
Het woord ‘nylon’ wordt voor de eerste keer in 1938, in het openbaar, gesproken door Dr. Charles M.A. Stine, vice-president van Du Pont Company. Het zal dan nog een aantal jaren duren voordat de nylonkous haar intrede zal doen in Nederland.
Mijn schoonvader vluchtte in maart 1942 met de laatste boot, ms Tawali, uit Indië. Via Colombo (Ceylon) en Zuid-Afrika voer hij naar Curaçao. Na beëindiging van de oorlog moest hij via New York en Nederland weer terug naar Soerabaja. In New York ontmoette mijn schoonvader een Hollandse jongen. Toen deze jongeman hoorde dat de reis naar Nederland ging, raadde hij hem aan om produkten mee te nemen die in Nederland schaars waren: zeep (Life Buoy), sigaretten en nylonkousen. De volgende dag stond mijn schoonvader voor de ingang van een groot warenhuis. Voor hem in de rij honderden vrouwen en achter hem nog eens honderden. De winkel ging open en alle vrouwen stormden naar voren zonder nog op de volgorde te letten. Na enkele minuten was de voorraad uitverkocht. In april 1946 kwam hij in Nederland en logeerde in een hotel in Den Haag. In de dancing Tabaris leerde hij mijn schoonmoeder kennen. Vrij snel werd er besloten om te gaan trouwen en wel op 29 mei 1946. De meegebrachte goederen uit New York werden geruild voor drank en eten. Kort hierna vertrok de bruidegom naar Soerabaja. Zijn bruid volgde hem in december 1946. In 1952 waren ze genoodzaakt om weer terug te gaan naar Nederland.
De nylonkousen waren zeer kwetsbaar. Als je er niet voorzichtig mee omging had je snel een ladder. Met een ladderophaalpennetje kon de ladder opgehaald worden. Daarvoor gebruikte men een soort haaknaald met een schuifje en zette de laatste steek met naald en draad vast.
De nylonkousen waren niet goedkoop waardoor mijn moeder de meeste tijd ‘linksgeweven’ kousen droeg. Deze waren een stuk goedkoper.
Berthi
Wat een leuke site heb je. De ladder ophaler bestaat nog steeds hoor! Ik gebruik hem wel bij het aanhaken met kantklossen.
groetjes,
Gonny
Gonny,
Ik vind de ladder ophaal pennetje wel erg broos.
Kun je zo’n pennetje nog nieuw kopen?
Groetjes, Berthi
Berthi
Wat een leuke website!
Vroeger heb ik met zo’n pennetje de ladders in mijn kousen opgehaald.Je moest de kous over de bovenkant van een glas trekken het eerste steekje zoeken en dan was het vervolgens net haken met een hèèl dun draadje. Je hield de haaknaald recht op vast en bij elke steek ging hij dan van boven naar beneden het glas in.
groetjes Hennie
nu ik dat pennetje zie, weet ik ook weer dat het bij mijn moeder in het naaikistje lag.
Iets dergelijks in groot formaat, gebruik ik nu om kleedje te knopen.
Hennie,
Wat een goede uitleg! Dit pennetje komt uit de naaidoos van mijn moeder, alleen heeft zij er nooit mee gewerkt. Zij kon me dus ook niet precies vertellen hoe de ‘ladders werden opgehaald’.
En wat een prachtig verhaal over je schoonouders. Wat een wereldreiziger en wat doortastend om binnen 2 maanden te trouwen!
waar is dit pennetje nog te bestellen?
@Marianne, helaas nergens meer te bestellen voor zover ik weet. Misschien dat je het ladderophaalpennetje nog eens op een brocante markt of verzamelaarsbeurs aantreft.