De rode draad

Anne de Vocht las mijn bericht Slow Fashion en vraagt of iemand weet waar oorspronkelijk de rode draad vandaan komt. Een interessante vraag, dus startte ik een zoektocht op internet. Het eerste wat ik vond was het artikel Waar komt die rode lijn eigenlijk vandaan?. Ik lees het volgende:

De beeldspraak rode draad is overigens ontleend aan de gewoonte bij de Engelse marine om in ieder touw een rode draad te vlechten, waardoor het als staatseigendom was gekenmerkt. Althans, dat heeft Goethe ooit beweerd en sindsdien zeggen wij het hem na.

Op de website Digitale Bibliotheek voor Nederlandse letteren lees ik:

De uitdrukking met de ‘rode draad’ verscheen in 1809 in het Duits (Goethe) en heeft zich in die taal met succes ingeburgerd. Uit het Duits kwam de spreekwijze over in het Nederlands. Het Frans en het Engels kennen de ‘rode draad’ niet. Goethe heeft die rode draad in het touwwerk niet gezien, hij kent hem alleen van horen zeggen. Genoeg om met het beeld te spelen en het in een klassieke zegging in zijn verhaal vast te leggen. Nergens blijkt, en allerminst uit Engelse bronnen, dat er ooit touwwerk met een rode (of een anders gekleurde) draad voor de Royal Navy geslagen werd. Doch ook zonder een feit gaat het woord zijn wegen die soms, ten onrechte, dwaalwegen worden genoemd.

Vervolgens kwam ik op de website Kroniek waar de schrijver op twee plaatsen in de bijbel de rode draad tegenkwam. Allereerst Genesis 38:

…Toen de tijd van de bevalling was gekomen, bracht ze een tweeling ter wereld. Tijdens de bevalling stak een van de twee zijn hand naar buiten. De vroedvrouw bond een rode draad om zijn hand ten teken dat hij zich het eerst had laten zien. Maar hij trok zijn hand weer terug, en daar kwam zijn broer tevoorschijn. ‘Wat een baanbreker ben jij!’, zei ze. Hij kreeg de naam Peres. Daarna kwam zijn broer, met om zijn hand de rode draad. Hij werd Zerach genoemd.

In het boek Jozua komt in hoofdstuk 2 en 6 de naam Rachab voor. Wikipedia zegt het volgende: … Daarna hielp Rachab de spionnen ontsnappen uit haar raam aan een koord (de verhaaltraditie wil dat de verspieders aan hetzelfde rode koord werden neergelaten). Later, toen het leger van de Israëlieten kwam, volgde zij de instructies op en werd ze met haar familie gered. Rachab en haar nakomelingen bleven onder de Israëlieten wonen.

Dan bestaat er een eeuwenoude mythe dat sommige mensen aan elkaar verbonden zijn door middel van een rode draad. Hier kun je de legende van de rode draad lezen.

Tineke ging ook op zoek en vond de volgende interessante links over de rode draad: The Story of The Red String, Red string, Red thread of fate en The legend of the red string of Japan.


Een vraag roept bijna altijd weer een vraag op. Worden de borduursters door bovenstaande verhalen geïnspireerd om regelmatig rood borduurgaren te gebruiken voor hun handwerk?