Op 16 september 2005 schreef ik een log over schoolmerklapjes en op 20 oktober 2005 over gemerkt linnengoed. Op de foto is een doosje te zien met bolletjes rood garen dat gebruikt werd voor het merken van het linnengoed. Merken wil zeggen: je linnengoed voorzien van geborduurde initialen. Op deze manier was het mogelijk om je eigen linnengoed terug te vinden op het bleekveld. Soms zie je onder de initialen nog een getal staan, dat duidt op het aantal stuks dat men in bezit had.
ben erg benieuwd hoe het garen eruit ziet, dikte, kleur, hoe het voelt. Ik werk op dit moment met rode colcotton, dat zit op een klosje. ik vind wel dat het een beetje pluist.
leuk om zo’n doosje op foto te zien.
Het garen zit vrij stevig opgewonden en is redelijk dun. Ik heb geen idee of het gaat pluizen. Als ik naar mijn gemerkt (rood) linnengoed kijk, begin twintigste eeuw, ziet het borduurwerk er prachtig uit.
Wat een leuk doosje, en vrolijk kleurtje voor een hels karwei! Maar ja, in het diepst van mijn aard ben ik gewoon lui.
bijzondere foto’s heb je toch vaak! leuk om te zien.
groetjes
Goh, wat een herinnering komt er bij me op. Mijn moeder merkte ook alles rood met een zelfgemaakt teken. Een L en een J in elkaar; van hun achternamen. Volgens mij had ze daar een houten malletje voor. Zegt je dat iets of was dat een maaksel van mijn vader?
Wat fijn dat dit mooie doosje met inhoud nog gespaard is gebleven . Je moet er niet aan denken hoeveel waardevolle spullen er bij oma zolders vandaan verdwijnt bij het afval .
En wat zijn er vroeger uren en uren besteed om alles te merken . Toen ik in de jaren 50 in de psychiatrie ging werken moest ik al alles merken met kleine merkbandjes , die je kon laten maken .
Je naam en een was nr. in rood op een wit bandje .
Toen we enkele jaren geleden wat gezondheids problemen kregen deed ik lakens en zakdoeken naar de wasserij . Ik ben daar onlangs weer mee gestopt , want alles werd maar volgeplakt met merk bandjes waarop dan een wasnr. stond gestempeld . Afschuwelijk ! Ik ben eigenlijk wel benieuwd of de merkbandjes die ik had nog gemaakt kunnen worden . Ik kom nog wel een enkele zakdoek tegen , met zo,n merkbandje van heel lang geleden .
Leuk om zo’n doosje te zien. Weet je dat ik een hoop opsteek van jouw weblog? Heb je Libelle 49 gezien? Daar zijn heel wat hoofdletters van teksten in geborduurde kruisjes uitgevoerd, ik kreeg meteen zin om te borduren!
Yvonne, ben jij lui? Kan ik bijna niet geloven!
Anneke, dank je voor je compliment.
Irma, dat houten malletje zal gemaakt zijn door je vader. Je kon sjablonen kopen om die vervolgens te gebruiken voor het merken van je linnengoed. Ik zal binnenkort die sjablonen laten zien op mijn blog. Speciale inkt en kwastje zat erbij. De inkt ging er met het wassen eruit.
Gerrie, die merkbandjes ken ik uit mijn jeugd. In die tijd zag je veel van die merkjes in de sportkleding van de kinderen.
Maaike, leuk om te horen dat je van mijn weblog het één en ander opsteekt. Ik doe het met veel plezier en deel graag mijn kennis, voor zover ik daarover beschik, graag met anderen.
Libelle 49 heb ik gezien. Ziet er erg leuk uit met die geborduurde letters.
die merkbandjes kun je nog steeds bestellen, 2 varianten , strijkbaar en de soort die je moet naaien met een inslagje
Goed dat ik het weet , dat de merkjes nog steeds verkrijgbaar zijn . Misschien bestel ik ze nog eens .
Maar ik denk dat ik er voor kies om ze in te naaien . Zo nuttig is nu deze web-log !
ergens in de jaren 70 heb ik in Londen, ik geloof bij Selfridges een setje gekocht om textiel te merken. Het bestond uit een stempeltje, een stempelkussentje en een glazen buisje met speciale inkt. Ik zal het vast nog wel ergens hebben.
ik heb na enig zoeken het doosje weer gevonden. Een foto met beschrijving staat op mijn weblog.
Goed om dit allemaal te lezen. Ik leer elke dag!
Ik lees dit nu pas, reageer dus erg laat.
In Frankrijk doen wij altijd wel één van de vele hypermarchés aan en ik heb daar een plastic doosje met wit lint, een speciale pen en een alfabet-sjabloontje om te merken meegenomen.
Ook heb ik ooit een gros merkjes besteld om in kleding te naaien met onze naam en postcode, wit met donkerblauwe letters. Ook de spullen van mijn kinderen (die ieder jaar op zeil- of ponykamp gingen) merkte ik met hun naam. We hebben al diverse keren spullen teruggekregen omdat men onze naam erin kon lezen! (Maar er verdwijnt ook nog genoeg, hoor!)