Dag in dag uit staat de man met zijn kranten, de ‘Daklozenkrant’, bij dezelfde supermarkt. Inmiddels kent hij de vaste klanten van de supermarkt goed en weet hij ook wie er regelmatig wel en wie niet een krantje bij hem kopen. Ik hoor bij de laatste groep. Uiteraard word ik regelmatig benaderd voor een krantje en mijn antwoord is steevast ‘nee’. Toch vraagt hij dan nog belangstellend of het wel lukt met de drie volle boodschappentassen aan mijn fietsstuur.
Je begrijpt het al! Gisteren ben ik overstag gegaan en heb de ‘Daklozenkrant’ gekocht. Maar nu moet deze aardige man niet denken dat ik tot zijn vaste klantenkring ga horen!
Mijn ervaring in één week: Op 26 november is me het novembernummer aangeboden. Ik kocht hem op die koude dag. Op 30 november stond er opnieuw een verkoper, toen ik de winkel inging. Nadrukkelijk wees hij aan: december. Nieuw! Ik weigerde en kwam kort daarna weer buiten. De man met ‘Het daklozen woord’ liep net achteraan op de parkeerplaats naar een auto, met buitenlandskenteken, en startte. Ook op internet heb ik nu teveel gezien om langer ‘klant’ te zijn.