De musea gaan vanaf maandag 1 juni weer open. Je zult voor de meeste musea wel een online-ticket met tijdslot moeten kopen. Dit geldt in ieder geval voor de Kunsthal in Rotterdam waar je de expositie Extra Large – Wandkleden van Picasso en Le Corbusier tot Louise Bourgeois kunt gaan bekijken.

Voor het eerst in Nederland presenteert Kunsthal Rotterdam een groots overzicht van imposante wandkleden naar ontwerpen van beroemde kunstenaars als Picasso, Le Corbusier, Miró, Vasarely en Louise Bourgeois. De tentoonstelling Extra Large belicht een periode van honderd jaar, met wandtapijten van direct na de Eerste Wereldoorlog tot nu, en ontvouwt een vrijwel onbekend aspect uit het oeuvre van veel moderne en hedendaagse kunstenaars. Zij gebruiken de eeuwenoude weeftechniek als basis voor hun textielkunst en interpreteren deze steeds opnieuw. Het grootste deel van de ruim zestig werken is vervaardigd in het historisch instituut Manufacture des Gobelins in Parijs. De metershoge, handgeweven wandkleden zijn door hun combinatie van artistieke finesse en buitengewoon vakmanschap ongeëvenaard en een lust voor het oog en maken zichtbaar hoe verrassend actueel het traditionele ambacht van weven is.

Alain Séchas (*1955), A Map of Japan, 2012-2017. Manufacture des Gobelins 300 × 240 cm, wool, silk. Collection Mobilier National. © Alain Séchas, c/o Pictoright Amsterdam 2019. Foto: Isabelle Bideau.

De Franse kunstenaar Alain Séchas (1955) schilderde het ontwerp van dit wandkleed. Het object is met zoveel vakkundigheid geweven dat het lijkt alsof ook dit oppervlak is bedekt met een dikke laag verf.

Door nieuwe garenkleuren te ontwikkelen en een mix van wollen en zijden draden te gebruiken, zijn de schakeringen van het ontwerp zo getrouw mogelijk nagebootst. Ook al zien we een abstracte compositie, de titel neemt je in gedachten mee naar Japan en laat je fantaseren over de lente, wanneer de kersenbloesems afsteken tegen een blauwe lucht.

Vanaf maandag 1 juni is dit werk – en vele andere – te bewonderen in de tentoonstelling Extra Large.

MaaikeW: ‘Vlak voor mijn moeder overleed, vertelde ze over de zilveren vingerhoed in haar naaidoos waar ik goed op moest passen, ze had hem van haar zus gekregen. Zelf kocht ik twee setjes in een mooi doosje met een borduurschaartje en vingerhoed, zwaar in de hand liggend. Een luxe gedurende het borduren, zo beschouw ik het en ik begrijp dat dat vroeger en nu gekoesterd wordt. Op deze kaart een uitgebreide chatelaine. Vervangen zal onmogelijk zijn, het kost al ettelijke duizenden euro’s om een chatelaine aan te schaffen. Chatelaines werden tussen de 16e en de 19e eeuw gedragen als een gordel om de middel.’

Hier zie je letterbak-borduurwerkjes op Bristol board van Betty Boorsma. Vandaag laat ik je enkele leporello’s van Betty zien waarvan het borduurwerk eveneens gemaakt is op Bristol board. De leporello wordt mooi opgeborgen in een passend doosje.

Hier zie je een letterbak die gevuld is met kleine borduurwerkjes. Vandaag laat ik je iets vergelijkbaars zien, maar dan zijn de borduurwerkjes gemaakt op Bristol board door Betty Boorsma.

In dit bericht maakte ik melding van de schapenboutmouw. Gisteren droeg koningin Máxima tijdens haar werkbezoek een beige jurk met de schapenboutmouwen. De jurk komt van het Zweedse modehuis H&M en is daar te koop voor € 49,99.

Een boek gewond!

Er valt een boek van tafel.
Het klettert op de grond.

Het boek zegt niks.
Het boek ligt stil.
Het boek lijkt zwaargewond!

Ik grijp de telefoon,
bel bibberend 1 1 2.
De boekenambulance komt vlug
en draagt het boek voorzichtig mee
naar het boekenziekenhuis.

Ik blijf in mijn eentje thuis.

Even later komt hij terug.
‘Geen woord gebroken,’ zegt het boek.
‘Alleen wat last van mijn rug.’

gedicht: Erik van Os en Elle van Lieshout
beeld: Job van Gelder

MaaikeW: ‘Deze letterkast is gevuld met kleine borduurwerkjes wat een werk moet zijn geweest; het uitzoeken van passende patronen, het passend maken en vullen voor een vakje en het bedenken wat je met over gebleven vakjes gaat doen: ik begrijp de oplossing van het gebruik van houten knoopjes en een zilveren bedel. Geborduurd door een Jan Houtman kenner want ik herken de vierkante motieven. Zelf ben ik een doorborduurster, een merklap maar ook een breiwerk zijn aan mij besteed. Dezelfde activiteit, afwerking afhankelijkheid van het werkstuk. De ontspanning zit voor mij in het breien en borduren.’

In dit bericht lees je over letterbak-merklapjes en hier het vervolg.

Een prachtige zelfgemaakte kaart met veel handwerk van HildaB die op mijn deurmat viel! En zoals je ziet past de kaart perfect bij mijn blauwe hoekje!

Een terugblik naar textielpost uit Schokland van HildaB. Een mooi verslag schreef HildaB van haar bezoek aan Hofstede de Haemmaeker om de collectie merklappen van Jan Houtman te bekijken.

Een prachtige foto van Bill Binzen die als ansichtkaart wordt uitgegeven. Op de achterkant van de kaart staat het jaar 1988 vermeld. Is dit het jaar waarin de foto is gemaakt? De kleding van de kinderen zoals de ‘schortjes’ van de meisjes en de grote strik in de haren van het meisje doen vermoeden dat de foto mogelijk eerder gemaakt zou zijn. Bill Binzen heeft veel kinderen gefotografeerd; onder andere in Italië. Zou deze foto in het Zuid-Europese land gemaakt zijn? De meisjes en de jongen staan netjes achter hun schoolbankje, keurig de handjes tegen elkaar en de ogen dicht. Hierna is het vermoedelijk tijd om gezamenlijk te bidden. De jongen wordt afgeleid. Het is een beeld uit een vervlogen tijd.

Bovenstaande kaart kreeg ik in 2018 toegestuurd door HillyvanH samen met brownies zoals je hier kunt lezen. Hier zie je de kaart ingekleurd.