De Klimkabouter
Zonder jou kan ik niet klimmen,
wil je dat geloven?
Trek de touwtjes stevig aan,
dan klim ik nu naar boven.
Stap voor stap,
als op de trap.
Links en rechts en opgepast,
houd me wel heel stevig vast.
Heel hoog klim ik in de lucht.
Hoor ik daar een diepe zucht?
Voorzichtig nu,
laat me maar gaan.
Pas op! Kijk uit!
Roetsj sj sj, daar kom ik aan.
Idhuna
Yep, die heb ik ook gemaakt. :o)
In een ander kleurtje, meer een jongenskleur… ;o)
Is deze door jou gemaakt?
o leuk
deze antroposofische poppen heb ik ook heel veel gemaakt,
Ja Juul, deze klimkabouter heb ik jaren geleden voor Eline gemaakt. Toendertijd kon je een pakketje kopen met de afgepaste hoeveelheden die je nodig had. De kabouter op de kaart heb ik gevouwen van origamipapier…….ik heb een hele poos aan origami gedaan.
Grappig dat jij deze klimkabouter ook hebt gemaakt………in jongenskleuren!
je hebt dus toch een kabouter? ander rijmpje nodig ….stap voor stap ga ‘k voor je strijken, stap voor stap doe ik de was, als ik klaar ben ga ik zemen want mijn hulp komt wel van pas
kijk zó doe je dat, iedere dag zo’n rijmpje zingen tot ie het snapt…en een tijd dat je straks over hebt……..
Ik begrijp het, Marcella…….Ik heb de verkeerde kabouter in huis…….Ik heb een andere kabouter nodig die het rijmpje van jou begrijpt……..Waar kan ik die vinden……?
je hebt een hele goeie, maar hij moet een beetjeopgevoed worden…the Nanny?
oh,oh, ik wil de kabouter van Marcella…
Yvonne, ik denk dat ik later eerder herinnerd wordt als eentje die mooie dingen maakte dan als iemand die zo goed kon stofzuigen, streeploos d’r ramen zeemde of iedere vrijdag d’r stoepje veegde….al kreeg ik er nog tien kaboutertjes bij geleverd 😉
Hompeltje en pompeltje.
Hompeltje en pompeltje, die klommen op een berg.
Hompeltje was een kaboutertje en pompeltje een dwerg.
Ze klommen tot hoog in het topje.
En schudden, schudden met hun kopje.
Toen zijn ze in de berg gekropen,
en niemand heeft ze meer zien lopen.
Ze slapen zachtjes op één oor.
SST, ik geloof dat ik ze hoor.
Floep, daar zijn ze!
Hompeltje en pompeltje.
Die vond ik nóg leuker om mee te spelen…
De klimkabouter hing er maar een beetje bij, hij ligt nu in een doos…
Je wilt niet weten wat ik allemaal heb gemaakt… ;o)
Juul,
Ik wil heel graag weten wat jij allemaal hebt gemaakt!!!!!!!
Daar was ik al bang voor… ;o)
Dat liedje van Hompeltje en Pompeltje ga ik uit mijn hoofd leren [als ik dat maar kan onthouden 😉 met mijn oude hoofd!
Komt altijd wel van pas met de kleine kinders zo links en rechts om de deur en in de familie!
Groeten van Marlies
@ Marlies, Dit liedje hoort bij een spelletje met twee vilten vinger(duim) kabouterpopjes, na het omhoog klimmen, als ze gaan slapen, verdwijnen ze in je vuist (de berg), het (kleine) kindje vind het dan prachtig als ze weer tevoorschijn komen.
Je kunt natuurlijk ook met een pen gezichtjes op je duim tekenen. ;o)