Alweer leuke post! Het schitterende grote boek Undiscovered China van Catherine Bourzat, fotografie Philippe Fatin, viel met een oorverdovende klap op de deurmat. Voor het ontvangst van het stapeltje foto’s van Peggy uit China, moest een handtekening geplaatst worden. Tot nu toe heb ik geen verslag van Peggy uit China ontvangen. Het zou kunnen dat ze op dit moment in een afgelegen gebied is waar geen internetcafé is. Ik wacht nog een paar dagen op een e-mail. Hoor ik niets dan zal ik verschillende foto’s van Peggy laten zien.
In het boek Undiscovered China staan prachtige foto’s van de Miao uit Guizhou. Ik vond het moeilijk om een keuze te maken. Uiteindelijk heb ik voor onderstaande foto’s gekozen.
Het boek kocht ik bij Alibris. ISBN 1-84430-062-5
Fijne post!
Hopelijk horen we ook snel iets van Peggy!
Als ik zo naar deze foto’s kijk denk ik wat zijn dit toch optimistische mensen…
Ze leven in zo’n harde omgeving, en ze versieren hun leven, zo mooi…
Ik kan me voorstellen dat je niet kunt kiezen, Berthi, als de andere foto’s ook zo mooi zijn.
Prachtig handwerk! Wat Juul schrijft vind ik ook wel, het is in ieder geval opmerkelijk dat er met zo weinig middelen zulke mooie dingen tot stand komen.
Vaak een primitief leven en toch een lach ,een glimlach en zoals Juul al zei ze versieren hun leven in veel mooie kleuren .
Soms zie ik in reportages hoe ze dan zitten te werken in een erg ongelukkige houding .
Wij hebben een relaxstoel , en zoeken een mooi plekje in ons huis waar we lekker aan ons naald en draadwerk bezig kunnen zijn .
De kindertjes zijn zo lief .
Op de foto ,s boven dat ingebakerde kleintje . Ik geloof wel dat het een soort dik en warm quiltje is wat om het kind is gevouwen .
Mooi en ook indrukwekkend. Dat blijven lachen…
Het zijn bijzonder indrukwekkende foto’s.
Dit lijkt me een geweldig kijk- genieten- steeds weer doorbladeren boek.
Een sober en hard leven en toch die saamhorigheid en de tevredenheid met hun bestaan. Prachtig die kleurige kleding.
Wat ik me afvraag: op die bovenste foto’s, zijn dat moeders met hun kindjes of de oma’s?
Ik vind de leeftijd moeilijk te schatten.
Mooie foto’s (lekker boek), kleurijke kleding. En die kleine krummeltjes zo aandoenlijk, en ook al zo mooi versierd.
ben je van plan ons allemaal in de verleiding te brengen?? als dat boek in huis zou zijn doe ik niets meer. Ik ga het proberen via de bieb dan is de kijktijd ook beoperkt en kan ik het altijd nog eens lenen,
@Juul, vandaag heb ik een email van Peggy ontvangen. Ze had al eerder een berichtje gestuurd, maar dat is op de één of andere manier niet goed gegaan. Het verslagje van Peggy, met foto’s, komt volgende week.
Ongelooflijk dat deze mensen zo opgewekt kunnen zijn, ondanks hun sobere bestaan… of juist door hun eenvoudige leefwijze?!
@Gerrie, het is een dik dekentje waar de baby in gewikkeld is. Ze leven in de bergen, waar het ook behoorlijk koud kan zijn.
@Mien Boerekamp, het is een boek dat je telkens weer oppakt om naar de schitterende foto’s te kijken!
@Ineke, in het boek vertellen ze alleen over de koude winters. Ik vermoed dat de dame links oma is en rechts de moeder van deze drie kindertjes. Maar de leeftijd blijft moeilijk te schatten bij hen!
@Basje, ik ben benieuwd of ze dit boek bij de bibliotheek hebben. Tot voor kort was ik niet op de hoogte van het bestaan van dit boek. Manlief zag dit boek in de bibliotheek van het museum in Parijs.
Je zult zeker genieten van alle prachtige foto’s in dit boek!!!
Wat heerlijk om te zien dat deze mensen nog zoveel plezier kunnen hebben.
Fijn dat je ’t even laat weten van Peggy, je gaat je toch ongerust maken…
:o)