Gisteren moest ik hoognodig schoonmaak in de voortuin houden. Verschillende keren zag ik de overbodige fiets in de garage staan. Hij stond mij in de weg. Snel schreef ik op een bordje de volgende tekst: Je mag mij meenemen en bevestigde dit op de stang. De fiets plaatste ik om 10.30 uur op een plekje op het gemeentegras (Wat je gras noemt! Meer onkruid dan wat anders!). Terwijl ik druk met de tuinschoonmaak bezig was, stopte er om 12.15 uur een moeder met twee kinderen op haar fiets. Zeer enthousiast reageerde ze op deze “stoere” fiets, die zij zomaar mee mocht nemen. Haar zoontje is nog te klein, maar ze heeft een vooruitziende blik……. zoals zovele moeders!
Deze Mondriaan-Droomdeken, zo genoemd toen ik het werk opstartte tijdens de midweek in 2005. Ik had mij al voorgenomen om in die midweek met deze Jan Mullen stoffen te gaan werken.
De techniek is voor een quilter, van beginner tot gevorderde redelijk simpel. Lapjes versnijden en bijpassende, dan wel afstekende biezen ertussen zetten. Het versnijden kun je dan nogmaals doen en nogmaals en zo. Maar ik koos voor twee maal versnijden, wat effen felgekleurde lapjes erbij en wat zwart/wit.
Ik heb in zes werkweken (met overwerk!) deze quilttop gemaakt. Het quiltwerk is door Anne Kipping uit Zutphen gedaan. Zij heeft een professionele Longarm-quiltingmachine.
In september vorig jaar stond deze Droomdeken, met een klein portret van mij erbij, in het Quiltnieuws. Van deze Droomdeken worden ansichtkaarten gemaakt, die in september te koop zullen zijn bij het Quiltersgilde.
Heel moeilijk vond ik het om het werk af te staan. Eerst kon ik het niet afmaken door een akelige polsbreuk. Vijf maanden kon ik niet handwerken. Er moesten alleen nog maar biezen omheen gezet worden, maar het werk lag prima bij mij. Ik kon er geen afstand van doen. Maar goed, het “kind” is groot geworden en is nu naar de coördinator van de stichting “De Regenboogboom”. Zij verzorgt het plaatsen van de Droomdeken, en hopelijk krijgt een kind er veel plezier van. Het is zo’n heerlijk werk om te doen. Ik beleefde heel veel plezier aan het werken aan deze Droomdeken, en het idee dat een kind blij wordt van mijn lievelingswerk is toch grandioos! Deze kinderen hebben om verschillende redenen wel eens wat extra’s nodig en een quilt is lekker om in of onder weg te kruipen, en een grotere zakdoek bestaat er toch niet!
Wil je meer wil weten over De regenboogboom, kijk dan even op hun website. Het project heet Droomdekens. Er staan foto’s en verslagen bij, onder andere van een Droomdekentjes-naaidag in het voorjaar, toen we maar liefst 53 stuks gemaakt hebben! Wat een heerlijke hobby!
Marlies van Bruksvoort-van Geffen
Afbeelding: Reclame van Grolsch op de achterpagina van Spiegel Historiael , maandblad voor geschiedenis, oktober 1978. De knottedoeken, knottepongen en handwerkattributen zijn afkomstig van het Fries Museum.
Al eerder schreef ik over knottedoeken:
namelijk in deze log en deze log.
Een paar zeer fraai gebreide kousen, met de initialen KPA en het jaartal 1838. De kraaltjes zijn meegebreid. Waarschijnlijk gaat het hier om gelegenheidskousen. Misschien voor de bruiloft? Op de eerste landelijke SnB-dag zal ik zeker zo’n paar kousen laten zien. Ook wil ik voorbeelden laten zien van gebreide oefenkousen uit begin 20e eeuw.
Carla werd verrast met deze stekenbreilap en gebreide kinderkous. (foto: Carla Meijsen) Bij alle twee de breiwerken is er de letter M, van de maakster, ingebreid. Het is verrassend dat er geen tweede initiaal ingebreid is. Hebben we hier te maken met dezelfde breister voor beide handwerken? Heeft ze eerst een stekenbreilap, op de lagere school, gemaakt en later de kinderkous(en)? Het is een bijzonder fraai gebreide kinderkous. Waar is het tweede exemplaar? Ik vermoed dat het hier om een gelegenheidskous(en) gaat. Misschien voor de Eerste Heilige Communie of voor een bruidsmeisje. Op de foto zie je, ongeveer ter hoogte van de hiel, een licht rode gloed van het bandje van haar schoen. Het is heel goed mogelijk dat de kous(en) maar één keer gedragen zijn. Vandaar dat deze kous nog puntgaaf is. Immers, de daagse kousen en sokken sleten en die werden niet bewaard. Het zou mooi zijn als het tweede exemplaar zou opduiken!
Nu even terug naar de stekenbreilap. Carla is begonnen om hier een replica van te breien. Ze heeft er zelfs een KnitalongSamplerM van gemaakt. De patronen, 29 stuks, zullen hier komen te staan. In het Nederlands en het Engels. Start: 1 juli 2006. Heb je zin om je eigen replica stekenbreilap te maken? Brei dan mee!
In deze log schreef ik al over een gebreide stekenlap.
