Geniet van mooie zonnige pinksterdagen!

Meghan Markle onthulde al eerder dat haar ideale trouwjurk ‘klassiek en eenvoudig met een moderne twist’ zou zijn. De Britse modeontwerper Clare Waight Keller van het Franse modehuis Givenchy kreeg de eer om dit waar te maken. ‘De focus van de jurk ligt bij de open halslijn die de schouders subtiel markeert en de smalle heuplijn uitlicht,’ aldus de verklaring van Kensington Palace. De driekwart mouwen zorgen voor een moderne touch. De ietwat geschulpte taillelijn is goed zichtbaar en aan de achterkant loopt de jurk uit in maar liefst zes banen met onderjurk in een driedubbele geweven zijden organza.


De vijf meter lange sluier van Meghan is versierd met bloemen die voorkomen in de flora van de 53 landen waar de Commonwealth uit bestaat. Dit was een wens van de Amerikaanse actrice. Honderden uren waren nodig om de handgeborduurde bloemen in zijdegaren en organza aan te brengen dus het is geen wonder dat de bruidsjurk uiteindelijk op de prijs van zo’n 115.000 euro kwam. Twee stuks zijn Meghan haar absolute favoriet: de Wintersweet bloem die bij Kensington Palace groeit en de California Poppy, afkomstig uit haar geboorteplaats, Californië. Ook zijn er op de sluier tarwe stengels te zien die symbool staan voor liefde.


De sluier wordt op zijn plaats gehouden door een diamanten tiara, die ooit werd gedragen door koningin Mary. De diadeem werd vervaardigd in 1932 en de speld van het sieraad is afkomstig uit 1893.


Laten we het kostuum van prins Harry niet vergeten. Hij draagt een militair uniform. Het donkere pak met rode accenten is het uniform van de Blues and Royals, een van de twee regimenten van de Household Cavalry. Koningin Elizabeth heeft daarvoor speciaal toestemming gegeven, meldt Kensington Palace.

Koningin Elizabeth maakte vanochtend de titels bekend die prins Harry en Meghan krijgen na hun ja-woord. Prins Harry wordt benoemd tot hertog van Sussex, graaf van Dumbarton en baron Kilkeel. Meghan wordt hertogin van Sussex.

Wat zou de onlangs overleden Hubert de Givenchy trots zijn geweest om Meghan in een trouwjurk te zien van zijn modehuis!

De monteur kan vrijdag komen. Niet eerder? Nee, vrijdagochtend is pas de eerste gelegenheid. Na een week zonder telefoon en internet zijn we er weer.

Het pinksterweekend (19 tot en met 21 mei 2018) exposeert Ine Keitz enkele stukken uit haar collectie tijdens KunstOer; een manifestatie in en om Winterswijk waar erfgoed, kunst en de natuur samenkomen in een prachtige route. Ine Keitz laat een aantal ontwerptekeningen en vier outfits zien met veel handwerk zoals tweedehands wol geknoopte randen aan een sjaal en kralenversiersels op de rokken. Het grootste deel van de collectie is gemaakt van recycled textiel. Zij verkoopt tijdens dit weekend onder andere sjaals, sporttassen, capuchonsjaals en boodschappentassen.

Deze uitspraak van Erasmus spreekt boekdelen!

Sommige mensen willen niet op de foto, anderen smeken of ik alsjeblieft een foto van ze wil maken!

Zelfs in mijn jeugd hoorde een flesje eau de cologne voor kinderen tot de inhoud van je kindertasje!

In menig damestasje hoorde een flesje eau de cologne tot de vaste inhoud. Boldoot was één van de fabrikanten die de eau de cologne – in de volksmond odeklonje genoemd – verkocht. Er was een Boldootwinkel in de Kalverstraat 96 in Amsterdam, waar zij weer vertrokken in 1969 of 1970. Het pand van Boldoot lag vlak naast het Burgerweeshuis van Amsterdam; het huidige Amsterdam Museum. Niet zo gek dat Boldoot een parfumflesje in de vorm van een burgerweesmeisje en -jongen uitgaf. Tineke kwam op internet zo’n fraai parfumflesje tegen.

Het burgerweesmeisje van Boldoot heeft een stop in de vorm van een kroon. Deze flesjes met een kroon zijn gemaakt vanaf circa 1890 tot circa 1939 in Duitsland en enkele andere landen. Soms kan de vorm van de stop je helpen om de maker te achterhalen. Zo gebruikte Boldoot de ‘barrel-shaped stopper’.


De burgerweesjongen leunt tegen een Amsterdammertje en heeft net als het burgerweesmeisje de bijbel in de hand.


Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed / Gerard Dukker, 1961. Licentie: CC BY-SA 4.0
WinkelStories vertelt het volgende over de Boldootwinkel: ‘In de Kalverstraat 96 werd in 1919 de beroemd geworden Boldootwinkel annex showroom ‘In ’t Geurighe Rooske’ geopend naar een ontwerp van architect Jordanus Roodenburgh (1886 – 1972). In de jaren zestig deed Boldoot de winkel van de hand. Het prachtige interieur belandde op de container, de pui kwam op de lijst van Monumentenzorg. Dat dat laatste nog geen waterdichte garantie biedt voor het behoud, blijkt uit het feit dat de toenmalige eigenaar van de broodjeswinkel de ingang in het midden heeft laten verplaatsen naar opzij, waarna later nog meer afbraak volgde. Kortom van de creatie van Roodenburgh en de zijnen is vrijwel niets meer over.’

Volgens overlevering wordt beweerd dat `s morgens, na opening van de Boldootwinkel, één van de medewerkers een flesje eau de cologne over de stoep liet leeglopen zodat de aangename geur de passanten opmerkzaam maakte op het feit dat men deze geurtjes aldaar kon kopen.


Zo ziet de gevel van de voormalige Boldootwinkel er nu uit.

Verzet staat in 2018 centraal in herdenkingen, vieringen, musea en educatie. Het gaat daarbij om verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog en ook de inspiratie die het ons nu nog biedt. 2018 is het Jaar van Verzet. In samenwerking met Cartoon Movement hebben internationale cartoonisten speciaal bij het jaarthema cartoons gemaakt. Bovenstaande afbeelding vond ik afgelopen woensdag als Boomerang kaart in Amsterdam. De cartoon An unusual game is gemaakt door Sergii Fedko – Oekraïne.

Kijk voor de activiteiten van vandaag op de website van Nationaal Comité 4 en 5 mei.

Gisteren bezocht ik twee fototentoonstellingen in Amsterdam. Te beginnen met Maria Austria. Leven voor de fotografie in het Joods Historisch Museum en Seydou Keïta – Bamako Portraits in Foam.

Tot en met 16 september 2018 is in het Joods Historisch Museum een tentoonstelling te zien over de bekende Amsterdams-joodse fotograaf Maria Austria (1915-1975). Hierin wordt voor het eerst haar omvangrijke en veelzijdige oeuvre uit de jaren 1930-1975 in onderlinge samenhang getoond. Een indrukwekkende expositie!


Tot en met 20 juni 2018 is in Foam de tentoonstelling Seydou Keïta – Bamako Portraits te zien. Prachtige portretten heeft Seydou Keïta gemaakt.

In 1948 opende Seydou Keïta (1921-2001, Mali) zijn portretstudio in de nieuwe, levendige wijk Bamako-Coura, Mali. In tegenstelling tot de vele westerse fotografen die tot dan toe Afrikanen vooral hadden vastgelegd als object van fascinatie of om kolonisatie te legitimeren, maakte Keïta portretten van zijn landgenoten voor hun eigen gebruik. Men kwam naar de studio van Seydou Keïta om zich op zijn mooist te laten vastleggen: in jurken met opvallende stoffen en extravagante vormen, statige hoofdtooien, of in een westers pak met strikje, stoer leunend op een motorfiets of met een radio onder de arm. Keïta’s portretten tonen hoe de bewoners van Bamako zichzelf zagen en hoe ze gezien wilden worden. Zijn oeuvre weerspiegelt een tijdsbeeld van Malinezen in de jaren vijftig en zestig: de periode van Bamako’s transitie van een kosmopolitische stad in een Franse kolonie naar de trotse hoofdstad van een onafhankelijk Mali.

Keïta’s bijzondere archief van meer dan 10.000 negatieven kwam in 1992 aan het licht dankzij André Magnin, toenmalig curator van de collectie hedendaagse Afrikaanse kunst van Jean Pigozzi. Er werden moderne afdrukken van Keïta’s negatieven gemaakt waardoor zijn werk in de kunstwereld kon worden geïntroduceerd. Dit bezorgde hem internationale roem. De tentoonstelling in Foam bestaat uit gesigneerde moderne afdrukken en een ruime selectie aan unieke vintage prints.