Parijs en Kopenhagen


Tineke maakte van de kaart (Sacré-Coeur) uit de jaren ’80 van de vorige eeuw een textielkaart. Tineke: ‘Ik wilde het servet gebruiken met de mannen buiten de kroeg aan een tafeltje, maar dat was niet handig op deze kaart. De ondergrond is veel te druk. Daarom heb ik over het onderste stuk toch maar stempels gezet, waarvan ik er eentje heb ge-embossed (d.w.z. met speciale doorzichtige inkt gestempeld, er poeder over gestrooid en verhit met een heat tool).’ Aan de achterzijde van de kaart heeft Tineke kalkpapier bevestigd en dit met de naaimachine vastgestikt. Het resultaat is verrassend en door de bewerking van Tineke krijg je meer diepte.


Als je kaarten waar bijvoorbeeld een gebouw op staat, gaat omtoveren tot een hedendaags effect dan vind ik dat absoluut geen ‘mishandelen’ van de kaart. Ik was blij verrast! Op bovenstaande kaart zie je twee afbeeldingen van een floating pen. Misschien kun je dit bericht over de floating pen nog herinneren? Door het verhaal van Tineke kijk ik nu altijd uit naar een floating pen. Ze liggen niet meer voor het ‘oprapen’ en dat maakt het misschien des te specialer. In Kopenhagen vond ik een mooie floating pen van Amalienborg.


Op de achtergrond zie je Amalienborg, op de voorgrond Frederik V en de float is een paleiswacht zoals je die kunt zien in dit bericht.

Lidl sokken


Amsterdam Fashion Week zit erop. De meest spraakmakende show was die van Lidl. Vooral de witte sportsokken met het Lidl logo vielen in de smaak bij de genodigden. Marketingmanager Christine Braun zei na afloop van de show: ‘Het werd zo hysterisch rondom die sokken, dat we nu overwegen ze eenmalig in de winkel te verkopen.’ Zullen de witte sportsokken met het Lidl logo een trend worden? De gasten van de show horen voorlopig bij de weinig gelukkigen die de sokken al in hun bezit hebben.

Amalienborg

Nadat ik het koninklijk schip Dannebrog op de foto had gezet en de rondvaart in Kopenhagen ten einde was, liep ik naar de residentie van de Deense vorstin Margrethe II van Denemarken en haar twee zonen Frederik en Joachim met hun families: Amalienborg. Het was rond de klok van 17.30 uur en ik kwam op het goede moment, het was tijd voor de wisseling van de wacht bij de residentie.





Deense royals in klederdracht


Het koninklijk schip Dannebrog dat ik fotografeerde tijdens een rondvaart door Kopenhagen op 21 juni 2018.

Van 23 tot en met 26 augustus 2018 brachten kroonprins Frederik en kroonprinses Mary van Denemarken een bezoek aan de Faeröer eilanden. Ook hun vier kinderen gingen mee op reis met het koninklijk schip Dannebrog dat als vervoermiddel, ontvangstruimte en hotel zou dienen.


Prins Christian (12), prinses Isabella (11), en de tweeling Josephine en Vincent (7).


De koninklijke familie draagt de klederdracht van de Faeröer eilanden dat ze cadeau kregen ter gelegenheid van hun bezoek aan de eilanden. Het kostuum van de man heet sjóstúka en bestaat uit een shirt, een hoed, een geborduurd vest, een wollen broek tot op de knieën en gebreide wollen kousen. Het kostuum van de vrouw wordt stakkur genoemd en bestaat uit een gebreide trui, een geborduurde of geweven shawl en schort, een geweven rok en een zwarte cape.

Foto’s koninklijke familie: Kongehuset

Liefdesknoop


Wieteke van Zeil bespreekt wekelijks voor de Volkskrant opmerkelijke en veel betekende bijzaken in de beeldende kunst. Op 1 september 2018 kwam de liefdesknoop aan bod.

Wieteke van Zeil: ‘Henry Lee was van 1559 tot 1590 de champ van Elizabeth, en in dit vreemde portret laat hij dat zien. Zijn mouw is een beetje vlak geschilderd, ik had er nooit uit kunnen opmaken welke stof de Vlaamse schilder wilde weergeven, maar volgens National Portrait Gallery is het geborduurd linnen. Zwart en wit waren de kleuren van de koningin, net als rood en goud en dit hele portret is daarmee in haar kleuren geschilderd, een symbolische manier om loyaliteit te tonen. … De liefdesknoop staat hier voor Lee’s verbond met de koningin. De cirkels op de mouw zijn gestileerde armillairsferen – een symbool dat Elizabeth zelf ook droeg. Er is geen hemellichaam of aardbol in te herkennen, zoals eigenlijk hoort bij een armillairsfeer, maar de symboliek spreekt bijna voor zich; de harmonie van het universum en de plek van de wereld tussen de sterren, plus in het algemeen kennis en wijsheid.’

Alles blijft


Onderweg kwam ik een gedicht van Gerrit Komrij tegen.

Alles blijft

Daar stond een muur die ik heb aangeraakt.
De muur werd afgebroken. Van het puin
werd verderop een fundament gemaakt.
Ik plantte een fruitboom in mijn oude tuin.

Die werd geasfalteerd. Vijf meter diep
Houdt zich een wortelstronk nog grommend koest.
Vijf eeuwen lang desnoods. De Spaanse griep
Landt ooit op Mars omdat ik heb gehoest.

Er was een vriend aan wie ik heb geschreven,
Een rots waar ik mijn naam in heb gekerfd.
Je bent een deel van alles bij je leven
En alles blijft bestaan wanneer je sterft.

DICHTER.

Van 3 tot en met 9 september 2018 is het de Week van de Alfabetisering. Bij de boekhandel zag ik afgelopen maandag een speciale uitgave van DICHTER. liggen en kocht het meteen. Deze speciale editie vraagt aandacht voor laaggeletterdheid. Het is belangrijk dat de vicieuze cirkel wordt doorbroken en dat alle kinderen in een taalrijke omgeving kunnen opgroeien.

DICHTER. is een nieuw tijdschrift voor jeugdpoëzie met meer dan 75 nieuwe gedichten van meer dan 25 dichters. De gedichten zijn voor kinderen van 6 tot 106. De fraaie illustraties maken het tijdschrift nog aantrekkelijker. Ik heb meteen een abonnement genomen op DICHTER.!


Bij de illustratie op de cover hoort het volgende gedicht van Theo Olthuis:

Zoals ik ooit fietsen leerde

met vallen en opstaan

kilometer na kilometer,

zo leer ik nu lezen en schrijven

en het gaat steeds beter!

Carl de Keyzer – DPR Korea Grand Tour

Museum Helmond toont tot en met 23 september 2018 90 grootformaat kleurenfoto’s van Carl de Keyzer. Deze serie foto’s maakte Magnum-fotograaf Carl De Keyzer tijdens vier reizen in 2015 en 2017, oftewel zestig dagen door Noord Korea. Hij bezocht meer dan 220 locaties in het meest geïsoleerde land ter wereld. Carl de Keyzer is de eerste westerse fotograaf die zoveel locaties in het land van 25 miljoen inwoners bezocht. Weliswaar steeds begeleid door twee staatsgidsen en een chauffeur met minibus. Van de 400 foto´s die hij aan de censuur voorlegde werden er – tot zijn eigen verbazing – slechts drie afgekeurd.



Op 16 juni werd Carl de Keyzer geïnterviewd in Museum Helmond.


Vanmiddag was Carl de Keyzer aanwezig in Museum Helmond om een rondleiding te verzorgen, te vertellen over zijn reizen door Noord-Korea en hoe het is om onder lastige omstandigheden te fotograferen.

In de filmzaal wordt permanent de documentaire Under the Sun (2015) van de Russisch-Letse regisseur Vitaly Mansky vertoond. Een verontrustende film over het maken van een propagandafilm. We volgen het achtjarige meisje Zin-Mi en haar ouders in modelstad én hoofdstad Pyongyang.
Deze documentaire kun je ook bekijken op Netflix.