Max Liebermann aan zee

Geen plek in Nederland toont de opkomst van het fenomeen vrije tijd zo zonneklaar als Scheveningen. Liebermann bezoekt dit vissersdorp al in 1871, maar schildert dan nog niet de zee. Rond 1890 kijkt hij met andere ogen naar de kustplaats, die een mondain karakter heeft gekregen. Regelmatig plant Liebermann zijn schildersezel in het zand, tussen baders en spelende kinderen.

In Scheveningen verblijft Liebermann altijd bij zijn vriend Jozef Israëls in het Oranjehotel. Daar bouwt hij ook een band op met Israëls’ zoon Isaac. Samen schilderen zij ruiters te paard en kinderen die ezeltje rijden. Maar de toenemende drukte wordt Liebermann op een bepaald moment te veel. Wanneer het strand van Scheveningen zwart ziet van de mensen verlegt hij zijn blik naar de stillere kusten van Noordwijk en Katwijk.

In 1914 heeft Liebermann zijn hotel in Noordwijk al geboekt, als plots de Eerste Wereldoorlog uitbreekt. De kunstenaar zal nooit meer terugkeren naar zijn geliefde Nederland.

Tekst: Gemeentemuseum Den Haag


Max Liebermann, Strand bij Noordwijk, 1908.


Max Liebermann, Op het strand, 1899.


Max Liebermann, Op het strand in Noordwijk, 1908.

De expositie Max Liebermann – een zomers impressionist is tot en met 24 juni 2018 te zien in het Gemeentemuseum Den Haag.