Vicuña


Gisteren had ik een ontmoeting met de vicuña in Artis. Trots werd de mooie vacht geshowd om mij duidelijk te maken dat de wol van hen de duurste wol ter wereld is. Het is zeer fijne wol en maar eens per drie jaar worden wilde vicuña’s gevangen en geschoren.


In het Andesgebergte in Zuid-Amerika leven vicuña’s op grote hoogte. Hun dikke zachte vacht beschermt ze uitstekend tegen de extreme weersomstandigheden. Gedurende de koude nachten houden de dunne laagjes fijne wol hun lichaamswarmte vast, terwijl overdag de wol juist de hitte van buitenaf tegenhoudt.

De Inca’s wisten het al: de wol van de vicuña is fijn en kostbaar. Daarom dreven zij de dieren bijeen en schoren ze. Ook na de Incatijd bleef de wol geliefd, met jacht tot gevolg. Dat liep zodanig uit de hand dat de vicuña bedreigd werd. Nu is de oude traditie van vangen en scheren weer in ere hersteld en neemt het aantal vicuña’s sterk toe.

Lev Tolstoj/Lev Tolstoi door Ilja Repin

Hans Boland was gisteren te gast bij De Wereld Draait Door om met Matthijs van Nieuwkerk in gesprek te gaan over zijn vertaling van het boek Anna Karenina van Lev Tolstoi (1828-1910). Ik moest direct denken aan het schilderij dat Ilja Repin (1844-1930) maakte van Lev Tolstoi in 1901 dat ik zag in het Drents Museum.


Dit portret van Lev Tolstoj, door Ilja Repin gemaakt, wordt een van de iconen van de moderne Russische geschiedenis. Het is gemaakt in de tijd waarin de schrijver zich steeds meer op het simpele boerenleven richt. Als een soort heilige voor de boeren staat Tolstoj midden in de natuur met zijn blote voeten op de kale aarde van zijn landgoed Yasnaya Polyana.

Dit schilderij is onderdeel van de expositie Peredvizhniki – Russisch Realisme rond Repin 1870-1900 in het Drents Museum dat nog te zien is tot en met zondag 2 april 2017. Eerder schreef ik over deze tentoonstelling op mijn blog, en wel hier en hier.

Sportsokken


MaaikeW: ‘Er zijn van die momenten dat je googled en iets vindt wat je nooit verwacht had te vinden. Neem nou de website nette sokken, inclusief de geschiedenis van de sok. De voetbalsok op deze textielkaart trok mij omdat puberzoon en dochter beide volleybalsokken wensten waarmee hun volleybaloutfit compleet werd. Nu was het mij niet ontgaan dat het met het steeds langer beoefenen van de volleybalsport ook steeds meer de wens kwam tot een volledige volleybaloutfit. Sokken tot aan je knieën kunnen in het sportveld maar daarbuiten blijven sportsokken toch erg jaren 80.
“De sportsok: ter bescherming van je schenen en verwarming van je benen.”‘

Friesland


MaaikeW: ‘Op 4-4-2006 en 5-4-2006 schreef je er al een weblogje over: de knottedoek, louter voorkomend in Friesland, de meeste bewaard in ’t Fries Museum en te zien op de website Friese merklappen. Op mijn speurtocht vond ik bij de Collectie Nederland van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed twee exemplaren – deze en deze – toebehorend aan het Nederlands Openluchtmuseum. Ik vond geen compleet patroon voor een knottedoek maar een ervaren borduurster hoeft daar haar hand niet voor om te draaien, genoeg liefhebbers die voor zo’n knottedoek graag haar hand ophouden lijkt mij. Staat bij mij dus nog op het lijstje “te maken”, maar volgt ongetwijfeld. Veel te leuk immers!’


MaaikeW: ‘Ik stond vanmorgen te strijken voor de televisie en had Omrop Fryslân aanstaan met een programma wat op de radio wordt uitgezonden maar ook via televisie te zien is: Op & Ut. Gieneke Arnolli schoof aan en vertelde over de sitsententoonstelling en de drukbezochte opening gisteren waar jij ook was en over de Hindelooper dracht waarin sits rijkelijk verwerkt was. Zoals ik gewend ben van Gieneke Arnolli – het onderwerp textiel textiel leent zich er ook voor – had Gieneke een bijpassende sjaal om maar het gesprek ging niet over de sjaal. Pas toen de advertenties hoorbaar waren maar Gieneke nog in beeld, zag ik haar vertellen over die sjaal die ongetwijfeld iets met sits te maken had. Maar niet hoorbaar voor de luisteraars of kijkers. Jammer maar misschien kom ik op de sitstentoonstelling zelf achter het antwoord!’

Expositie van de handwerkvereniging ’t Vingerhoedskruid

’t Vingerhoedskruid toont juweeltjes van borduurkunst en naaldkant in het CC van Wijnegem – nog tot 28 maart 2017. Vroeger in het Zilvermuseum Sterckshof, nu in de Kapel van het CC van Wijnegem!


De in handwerkmiddens welgekende Antwerpse vereniging ’t Vingerhoedskruid toont in het CC van Wijnegem nog tot 28 maart 2017 meer dan 100 borduurwerken en een uitgelezen keuze van de allerfijnste naaldkant van haar leden.

Van 1991 tot 2011 gingen liefhebbers van borduur- en kantkunst om de twee jaar in het zilvermuseum Sterckshof de werken van deze borduurgroep bewonderen. Na de sluiting van het Sterckshof vonden de naaldkunstenaressen van ’t Vingerhoedskruid een nieuwe sfeervolle locatie om hun werken te tonen: de Kapel van het CC van Wijnegem.

Allerlei borduurtechnieken (kruisjessteek – knoopjessteek – schwalmer – bargello – open naadwerk – schilderen met de naald en meer) worden op originele wijze toegepast in gebruiksvoorwerpen gaande van een pennenzakje of een scharenetui tot kussens voor de tuinstoelen.

Sommige borduursters vonden inspiratie in naïeve kunst, anderen vertaalden hun borduursteken in een sudoku met een subtiel verborgen bericht! De vier seizoenen lopen als een rode draad door de hele tentoonstelling. Er valt veel te ontdekken!

De borduursters krijgen dikwijls de vraag: hoe lang werken jullie er aan? ‘Quand on aime, on ne compte pas’ zegt het spreekwoord naar voor de ‘Ark van Noe’ waren er vijf maanden nodig, de katten à la Klimt? Drie jaren!

Wil je weten wat Temari is, kom dan kijken naar onze kerstboom: er hangen ongeveer 100 grote en kleine Temaribollen in: kleurrijke draden, originele geometrische figuren, ingewikkelde patronen!

Als kers op de taart, voor liefhebbers van antiek: een kleine collectie van allerfijnst geborduurde Chinese buideltjes uit de Daoguang periode (1821–1850), uit de Xianfeng periode (1851–1861) en uit de Guangxu periode (1875–1908).

Tot 28 maart 2017 in ’t Gasthuis – Turnhoutsebaan 199 – 2110 Wijnegem
inkom 5€ (-12 jaar gratis) – alle dagen van 10 tot 17 uur

Info: Marie-Louise Draelants 03- 237 70 04 vingerhoedskruid23@hotmail.com

SSSSSSST Ik tel mijn steken!


Saskia: ‘Op de Knit & Knot 2017 in Tilburg vond ik deze kaart. Geschikt voor breisters en haaksters maar toch ook voor borduursters. Ik moest direct aan jou denken, al is je textielpost alweer lang voorbij.’

Het is en blijft ontzettend leuk om gezellige post op de deurmat te vinden! Deze kaart gaat uiteraard in mijn archief van de textielkaarten ook al is het project textielpost voorbij.

Rijswijk Textiel Biënnale 2017


June Lee, Detail Bystander, 2016, thread on plastic cast, 24 x 5 x 4 cm each figure. Photo: Myoung Studio

Van 16 mei tot en met 24 september 2017 vindt de vijfde Rijswijk Textiel Biënnale plaats. Vierentwintig internationale kunstenaars tonen beeldende kunst van textiel. Beproefde textiele technieken als weven, breien en borduren, gecombineerd met fotografie en digitale procedés worden ingezet om maatschappelijke en politieke, maar ook persoonlijke thema’s uit te dragen. Krachtige boodschappen over onder meer onderdrukking, terrorisme, ouderdom en gender worden verpakt in zacht textiel. Kunst die vragen stelt. Vragen die niet direct beantwoord hoeven worden. ‘Stof’ die tot nadenken stemt.

Uitdagende gebreide portretten van iconische vrouwelijke kunstenaars. Geschokte gelaatsuitdrukkingen als reactie op terroristische aanslagen, gevangen in geborduurde zelfportretten. Een metersgroot wandkleed, dat een verhaal vertelt over protest, met in het middelpunt een door sociale media beroemd geworden zwerfhond, die voor de demonstranten kiest.


Karoline H Larsen, Collective Strings, 2014. participatory installation three days, Helsinki Festival, Finland. Photo: Anu Pynnönen

Politiek en kunst, verbonden met elkaar door draad. Draad, die ook letterlijk kan verbinden. De installatie Collective Strings op de voorplein van Museum Rijswijk groeit onder de handen van het publiek. Kilometers kleurrijk draad kiest het luchtruim, raakt verstrikt en mondt uit in een transparant kunstwerk. Het publiek levert een performance en de choreografie ligt nooit vast.

De textielbiënnales in Museum Rijswijk zijn inmiddels internationaal toonaangevende evenementen geworden in de wereld van de beeldende kunst van textiel. Deze vijfde biënnale is hierop geen uitzondering. De geselecteerde kunstenaars staan in de voorhoede door het vernieuwend gebruik van textiel dat zij toepassen voor indringende beeldtaal en krachtige boodschappen.


Tamar Mason, Detail Grace Unathi, 2012, embroidery, beadwork on fabric, 215 x 88 cm. Photo: ©Tamar Mason

Kristina Aas & Karina Presttun (Noorwegen), Maryam Ashkanian (Iran), Susanna Bauer(Engeland), Renato Dib (Brazilië), Jenni Dutton (Engeland), Nigel Hurlstone (Engeland), Henry Hussey (Engeland), Daun Jeong (Korea), Kate Just (Australië), Alice Kettle (Engeland), Rieko Koga (Japan/Frankrijk), Karoline H Larsen (Denemarken), June Lee (Korea) , Tamar Mason (Zuid-Afrika), Janaina Mello Landini (Brazilië), Sophia Narrett (Verenigde Staten), Laima Oržekauskien?-Ore (Lithouwen), Jon Riis (Verenigde Staten), Agnès Sébyleau (Frankrijk), Hannalie Taute (Zuid-Afrika), Cristiàn Velasco (Chili), Murat Yildiz (Turkije), Ji Seon Yoon (Korea).


Cristiàn Velasco, País Soñado (Country Dream), 2013, embroidery on cotton, 500 x 150 cm. Photo: Cristiàn Velasco

Bij de Rijswijk Textiel Biënnale 2017 verschijnt een geïllustreerde catalogus (Ned/Eng). Auteur: Frank van der Ploeg.

Op zondag 10 september vindt de textielmarkt plaats op het voorplein (11-17 uur) van het museum en in de Oude Kerk (12.30-17 uur) er tegenover.

Museum Rijswijk, Herenstraat 67, 2282 BR Rijswijk, 070 3903617
Open: dinsdag tot en met zondag: 11-17 uur