Daffodil servies


Het introductiejaar voor de DAF Daffodil 30 was 1961. Ter gelegenheid van deze gebeurtenis kregen de medewerkers van DAF het eerste deel van het Daffodil servies als Sinterklaascadeau. Dit bestond uit zes kop en schotels. In 1963 werd Daffodil 30 opgevolgd door de gerestylede Daffodil 31. In dat jaar bracht Sinterklaas vanuit Spanje het tweede deel van het Daffodil servies mee voor alle medewerkers van DAF. Dit deel bestond toen uit een koffiepot, melkkannetje en suikerpot.


De Daffodil, Engels voor ‘narcis’, kreeg een afbeelding van deze bloem op het stuur en een speciaal blauw puntig vaasje met daarin een kunstnarcis op het dashboard geplakt.


Eén van de eerste Daffodils werd geschonken aan het Koninklijk Huis.

16 gedachten over “Daffodil servies

  1. Kan me de daffodil niet herinneren op het stuur.Of hadden alleen de allereerste DAFjes dit? Heb nl in een DAF33 mijn eerste rijlessen gehad,daarna verder in de 44.Mijn Vader heeft de DAF66 nog gehad.
    Leuk om dit te lezen en ook over het servies.
    Bij de Melkunie deden ze ook iets in deze geest–delftblauwe tegeltjes met boerderijleven erop.Later kwamen er ronde tegeltjes ook in delftblauw.
    groetjes,Truus uit Drenthe

  2. Ach ja, jeugdherinneringen……Mijn vader kocht na de motor, scooter en de Goggomobiel ook een Daffodil. In 1961. We hebben er enkele “versleten”. Dagjes of lange weekenden erop uit met pa en ma en opa en oma (5 personen in het Dafje). Met zijn vijven +tent een Pinksterweekend naar Drenthe of Duitsland, niets was te gek. In de zomervakantie met z’n drieën naar Zwitserland en de 3 passentocht rijden……….
    De daffodil op het stuur herinner ik me niet. Wel het blauwe puntige bloemenvaasje met een kunstbloem erin die op het dashboard geplakt zat.
    Het eerste kampeerjaar gebruikten we de autostoeltjes (die haalde je er zo uit) op de camping en alleen de “kleine meid” (ik zal toen zo’n jaar of 7 geweest zijn) had een klein opvouwbaar stoeltje.

  3. Nooit geweten van dat servies en het narcisje op het stuur herinner ik me ook niet. Leuk om nu te lezen! Een DAF was de eerste auto van mijn vader….ik denk inderdaad ergens in 1963. Wat waren we er trots op!! Dat was wat anders dan af en toe op zondag een lelijke eend huren en er hobbelend wiebelend en waggelend mee rondtoeren….Op de DAF kwam ook het aloude ANWBschildje en mijn vader groette altijd de ANWB-ers die per motor rondreden om de leden terzijde te staan. Ik zie hem nóg die grote hand waardig opsteken….het was een echt ritueel gebaar. Tja, herinneringen…

  4. Wat een leuke info; de link naar de Daffodil met bijbehorend servies. Ik wist dat niet.

  5. zal Ger da eens vragen, die rijdt in een Dafje, Ik weet, domme moeder geen interesse in jaargang, of ze en dafodil op het stuur heeft, De daf is nog geheel compleet, en wordt regelmatig hier voor de flat gezien, basje

  6. @Truus uit Drenthe, ik vermoed dat alleen de DAF Daffodil een gestileerde narcis op het stuur hadden.

    @Tineke, enig verhaal! Mijn vader had als eerste auto een blauwe Volkswagen busje. Die had hij in gebruik van het bouwbedrijf waar hij werkte. Op zaterdag vond ik het leuk om de auto een wasbeurt te geven. Omdat hij te hoog was voor mij ging ik op een stoeltje staan en halverwege hield ik op om de auto een mooie schone glans te geven. Ik had er dan geen zin meer in. De auto was zo groot dat het wel enige tijd duurde voordat ik alle kanten in de sop had gezet. Uiteindelijk nam het voor mij als kind toch veel te veel tijd in beslag en mocht mijn vader het afmaken.

    @Frouke, ook zo’n leuk verhaal met mooie herinneringen.

    @Liesbeth J, het verhaal bij het servies maakt het weer zo mooi! En nu de reacties met jeugdherinneringen! Erg leuk allemaal!

    @Basje, moet je zeker vragen. Als Gerda een Daffodil heeft moet er toch een narcis op het stuur staan. Zij zal veel bewonderaars hebben als ze met haar Daf rondrijdt.

  7. Een prachtig servies met een verhaal.

    Een dafje had een variomatic dan hoefde er niet geschakeld te worden.
    Heel wat mensen die moeite hadden met schakelen kozen voor een Daf.

    Als je vader een auto kreeg was een feest, de fietstochtjes van zondagmiddag werden een autotochtje. Het heeft best wel indruk op mij gemaakt, nu weet ik nog het kentekennumer van de eerste auto van mijn vader. Een VW kever GM 19-53.

  8. reactie: alleen de Daffodil had de narcis (daffodil in het engels) op het stuur, de daf 600, de 750 en daarna de 33, 44 enzovoorts hadden deze daffodil niet.
    De DAF 30, Daffodil, had ook een speciaal vaasje op het dashboard met daarin een narcisje…

    En ja, de DAF heeft zeker bewonderaars al we er mee aan het “truttenschudden” zijn… uiteindelijk was dat de spotnaam he, truttenschudder met jarretelaandrijving, waarbij de jarretels verwijzen naar de aandrijfriemen onderop de auto. En het Dafje waar ik in rijd en regelmatig mee voor de flat van Basje geparkeerd staat is een 33 uit 1972, zonder narcisje op het stuur… maar nog wel helemaal origineel en ongerestaureerd….
    en vooral heeeeeeeel leuk…..

  9. Heerlijk om een reactie te zien van een echte Dafrijdster.
    Je bent erg vast heel erg zuinig op, onvoorstelbaar 41 jaar oud.

  10. @Gerda, zo zie je maar dat de DAF 33 onverwoestbaar is! Ik heb aan mijn logje toegevoegd dat er ook nog een vaasje met een kunstnarcis op het dashboard zat geplakt. Tineke schreef er ook al over.
    Je begrijpt dat ik nu beter op de Daf(jes) ga letten!

  11. Ohhh Berthi, wat een nostalgie! Wat leuk dat servies! Ik weet nog dat mijn vriendin met haar ouders en zusje ook net als wij, naar Oostenrijk gingen, en tussen haar en haar zusje een stapel spullen tot op het plafond gestapelt! En dat we een pas in Oostenrijk gingen rijden en zij met de DAF niet meer naar boven konden en toen achteruit de berg een stuk af moesten om weer vaart te maken! Dan heb ik het over eind jaren 60! Prachtig die DAFjes…

  12. Wij kregen pas in 1976 de eerste 2e hands auto. Ik was toen 16 jaar. Deze werd dan ook alleen gebruik voor vervoer naar mijn vaders werk. Geen dagtochtjes uit. ik kan mij wel herinneren dat mijn opa een goggomobiel had. Mijn opa kon niet zo goed keren met zijn auto. Hij had daar een oplossing op gevonden. Hij pakte de achterbumper op en draaien de auto op zijn lichaamskracht rond. Mijn oud oom had een messersmith . Prachtig met zo’n koepel er op. En ook nog in babyblue

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *