De afgelopen twee jaar heb ik vele mensen gesproken die herinneringen hebben aan de oorlogsjaren. Dan ging het met name over de creativiteit dat onder de mensen aanwezig was. Van niets werd er iets gemaakt en alles werd her- en hergebruikt. Niet alleen stoffen kregen een ’tweede leven’ maar ook garens. De gehaakte beddensprei werd uitgehaald en het garen opnieuw gebruikt. Te klein geworden of gedeeltelijk versleten gebreide of gehaakte kleding werd uitgehaald en opnieuw verwerkt tot (kinder)kleding of ondergoed. Kinderkousen werden zonder hielstuk gebreid om snelle slijtage tegen te gaan en tegelijkertijd rekte de voorvoet gemakkelijker mee met de groeiende kindervoet.
Miniatuurbreiwerkjes werden gemaakt op onder andere lucifers, zoals ik onlangs zag. Ik wilde ook wel eens proberen om zo’n klein breiwerkje te maken. Zie het resultaat. Nu dacht ik dat het best aardig gelukt was op die onhandige lucifers! Maar gisteren zag ik op de expositie ‘De moed om door te gaan’ in de Casteelse Poort een ‘super’ klein breiwerkje op ‘super’ kleine stokjes. Een waar kunstwerkje. Mijn fröbelwerkje valt daarbij in het niet!!
waar hadden ze dat op gebreid dan? op naainaalden of zo?
vaak vind ik zelf dat priegelwerk wel heel erg mooi, juist omdat het moeilijker is om te maken.
maar je poging op die luciferstokjes is ook heel erg leuk!
groetjes
Dat kunstwerkje was op een soort super kleine dunne satestokjes gemaakt. Misschien hadden ze zelf wel deze stokjes gemaakt. Satestokjes zijn rond en waarschijnlijk gemakkelijker om mee te breien.
Misschien moet ik dat ook nog een keer uit proberen of doe jij dat Anneke?
Groetjes,
Berthi
Erg leuk Berthi om dit te zien .Zelf heb ik als oudste dochter in gezin Van 12 kind.veel met uitgehaalde wol truien gebreid voor mijn jongere broers en zussen en PONCHO’S , weer hot!
Ook werd er gebreid op cocktailstokjes ,’n klein breiwerkje dus , een spelderachter en dat was je broche!
Groeten Marijke
wat leuk. Ik heb ooit zo’n klein breiwerkje gemaakt om als broche te gebruiken. Volgens mij had ik het gebreid op gewone naalden en daarna het breiwerkje overgezet op cocktailprikkers met een brochespeldje achter het breiwerkje.
Marja Eeldert.
Gelukkig hebben wij de beschikking over voldoende breinaalden, zodat we een klein breiwerkje eenvoudig over kunnen brengen op b.v. cocktailprikkers. In de oorlogskampen had men bijna niets en werd je gedwongen om creatief te denken. Maar zo’n klein breiwerkje als broche ziet er erg leuk uit!
Groetjes, Berthi