In 2012 werd er vanuit Schotland een begin gemaakt met het ontwerp van een meterslang wandtapijt, dat de geschiedenis van de Schotten ‘in diaspora’ moet verbeelden of de Schotse migratie door de eeuwen heen. Op diverse plaatsen ter wereld waren gedurende enkele jaren vrijwilligers bezig met het borduren van de verschillende delen. Veere kreeg er zes toebedeeld. Het initiatief was genomen door Dr. Gordon Wills, Baron of Prestongrange uit het Schotse Prestonpans. Museum De Schotse Huizen en de Stichting Veere-Schotland verleenden hieraan medewerking, samen met vele vrijwilligers voor het borduurwerk. De ontwerper van het tapijt is Andrew Crummy.

Het wandtapijt was voor het eerst in zijn geheel te zien op de zogenaamde Gathering of the clans die in 2014 in Schotland werd gehouden; dit is een vijfjaarlijkse reünie – de Homecoming celebrations) – die Schotten uit alle windstreken de gelegenheid biedt elkaar in een feestelijke ambiance te ontmoeten en bij te praten. Hierna ging het tapijt reizen over de deelnemende landen. Op dit moment zijn alle panelen te zien in de St. Giles’ Cathedral in Edinburgh. Helaas werd er afgelopen zondagmiddag een paneel gestolen. Het gaat om het Nederlandse paneel ‘Kirk’.

Voor het inzegenen van huwelijken, het dopen van kinderen en het begraven van doden beschikte de Schotse gemeenschap over een eigen kerk en kerkhof. De Schotse kerk was verbonden aan de synode in Edinburgh en werd in 1613 de eerste Schotse protestantse kirk op het vasteland van Europa. De diensten werden gehouden in de noordelijke beuk van het van de Grote kerk afgescheiden hallenkoor.
Linkerkant: rev. Alexander McDuff 1614, de eerste predikant.
Rechterkant: in 1799 werd de Schotse kerkgemeenschap opgeheven. De laatste dominee, rev. Lickly liet ter afsluiting in de emotionele afscheidsdienst o.m. Psalm 122:2-3 zingen, ‘met groote aandoening door hem en zijn gemeente’.
Beide predikanten zijn afgebeeld op de preekstoel van de Schotse kerk. In 1837 werd deze verkocht aan de hervormde kerk van Westkapelle. In 1686 had de preekstoel de grote brand van de Grote kerk overleefd, maar hij ging alsnog verloren tijdens branden na de bombardementen op Westkapelle van 1944.
Bovenkant: In 1620 gaf de kerkgemeenschap opdracht aan Isak de Cliever, zilversmid te Middelburg, vier gegraveerde avondmaalsbekers te maken. De bekers zijn gemaakt van zilver en zijn ongeveer 16 cm hoog, hebben ingegraveerde ringen en versierde banden en dragen het jaartal 1620.
Centraal motief: de bodem ervan, met het opschrift: Brotherlie Love is Good and Pleasant (Psalm 133), met daarbij een pijlenbundel die door een band bijeen wordt gehouden. In vierkant kader met weergave van de graveringen.
Rechtsonder: Michael Burgerhuis, Middelburgh, Nethergate. Volgens de overlevering zouden er in 1621 drie klokken gegoten zijn at Campvere in Zeeland. Twee waren bestemd voor de St. Giles’ kerk in Edinburgh en een derde voor de klokkentoren van de Netherbow poort. De inscriptie van één klok die tegenwoordig in de Dean Gallery (Scottish Storytelling Center) te Edinburgh hangt, toont aan dat de klok niet in Veere, maar in Middelburg is gegoten, door Michael Burgerhuis.
Royal Burghs: Annan, Lochmaban (Lochmaben), Sancher (Sanquhar), Galloway, Queensferry, Perth, Saint Andros (Saint Andrews), Dysert (Dysart), Montrose, Cowpar (Cupar), Anstuther Easter (Anstruther), North Berwick, St. Ilhonstoun (Johnstone).

Meer informatie over de Nederlandse panelen kun je hier lezen.