Chim (David Seymour) – legendarisch fotojournalist

Chim (David Seymour): ‘Ik ben een fotograaf en kan weinig met woorden. Ik spreek de taal van beelden. Ik kijk om me heen en probeer te vangen wat ik zie.’

In het Joods Historisch Museum in Amsterdam is tot en met 10 maart 2019 een indrukwekkende fototentoonstelling te zien van David Seymour (1911-1956), ook bekend onder de naam Chim.

David Seymour was een van de grootste documentaire fotografen van de 20ste eeuw en samen met zijn vrienden Robert Capa en Henri Cartier-Bresson in 1947 grondlegger van het fotobureau Magnum Photos. Zijn fotografie bestrijkt een periode van bijna 25 jaar, van de vroege jaren dertig tot zijn plotselinge dood in 1956, en toont de meest heftige gebeurtenissen van die tijd: de grote vooroorlogse politieke demonstraties en stakingen in Frankrijk, de Spaanse Burgeroorlog, en de opbouw van het verwoeste Europa na de Tweede Wereldoorlog. Met name zijn foto’s van door de oorlog getraumatiseerde kinderen trokken destijds de aandacht. De bescheiden Seymour bleef lang in de schaduw van zijn beroemde vrienden en geniet weinig bekendheid bij het grote publiek. Deze verrassende en indrukwekkende tentoonstelling zal hier zeer zeker verandering in brengen. De tentoonstelling is samengesteld door het International Center of Photography in New York.


Deze foto van de drie dames die een Bigouden muts dragen is te zien op de tentoonstelling. De opvallende hoge muts is al vaker het onderwerp geweest op dit blog. Voor meer informatie ga je naar dit bericht en klik vervolgens op de diverse links.


In Regards een fotoreportage van Chim.

Chim’s foto’s van Frankrijk en de Spaanse Burgeroorlog verschenen tussen 1934 en 1939 regelmatig op de voor- en achteromslag van het linkse weekblad Regards. Het blad koos voornamelijk portretten van boeren, arbeiders en soldaten die trots hun werk doen. Ze werden vaak aangekondigd met koppen als: ‘opzienbarende foto’s van Chim’ of ‘aangrijpende reportage van Chim’, waarmee zijn werk een status kreeg die daarvoor slechts voorbehouden was aan schrijvers.