Meneer Van der Peet had ’t altijd zo heet – Annie M.G. Schmidt
Zoals iedereen weet
kan meneer Van der Peet
niet zo bijster goed tegen de hitte.
O, hij had het zo heet
en hij heeft zich ontkleed
en hij is in de koelkast gaan zitten.
’t Was een heerlijk gevoel,
want daar had hij het koel
en hij is er zijn krantje gaan lezen,
maar het hele gezin
zocht zich gek in ’t begin
en riep steeds: Waar zou vader toch wezen?
En het duurde een week
voor de keukenmeid keek
in de koelkast, op zoek naar augurken.
En ze slaakte een kreet,
want meneer Van der Peet
zat daar midden in ’t ijs op z’n hurken.
Ach, ze wisten geen raad!
Als een diepvries-tomaat
zat hij daar in het ijs opgesloten.
Maar mevrouw zei, heel wijs:
Leg het hele blok ijs
bij de kachel, voorzichtig, niet stoten!
Bij het knappende vuur
smolt het ijs op den duur
en meneer Van der Peet kon weer praten.
Hoe, wat heb ik het heet,
zei meneer Van der Peet,
waarom heb je me daar niet gelaten?
Nu vertelt hij het vaak
aan een klant in de zaak:
‘k Heb een week in de koelkast gezeten.
’t Was zo fijn, ik bedoel:
’t was zo rustig en koel,
’t was een weekje om nooit te vergeten…
Vorig jaar plaatste ik het gedicht Pas op voor de hitte – Annie M.G. Schmidt.
