In de zomer van 1999 kwam Thera Tegel samen met haar man Kees naar de open dag die ik organiseerde voor de vereniging Merkwaardig. Op een gegeven moment begon ze tegen mij het ene reisverhaal na het andere te vertellen en over het prachtige textiel dat ze samen tegenkwamen op hun reizen. Helaas overleed Kees in 2003. Er brak een moeilijke periode aan voor Thera, maar in 2004 maakte ze een textielreis naar Georgië en daar vond ze haar liefde en geluk. Vanaf dat moment nam Georgië en het muziekensemble Khareba & Gogia een belangrijke plaats in haar leven. Thera boekte regelmatig een reis naar Georgië en de muzikanten kwamen regelmatig naar Nederland voor optredens. Wederom wilde ze op korte termijn naar Georgië gaan, maar het mocht zo niet zijn. Thera overleed op 21 juni en vandaag was het afscheid van haar in Zeist waar Levan Goliadze en Ioseb (Soso) Zurabauli prachtig zongen voor hun dierbare vriendin.

Thera heeft in de loop der jaren een fraaie etnografische textielcollectie opgebouwd waar haar ‘hele ziel en zaligheid in zat’ zoals ze mij eens schreef. Ze genoot van haar reizen, ze had mooie verhalen en ze koesterde haar textielcollectie. Thera heeft meerdere berichten voor mijn blog geschreven en ook stuurde zij textielkaarten voor het project Textielpost. Een goed moment om daar nog eens bij stil te staan en haar verhalen te lezen. Hierbij geef ik je de links naar een aantal berichten van Thera: Marokko, Roemenië I, Roemenië II, Aangeklede bloempot uit Roemenië, Chocoladekop met schotel uit 1851, vervolg Chocoladekop met schotel uit 1851, Textielpost uit Georgië en Textielpost uit India.
Thera schreef artikelen voor Handwerken zonder Grenzen zoals bijvoorbeeld een verhaal over haar reis naar Ethiopië in nummer 184 en in nummer 161 over haar reis naar Oezbekistan. Door haar mooie verhalen zal Thera niet vergeten worden.

Ik wil eindigen met de tekst van Bram Vermeulen die hij schreef voor zijn lied Testament dat vanmiddag werd voorgelezen:

Als ik dood ga, huil maar niet
ik ben niet echt dood moet je weten
‘t is maar een lichaam dat ik achterliet,
dood ben ik pas als jij me bent vergeten.

En als ik dood ga, treur maar niet
ik ben niet echt weg moet je weten
het is de heimwee die ik achterliet
dood ben ik pas als jij dat bent vergeten.

En als ik dood ga, huil maar niet
ik ben niet echt dood moet je weten
‘t is het verlangen dat ik achterliet
dood ben ik pas als jij dat bent vergeten
dood ben ik pas als jij me bent vergeten.

Deze linnenpers hoort bij de inboedel van Kasteel Geldrop.
De linnenpers van Kasteel Loenersloot staat te verstoffen op zolder.

Op deze snikhete dinsdag zoekt men graag verkoeling aan zee. Bovenstaand schilderij is van de hand van Evert Thielen; Groot strand, 2013. Meer afbeeldingen van schilderijen van Evert Thielen kun je hier bekijken.


Detail uit het schilderij Groot strand, 2013.

Tineke: ‘We zijn in de Provence (19 mei). Olijfbomen volop, de zon laat even verstek gaan. Ik houd van de robuuste stammen en de speciale kleur van de olijfbladeren. Vandaag naar de grote markt in L’Isle-sur-la-Sorgue, zo’n 22 km verder. Het stadje staat ook bekend om alle brocante zaken. Ik kocht een garenspoel (bobine) om thuis een bewerkte reep papier te spoelen. En zo leuk oude bloem- en groentezaden zakjes (ongebruikt), om mee in een journal te werken. Trend op de markt: dunne sjaals met afbeeldingen van schilderijen van Van Gogh.’


Tineke: ‘Momenteel (30 mei) vertoeven we in de olijvenstreek bij Nyons. Onze gîte heet Tanche, dat is ook de naam van een speciale olijvensoort die hier voor komt. Ik schreef geloof ik eerder dat de ladder gebruikt wordt voor de olijvenoogst, dat is niet zo. Het is voor onderhoud van de boom. Rijpe olijven worden geschud op doeken die onder de boom liggen. Hier vind je dus volop olijven, olijfolie, zeep, tapenade … . Vooral de olijfoliezepen zijn heerlijk. Er gaat altijd wat geurends mee naar huis.’


Ik heb in verschillende kasten blokken olijfoliezeep liggen omdat het heerlijk ruikt en de zilvervisjes houden er naar mijn idee niet zo van.

Een blok Savon de Marseille zeep.
Het is niet de eerste keer dat Tineke de Provence bezocht, hier, hier, hier en hier vind je mooie textielkaarten die Tineke stuurde.

Plak mooie ansichtkaarten op de ramen van de voordeur.

MariekS: ‘De tartan van Clan MacNicol. De vrouw draagt een mooie broche/speld. Van vele clans was er een dergelijke kaart gemaakt, ik had ze allemaal naar je kunnen sturen.’

In dit bericht zie je de tarten van Clan Cumming.


MariekeS: ‘Deze kaart stond op Balmoral Castle in Schotland. Deze kilt van prins Charles lijkt te zijn gemaakt van een mengsel van wol met viscose. Dergelijke stof wordt gebruikt voor kilts bij de Highland Games; iets minder warm dan 100% wol. Gister “kilt-les” gehad van een kleermaker in Iverness.’

Een terugblik naar kilts kun je hier en hier vinden.

LiciaH: ‘Ben vandaag (12 juni) in A’dam voor de presentatie van Pieta’s boek – My Mother’s Mother’s Mother – aan het Spui. Ik liep vanaf CS naar de Herengracht, 1e stop bij het Klederdrachtmuseum, daar hangen de truien van Stella Ruhe en nu zit ik met een kopje thee uit te rusten in het Tassenmuseum. Het is een hele tippel over de grachten, maar wel leuk om weer eens in A’dam te zijn.’

Afbeelding: Wollen dekens met etiket ‘Made in Holland’, jaren ’50. Je zag deze textielkaart eerder in het bericht van 10-12-2011


Wollen dekens zullen we de komende maanden niet nodig hebben. Men voorspelt wederom een zeer warme zomer waardoor we eerder behoefte hebben aan een airco. Op bovenstaande foto zie je twee dekens die ik als kind op mijn bed had liggen. Eigenlijk waren twee dekens niet voldoende met die strenge winters. Het was altijd koud en de ijsbloemen stonden op de ramen. Welk kind van tegenwoordig weet nog wat ijsbloemen zijn?

MaaikeW: ‘Van het speldenkussen heb ik de indruk dat het decennia opnieuw uit wordt gevonden in een andere vorm zoals de Quaker Pinballs. Het is in elk geval een verzamelobject geworden waardoor ongedateerde speldenkussens nog steeds worden gekoesterd zoals dit exemplaar in bezit van Mayken Geersing-Dominicus.’

Het speldenkussen met vier buck’s point klosjes uit Groot-Brittannië heeft als tekst: When the golden sun is sinking – And your mind from care set free – When of other you are thinking – Will you sometime think of me.

Komt het speldenkussen je bekend voor? Dat kan, want het verscheen als eender op dit blog. Hier staat de textielkaart die IneM in 2013 verstuurde voor het project Textielpost.

‘Doggybag’, de foto maakte ik in Amsterdam.

IneM: ‘Deze zaterdag (1 juni) naar HMdB Goes voor Draad en Dracht. Hele mooie merk- en stoplappen en de toepassing in de klederdracht. Dit was de enige kaart die ik kon vinden met een beetje dracht erin. Weer een mooie tentoonstelling en een leuke ontmoeting met enkele Merkwaardig leden.’

Afbeelding: Zuid-Beveland, poserende vrouwen en kinderen in dracht.

De tentoonstelling Draad en Dracht in het Historisch Museum De Bevelanden in Goes is te zien tot en met 31 oktober 2019.