Het leege garenkaartje II

Een portret van Carry van Bruggen, door Annie de Meester (1915). Vandaag het vervolg van Het leege garenkaartje.

Deel 2
Mijmerend kijkt ze uit de hoogste ruiten naar de witte wolken… losjes hangt de breikous in haar verslapte handen, de pennen bungelen…
Ze schrikt… een pen glipte de breikous uit en schiet in een vaart onder de tafel op den grond. Iedereen kent dat geluid, iedereen kijkt haar kant uit. Haar heele rug wordt warm… als het nu tenminste de losse maar is, o, laat het de losse zijn! Het was de losse niet… een heele rij steunlooze steken staan als kleine tandjes overeind. Gauw de pen… gauw dan wat… eer ze naar onderen kruipen… want dan is er geen redden meer aan… één voor één prikt ze ze op de pen, haar ooren gloeien, haar vingers trillen, maar het gaat… op vier na, op drie na… nog twee… nog één… ze zitten weer vast, ze zijn weer gevangen! Ach… dat ze er nu juist in het midden, één overslaan moest… die zakt nu al… elken keer duikt hij onder een verder draadje door, verdwijnt dieper naar onderen… het lijkt ‘de dood in het drijfzand’ wel!
Nu is er niets meer aan te doen, nu moet de juffrouw helpen! Nu staat ze naast de stoel… hè, dat is wel een heerlijke rust, de juffrouw heeft de kous in haar hand, nu komt het vanzelf wel in orde… ze zal maar niet eens ernaar kijken; een steek uit de diepte naar boven halen, dat leert ze toch haar levensdagen niet!
Wat heeft deze juffrouw haar tafeltje gezellig… een rose haakwerkje…, kluwtjes en kaartjes wol, blauw en rood en geel en paars. Eén van de kaartjes is leeg… er staan woorden op, gouden lettertjes, die glanzen in het licht van het hooge raam. Kijken wat er staat, het hoofd een beetje schuin naar de juffrouw toe. Het is Fransch. Niemand weet het… maar ze kent een beetje Fransch!

Van wat op dit kaartje staat, kan ze den heelen eersten zin begrijpen, tot het vraagteeken toe: ‘Etes-vous content de cet article?’

‘Ken jij dan Fransch…?’

Maar de deur is open gegaan en de bovenmeester met zijn bleeke, strenge gezicht, zijn hooge, vierkante schouders, komt langzaam de klas ingeloopen. Geen, die nog opkijken durft -, allemaal lijken ze in de banken kleiner te worden, achter de tafels te verdwijnen, heel hard te breien, heel vlijtig te naaien.
De juffrouw geeft haar gauw de kous terug, de juffrouw heeft zelf ook een kleur gekregen. ‘Gauw maar weer naar je plaats.’
‘Zoo juffrouw… was die knoeister weer eens bezig geweest?’
‘Wel neen, mijnheer… ze doet heel goed haar best. Maar iedereen kan toch wel een steek laten vallen.’
De bovenmeester zegt niets, hij blijft nog even voor de klas, vlak naast de juffrouw staan… ze durft niet op te kijken of hij naar haar kijkt… ijzig, akelig stil is het.
De vorige juffrouw begon altijd dadelijk over haar tegen den bovenmeester te klagen. Nee… hard was het wèl, maar spijt heeft ze niet.

Wil je het complete hoofdstuk lezen, kijk dan bij
Het leege garenkaartje.

11 gedachten over “Het leege garenkaartje II

  1. :o)))))
    Hoi Berthi,
    Een mooie “strakke” site!
    Ik had via m’n “vriendje” nog ’n andere link:
    http://www.carryvanbruggen.tk/
    hier moet je wat meer zoeken, en het ziet er wat rommellig uit maar dan vind je ook de dbnl info…
    (en aan alle anderen: lees ze!)
    Ik heb op heel veel verschillende scholen gezeten, en op elke school was het weer anders geregeld met de handwerkles.
    Enkele voorbeelden:
    1. de juf kwam in de klas les geven en de jongens gingen gymen oid.
    2. de meisjes gingen naar het handwerk-lokaal en de jongens gingen naar het handenarbeid-lokaal.
    3. de meisjes gingen naar het handwerk-lokaal en de jongens bleven in de klas en kregen extra sommen. (errug!)
    4. de meisjes en jongens mochten kiezen of ze handwerken of handenarbeid wilden, dus dan zag je wel meisjes bij het figuurzagen e.d. maar geen jongen kwam breien!
    (de jongemannen konden blijkbaar niet buiten hun “hokje” denken!)
    ;o)
    Ik ga maar weer eens op zoek naar dromenland, ben jij er al?
    Ik ben dol op de stilte van de nacht…

  2. Ontwaakt uit dromenland ben ik je link gaan bekijken…….bijzonder interessant……..
    Dank je, Juul!

  3. Oh gloeiende gloeiende , dat gevoel van die “vallende ” steken en die zweterige handjes , ook weet ik nog wel dat ik ooit eens een breinaald gebroken heb , errug hoor , maar ik herinner me verder niet hoe de handwerklessen op de lagere school waren.
    Het is toch echt leuk om zulke verhaaltjes te lezen , dat herinnert mij ook aan het voorlezen , op school en bij mijn tante Mimi of tante Tinie , ik was er gek op , vooral als het een beetje eng was en dan lekker dicht tegen je tante aankruipen zodat het niet meer zo griezelig was!
    Groeten van Marlies , ik ga nu mezelf maar weer voorlezen , ik lees “in sluiers gevangen” van Betty Mahmoody , kan dat alleen maar overdag doen anders kan ik niet slapen en/of ik krijg er nachtmerries van!

  4. ja, die vallende steken. Het lukt me nu steeds om ze keurig op te halen zonder noemenswaardige problemen, maar het gevoel blijft….

  5. Marlies,
    ‘In sluiers gevangen’, is dat een goed boek? Ik heb al een paar keer de neiging gehad om het te kopen, maar tot nu toe nog niet gedaan. Is het aan te raden?
    Yvonne,
    Gevallen steken……ik heb er nog steeds problemen mee!
    Juul,
    Heb je gisteren bij Man bijt Hond de Red Hat Ladies gezien?……Vandaag was het vervolg. Normaal gesproken mag tijdens het eten de tv niet aan. Maar vandaag moest ik toch……..de Red Hat Ladies weer zien. De Ladies werden direct geïmiteerd door de kinderen……de grootste lol!
    Low Tea met parfum………wat wil je nog meer!!
    We hebben ons kostelijk geamuseerd! Jij ook?

  6. En er gaat een afdeling in eindhoven bijkomen, en in Drente is er ook al één…
    Je kan er niet meer omheen, haal je paarse jas dit najaar uit de kast!
    :o)))

  7. Eindhoven,
    en Limburg had er ook al één,
    maar dat wist je al…

  8. Mooi hoofdstuk hè, over dat leege garenkaartje. Ik had niet gezien dat jij er hier ook al eens over geschreven had. Of een kind plezier krijgt in een vak, hangt toch heel erg van de docent af, concludeer ik weer eens uit dit fragment van Carry van Bruggen. Die eerste juf was echt een monster.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *