Afgelopen zaterdag bezocht ik de tentoonstelling Jan Taminiau – Reflections in het Centraal Museum in Utrecht. Zeer de moeite waard! Hier enkele sfeerbeelden die ik zaterdag maakte.

De eerste zaal is de balzaal. De kleurrijke avondjaponnen in degradé, het geraffineerde driedimensionale borduurwerk dat zachtjes meedeint in de dans, glazen ronde kralen die als dauwdruppels fonkelen in het licht. Fragiel, gevoelig én krachtig. Elke paillet is met de hand vastgezet, soms laag over laag en deels met tule bedekt. Beweging is hierbij cruciaal: ‘Ik borduur een jurk soms zwaarder aan de bovenkant dan aan de onderkant. Als hij bedoeld is om in te dansen dan maak ik de onderkant vloeiender. Door het borduren manipuleer je de stof om deze te bewegen zoals je wilt. Hiermee breng je de magie tot leven. Sommige jurken dragen wel zeven kilo gewicht aan borduurkralen met zich mee, als dat gaat bewegen krijg je een soort vloeiend slow-motioneffect.’



Catsuit; The Exploration Collection 2017. Neopreen, tule, organza, borduursel, kralen en pailletten.



L’Image Tranquille collectie, 2013.
Het idee van L’Image Tranquille werd geboren toen Jan Taminiau opnieuw zijn toevlucht vond in zijn nostalgische herinneringen aan zijn grootmoederszolder. De tijd dat hij struikelde over oude boeken en antieke beelden gemaakt van marmer. Geïntrigeerd door dit, werd Jan aangetrokken en geobsedeerd door de unieke patronen van de marmeren stukken en hun verschillende visuele aspecten. Jan marmerde zijn gekozen stoffen en accessoires en creëerde individuele ontwerpen en patronen.


Mantelpak; Marvelous collectie 2015, leer, zijden georgette, borduursel, kralen, veren en pailletten.
De Marvelous collectie is een ode aan de vrouwelijke vormen en geïnspireerd op de superheldinnen uit Marvelstripboeken (bekend van bijvoorbeeld Spiderman en de Hulk). Bij de stripheldinnen in deze verhalen, doorgaans de underdog, zijn de vrouwelijke rondingen flink geaccentueerd. Jan Taminiau stimuleert om het vrouw-zijn juist te vieren en vertaalt dit op speelse wijze in zijn ontwerpen.


Jurk gedragen door koningin Máxima tijdens Prinsjesdag 2015. De jurk heeft een lichte kleur en de rok is handbeschilderd. De japon is geïnspireerd op de Japanse kamer in Huis ten Bosch.

De jurk op de voorgrond komt uit de collectie ‘Couture 2014’.


De expositie Jan Taminiau – Reflections is te zien tot en met 26 augustus 2018 in het Centraal Museum in Utrecht. Informatie over de publicatie JAN TAMINIAU die gelijktijdig verschijnt met de tentoonstelling kun je hier lezen.

Het is 1993 en Jan Taminiau zit in het examenjaar van de Tilburgse Beatrix Mavo. Leraar Nederlands Cees Weltevreden laat zijn leerlingen van de 4e klas opschrijven wat ze later willen worden. Jan Taminiau schrijft het volgende: ‘Ik zit na 4 jaar Beatrix mavo eindelijk in het exame jaar. Het is wel 4 jaar ploeteren geweest maar ik heb het gehaald. Maar dan komt de keus wat ga je doen na die 5 jaar mavo. Wat wordt het, een sprong in het diepen of iets met zekerheid, pa en ma weten het ook niet want soms zeggen ze je komt maar bij ons werken en volg maar cursussen maar dan zeggen ze weer ga maar naar school want we willen je niet van je studie ontnemen. Maar als ik kies voor een school voor wat voor school kies je dan. Iets kreatiefs maar wat voor kreatieve schoolen zijn er zo veel en wat is leuk om te doen. Want ik wil me nog niet beperken tot iets bepaalds en tot wat ik me wil richten (de mode richting) dat vinden mijn ouder niet goed want je komt in een enge wereld terecht waar ik volgens hun nog niet ben tegen opgewassen. Ze zullen wel gelijk hebben dus stel ik het nog 1 jaar uit.’

25 jaar na het examenjaar aan de Beatrix Mavo is Jan Taminiau een grote bekendheid in de Nederlandse modewereld. Hij koos voor de modeopleiding Artez in Arnhem, nam deel aan de Amsterdam Fashion Week en vanaf 2004 heeft hij zijn eigen label JANTAMINIAU (Foto’s van Jan Taminiau uit 2003 kun je hier bekijken.). Zijn naam werd in 2009 in één klap in heel Nederland bekend toen prinses Máxima het ‘postzakjasje’ droeg. In 2013 maakte Taminiau twee jurken die Máxima droeg bij de inhuldiging van koning Willem-Alexander. De inhuldigingsjurk is het absolute hoogtepunt van zijn carrière. Taminiau: ‘Dit was een droom die uitkwam. Het is de meest prestigieuze opdracht die ik ooit heb gehad en het succes ervan heeft mij en mijn merk sterker gemaakt.’ Een jaar later – in 2014 – ontving Taminiau de Grand Seigneur, de belangrijkste Nederlandse modeprijs.

En nu worden in het Centraal Museum in Utrecht tientallen topstukken van Jan Taminiau tentoongesteld. Gelijktijdig bij deze expositie verschijnt de publicatie JAN TAMINIAU, uitgegeven door Waanders & de Kunst.

De uitgave JAN TAMINIAU is geen leesboek want dat wilde de modeontwerper niet. Taminiau: ‘I wanted it to be a book about how I have been looking at things and what I have been seeing. As a dyslexic, I have never really read words. I was never conditioned by letters. So I could always just see the images on the pages for their beauty. Detached from their written context. It is a beauty that triggers my imagination.’ Het blijft dus bij deze woorden. Máár daar staat tegenover dat je door middel van vele foto’s van zeer dichtbij kennis kunt maken met het vakmanschap van de modeontwerper.

Het boek bestaat uit drie ‘hoofdstukken’: het eerste gedeelte geeft een inkijk in diverse ontwerpen van Taminiau, hierna volgt ‘The making of reflections – Centraal Museum Utrecht’ en ‘Embroideries 1995-2018’ is de afsluiting.


Eén van de ontwerpen van Taminiau die in het eerste gedeelte van het boek wordt getoond is een jurk van handgeweven Chinese folklorestoffen. De jurk is bezaaid met drukkers en heeft een kraag die verwijst naar de Nederlandse streekdracht. Taminiau: ‘De ontwerpen uit de collectie “Check Check Mate” verwijzen naar de stukken uit een schaakspel. Dit is de koningin. Voor mij symboliseert deze collectie het moment dat ik het heft weer in eigen handen nam.’


Jan Taminiau bezig met de rode jurk voor Máxima. Hij koos voor een nude ondertoon met een overlaag van kant waarop de geborduurde guirlandes van rode bloemen, pailletten en Swarovski-kristallen te zien waren.

Uiteraard ontbreekt de aandacht voor de twee jurken die Máxima droeg tijdens de inhuldiging van koning Willem-Alexander niet. Door de zeer gedetailleerde foto’s krijg je een goede indruk van het fraaie en vakkundige borduurwerk. In dit bericht op mijn blog kun je meer lezen over de royal blue inhuldigingsjurk.


Het tweede deel van het boek laat de inrichting van de expositie in het Centraal Museum zien. Voor dit deel is ander papier gekozen. Telkens zijn twee pagina’s met elkaar verbonden wat een klassieke uitstraling geeft dat weer past bij de modeontwerper Taminiau.


Het laatste hoofdstuk gaat uitgebreid in op het borduurwerk. Jan Taminiau staat bekend om zijn vele borduursels en decoraties die hij gebruikt voor zijn exclusieve couturekleding. De vele gedetailleerde foto’s laten de enorme hoeveelheden pailletten, kralen en decoraties zien.

JAN TAMINIAU is een fraai uitgevoerd boek met tientallen foto’s waarmee Taminiau de lezer op reis neemt in zijn wereld. Van zeer dichtbij maak je kennis met het vakmanschap van Jan Taminiau, één van de meest belangrijke modeontwerpers van Nederland. Het boek biedt niet alleen veel kijkplezier maar ook inspiratie!

JAN TAMINIAU wordt uitgegeven door Waanders & de Kunst, gebonden uitgave, 176 pagina’s, circa 120 illustraties, 24 x 29 cm, ISNB 9789462621794, prijs € 34,95.

De foto’s komen uit het boek JAN TAMINIAU. De tentoonstelling Jan Taminiau – Reflections is te zien tot en met 26 augustus 2018 in het Centraal Museum in Utrecht.

Tantes Zolder: ‘In 2007 begon Tantes Zolder, het blog waarop ik met hulp van heel veel lieve vrijwilligsters, de patronen publiceerde die Tante Joop ooit had gekocht in een opheffingsuitverkoop van een handwerkwinkel in Hilversum. Heel lang geleden. In een tijd dat je patronen uittekende op millimeterpapier en met potlood. Het was een heidens karwei, maar in een goed jaar tijd stonden er meer dan driehonderd gratis patronen online, en was het een druk bezocht blog. De patronen zijn geschikt voor kruissteek borduurwerk, maar ook voor stopwerk op een net, of haakwerk. Totdat de host waarop het blog werd gepubliceerd, werd overgenomen en ik niet de puf en de kennis had om uit te zoeken hoe ik kon migreren naar een andere host. En zo verdwenen de kruissteekpatroontjes. Maar nu komen ze terug. Ik ben van plan ze geleidelijk aan terug te zetten op dit blog.’

Tantes Zolder: ‘Wie de Italiaanse woordenlijsten al heeft ontdekt (tab boven aan de homepage), begrijpt al dat ik iets heb met het Italiaanse handwerk. Wanneer ik maar de kans heb, koop ik de tijdschriften die je overal in Italië in kiosken te kust en te keur aangeboden ziet. Bladen met kruissteekpatronen, haakwerk, breien, maar ook Richelieu en naaldschilderen. Je vindt er van alles. Eerst kocht ik de bladen als souvenir, of voor de kruissteekpatronen. Later vond ik het spijtig dat ik de tekst niet begreep… .’

Op de blog Tantes Zolder vind je dus langzaam alle patronen weer terug en is er een woordenlijst gemaakt. Deze lijst geeft de Italiaanse naam voor steken en termen, vertaald naar vijf andere talen, waaronder het Nederlands. Koop je graag Italiaanse handwerkbladen dan kan deze woordenlijst je vast helpen.

Wapperende was op deze zonnige maandag.
Deze textielkaart ontving ik van MariekeS. De waslijn in Marken is gefotografeerd door Henk van der Leeden.

Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met fotograferen!

Ine: ’12 en 13 mei 2018: Dutch Harp Festival. Bij binnenkomst in TivoliVredenburg valt mijn oog op deze kaart. Direct denk ik aan jou. Of het komt door de rits?? Dat is het enige “textiel” op dit plaatje. Ik besluit om deze naar jou te sturen. Het harpfestival was weer echt genieten!!’

Foto: 2e jaars leerlingen van de middelbare school X11 Media en Vormgeving Utrecht, 2018.

Onder de slogan ‘Geef vrijheid door’ roept het Bevrijdingsfestival Utrecht in samenwerking met het Nationaal Comité 4 en 5 mei op om zich in te zetten voor de waarde van vrijheid. Leerlingen van X11 Media en Vormgeving hebben voor het Bevrijdingsfestival Utrecht nieuwe beelden gemaakt van Verzet, het thema van 2018.

MaaikeW: ‘Gistermiddag (12 mei) was ik in Metslawier bij de merklappententoonstelling van Aukje de Boer-Holwerda, ze bleek zelf aanwezig te zijn! Ik heb genoten van alle merklappen, Aukje heeft een mooie diversiteit in haar collectie. Ik wilde graag de groene schoolmerklapjes uit haar collectie bekijken en dit was een mooie mogelijkheid. Aukje was aanwezig omdat ze gasten uit Berlijn had die de tentoonstelling kwamen bekijken: Sabine Taterra en haar man. Hoe bijzonder als mensen 550 km voor je tentoonstelling rijden. Voor mij was het 29 km en al een feest, ook vanwege de fijne gesprekken met Aukje en Sabine in het Fries en in het Duits. Dat er maar veel bezoekers naar deze tentoonstelling mogen komen!’

De merklappententoonstelling van Aukje de Boer-Holwerda is tot en met 3 juni 2018 elke zaterdag en zondag van 13.30-17.00 uur te bezoeken.

Afbeelding: Zeeuwse stoplap met als tekst: ‘Door Myn Gedaen Cornelia Maria Castel Door Onderwys Van Lydia De Does 1745.’ Collectie Museum Pakhuis Koophandel.

Dorien van Voorden: ‘Gister (5 mei) de tentoonstelling bezocht Van het Naadje en de Kous. Ik was samen met een vriendin met wie ik in de 70 jaren akte K heb gedaan! Het was genieten van voor tot achter. En ja, ik kan het niet laten jou dan een aandenken te sturen.’

Foto: Schoolplaat ‘Breien’ uit de serie Technieken voor de vrouwelijke handwerken, J.B. Wolters Uitgeversmaatschappij, 1930. Collectie Nationaal Onderwijsmuseum Dordrecht.

Heb je de expositie Van het Naadje en de Kous nog niet gezien dan moet je haast maken. Zondag 27 mei 2018 vindt de feestelijke afsluiting plaats van deze prachtige tentoonstelling.

Wat is het toch leuk om nog steeds textielkaarten op mijn deurmat te vinden. Altijd zijn het fraaie nieuwe afbeeldingen met een verhaal zodat het telkens een mooie aanvulling is op mijn collectie textielkaarten.

Op 19, 20 en 21 mei vond de zesde editie plaats van het Feel the 50s festival. Drie dagen met veel zang, dans, muziek en mode uit de jaren vijftig. Verder veel stands met vintagespullen.








De dansschoenen en kleding mogen weer even de kast in tot het volgende festival zich aandient.

Rondje Vlisco van Mien Boerekamp. De quilt is te zien op de expositie WAX – Een Wereldreis in Patronen in het Openluchtmuseum Het Hoogeland.
Het Quiltfestival Noord Groningen vindt dit jaar plaats op 8, 9 en 10 juni. Op tientallen bijzondere locaties in Noord-Groningen vinden exposities van hedendaagse quilters plaats. Openluchtmuseum Het Hoogeland sluit daarbij aan met de tentoonstelling WAX – Een Wereldreis in Patronen. De expositie laat zien hoe de Aziatische batikstoffen in Nederland op industriële wijze werden geproduceerd. De kleurige patronen vonden gretig aftrek in Afrika en met name de uit Helmond afkomstige Vlisco-stoffen ontwikkelden een grote reputatie. De laatste decennia zijn de waxstoffen in toenemende mate populair bij moderne quilters. De felle kleuren en de grote variatie aan patronen zorgen voor een eigenzinnig en eigentijds resultaat.

Zoals je wellicht weet maakt Mien Boerekamp alle jaren schitterende Vlisco-quilts. Al meerdere keren heb je op dit blog fraai werk van Mien gezien, zoals hier, hier, hier, hier, hier, hier, hier, hier, hier en hier.


Op de poster zien we de Vlisco-quilt Rondje Vlisco van Mien Boerekamp terugkomen.
Op de expositie WAX – Een Wereldreis in Patronen kun je acht Vlisco-quilts van Mien bewonderen. De expositie loopt tot 2 september 2018 in het Openluchtmuseum Het Hoogeland in Warffum.