Chiang Rai en Burma

Op 11 mei vertelde ik over Peggy en op 6 juni vertrok zij naar India. Het eerste reisverslag van Peggy was te lezen in de log van 13 juli. Daarin lees je dat zij enige tijd verbleef op een farmhouse.
Gisteren ontving ik vanuit Thailand enkele foto’s.
Allereerst drie foto’s uit Ladakh (zie verslag van 13 juli). Op de tweede foto zie je Hadassi die koekjes aan het bakken is in de tuin.







Op 17 juli ontving ik een email met het volgende verslag:

Ik zit nu in Mae Sai. Dit is de grensplaats van Thailand en Burma. Ik heb twee dagen in Chiang Rai gezeten en ik heb daar voor één dag een jeep gehuurd om naar vijf-zes verschillende Hilltribes dorpen te gaan…. onder andere Mien ..Hmong ..Lisu ..Karen ..Akha en Lahu…. Het is een prachtige streek…. de golden triangle. Vroeger heel berucht om z’n opiumteelt. De dorpen vielen tegen. De meeste mensen dragen geen kostuums meer. Zo af en toe zag ik wel een Akha vrouw langs de weg lopen en werken met een prachtige hoofdtooi. Ik ben ook nog in een dorp geweest waar de Mien wonen, een beetje voor de toeristen. Ze hadden zwarte jassen aan met een rode kraag en een tulband op hun hoofd. Verder geen Hmong en Karen mensen. Deze twee groepen wonen in de omgeving van Mae Hong Son, zie vorige verslag en foto’s, en de Lisu en Lahu…geen kostuum gezien. Al met al een beetje tegen gevallen. Ik weet dat er in China, speciaal in het zuiden van Yunnan veel tribels nog dagelijks rondlopen in
hun prachtige kledij. Ik heb wel wat kindermutsen kunnen kopen en ook nog Akha hoofdtooien. Daarna heb ik de bus genomen van Chiang Rai naar Mae Sai de grensplaats. Even Burma ingeweest. Tien maal niks. Alleen maar stalletjes met nieuwe spullen zoals zonnebrillen enz. te koop. Geen antiekwinkel gezien. Ik heb maar een kleine tocht met een tjuk..tjuk..gemaakt over hobbelige wegen ergens buiten het grensplaatsje in Burma.



Om vijf uur moest ik weer in Thailand zijn. Ik zit er nog steeds. Morgen moet ik naar het postkantoor om twee pakketten op te sturen. Ik heb wat mandjes en Burmese lakdoosjes, hier bij een handelaar gekocht en ook nog twee Nagadekens, heel mooi geweven… de Nagadekens zijn nieuw… oude zijn niet meer te vinden. Ik ga zoetjes aan weer terug naar Chiang Rai. Hoop nog op de avondmarkt wat Akha vrouwen te vinden die wat hoofdtooien te koop hebben en dan richting Chiang Mai.



Op de derde augustus vlieg ik naar Kumming… en dan Guyjang…. daar begint eigenlijk mijn textiel reis. Ik moet nog naar Shidong, op woensdag… marktdag. Ik wil namelijk wat borduurpatronen kopen. Er zijn nog maar twee oude vrouwen die dat kunnen maken…. en ik wil
ook nog zijdedraden kopen en als het kan wil ik ook op zoek gaan naar borduurboekjes enz. Ik zal het wel druk krijgen…..Ook wil ik nog naar West Guizhou….

Wordt morgen vervolgd!

17 gedachten over “Chiang Rai en Burma

  1. @Peggy en Berthi,
    Bedankt voor het reisverslag, leuk om mee te lezen en te kijken.
    Dat de mensen nu meer in gemakkelijke kleding lopen, is toch fijn voor hun?
    De klederdracht zal met speciale gelegenheden nog wel gedragen worden.
    Net als hier in Nederland, waar we ook niet allemaal op klompen lopen.
    ;o)

  2. Deze mensen willen allemaal, net als wij, naar gemakkelijke kleding. Dat kan ik me uiteraard goed indenken. Ik moet er niet aan denken om in dracht te lopen! Zie je me al?!LOL
    Ik denk dat er in China bij de minderheden nog de meeste traditionele kleding gedragen word. Maar dat gaat ook al afnemen. Over een aantal jaren zul je daar al veel minder van zien.

  3. Wat leuk, dit reisverslag. Plaatsnamen, die me bekend voorkomen uit de reis van zoon Laurens. Hij ging er niet om de textiel heen (maar om een vriend tegemoet te reizen, die een half jaar in Macao had gestudeerd), maar het lakdoosje trof me meteen: dat kreeg ik van hem; hij had het zien beschilderen en ik gebruik het nu dagelijks als medicijndoosje.
    Jammer, dat Peggy niet aantrof wat ze wilde kopen, maar ja, binnenkort gaat Azië ook aan de “campingsmoking” (= joggingpak) vrees ik! Gevolg van de “vooruitgang”…
    Het zou mooi zijn, als zij de spullen van de drachten in handen krijgt, voordat het simpelweg verdwijnt.

  4. Ze durft wel in haar uppie. Ondanks de westerse kleding vind ik het nog steeds mooie foto’s. Het geeft toch een andere cultuur aan dan die wij kennen

  5. Wat een verhaal, wat een belevenis. Zo nog een keer uitgebreid overlezen !!!
    Dat ze dat zo kan in haar “eentje”.

  6. Peggy is nergens bang voor en ze kan handelen. Ze heeft zich nog nooit in laten enten. Ook zo wonderbaarlijk. Tot nu toe is ze in al die jaren dat ze reist nooit ziek geweest. Volgens mij zou ik heel snel ziek worden in die landen. Het trekt me enorm, maar om daar naar toe te reizen……!
    Het voordeel van Peggy is dat ze niet opvalt in die landen. Ze ziet er Aziatisch uit. Haar moeder was Chinees en haar vader Indonesisch. Of was het andersom. Ik hoop dat ik het goed heb.
    Die ene dag dat ik bij haar thuis in Amsterdam op visite was, kreeg ik zoveel informatie…. dus het kan zijn dat ik me vergis van haar ouders.
    @Ineke, wat heeft Laurens al veel gereisd, als ik dat allemaal van je lees. Leuk dat je in het verhaal het lakdoosje herkent.
    @Juul, mijn dracht …. de Hindelooperdracht. Absoluut de mooiste van Nederland. Marken vind ik ook heel mooi, maar zeer ingewikkeld. Tot nu toe is er nog geen echt goed boek verschenen dat de Markerdracht heel goed beschrijft. Als je aan de Markers vraagt over hun dracht, dan vertellen de meesten allemaal iets anders.

  7. Ik denk dat ik toch voor het Marker zal kiezen, maar dan niet zo veel van die onderrokken. Ja, en als je toch zelf de regels mag bepalen dan maken we er maar wat moois van, toch!!

  8. prachtig verhaal, gelezen en herlezen!
    ze durft inderdaad nogal, op deze manier reizen wij een beetje met haar mee 🙂 dank daarvoor

  9. @Juul, je moet voor het Friese kostuum gaan! Jij bent erg handig… dus ik zou zeggen ga een mooi exemplaar voor jezelf maken!:)) Wordt lid van de kostuumvereniging en kom naar de zomerdag in je Friese kostuum! Ik kijk er naar uit!:)

  10. Ik doe ’t, als jij ‘m voor me maakt. ;oP
    En dan kom jij in je Hindelooper kostuum, en dan maken we met elkaar een dansje…
    LOL

  11. Ik heb wel een naaimachine, máár…
    Kán ik er mee overweg?
    Nee dus!
    ;oP

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *