Onlangs was ik in Leiden waar ik de expositie Zeven Eeuwen Leids Laken bezocht in De Lakenhal. Sta je voor De Lakenhal, kijk dan eens naar de fraaie voorgevel. Op bovenstaande foto zie je een volmolen. Door deze uitvinding kon spierkracht worden vervangen door windkracht. Zo konden de lakens sneller en beter verfijnd worden.
Naast de volmolen liggen stapels laken. Het vouwen van het laken gebeurde volgens strenge regels en werd ’tafelen’ genoemd. Zelfs de lakenloodjes zijn te zien.
Het Woordenboek der Nederlandsche Taal geeft voor ’tafelen’ de volgende omschrijving: ‘Van een nieuw geweven stuk laken en derg. Het stuk stof, na het van het weefgetouw genomen te hebben, in breede plooien omslaan zoodat het een stapel vormt die aan een tafel kan doen denken; zoo kon de waardijn in de hal de stof gemakkelijk naar zich toehalen om ze te keuren.’
Leidse Lakens werden gemaakt van wol van Spaanse merino schapen. Deze krullige kaardwol was van de hoogste kwaliteit. Op deze gevelsteen zien we het kaarden en spinnen van de wol.
© Copyright Berthi Smith-Sanders