Er zullen maar weinig plaatsen in de wereld zijn, waar het kerkelijke ‘feest’ van Onnozele Kinderen wordt gevierd. De aanleiding immers is allesbehalve feestelijk, althans volgens de bijbel. Het feest Onnozele Kinderen is namelijk een rechtstreekse verwijzing naar de in de bijbel beschreven moord in Bethlehem op onnozele (in dit verband synoniem aan onschuldige) kinderen. In Venlo wordt het feest gevierd onder de naam Allerkinderen.
De joodse koning Herodes zou zich in zijn macht bedreigd zien door de nieuw geboren ‘koning’ Jezus. Hij gaf daarom opdracht om alle kinderen jonger dan twee jaar te vermoorden. Jezus ontsprong dit lot, omdat zijn ouders waren gewaarschuwd. Zij vluchtten met hun zoon naar Egypte, zo schrijft de bijbel. Geschiedkundig is dit verhaal nooit aangetoond, noch bewezen, maar het bijbelse verhaal heeft toch velen geïnspireerd tot een kunstwerk, herdenking of een feestdag voor kinderen. De kinderen hadden het in huis één dag voor het zeggen. Ze mochten dan ‘bevelen’ geven aan hun ouders. Natuurlijk waren dat geen echte bevelen met grote opdrachten, maar werd het gezien als een aardigheidje. Zo’n ‘bevel’ beperkte zich bijvoorbeeld tot de opdracht wat de vrouw des huizes moest koken. In kloosterscholen bestond de gewoonte om een ‘kinderbisschop’ te kiezen. In bisschoppelijke gewaden gekleed werd deze naar de kerk gebracht, waar hij een aantal plechtigheden leidde.
Tegenwoordig beperkt dit kinderfeest zich tot een feestelijke stoet die door de straten trekt. Vanmiddag is er in Venlo, onder muzikale begeleiding, de Allerkinderoptocht. De kinderen zijn dan verkleed als volwassenen.
In het gezin waar ik uitkom (3 jongens, 2 meisjes) werd altijd Onnozele Kinderen “gevierd”. Bij ons gold, dat alleen de jongste in het gezin mocht bepalen wat er gegeten werd. Het werd dus een gigantische lobby richting jongste broertje in de dagen voorafgaand aan 28 dec. Hij wist ons schandelijk te manipuleren (als je niet… dan kies ik geen….).
In mijn eigen gezin heb ik ook Onnozele Kinderen gevierd. Meestal kwam het neer op keuze van het eten en (omdat het tussen de feestdagen meestal een vrije dag betrof) onze zoon mocht ook een dagje uit kiezen. Dat werd vaak een dagje Brussel. Ik geloof niet, dat in de gezinnen van mijn broers en zusje Onnozele Kinderen gevierd werd. Neefjes en nichtjes in de familie keken er tenminste zéér van op, dat die kleine “aap” zo’n glansrol kreeg!