Paleis Soestdijk II


Dit meubilair staat in de hoekkamer. Dit vertrek werd in de tijd van koningin Juliana en prins Bernhard incidenteel gebruikt voor informele lunches en als antichambre van de witte eetzaal. Het borduurwerk in het blad van het tafeltje is van de hand van koningin-moeder Emma.


Borduurwerk van koningin-moeder Emma.


Koningin Emma had korte benen waardoor zij niet met haar voeten op de grond kwam als ze op de stoel zat. Om dit op te lossen werd er circa 3 cm van de poten afgezaagd. Om te zorgen dat koningin Emma altijd op de goede stoel kwam te zitten werd er op de rugleuning een E met een kroontje geplaatst.



De stoel van koningin Emma.


De witte eetzaal. Dit is de grootste zaal waar maximaal 60 mensen konden eten. De kroonluchters die er hangen zijn een erfenis van Anna Paulowna. Koningin Juliana gaf niets om kroonluchters, zij leefde sober.


Emma kreeg voor haar 75e verjaardag elektriciteit in meerdere zalen. De antieke vazen die gekocht waren door Anna Paulowna werden dusdanig aangepakt dat ze gebruikt konden worden voor lampen.


De vitrage in de witte eetzaal.


Rechtsonder op de foto zie je een pop liggen. Wilhelmina had geen vriendinnen. Haar poppen waren min of meer haar vriendinnen. De poppen gingen uit logeren. De gouvernantes namen de poppen mee om vervolgens brieven aan Wilhelmina te schrijven waarin zij vertelden wat de popen allemaal beleefden. Toen haar vader koning Willem III was overleden (Wilhelmina is dan 10 jaar) werden alle poppen in de kast gelegd. Ze mocht er niet meer mee spelen. Ze moest klaargestoomd worden om in een mannenmaatschappij te kunnen fungeren.


De werkkamer van koningin Juliana. Zij zat aan een Gispen bureau te werken met haar rug naar de tuin met de mooie vijver. Ze zat zo omdat ze anders teveel werd afgeleid en er niet gewerkt werd. Het Gispen bureau wat er nu staat is niet het originele bureau van Juliana.


De werkkamer van prins Bernhard.


Wil je Paleis Soestdijk bezoeken, kijk dan naar de mogelijkheden op deze website.