die bijna altijd meerdere nesten herbergen. Maar ook op andere plekken nestelen roodborstjes, boomklevers, lijsters en merels, winterkoninkjes.
    Op een dag zat de hele familie roodborst klaar voor vliegles op een lage tak in de beuk. Ik enthousiast roepen naar mijn kinderen, terwijl ik brood met worst voor hun overblijflunch smeerde: “o kijk eens, de broodworstjes krijgen vliegles”. Jullie begrijpen, dat die vogels nooit meer anders zijn gaan heten hier! ’s Nachts hoor ik uil vaak roepen en soms is het een poos stil en vinden we ’s ochtends de halve muizen of hele verenpakken. Onze kinderen hebben een muizenkerkhofje gemaakt in een hoekje onder de rhododendrons. Ook hebben we een boom met een eekhoornnest gehad. Helaas moest die boom om, (ziek en gevaarlijk, want er zat halverwege ook een groot gat van een oud spechtennest). Maar ik zie ieder jaar weer de jonkies om de andere boomstammen tikkertje spelen. Uren natuurfilm in privébios!! En we hebben helemaal geen vijver of zo, maar toch altijd wel kikkers met jonkies in de tuin onder schaduwblad. En dan vergeet ik bijna onze “terrasmuis”, Leo, en zijn (waarschijnlijk) talrijke nakomelingen. De buurkatten weten er alles van. Ja, het is echt een beestenbende. Nu de merels mijn druiven zo lekker vinden, zit het terras vaak onder, dubbele beestenbende!

  7. Juul, jij hebt geen tuin, jij woont in een oerwoud/weiland !!!:-))).
    Geen web-log beginnen, dan heb je geen tijd meer om zo veel moois bij ons te brengen!!!
    Ik woon in een groot dorp maar heb geen echte groene tuin. maar krijg toch veel bezoek op mijn vogelvoederplekje en bij ons konijn.
    Het liefste was ‘Kim’,(10) , de buurhond, die met haar worstlijf zich onder ons hek doorwurmde en dan gezellig bij ons kwam knuffelen/stoeien en schooien. Ze kwam altijd rond etenstijd. Ze was door haar baas op streng dieet gezet. Op de terugweg naar haar huis at ze nog even snel de krummels uit het tafelkleed en de resten van de vogels. Zelfs de zonnebloem pitten.
    Nu heb ik zelf een hond en wanneer ik zijn nagels over de vloer hoor tikken denk ik nog vaak aan Kim.

  8. wij zitten vlak tegen de soester duinen en regelmatig komen hier de eekhoorntjes buurten………. verder hebben we een vijver en in het watervalletje komen regelmatig de vogeltjes badderen ! zo af en toe kikkers….. en we hebben gelukkig een reigerschrik……. vaste prik elk jaar is een duivenpaar die een nest maakt op het muurtje en eieren legt, in het vogelhokje altijd een mezenpaar… en dan nog de talloze mieren…..

  9. Wij wonen hier midden tussen de nu wel heel groene weilanden vol koeien. Die zijn niet van ons, maar van onze buren. Die koeien zijn een feest om te zien, mooie Blaarkoppen, Lakenvelders, Zwartbont en verder nog wat schapen. Eigenlijk zit ik hier op en woonerf van koeien,…Elke morgen en avond komt de gepensioneerde boer van de Blaarkoppen helemaal hier naar toe om te melken. Hij heeft zijn boerderij verkocht en is in het dorp gaan wonen maar die paar koeien, daar kan hij niet zonder!
    Ons huis ligt naast de boerderij van onze buren, en de tuinen lopen in mekaar over.
    En wat houdt dat aan dieren in? Heel veel egeltjes, ratten, muizen, ooievaars,hazen, konijnen, padden, kikkers, kwikstaartjes, winterkoninkjes, uilen, buizerds, noem het maar op, het zit hier vast. Manlief zegt, er zit hier gewoon een kilo van alles,….
    Mijn buurman, de boer, heeft natuurlijk ook koeien, en stieren,….van die laatste ontsnapt er weleens eentje,…dan sta ik in de keuken te strijken, en zie ineens zo’n ENORM dier de tuin binnen stormen,…gelukkig heeft mijn buurman, naast zijn grote gezin, ook een geweldige moeder van bijna 90 jaar. Zij helpt dan mee die stier de stal in te drijven. En wonder boven wonder, is het dier erg van haar onder de indruk en luistert,…ik denk dat ze 1.50 is,…
    Nu de vogeltrek weer begonnen is, zitten de kippen, pauwen en kalkoenen weer binnen. Maar normaal gesproken, scharrelen ook zij bij mij in de tuin rond. Leuk,….tja, niet altijd, want met name kalkoenen schijten heel veel……..Een voordeel van de kalkoenhaan is, dat de kinderen altijd op tijd op school zijn,….De haan rent ze altijd achterna als ze op een fiets springen,…op de een of andere manier is een fiets een rode lap. De kinderen vinden het minder, want zo’n haan is echt ERRRRUG groot,..tja dat wordt dus heel hard fietsen!
    Mijn grote Ierse wolfshond, vindt het maar niets al dat pluimvee, maar voor mijn ruwhaar teckel Yeppe is het een feest! Als ik hem zijn gang liet gaan, deed hij niets anders als hollen achter de kalkoenen aan met een indianentooi op zijn koppie,….

  10. @Ingrid, gezellig tussen koeien en schapen wonen. Stukken beter dan naast een maisveld. Dat heb ik altijd zo’n deprimerende “muur” gevonden. In Zd. Limburg woonden we tegenover een groot glooiend bietenveld, soms korenveld en heel soms maisveld. Ik haatte mais, zat je de hele zomer afgesloten van de rest van de wereld.
    Hebben de koeien wel bomen, dat ze iets hebben om onder te schuilen voor de zon? Ik reed laatst in de polders bij Eemnes, weilanden tjokvol koeien, bloedheet en geen boom te bekennen, in geen kilometers! Koeien kunnen heel lelijk en pijnlijk verbranden.
    Bij Vroege Vogels (radio 1, zondagochtend 8-10 uur) loopt een aktie om een paar bomen te planten in ieder weiland.
    Vroeger had je ook altijd bomen tussen de beesten (of beesten tussen de bomen), kijk maar op oude schilderijen.
    Groetjes, allemaal fijne zondag verder

  11. Wat een plaatjes van tuinen komen er voorbij , ik zie ze allemaal voor me en geniet ervan . Hier op zes hoog alleen vogels en fladdert er af en toe wat muggen gedoe en een uiltje binnen . Een mug zoekt mij altijd op en die uiltjes geven wat af niet zo leuk . Als ik nog aan onze vakantie,s terug denk heel vaak in een huisje op de Veluwe . Ik kondigde al van te voren aan , ik wil weer eens wat wurmen zien . En daarom met vakantie wat dichter bij moeder aarde .
    Daar kregen we soms heel leuk dieren gezelschap . Veel eekhoorntjes en je moet ze zien zitten en met beide voorpootjes druk bezig . Er kwam eens een vosje regelmatig ons bezoeken . heel dicht bij op het terras . En eens op een vroege ochtend een koe vlak langs het raam . Heel gehaast is er nog een foto van genomen .
    Met al die ervaringen weet je dat je fijn in de natuur bent .

  12. Wat leuk al die verhalen over de natuur in eigen omgeving!
    Ook ik bof ontzettend met mijn woon/leefomgeving. Het barst er van allerhande dieren van onszelf: o.a. schapen, konijnen, bijen, kippen, hond. Tot de dieren van iedereen: tientallen soorten vogels , reeën, egels, vossen, bunzings, marters, kikkers, salamanders, enz. enz.
    We hebben allerlei nestel- en woonmogelijkheden voor de dieren gemaakt op ons erf (1,25 ha) en genieten daar enorm van.
    De wespen hadden dit jaar een nest zo groot als een voetbal in het konijnenhok gemaakt!
    In de bomen vlak onder het slaapkamerraam overnachten iedere avond honderden mussen. Als ze aan komen vliegen – steeds een stuk of tien – kwetteren ze zo hard, daar kun je zelf geen woord tussen krijgen! Als iedereen dan zo z’n plekje gevonden heeft wordt het heel stil en zou je niet denken dat er zoveel vogeltjes een veilig slaapplekje hebben gevonden. Het is dan nog niet donker. Mussen een zeldzame vogelsoort? Niet hier!
    Of de havik die door het kippenhok scheert zodat wij ’s ochtends in alle vroegte wakker worden van de doodsschreeuw van een kip! Weken later zat het hele toompje nog ineengedoken in een schapenhokje verderop in de boomgaard, helemaal gestresst!
    De lijster die ons van de slakken-met huisjes afhelpt, zodat de verschillende hosta’s niet opgegeten worden… Hij/zij tikt ze venijnig stuk en veegt het slakkehapje af om te voorkomen dat hij scherfjes van het slakkenhuisje mee naar binnen slikt.
    Inderdaad Juul, ik kan er uren van genieten en naar kijken!
    @Ineke, wat leuk dat verhaal van de ‘broodworstjes’! Volgens mij heeft ieder gezin wel zijn eigen woorden, waar een heel verhaal aanvast zit. Voor de gezinsleden zijn de woorden heel gewoon! Enig vind ik dat!
    @ Berthi en Juul: katten vinden het hier doorgaans minder aangenaam. Zij worden bij ons direct van het erf gejaagd door onze hand Bo. Dit is onze corder-bollie (een van onze gezinswoorden).
    Kattenhaters? Nee, niet echt, maar niet bij ons in de (moes)tuin, getsiederrie!

  13. Ineke, inderdaad, ik ben ook niet zo weg van mais. Eerst woonde ik in Brabant en daar werd je echt door de mais opgesloten. Maar hier gelukkig niet, en,…de koeien hebben bomen! Gelukkig wel! Wat ook wel grappig is, is dat er in één weiland een berg zwart zand gestort is, en jawel, alle kalveren willen bovenop de berg staan.
    Mienke, ook hier mussen zat! En wij hebben elke avond hier een ‘hang’plek voor spreeuwen. Ontelbare spreeuwen zitten dan in de bomen te ‘kletsen’, je kunt niets meer verstaan,… Je ziet ze al van heinde en verre aan komen vliegen. Dan ‘vergaderen/roddelen’ ze een paar uurtjes en dan ineens, weg! (krijg dan wel een beetje een ‘Birds’gevoel van Hitchcock,..)

  14. Helaas heeft internet er vandaag uit gelegen. Vandaar dat ik nu pas al die leuke, mooie en prachtige verhalen kan lezen.
    @Juul, zoals marian’ne m al zegt, heb jij geen tuin, maar het gaat meer richting een groot bos met daarbij nog veel grond voor al je planten en fruitbomen. Daar zal jij zeker een boek en weblog mee vol kunnen schrijven! Maar…. als je dat gaat doen heb je dan nog tijd om alle andere weblogs te lezen en te reageren? En virtueel te reizen?
    Blijf maar lekker mooie verhalen plaatsen op onze weblogs…. het is al zo vertrouwd! We kunnen niet meer zonder!!
    Vergeleken bij alle verhalen hebben wij een gewone stadstuin en dat biedt uiteraard niet zoveel aan beesten dan als je in de vrije natuur woont. Gelukkig woon ik hier met heel veel plezier.
    De eekhoorntjes en eenden komen uit het park, dat schuin tegenover onze woning te vinden is. De konijntjes blijven altijd in het park verstopt. ’s Avonds zie je ze af en toe tevoorschijn komen.
    Mijn achterbuurvrouw legt altijd nootjes voor de eekhoorntjes neer en die komen ze in mijn tuin verstoppen. Vervolgens kunnen ze de nootjes niet meer vinden en zodra ik grote schoonmaak houd in tuin komen ze boven water!
    De eenden steken de straat over en gaan kijken waar ze eten krijgen. Van mij krijgen ze geen eten meer. Als ik ze wel eten geef dan komen ze elke dag terug en laten enorme flatsen achter. Laat ik per ongeluk de deur open staan, dan zijn de eenden in een mum van tijd in mijn keuken te vinden. En laten daar ook weer die enorme flatsen achter. Ze krijgen in het park wel eten van mij.
    Reigers zijn te zien als ik een straat verder ga, waar een mooi watertje te vinden is. Al met al toch aardig wat aan beesten te vinden. En dan moet ik al die honden niet vergeten die hier dagelijks mijn huis voorbij komen. Ze gaan de ‘berg’ op naar de hei.
    Ingrid, dat er bij jou zoveel koeien zijn, dat mis ik hier. Ik heb steeds meer de indruk dat er zo weinig koeien in weilanden te zien zijn. Vroeger als kind genoot ik daar al van.
    Paarden zie je meer. Daar heb ik niets mee. Je schrikt je te pletter als je een op hol geslagen paard voor je auto krijgt. Dat is mij jaren geleden overkomen. Mijn neef is door een paard getrapt. Nee, paarden dat hoeft voor mij niet. Mijn kinderen mochten van mij vroeger heel veel…. behalve paardrijden!
    Vergeet ik te zeggen dat de schapen tegenwoordig in het park te vinden zijn om het gras kort te houden.
    Als ik al jullie verhalen lees, mogen we niet mopperen. Ons landje heeft wat de natuur betreft best veel te bieden.
    En Juul… dat de één de ander opeet…. dat hoort bij de natuur, zoals je zelf ook al zegt.

  15. @Allemaal,
    Bedankt voor jullie complimenten en verhalen.
    Ik zie hierboven nog wel enkele potentiële (weblog)schrijvers! LOL ;o)
    Maar als Berthi niet was begonnen, hadden wij onze herinneringen en belevenissen hier niet gedeeld. :o)
    Ik zit echt te genieten van alle verhalen, en gelijk komen bij mij ook weer “nieuwe oude” herinneringen boven, aan de kudde(!) koeien die de verkeerde afslag nam in ’t voorjaar, en door onze tuin inplaats van ’t weiland danste…
    Tegenwoordig gaan de koeien in karren, maar zo’n grote kudde over de weg had ook wel wat, zolang ze uit de tuin bleven… LOL
    Aan de varkens van een buren verderop die telkens naar onze tuin kwamen.
    Nu heeft geen van de buren meer varkens v.d. eigen slacht, en ’t ruikt veel beter in de tuin… ;o)
    Aan de schapen die altijd (!) uitbraken en in de diverse tuinen gevarieerdere maaltijden kwamen halen (daar gaan je planten!), of tussen de auto’s op de weg liepen.
    De ontelbare schapen die ik terug bracht naar ’t weiland, en die ik al op hun poten heb terug gezet als ze weer onderste boven lagen! Daar ben ik dus ook niet altijd op gekleed, om over hekken en door weilanden te banjeren…, maar je gaat, of je belt een boer. :o)
    Aan de kalfjes die naast ons huis geboren werden, totdat die boer naar “……” emigreerde…
    Van de koe zonder een kalf, die een ander kalf inpikte (!) dat net geboren was!
    Hardverscheurende taferelen zagen we, want de boer kon i.v.m. hooien, tot diep in de nacht, niet komen, en het kalf kon niet bij z’n moeder drinken.
    Oh praat me niet over maismuren! :oP
    Daar zou echt een bouw-, en hinderwetvergunning voor aangevraagd moeten worden!
    En verder ook nog minder leuk: de drijfjacht… ;oP
    Wij genieten van de stoeiende hazen…
    En dan…, komen op een dag…
    De drijvers die de hazen e.d. opjagen, en de jagers die liggend in de slootkant, ze alleen nog maar hoeven af te knallen…, soms springt er een gestresste haas over de sloot en rent door de tuin…, een kogelgat in je raam… ;o(
    En gif spuiten over ’t land…, ramen dicht! brrr :o(
    Maar over ’t algemeen is ’t heerlijk!
    :o)
    @Ineke, Wat heb ik net gelachen om je broodworstjes! Bedankt! ;oD
    Als ik onze roodborstjes nu zie,… LOL

  16. Oh ja…, en de spreeuwen zwermen, hebben wij ook een paar jaar gehad, maar nu al eeuwen niet meer! Gelukkig!
    Moed houden!
    :o)

  17. @Berthi, voor een stadstuin heb je enorm veel leven in je tuin! Maar een park tegenover je wil natuurlijk wel fijn helpen!
    Beesten kennen geen perceelsgrenzen zoals het kadaster, dus dat loopt gezellig over.
    @Juul, Leuk toch, weer een woord (broodworstje, afkorting “bro”) aan je vocabulaire toegevoegd. En van het groene of witte boekje hoeven we ons weinig meer aan te trekken. Laat die clubs maar samen vechten.
    Broodworst Sr. is hier onze tuinopzichter. Als mijn DH of ik wel eens een hark of bezem in de hand nemen zit Bro er binnen de kortste keren bij en zelfs soms bovenop de bezem. Rijdt hij lekker mee!!
    Wat ik ook altijd zo leuk vind, kijken naar de eekhoorn, die zit te eten. Wurmt hij de zaden uit een denne(n)appel en daarna gooit hij de lege denne(n)appel achteloos over zijn schouder naar achteren, net een Griek met het serviesgoed. Soms midden in de nacht vanuit een hoge den op ons balkonhek (smeedijzer), wat dan immense herrie maakt! Roepen we “eek, rot op!” vanuit ons bed en dan is het even stil, gaat daarna weer lustig door. Ik zou het voor geen goud of geld willen missen!

  18. Ik heb altijd geleerd dat je het onheil van de flatsen van allerlei diersoorten in de meeste gevallen over jezelf afroept , door ze te voeren , enneden en zo komen geheid terug als je ze een keer voert en ze kunnen zichzelf wel reddden , als ze door mensen gevoerd worden zijn ze in een mum van tijd veel te dik , een veel makkelijker prooi voor allerlei ongedierte zoals daar zijn ratten , en de honden uit de buurt.
    Maar het is erg leuk om al die verhalen te lezen en de poes is een snoes!!!!!
    Marlies

  19. @Ineke, leuk verhaal!
    Ik zie ’t voor me! ;o)
    Ik liep net langs ’t raam, en ja er zaten weer twee katten gezellig op een hapje te wachten, samen in een bloempot! LOL
    Dat kun je natuurlijk niet negeren, ik althans niet! ;o)
    Toen ik ze daarnet voerde, zag ik dat er een lieveheersbeestje zwemles aan ’t nemen was in de waterbak, géén goed idee!
    Ik heb ‘m met een blaadje opgeschept uit ’t water, en in een struik te drogen gezet.
    :o)
    Klein avontuur…
    ;o)

  20. Wat een leuke en gezellige eekhoorn, Ineke!:)
    Juul, jij hebt dag en nacht bezoek!:) Het houdt gewoon niet op! En… jij houdt nog wel van de stilte….is dat er wel eens?

  21. @Berthi,
    Stilte heb je op vele manieren…
    ;o)
    pssst,
    ’s nachts horen we ze weer…, soms wilde ik wel zo’n klein cameraatje, wat doen ze daar toch…, ze stampen(!) en rennen soms…, de muizen komen weer overwinteren in de spouw en tussen ’t plafond…
    Ze horen vindt ik niet erg, maar een dode muis die ergens ligt te “stinken” in je muur, is minder leuk… jakkie, wat kan zo’n klein beestje “groot” stinken! En voor je er achter bent…, hoe, wat en waar…pffft
    :o)

  22. Waarom blijven die muizen niet gewoon op hun plekkie waar ze horen…. in de natuur!
    Ik heb ze niet graag binnen!
    Als het ‘stil’ is hoor je ze zo goed!:))

  23. LOL, binnen is ’t warmer! ;o)
    Maar echt binnen komen ze niet (meer), alleen tussen de muren.
    :o)

  24. Muizen horen in de natuur…dan kruipen ze maar lekker onder de bladeren, kunnen ze een eigen bedje maken!

  25. Ik las eens dat Prinses Irene een muisje in haar slaapkamer had en ze zei gewoon wil jij weleens weg gaan en het beestje vertrok en kwam nooit terug !

  26. Ruchama ging een konijn verzorgen bij haar vriendin. Kwam gillend thuis, allemaal muizen daar. Toen ik ging kijken bleek er een nestje jonge muizen te liggen in het konijnen hok naast het konijn. Gezellig toch, heel lieeeeef.!!!:))).

  27. Ik had een stadtuin, klein postzegeltje, weelde aan groen, midden in Amsterdam. Heel, heel af en toe heb ik er heimwee naar, maar niet vaak. Ik had geen zin meer in het onderhoud, het viel me zwaar. Wat ik echt mis is ’s avonds zitten en wachten op het vleermuizenuur. Maar op vakantie zoeken we dat vaak op, plaatsen waar vleermuizen zitten. Ik geniet nu van ons balkon (tja, de afgelopen vier weken natuurlijk niet) en probeer daar wat met plantjes te doen. Maar ja, kwam van vakantie terug en de olijfboom was verdroogd en nu is ie verzopen. 🙂 Het komt wel goed.

  28. @Gerrie, ga ik ook proberen. Op dit moment heb ik een piepklein muisje in de tuin. Als ik het tafelkleed heb uitgeklopt (lekker ouderwets!), komt hij tevoorschijn.
    @marian’ne m, wat aandoenlijk!
    @yvonnep, vleermuizenuur….. in ons stadje zie ik geen vleermuizen, maar een dorp verderop zie je ze volop.
    Arme olijfboom! Praat even met hem!:))

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *