Voordat ik vorige week woensdag naar Zwolle ging, gaf ik ’s morgens eerst nog een lezing voor de weefkring Foudia in Sint Willebrord. Van een weefster kreeg ik de volgende tekst:

Mijn vriend wever
jij weeft met de draden van de tijd

Het leven is niet slechts een kortstondige draad
Ieder weeft haar op zijn manier
In de mate van zijn talent
Sinds de nacht van de tijden
Indien je de geschiedenis moest weven
Met de draad van je geheugen
En de verloren tijd terug moest halen
Hoe zou je je daar innemen…?

Mijn vriend wever
Wanneer je de tijd moest weven

De tijd zonder einde hernieuwt zich
Zij zou een eeuwige draad maken
Waarvan elk punt de wereld zou zijn
De secondes aaneen schakelend
Tussen de hare
Het moment is slechts een sprankje
Dat loopt op een draad van kant
Om alle ontwerpen samen te stellen
Die aan ons lot
Trouw zijn

Wever mijn vriend
Wanneer je dit hier moest weven…?

Leer mij de kunst van het licht
En je zult zien dat om hem te plezieren
Ik een draad van water weef
Om een beek te maken
Misschien zelfs een universum
Indien nodig mijn hele leven weven
Op de maat van zijn liefde
En in de loop van de dagen
Een kind maken, wever
Zo mooi zou dan de tijd zijn…

De tijd zou niet meer aan haar zijn
Dat het een eeuwige draad moest worden
Ook krachtig als een oceaan
Maar zacht als een kort moment
Bij haar
De tijd omringt en verenigt ons
Het zouden twee draden van kant moeten zijn
Met bleke kleuren, een beetje broos
Geknoopt rond een draad
Van honing

Mijn vriend wever
Als je deze tijd wilde weven…

Ik, ik schrijf nieuwe chansons
Maar wat mijn ritornellen ook zijn
Ik zal de draad van de woorden bewaren
De mooiste streng
Voor haar
Het draad/loop van dagen is een mysterie
Maar als ieder op zijn manier
Op de maat van zijn talent
Zijn tijd kon weven,

Tisserand, het is zo
Dat ik mijn leven wil weven.

Wil je het lied horen, kijk dan hier of hier.

Ik kijk terug op vier fantastische beursdagen in Zwolle. Veel bekenden heb ik gezien en gesproken, maar ook ontmoette ik nieuwe handwerkliefhebbers. En ze waren allemaal eensgezind wat mijn stand betrof: ruim, mooie plek, prachtige objecten, geweldige expositie, prachtig artikel in Handwerken zonder Grenzen, kortom: een meerwaarde voor de Handwerkbeurs. Veel dank aan Janet Vermist die voor deze geweldige plaats zorgde want zonder haar had ik natuurlijk niet op de beurs gestaan!

Op de zijkant van het museumgebouw is een groot ‘Manneken Peace’ graffitikunstwerk aangebracht. Foto: Belga/Siska Gremmelprez.
In 2014 lees je in dit bericht dat de uitgebreide garderobe van Manneken Pis een nieuw museum zou krijgen. Nu is het dan zover. Op 4 februari 2017 werd de GardeRobe MannekenPis geopend. De verzameling kostuums van het beroemde beeldje werd voorheen bewaard in het Broodhuis op de Grote Markt. Nu is dit verhuisd naar de Eikstraat 19 in Brussel, op een steenworp van de fontein.

Pronkstuk van het museum GardeRobe MannekenPis is een replica van het oudste bewaarde pakje, een zijden galakostuum met goud- en zilverborduursel uit 1747. Het werd geschonken door de Franse koning Lodewijk XV. Het originele kostuum is te fragiel om te worden tentoongesteld. Het oudste bekende kostuum staat op een schilderij uit 1615, waarop Manneken Pis in een bourgeois herderspakje is afgebeeld. Ter gelegenheid van de opening op 4 februari werd een replica op basis van het schilderij gemaakt.

De garderobe van Manneken Pis bestaat op dit moment uit 965 kostuums en wordt elk jaar uitgebreid met vijftien kostuums. Het Brusselse stadsbestuur krijgt jaarlijks zestig aanvragen om voor Manneken Pis een nieuwe outfit te mogen maken, waarvan er vijftien worden gehonoreerd. Wie de selectie haalt, krijgt een boekwerk vol naaipatronen en voorschriften over weersbestendige materialen. Met zijn onbeweeglijke armpjes heeft Manneken Pis een lastige pasvorm, reden waarom hij een vaste kleermaker en aankleder heeft. Gemiddeld wordt twee tot drie maanden aan een kostuum gewerkt, om daarna één of zelfs maar een halve dag te worden gebruikt.

De Franse modeontwerper Jean-Paul Gaultier mocht Manneken Pis aankleden ter ere van de 20e verjaardag van de Pride in Brussel. De foto kun je hier bekijken.

Een aangeklede Manneken Pis mocht natuurlijk niet ontbreken bij de textielpost. Wil jij Manneken Pis in een kostuum zien, raadpleeg dan eerst deze agenda.


Eén van de kostuums uit de omvangrijke garderobe van Manneken Pis. Foto: Belga/Siska Gremmelprez.

Deze kousenbeursjes gaan mee naar de Handwerkbeurs Zwolle. Eerder schreef ik al over de geldbeursjes (ook wel vrekkenbeursjes genoemd) in dit bericht en hier.

Zoals je in het Handwerkbeurs Magazine 2017 kunt lezen zal ik mijn boek Merk- en stoplappen uit het Burgerweeshuis Amsterdam op de beurs te koop aanbieden voor een zeer aantrekkelijke prijs. De speciale beursprijs is voor één boek € 12,50 (normaal € 27,50) en voor twee boeken betaal je € 20. Eén boek voor jezelf en een exemplaar om cadeau te doen. Deze prijs geldt alleen op de Handwerkbeurs in Zwolle.

Eergisteren nog in New York, gisteren in Helmond en vandaag in Amsterdam. Ik heb het over Arnon Grunberg. Zoals verwacht was het gisteren een drukbezochte avond in Helmond. Grunberg werd geïnterviewd door Udo Holtappels. Het verslag kun je hier lezen.

Vanuit de zaal kwam de vraag of Arnon Grunberg niet eens een boek kan schrijven over een persoon die gelukkig is. Op zijn Facebookpagina schrijft Grunberg het volgende: ‘Character Q and a after a literary event in Helmond. “Why don’t you write a book about a more frivolous and happier character?” Well, too much happiness is not good for us, neither for readers nor for humans beings in general.’