MaaikeW: ‘In 1878 was er in Leeuwarden een vrouwententoonstelling Voorwerpen van Nijverheid en Kunst door Vrouwen Vervaardigd. Bij digitalisering van glasnegatieven kwam hiervan een beeld naar voren waarop je de inrichting in de plaatselijke manege ziet. Volgens Marlies Stoter, conservator Fries Museum, gaat het nog jaren duren voor we de bijbehorende informatie compleet hebben. Het gaat dan om de museumgeschiedenis en deze helderder te krijgen en vooral zichtbaarder door de digitalisering van de glasnegatieven. Persoonlijk rinkelt bij mij een belletje bij het jaartal 1878, het vak “Nuttige Handwerken voor meisjes”, toen handwerken nog een vak was op de lagere school. Anno 2019 ligt tussen de tijdschriften in de winkel een Libelle breien met patronen. Van alle tijden gelukkig!’
Breien is van alle tijden volgens mij. Ik heb geen idee wat er tegenwoordig op school nog aan handwerken wordt gedaan. Ik vond het altijd fijn (ik ging voor het eerst naar school eind jaren 50). Maar ik herinner me wel de plakkerige breikatoen in zachte kleurtjes (geel en oudbakken groen), zwetende handjes en steken die je maar moeilijk van de pen kon krijgen. Met breiwol (hadden we toen al synthetisch?) was het vast gemakkelijker gegaan. Een zachtgeel beertje (althans een lijf met hoofd, 2 armen en 2 benen) en een zachtgroene cape met minderingen bij de hals en gemeerderd bij de cape waren het (inmiddels verloren) resultaat. Maar dat breien, dat verleer je nooit meer.
Als tiener wilde ik haken, en heb toen wel wat uitleg van mijn grootmoeder gekregen. De materialen echter die ik van mijn moeder kreeg (bolletje blauwe en bolletje oranje katoen) getuigden echter van niet veel interesse van die kant. Het gehaakte doekje in twee kleuren die met elkaar vloekten heeft nog jaren in de kast gelegen. Zowat tien jaar geleden ben ik terug begonnen (haken, breien, en recent ook wat met de hand naaien) onder impuls van mijn vrouw, die een fervent handwerkster en naaister is. Het doet mij heel goed.
PS ik ben een man