Nieuwe woning

Zoals je ziet ben ik in mijn nieuwe huis beland. Het inrichten zal zeker nog enkele dagen in beslag nemen. De kopfoto moet aangepast worden en bij verschillende logs staan de foto’s met tekst niet meer goed. Geef gerust je mening en als er bepaalde dingen onoverzichtelijk zijn, laat het me weten!

Toile de Jouy

Van Carla ontving ik het verhaal over Émile Oberkampf met de foto’s.

Oberkampf, Émile (baron)

Fabrikant van bedrukt textiel (Toile de Jouy)

Émile Oberkampf was de zoon van Christophe Philippe (1738-1815), een imigrant uit Duitsland die was genaturaliseerd tot Fransman.
Deze Christophe Philippe was de eerste die textiel machinaal bedrukte met oosterse motieven. Zijn bedrijf bevond zich in de vallei van Jouy-en-Jasas, een dorpje dicht bij Versailles.

De populaire beschilderde katoenen stof werd voor 1686 geïmporteerd uit India door de Portugezen, maar de Franse regering verbood de import in 1686.

In 1752 ontwikkelde Francis Nixon bij Drumcondra Printworks in Dublin een proces om met behulp van houten blokken de katoen te bedrukken. Na de introductie van deze techniek in Engeland in 1756, volgde Frankrijk. Alleen de rijken konden zich de arbeidsintensieve stoffen veroorloven. In 1759 hief Frankrijk het embargo op de import van de stoffen op. Op dat moment waren er in Frankrijk vrijwel geen bedrijven die de stoffen konden bedrukken door gebrek aan kundige arbeidskrachten. Zo kwam de Duitse familie Oberkampf uit Württemberg in Frankrijk terecht. Christopher Philippe startte een bedrijf in Jouy-en-Jasas, de ‘Manufacture Royale de Jouy’. In 1760 had het bedrijf slechts drie medewerkers. Door het gebruik van koperdruk werd het fabriceren massawerk en werd de stof goedkoper en beschikbaar voor het grote publiek. Het verhaal gaat dat Christopher Philippe het proces uit Engeland stal door het met een alluminium inkt te noteren op een stuk stof, waarna het geheime schrift tevoorschijn werd getoverd door het in azijn te dopen. Ook gaat het verhaal dat hij zijn medewerkers uitzond om in andere landen te werken bij textielfabrikanten en dat zo het procedé uit Zwitserland naar Frankrijk is gebracht.

Hoe dan ook, de familie Oberkampf werd beroemd om zijn mooie stoffen. Het is een echt familiebedrijf, Christophe Philippe werd geholpen door broer Frédéric, zijn neef Widmer, zijn zwager Petineau en schoonzoon Feray en later door zijn zoon Émile.

De fabriek werd de tweede op de ranglijst van grootste fabrieken in Frankrijk. In 1797 werd het proces weer verbeterd waardoor in één dag maar liefst 5000 meter stof bedrukt kon worden. In 1806 werkten bij de fabriek 1300 mensen. In de 83 jaar dat de fabriek bestond werden ruim 30.000 patronen ontwikkeld en gebruikt, waaraan beroemde kunstenaars meewerkten. Jean Baptiste Huet was één van de bekendste ontwerpers.

Na de dood van zijn vader in 1815 nam Émile de leiding over tot hij in 1822 deze overdroeg aan zakenpartner Barbet.

De klassieke motieven zijn uitgevoerd in één kleur, meestal uitgevoerd op een beige ondergrond. Nieuwere motieven zijn vaak in meerdere kleurschakeringen uitgevoerd op goud- of saffraankleurige ondergronden met blauwe of witte druksels. De motieven zijn vaak het landleven, historische gebeurtenissen, militaire overwinningen of mythische of religieuze voorstellingen. We zien vaak de gebeurtenissen uit de tijd van het maken van de stoffen terug. Na het sluiten van de fabriek nam de populariteit af, maar zelfs nu worden de mooie motieven nog steeds gewaardeerd en gebruikt in romantische interieurs.

Ontroering

En zo kwam er zomaar een mandje vol Staphorst-textiel voor jou uit de lucht vallen…

Veel plezier ervan!

De geefster wenst anoniem te blijven!!

De postbode bezorgde zaterdag een grote kartonnen doos. Had ik een bestelling gedaan? Niet dat ik me kon herinneren. Wat zou dit zijn en van wie zou dit pakket komen? Verwachtingsvol scheurde ik de plakband van de doos. Oude kranten kwamen tevoorschijn met daaronder een mandje, gevuld met zeer veel verschillende en mooie lapjes uit Staphorst, plus een foto! Eerst kwam de verbazing, daarna de ontroering!! Dat een ‘onbekende’ persoon mij verrast met al dit mooie textiel! Via mijn weblog (misschien leest zij mee?) wil ik deze persoon heel, heel hartelijk danken voor al het moois! Ik geniet ervan en het zal een speciaal plekje krijgen in mijn verzameling textiel.

Dank je wel!

Topdrukte in musea!

Topdrukte in musea! Dat gold zeker voor het Van Gogh Museum gisteren. Samen met Jenny ging ik daarheen voor de expositie Rembrandt-Caravaggio. Om 10.30 uur sloten we aan bij de lange wachtende rij voor de ingang. Het verliep redelijk vlot waardoor we al om 11.00 uur in het museum waren. Wat we zagen waren veel, heel veel mensen! Om een blik op de schilderijen te kunnen werpen moesten we langzaam schuifelend met de stroom meegaan. Wat een geluk dat ik niet zo groot ben! Niemand had er hinder van als ik voorzichtig naar voren schoof… iedereen kon over mij heen kijken! Ondanks de drukte was het absoluut de moeite waard om een bezoek te brengen aan deze bijzondere expositie!

Een twaalftal koppels van de twee meesters van de Zuid- en Noord-Europese barok vormen de kern van de presentatie. Hoewel de kunstenaars Rembrandt van Rijn (1606-1669) en Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610) elkaar nooit hebben ontmoet, zijn er overeenkomsten in hun werk te ontdekken. De meest opvallende gelijkenis is de onovertroffen manier waarop zij licht- en donkereffecten toepassen in hun werk, ook wel clair-obscur genoemd. Hun overtuigend realisme en hun diepe psychologische inzicht tonen nauwe verwantschap, evenals hun zoektocht om op verhalende, schilderkunstige wijze grote thema’s van de mensheid weer te geven. De expositie biedt nu voor het eerst de mogelijkheid de gelijkwaardige kwaliteiten van de schilders uitgebreid te vergelijken. 

Links zie je Belsassars Feest (c.1635), Rembrandt. Rechts zie je De Emmaüsgangers, Caravaggio (1601).

Hollands Glorie

Gezien bij Art in Venlo: geen geborduurde keukenhanddoek, maar een geborduurde linnen rok. Dit is een kort model. Ook verkrijgbaar in een lang model. Om het geheel compleet te maken draag je in dezelfde stijl een blouse erop! Wil je liever je setje in het zwart? Geen probleem, dat is ook voorradig!

Chitral

In Schagen had ik een leuk gesprek met Maroesja over Chitral, Noord-Pakistan. Tot dan was ik niet op de hoogte van het bestaan van deze streek. Ongeveer 25 jaar geleden verbleef Maroesja enige tijd in Chitral. De Chitrali zijn een gastvrij volk met een sober bestaan. Ruzie maken ze alleen om water! De taal die zij spreken is Khowar. Zij dragen een lang overhemd met daaronder een wijde lange broek, die in verschillende kleuren kan zijn. Maroesja heeft tijdens haar verblijf bovenstaande motieven geborduurd.
Het linkermotief is van het vrouwen-hoofddeksel en rechts is het motief van de bovenkant van een petje.
Onderstaande foto laat een gedeelte van een geborduurde haarband zien, die Maroesja ontving nadat ze al lang weer terug was in Nederland. Zo’n haarband krijgt een dochter cadeau als er een andere dochter gaat trouwen. Omdat ze Maroesja als een dochter beschouwden kreeg zij deze haarband toegestuurd!